Samuel Łaszcz

1. No jeżeli gazety te miały najwyższy lub jeden z najwyższych nakładów w kraju, a przed kioskami ustawiały się po nie kolejki, to stwierdzenie nie jest błędne, ale troszkę naciągane. Lecz nie o tym miało być. 2. Dlaczego od razu bzdury? Bo nie zgadzają się z Twoją wizją?

Ostatni odcinek. Taka scenka z filmu: Wojsko pomaga arystokracji w rozpędzaniu buntu chłopskiego. Najlepszy obrazek II RP .

Z tego co pamiętam oddział AK Stanisława Sojczyńskiego (późniejszy dowódca KWP) osłaniał grupę Siemiona Nowosada.

Ale trzeba pamiętać, że w chwili powstawania Gwardii Ludowej (rok 1942) większość ludzi zdolnych do walki z okupantem była już "zagospodarowana", toteż i nie dziw, że GL była mniejsza liczebnie niż Armia Krajowa i Bataliony Chłopskie. Chociaż zdarzało się przechodzenie z AK, BCh czy Powstańczego Pogotowia Socjalistów do Gwardii (vide Bolesław Boruta "Hanicz").

Davies (nie cierpię go) w Powstaniu '44 pisał, że AL wystawiła do Powstania mniej ludzi niż NSZ. A jak miała wystawić więcej, skoro była mniejsza liczebnie? I w dodatku oparł się na skrajnie tendencyjnej pozycji Tajne oblicze PPR, GL-AL Żebrowskiego (naczelnego komunofoba III RP) i Gontarczyka (którego "warsztat" historyka jest już okryty złą sławą).

A udział aelowców w Powstaniu Warszawskim? To chyba powinno być Ci znane, Albinosie.

Republika Pińczowska, bitwa na Porytowym Wzgórzu, nawet Niemcy notowali, że pomiędzy "bandami" AK i AL panuje jakaś dziwna współpraca (jak znajdę fragment, to zacytuję), i wiele innych.

Rywalizacja i konflikty między organizacjami partyzanckimi nie były niczym dziwnym. Dziwniejszym byłoby, gdyby ich nie było. Na ogół jednak w stosunkach między AK, AL, BCh i PPS przeważało współdziałanie przeciwko okupantowi.

Witam, znalazłem całkiem zacną stronkę z plakatami propagandowymi ZSRR: http://www.cccp.website.pl/menu_pol.htm

Należy także stwierdzić, że u młodzieży jest wielki problem z czytaniem. Wg badań 33% uczniów nie przeczytało żadnej książki. Większość czyta tylko to, co się im każe. Podczas moich nader częstych wypraw do bibliotek, księgarń i antykwariatów, sytuacje, w których spotkałem tam moich rówieśników, mogę wyliczyć na palcach.

Secesjonisto! Jeżeli dana jednostka została zalfabetyzowana, to może i zostać zdezalfabetyzowana. Taki był sens użycia przeze mnie tego terminu.

Jacek Kuroń, Autobiografia, Warszawa 2009 Jacek Kuroń,Opozycja. Pisma polityczne 1969-1989, Warszawa 2010

Warto zajrzeć do Adam Michnik. Biografia Cyrila Bouyeure'a.

Castro ma swoje grzechy (jak złe traktowanie opozycji), ale niewątpliwie dobrze przysłużył się Kubie. Warto chociażby spojrzeć na raport UNICEF i sytuację dzieci kubańskich(http://lewica.pl/index.php?id=23746), Castro wysyłał i wysyła wielu lekarzy do terenów dotkniętych klęskami żywiołowymi (Chile, Haiti). Podczas gdy zachodni lekarze wycofywali się w bardzo krótkim czasie, kubańscy zostawali tam znacznie dłużej. Fidela lubię także za to, że oparł się Amerykanom.

A kolega jak zwykle swoje ...

Kaszarz?

Kolejne szerzenie stereotypów.

To jest mi niewiadome.

Ryszard Nazarewicz podał przypis do cytowanego przeze mnie wcześniej dokumentu: Materiały i dokumenty Wojskowego Biura Badań Historycznych (MiD WBBH)-mikrofilm VII/18 R.215. Toteż jak widać oparł się na dokumentach niemieckich.

Przesłanie.

Redliński, "Konopielka"

Widzę, że kolega wierzy "dowodom" sfabrykowanym w X Departamencie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w okresie stalinowskim, na rzecz przeprowadzenia procesu Korczyńskiego. Oj, niedobrze, niedobrze... Ze swojej strony przypomnę, że został on zrehabilitowany przez odpowiednie sądy i KC* PZPR po Październiku '56. Co do innych zarzutów, na forum już wielokrotnie pisałem, że mała aktywność komunistów między 1939 a 1941 rokiem spowodowana była zbrodniczą polityką Stalina, wskutek czego środowisko to było wówczas rozbite i zagubione. *Nie jestem pewny, czy chodzi o Komitet Centralny, ale w każdym razie o PZPR.

Może dlatego ? Daption capense (warcabnik) Tatarka to inna nazwa gryki. A osadach słynących z jej produkcji, mówi się często, że ich mieszkańcy są potomkami osiedlonych w tym miejscu jeńców tatarskich (vide Stobiecko Miejskie koło Radomska).

Przy "wynoszeniu na sztandary", to właściwie mamy szablon. Pomniczki, tabliczki, parę ulic, parę fabryk, publikacje "pro memoria", uroczystości rocznicowe, itd.

Ja bardziej przychylam się do tez Nazarewicza i Tuszyńskiego. Są dla mnie lepiej uargumentowane.