Samuel Łaszcz

Skąd twierdzenie, że komuniści działali przeciwko narodowi? W ich mniemaniu dla Polski budowanie socjalizmu, a potem komunizmu, było najlepsze. Secesjonisto, a co mam potwierdzać?

Czyżby owi panowie napisali tylko tę pozycję? Bo ja znam więcej.

Później mam zamiar wypożyczyć Tajne oblicze PPR, GL-AL, choć recenzje raczej niepochlebne.

Innymi słowy, mieliśmy stać się częścią państwa radzieckiego.

Zastanawiam się nad taką rzeczą: niby mówi się, że PRL to nie było Państwo Polskie, że nie reprezentowało polskich interesów, jeno sowieckie, że było okupowane, że jest "poza czasem i przestrzenią" (Z. Herbert), że władza była nielegalna, że wyroki skazujące członków podziemia zbrojnego były bezprawne. Ale jak trzeba udowodnić, że stan wojenny był nielegalny (a był) i wyciągnąć ręce po odszkodowania, to nagle wszystkim się "przypomina", że ta Polska Ludowa miała swoją konstytucję, swoje ustawy i porządek prawny... Ciekawe.

Staram się czytać prace prezentujące różne punkty widzenia.

Rządy Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski (Polrewkom)?

Czytacz! To, że nie popiera się władzy i rządu, nie znaczy, że nie jest się patriotą.

Ryszard Nazarewicz, Nad górną Wartą i Pilicą. PPR, GL, AL w Okręgu Częstochowsko-Piotrkowskim w walce z hitlerowskim okupantem(1942-1945), Warszawa 1964.

Nie wiem co zapisał, lecz jeśli dobrze pamiętam chciał przerwania strajku.

Obchody Święta Ludowego w 1936 roku stały się jawną manifestacją antysanacyjną. W Rzeszowie manifestowało 60 000 chłopów, w Limanowej 50 000, w Jarosławiu 45 000, w Nowosielcach aż 150 000. 2 lica 1936 roku od kul policji w Krzeszowicach ginie 5 manifestantów. 15 sierpnia policja zastrzeliła 2 chłopów w Wierzchosławicach. W odpowiedzi na niezadowolenie sanacja organizuje aresztowania działaczy SL i pacyfikacje wsi, szczególnie drastyczne na Lubelszczyźnie. Ginie 6 chłopów. W marcu 1937 roku policja rozpędza manifestację w Racławicach. Ginie 2 chłopów.

Demokratyczny socjalizm z założeń PPS.

Czy ja wiem ?

Coś dla fanów kapitalizmu i faszysty Pinocheta: W latach 1972-87 produkt narodowy brutto na mieszkańca spadł o 6,4%! W 1993 r. PKB na głowę mieszkańca wynosił 3170 USD. W przeliczeniu na wartość dolara w 1973 r. PKB na głowę mieszkańca wynosiło wtedy 3600 USD! Tylko pięć krajów w całej Ameryce Łacińskiej miało gorsze PKB w czasach rządów Pinocheta! Globalizacja rynku Chile spowodowała, że kraj stał się całkiem bezbronny wobec międzynarodowych kryzysów. Kryzys z 1982 r. uderzył w Chile silniej, niż w jakikolwiek inny kraj Ameryki Łacińskiej. W wyniku kryzysu nie tylko wyschły zagraniczne źródła kapitałowe, ale Chile musiało zapłacić horrendalne odsetki od zaciąganych bez opamiętania kredytów. W 1983 r. gospodarka Chile była w ruinie, a bezrobocie sięgnęło 34,6%. Produkcja przemysłowa spadła o 28%. Gdyby nie interwencja państwowa, największe grupy finansowe w kraju doznałyby całkowitej plajty. Neoliberałowie nie zawahali się sięgnąć po pieniądze podatników, by uratować interesy prywatnych firm. Jednak w okresie prosperity nie pomyśleli o tym, by podzielić się z podatnikami zyskami płynącymi z tych samych firm.

Dlaczego Ciołkoszowie mieliby coś zmanipulować?

A czy ja stwierdziłem, że Róża Luksemburg nie była internacjonalistką? Zejdźmy już z pani Róży. Czytał ktoś tę książkę o prowokatorze, który rozbił KPP?

Cytatem jest: "Kosmopolityzmu nie było w pismach Marksa, Kautsky’ego, Jauresa, Antonio Labrioli, Adlera, Krauza, Plechanowa. Ujawniał się on w artykułach i mowach drugorzędnych dziennikarzy i agitatorów, w deklaracjach skrzydła chcącego uchodzić za skrajne. Pisał Jan Jaures: Proletariat nie stoi poza ojczyzną... I zdaniem samego Marksa w jego pierwszych pracach, proletariat niemiecki nie osiągnie całej swej siły, dopóki nie przeniknie się rewolucyjną filozofią wielkich myślicieli Niemiec, a myśl niemiecka nie zachowa potęgi i zdolności do życia inaczej, jak w ruchu proletariatu socjalistycznego... Nie było nigdy demokracji, chociażby najbardziej pacyfistycznej, która by mogła ugruntować się i utrwalić, nie gwarantując niepodległości narodowej. Minęła godzina, w której utopiści traktowali komunizm jako sztuczną roślinę, którą można zmusić do zakwitnięcia według swojej woli w klimacie wybranym przez wodza sekty. Socjalizm nie odłącza się już od życia, nie odłącza się już od narodu. Nie opuszcza on ojczyzny... Międzynarodowość abstrakcyjna i anarchizująca, która by zapoznawała warunki walki, akcji, rozwoju każdej grupy historycznej, byłaby tylko Ikarią (utopią), jeszcze więcej dziwaczną i bardziej niemodną". (Mieczysław Niedziałkowski, Teoria i praktyka socjalizmu wobec nowych zagadnień, Warszawa-Kraków 1926) Mógłbyś zacytować?

Marcin Kasprzak, działacz PPS i SDKPiL, walczył z reżimem carskim, stracony 8 IX 1905 roku na stokach Cytadeli Warszawskiej; Ludwik Hass, historyk, wybitny polski trockista, antystalinista, więzień łagrów, w czasach PRL sympatyzował z lewicowym nurtem opozycji;

W ramach zgłębiania historii polskiego ruchu ludowego: Kazimierz Przybysz, Andrzej Wojtas, Bataliony Chłopskie, Warszawa 1985, t.1-3. Andrzej Paczkowski, Stanisław Mikołajczyk, Warszawa 1994.

To cytat z Mieczysława Niedziałkowskiego. Siłą rzeczy jako działacz "lewicy niepodległościowej" nie mógł być dobrze usposobiony do Róży Luksemburg.

"Kosmopolityzmu nie było w pismach Marksa, Kautsky’ego, Jauresa, Antonio Labrioli, Adlera, Krauza, Plechanowa. Ujawniał się on w artykułach i mowach drugorzędnych dziennikarzy i agitatorów, w deklaracjach skrzydła chcącego uchodzić za skrajne. Pisał Jan Jaures: Proletariat nie stoi poza ojczyzną... I zdaniem samego Marksa w jego pierwszych pracach, proletariat niemiecki nie osiągnie całej swej siły, dopóki nie przeniknie się rewolucyjną filozofią wielkich myślicieli Niemiec, a myśl niemiecka nie zachowa potęgi i zdolności do życia inaczej, jak w ruchu proletariatu socjalistycznego... Nie było nigdy demokracji, chociażby najbardziej pacyfistycznej, która by mogła ugruntować się i utrwalić, nie gwarantując niepodległości narodowej. Minęła godzina, w której utopiści traktowali komunizm jako sztuczną roślinę, którą można zmusić do zakwitnięcia według swojej woli w klimacie wybranym przez wodza sekty. Socjalizm nie odłącza się już od życia, nie odłącza się już od narodu. Nie opuszcza on ojczyzny... Międzynarodowość abstrakcyjna i anarchizująca, która by zapoznawała warunki walki, akcji, rozwoju każdej grupy historycznej, byłaby tylko Ikarią (utopią), jeszcze więcej dziwaczną i bardziej niemodną". Jak to się ma do Twej wypowiedzi? *** Mam wrażenie, że wiele osób ma spaczone wyobrażenie o poglądach KPP. Członkowie tej partii, w swoim odczuciu, nie zwalczali niepodległości Polski. Oni po prostu mieli inny o niej pogląd.

Udowodnij, że patriotyzm i internacjonalizm się wykluczają. Nie należy cytować, tylko dlatego że komunistyczna? KPP Polski bynajmniej nie zwalczała. Redbaronie! Stwierdziłeś, że dzisiaj rozwarstwienie majątkowe jest większe niż w II RP. Jest to oczywista nieprawda. W II RP podczas gdy biedni chłopi chodzili boso i w marnych ubraniach, a chaty były kryte strzechą i bez podłóg, to magnateria miała swoje pałace i folwarki. Dziś rozwarstwienie również jest widoczne, lecz nie należy tego porównywać ze stanem przedwojennym.

Przewinęła się tu kwestia patriotyzmu (lub jego braku) członków Komunistycznej Partii Polski. Otóż (mimo, iż nie nie jestem komunistą) pragnę podkreślić, iż członkowie KPP byli patriotami, lecz patriotyzm swój łączyli ze zdrowo pojętym internacjonalizmem. Warto przypomnieć słowa jednego z członków KPP, Śniegurki, wypowiedziane przed sądem: Moja ojczyzna - powiedział - to ludowa, socjalistyczna Polska. Tak, jestem członkiem Komunistycznej Partii Polski, do wojska wcielono mnie gwałtem i otwierałem oczy takim jak ja żołnierzom, których gnaliście na front. Możecie mnie za to powiesić, lecz ja mojej ojczyzny nie zdradziłem i nie zdradzę. Ale różne są nasze ojczyzny: wasza jest pańska, a moja - robotniczo-chłopska. I w tej mojej ojczyźnie, która powstanie - jestem o tym głęboko przekonany - nikt nie nazwie mnie zdrajcą.

Hmm, chyba rzeczywiście nadużyłem pojęcia. Masz rację, to jest wynik złych doświadczeń, ale umiar także jest wskazany.

Naturalnie jestem przeciwko niszczeniu czy przenoszeniu pomników Armii Radzieckiej. Te nastroje w Estonii wynikają przede wszystkim z kompleksów historycznych i rusofobii dużej części społeczeństwa. Tam nawet ci, którzy sprzeciwiają neoliberalnej polityce (a więc przede wszystkim lewica) są uważani za agentów Kremla. Dla wielu Estończyków nieliberalna ekonomia to uosobienie ZSRR i komunizmu. Warto zwrócić uwagę na wypowiedź socjaldemokraty Jaaka Allika: Mam wrażenie, że dla Estonii II wojna światowa jeszcze się nie skończyła. Przy tym ZSRR jest traktowany gorzej niż hitlerowskie Niemcy. Mówi się, że Estończycy, którzy walczyli u boku Hitlera ze Związkiem Radzieckim, walczyli o wolność Estonii. Za wszelką cenę chcemy być po stronie tych, którzy wojnę przegrali. Mój ojciec, który w okresie wojny estońsko-radzieckiej w latach 1918-1920 został żołnierzem estońskiej armii, w czasie II wojny światowej walczył w szeregach radzieckiej armii.(...)W dużym stopniu dzięki tym Estończykom, którzy zachowali się podobnie jak mój ojciec, ocalały naród estoński i estońska kultura. (Przegląd, nr 12/2011)