Samuel Łaszcz

A wiesz Mariuszu, że wiele rozkazów "Lenina" było po prostu podrabianych przez jego otoczenie?

W książce, z której zaczerpnąłem informację nie było takich danych.

Do czego zmierzasz? Czy to aluzja do moich poglądów? Naganty były ponoć używane przez Czeka. Będę wdzięczny.

Jak przeczytasz, napisz proszę jakąś krótką ocenę, bo mam w planach zakup tej książki.

Hę?? Co masz na myśli? Adamie! Na temat Nazarewicza odpowiem Ci później (ze źródłami, jak chciałeś) w temacie o profesorze. I chyba w ostatnim poście chodziło Ci o podziemie komunistyczne, a nie antykomunistyczne.

Zapytany o powody powrotu, jeden z reemigrantów w 1949 roku odpowiadał, że chciał wracać, by być wolnym obywatelem swego kraju, a nie niewolnikiem na obczyźnie, by pracować dla Polski socjalistycznej, by żyć w Polsce bez panów. Inna odpowiedź, która zdaniem prowadzącego badania S. Nowakowskiego była bardzo typowa dla wszystkich reemigrantów, brzmiała: Polacy emigrowali, bo w kraju nie mieli pracy i nie było swobody. Za sanacji, przed powstaniem Polski Ludowej, nie było tu po co wracać. Gdyby był wtedy inny ustrój i inny rząd niż sanacja, na pewno by wszyscy wrócili jeszcze przed wojną. Gdy się wojna skończyła i dowiedzieliśmy się, że mamy w Polsce swój rząd robotniczo-chłopski, od razu zaczął się pęd do powrotu. Przedtem był ucisk, teraz realizuje się zasada wolności i równości obywateli, zniesienie wyzysku i zależności od kapitalisty. (Stanisław Nowakowski, Adaptacja ludności na Śląsku Opolskim, Poznań 1957, str. 56, 57; cyt. za: Henryk Słabek, O społecznej historii Polski 1945-1989, Warszawa 2009, str. 415-416, przyp. 37)

Ryszard Nazarewicz to wybitny historyk polskiego ruchu oporu. A Chodakiewicz to zwykły propagandysta. Jeśli chcesz podyskutować o prof. Nazarewiczu, zapraszam tu: https://forum.historia.org.pl/topic/13660-ryszard-nazarewicz/page__p__199714#entry199714

Porządnie wydana, dużo ilustracji. Owszem. Tyle, że w treści same kłamstwa. I to za pieniądze podatników. Nie jestem zwolennikiem takich rozwiązań.

Ostatnio dowiedziałem się, że brat mojej prababci był "w lesie" "za Niemca". Będę musiał dowiedzieć się czegoś więcej.

W animowanym? Nawet tam go wepchano ?

To są źle sformułowane odpowiedzi. TAK. Aczkolwiek nie chciał jej narzucać, chciał aby w każdym kraju rewolucja była zjawiskiem rodzimym.

Wiesławie! Żeby być propolskim, nie trzeba nas bezkrytycznie uwielbiać . Choć bardzo byśmy tego chcieli.

Polecam lekturę tekstu: http://lewica.pl/blog/jakubowski/19715/

Rewolucjonizm nie jest sprzeczny z zasadą samostanowienia narodów.

Kiedy? W 1920 roku? On nie walczył z Narodem Polskim. On walczył z kapitalistami i obszarnikami polskimi o lepszą, ludową, socjalistyczną Polskę. A kimże byli ci byli AK-owcy? Jakieś nazwiska? Walczyli z władzą ludową czy nie? Nie krępuj się. Wymieniaj dalej zbrodnie Waltera. Prawdą jest, że generał Karol Świerczewski był dowódcą raczej miernym, ale odwagi odmówić mu nie sposób. Ciekawe kiedy? Wtedy, gdy należał do Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej czy gdy zwalczał komunistów i socjaldemokratów? A może gdy był członkiem SA i NSDAP.

do usunięcia

Karol Świerczewski to postać wybitna, to symbol rewolucyjnego zaangażowania i patriotycznego poświęcenia. Stawał do walki wszędzie tam, gdzie dostrzegał potrzebę obrony ideałów wolności, gdzie masy ludowe walczyły z siłami wstecznictwa i reakcji. Lech Wyszczelski

To był człowiek z krwi i kości. Taki "swój chłop". Nie to, co ta reszta polityków.

Dla pełności artykułu autorka powinna chyba podać, ilu przybyło najmniej zarabiających .

A większość pytanych w tym filmie uważa, że w Polsce Ludowej było dobrze albo lepiej niż dziś: Złoty cytat z filmu: Mnie to was szkoda, ku..., bo pracy było. Nie ma to jak wsłuchać się w Głos Ludu. Uwaga mod.: Narya rzucił złote hasło, które może odnosić się nawet do złotych cytatów. Nie wulgaryzujmy.

Matras: Waldemar Jan Dziak, Kim Dzong Il, Warszawa 2004, 278 stron, 9,90 zł;

Andrzej Stawar, Pisarstwo Henryka Sienkiewicza, Warszawa 1960. Romuald Wojna, W ogniu rosyjskiej wojny wewnętrznej 1918-1920, Warszawa 1975.

Dla mnie Mikołajczyk to jest człowiek, który zrobiłby wszystko byle dopchać się do władzy. -mówi się często, że wybuch Powstania Warszawskiego był w interesie Mikołajczyka, któremu Powstanie miało ułatwić rozmowy z dygnitarzami radzieckimi; -spójrzmy na sprawę Senatu; przed wojną cały ruch ludowy był przeciwko niemu; Władysław Kiernik ze stronnictwa Mikołajczyka mówił w przedwojennym Sejmie: (...)jeśli zasada jedynowładztwa narodu ma być przeprowadzona, to musimy stanąć na stanowisku sejmu jednoizbowego...; I oto nagle, gdy PPR postanowiła znieść Senat pan Mikołajczyk stał się zażartym stronnikiem sejmu dwuizbowego; -odcinając się wyraźnie i publicznie od tych czynników, które kryjąc się za NSZ, swe antydemokratyczne cele i szkodliwe dla kraju i narodu tendencje polityczne, które nie cofnęły się przed splamieniem polskich rąk krwią bratobójczą. Kto to powiedział? Stanisław Mikołajczyk na I Zjeździe Uczestników Walki Zbrojnej z Niemcami 1 września 1945 roku w Warszawie. Zaskakujące, że panu Mikołajczykowi przeszkadzały bratobójcze mordy NSZ, podczas gdy nie przeszkadzało mu Zrzeszenie WiN w wielu przypadkach współdziałające ze strukturami lokalnymi jego stronnictwa oraz takie KWP, które prowadziło propeeselowską agitację; A tu ciekawy link: http://www.nie.com.pl/art24963.htm

Pewnych wydarzeń nie da się wyciągnąć z kontekstu. Gdyby mniejszościom na Zachodniej Ukrainie i Zachodniej Białorusi było taj dobrze, to zapewniam Cię że powitanie Armii Czerwonej nie byłoby tak entuzjastyczne. Wracając do gwałtów żołnierzy radzieckich na Polkach: (...)plagą były gwałty popełniane przez sowieckich maruderów, przede wszystkim ofiarami były Niemki, ale gwałcono także Polki. W sierpniu 1945 r. właściciel majątku Kotliska w Kutnowskiem skarżył się, iż żołnierze sowieccy z koszar w Skleczkach „co noc, a nieraz i w dzień włamują się na teren folwarku i gwałcą zatrudnione tam Niemki, próbowali także zgwałcić jego żonę. Poza jednostkowymi aktami gwałtów, zdarzały się ekscesy na skalę masową. Starosta powiatu łódzkiego informował wojewodę, iż 3 lipca 1945 r. „żołnierze sowieccy z transportu stacjonującego w 2-ch pociągach na stacji Olechów dokonali większymi grupami napadu z bronią w ręku na wsie: Zalesie, Olechów, Feliksin i Hutę Szklaną, rabując gospodarzom ich dobytek i dopuszczając się gwałtów na kobietach polskich. W obozie dla Niemców w Olechowie zgwałcono 50 kobiet Niemek. Ludność w panicznym strachu uciekała z domów, porzucając wszystko na pastwę losu”. Konieczna była interwencja polskich sił bezpieczeństwa z okolicznych miejscowości i z Łodzi, ale na niewiele się to zdało, skoro następnego dnia żołnierze sowieccy zaatakowali inne wsie, gdzie znowu dopuścili się gwałtów i rabunków. Nierzadko napady dokonywane przez żołnierzy sowieckich kończyły się strzelaniną. Podczas napadu rabunkowego w gm. Radogoszcz, w końcu lipca 1945 r., żołnierze sowieccy postrzelili dziecko. W miesiąc później w podłódzkich Łagiewnikach znaleziono zamordowaną bestialsko kobietę. Dochodzenie wykazało, iż zabili ją żołnierze sowieccy. (Janusz Wróbel, Wyzwoliciele czy okupanci? Żołnierze sowieccy w Łódzkiem 1945-1946,[w:] Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, nr 7/2001, str.41) Nie odbiegało to jednak zasadniczo od zachowania innych armii wyzwoleńczych w czasie II wojny światowej. Podobne incydenty zdarzały się również wojskom amerykańskim czy angielskim w trakcie wyzwalania Europy Zachodniej.

Wklejam fragment mojego posta z tematu: https://forum.historia.org.pl/topic/12418-1920-wojna-i-milosc/page__view__findpost__p__192539 I jeszcze: https://forum.historia.org.pl/topic/12418-1920-wojna-i-milosc/page__view__findpost__p__192657 Z pewnością? http://pl.wikipedia.org/wiki/Pacyfikacja_Ma%C5%82opolski_Wschodniej http://pl.wikipedia.org/wiki/Akcja_rewindykacji_cerkwi_prawos%C5%82awnych_w_II_Rzeczypospolitej#Akcja_rewindykacyjno-polonizacyjna_1937.E2.80.931938 http://www.cerkiew1938.pl/rezultaty_akcji_burzenia_cerkwi.html http://www.cerkiew1938.pl/dwa_miesiace_barbarzynstwa.html http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,4321 "Sowiecka propaganda" zapewne "wyłgała" sobie również bramy trumfialne na cześć Armii Czerwonej. Tak "dobrze" żyło się Ukraińcom i Białorusinom.