4313_1481369817

"Około IV wieku p.n.e do Japonii dotarła łodziami bliżej nieznana grupa przybyszów (lub najeźdźców) z lądu stałego. (...) Ich wiedza wskazuje, że pochodzili z północno-wschodniej Azji". (...) Nowi przybysze początkowo osiedlili się w zachodniej części Kiusiu, a następnie powędrowali na północny-wschód, na równinę Kanto, gdzie tylko częściowo przemieszali się z tamtejszą ludnością, większość zaś tubylców zepchnęli na północ Honsiu i Hokkaido". C. Andressen, Krótka historia Japonii, Warszawa 2004, ss. 26-27.

Witam,generalnie cały pomysł tej strefy dobrobytu moim zdaniem nie mógł się udać. Azja dla Azjatów to brzmi jak bajka, zastąpienie całej dawnej siatki administracyjnej państw kolonialnych swoimi ludźmi właściwie nic nie zmieniło. Logistyka japońska była niewystarczająca, by zapewnić temu państwu nawet w obrębie strefy jakieś solidne funkcjonowanie, na pewno nie wtedy kiedy występuje zewnętrzny wróg. Jak już wcześniej wspomniałem Japończycy w podbitych krajach tworzyli swoje marionetkowe rządy, tym samym obiecując ludziom zupełne uwolnienie się spod wpływów dawnych panów. Ich pomysły samowystarczalności niszczyły jedynie lokalne społeczności i ich gospodarki. Dla Japonii liczyła się jedynie wydajność. To wszystko, co w zarysie zostało wspomniane doprowadzało do takich absurdów, że kiedy zarekwirowano całe paliwo w Singapurze to autobusy jeździły opalane węglem drzewnym...

Witam, z moich zwyczajów też mam sprawdzanie kilkakrotnie czy zamknąłem drzwi, wtrącanie makaronizmów do naszego języka, sprawdzanie czy mam wszystko po kieszeniach.

Witam, właściwie Lu Tzy ma rację, jeśli chodzi o Japończyków to mają masę takich zbrodni na swoim koncie i mnóstwo rozmaitych przypadków zostało opisanych choćby w książce "Rzeź na morzu. Zbrodnie Cesarskiej Marynarki Wojennej na morzu" przy czym warto zaznaczyć, że znalazły się również wyjątki w tej regule zabijania. Znany jest przypadek jednego oficera,który odmówił wykonania rozkazu zabicia, sprzeciw się mu, uchronił jeńców, jego samego nawet nie spotkała żadna kara.

Jednak, chciało mi się poszukać tego tekstu: "Nasz kraj przykłada wielką wagę do regionów Mandżurii i Mongolii z kilku powodów. Pierwszym z nich jest, to że produkcja rolnicza z tych obszarów może rozwiązać japoński kryzys żywieniowy. Drugi to stal z Anshanu i kopalnie węgla w Fushun, które są w stanie dostarczyć wystarczająco surowców, aby ustabilizować przemysł ciężki w Japonii. Trzecim powodem są potencjalne ogromne możliwości biznesowe dla wielu wykształconych lecz bezrobotnych obywateli Japonii. A przy współpracy władz wojskowych, by utworzyć ogólny plan wojny, wszystko czego trzeba to odpowiednia okazja. Nawet doprowadzenie bez większych trudności kraju do wojny, może okazać się możliwe. 22 maja 1931 - Osobista opinia o problemie mandżursko-mongolskim.

Nie ma się co oszukiwać, ale przerwania kontaktów handlowych z zachodem wielu podbitych krajów zniszczyło ich gospodarkę, a nieudolne zarządzanie Japończyków doprowadziło owe kraje to totalnej biedy. Okupant jakby z czasem przestał dostrzegać rosnącą inflację chcąc ją zmniejszyć za pomocą swoich nic nie wartych pieniędzy. Z czasem szukano pracy nie za płacę, ale za rzeczy w naturze. Przykład - w roku 1945 - paczka papierosów w Singapurze kosztowała 60$, a wynagrodzenie miesięczne zatrudnionego 63$! Problemem Japonii nie było to, że po podbojach nie miała ona dostępu do wszelakich surowców, jej kłopoty polegały na tym, iż z czasem i kolejnymi klęskami jej transport morski kulał coraz bardziej, przez to została tym samym zmuszona do zaprzestania importowania surowców strategicznych. Kiedy w roku 1941 zajęto Indie Holenderskie uszkodzenia jakich dokonali Holendrzy w celu utrudnienia Japończykom wydobycia ropy zmiejszyły produkcję do 50 mln baryłek, z czego tylko 15 mln dotarło do samego Nipponu. Stosowanie polityki w, której każdy garnizon miał żywić się samo doprowadzało rejony podległe im do nędzy i głodu oraz grabieży. Z powodu braku zewnętrznych klientów na Jawie załamała się produkcja cukru, która spadła do 84 ton w 1945 roku, a trzy lata wcześniej wynosiła ona 1,3 mln ton! Japonia była bardzo oporna jeśli chodziło o przekazywanie władzy ludom Azji, tylko kolejne przegrane zmuszały ją do nadawania ludom pewnego rodzaju autonomii. Jeśli odnajdę fragmenty tekstu Kenjiego to poznamy kilka powodów dla, których Mandżuria była tak ważna dla KKW. To tylko wybrane przypadki - można poruszać przecież zjawiska wręcz niewolnictwa, pracy przymusowej, zniszczenia gospodarki krajów podbitych.

Witam, wprawdzie rzadko ostatnio bywam na forum, ale widzę, że niektóre temaciki bardzo ciekawie się rozwijają. Cóż jeśli chodzi o stosunek do moich zainteresowaniach jest on przeważnie pozytywny, chociaż czasami słyszę, że lepiej bym poćwiczył (jak za dawnych lat) niż siedział i czytał książki, albo dlaczego tak dużo wydaję na książki. Zresztą ze względu na moje zainteresowania, nie mam często możliwości,by podyskutować na moje ulubione tematy. W pracy nie znajduję raczej słuchaczy do opowiadania historii, zresztą ludzie w sklepie narzędziowym nie są zainteresowani słuchaniem, co się stało tego, a tego roku... PS. Swego czasu zawzięcie kibicowałem Liverpoolowi (z polskich zespołów wspierał Wisłę Płock - do dziś mam szalik gdzieś) i nadal darzę ten zespół sporo sympatią.

Panowie, widzę, że dyskusja zeszła trochę nie na temat. Proszę uprzejmie, aby wrócić na właściwy tor dyskusji, czyli rozmowę na temat tego, kiedy rozpoczął się imperializm. Łyzio - moderator XIX w. Myślę, że warto zwrócić uwagę jaka jest definicja słowa imperializm, co pozwoli nam wrócić do toku właściwej dyskusji. Według "Słownika współczesnego języka polskiego": "Imperializm to dążenie danego państwa do podporządkowania innych krajów, m.in. poprzez działanie militarne; polityka zagraniczna, która cechuje rozszerzanie w innych krajach własnych wpływów politycznych, gospodarczych i kulturalnych, często podparta na podbojach kolonialnych."

Ja ostatnim czasem po robocie, całkowicie dałem się wciągnąć w świat trzeciej części Metal Gear Solid! Coś niesamowitego, świetna grafika, muzyka, genialny scenariusz - mistrzostwo- teraz czekam na kontynuację, którą sobie zamówiłem na PSP.

Witam, w sumie swoją maturę mam już dawno za sobą, jednakowoż ku mojemu zdziwieniu zostałem przyjęty na kierunek - bezpieczeństwo wewnętrzne na UMK, jednak historia pozostaje bez żadnych wątpliwości na pierwszym miejscu.

Dai Nippon Banzai! Japończycy wygrali z Danią 3:1 - dwie piękne bramki Japończyków całkowicie zamknęły jakiekolwiek marzenia Duńczyków o awansie. Może zawodnicy z Dalekiego Wschodu nie grają pięknie, ale mają swoją ustaloną taktykę, którą wykonują perfekcyjnie.

I sensacja stała się faktem Słowacja pokonała Włochów, mistrzowie świata za burtą!

Panowie, z pewnością takich przykładów nie braknie i w historii, tak więc myślę, że warto pofolgować tej dyskusji.

No, Panowie pierwsze połowa 0-0 Korea PN. Brazylia!

A gdzież są niby dostępne konkretnie secesjonisto?

Witam, rzeczywiście Szypka i Plewna ciekawie napisana, warto przeczytać czegoś się dowiedzieć. Jeśli zaś chodzi o wojnę rosyjsko-japońską 1904-1905 to rzeczywiście miała ona bardzo ważny wpływ na wydarzenia na Dalekim Wschodzie, odrzucenie Rosjan, moment prawdziwego zaistnienia Japonii w świecie, w końcu niezwykle ciekawy przebieg walk - jest o czym pisać.

Witam, bavarsky jeśli będziesz miał czas i ochotę to proszę znajdź materiały odnośnie wojny rosyjsko-japońskiej!

Witam, do tej pory obejrzałem siedem odcinków tegoż serialu. Wiedziałem, że będzie to coś w stylu "Kompanii braci", który ceniłem sobie wysoko. Jednak im dalej w las..."Pacyfik" mnie rozczarowuje, zrobili z tego kolejną apoteozę wspaniałych Amerykanów, co dają łupnia Japończykom. To wszystko już było...niczym nowym nie błysnął ten serial.

Obecnie na rozkładzie dwie książki: Japonia 1937-1945 Wojna Armii Cesarza Między Warszawą, a Tokio. Polsko-japońska współpraca wywiadowcza 1904-1944. Pierwszą książkę dopiero zacząłem czytać, druga z kolei już w jednej czwartej ukończona. Nie ukrywam, że bo obu tych pozycjach oczekuję naprawdę sporo...

Witam, cóż na początek polecam prace przekrojowe, w których znajdziesz informacje na temat działań wywiadu i kontrwywiadu, bo zakładam, że chodzi Ci o II WŚ, tak? Terry Crowdy. Historia szpiegostwa i agentury. Roger Faligot, Remi Kauffer Służby specjalne - Historia wywiadu i kontrwywiadu na świecie

Rzeczywiście bardzo ciekawa postać, zaliczyć 58 zestrzeleń to naprawdę coś...ale tak się zastanawiam nad wyszkoleniem jego przeciwników? Po tych krótkich notatkach możemy stwierdzić, że narobił z pewnością Rosjanom wielkiego strachu, trzeba by w tym aspekcie całościowym porównać wyszkolenie pilotów obu nacji oraz samoloty jakich używali.

Witam! Czytając książkę "Historia szpiegostwa i agentury", której autorem jest Terry Crowdy natknąłem się na wątek poświęcony tej sprawie. Pozwolę, go sobie przytoczyć niemal w całości, by nie przeoczyć niczego ważnego: W przedwojennej Francji strach przed niemieckim wywiadem połączył się z głęboko zakorzenionym rasizmem i nietolerancją religijną, co doprowadziło do jednego z najhaniebniejszych wydarzeń w historii - sprawy Dreyfusa w 1894 roku. Winny był jej major wywiadu Ferdinand Walsin Esterhazy (pogrubienie - Łyzio) (1847-1923). Gdy popadł on w głębokie długi, swoją fortunę próbował odbudować przez spekulacje giełdowe i hazard, z łatwym do przewidzenia skutkiem. Kiedy wierzycieli przyparli do muru, zdecydował się na zdradę i w sierpniu 1894 roku sprzedał kilka tajemnic pułkownikowi Maximillianowi von Schwartzkoppenowi, niemieckiemu attache wojskowemu w Paryżu. (...) W tym przypadku Schwartzkoppen poznał szczegóły działania tak zwanej francuskiej armaty krótkiej, kaliber sto dwadzieścia milimetrów, oraz informacje na temat struktury francuskiej artylerii polowej. Następnym ogniwem w szpiegowskim łańcuchu była Marie Bestian, sprzątaczka w niemieckiej ambasadzie, która pracowała dla francuskiego wywiadu wojskowego. Najprawdopodobniej dostarczyła przełożonym podarty dokument wyjęty z kosza na papiery Schwartzkoppena. Poskładane skrawki stworzyły słynne bordereau, szczegółową listę sprzedanych Schwarztkoppenowi informacji. (...) Żeby chronić swojego człowieka, francuski wywiad wybrał na kozła ofiarnego kapitana Alfreda Dreufusa. (...) Zaszkodziło mu to, że pochodził z Alzacji (...) oraz to, że choć starał się, aby próbka charakteru jego pisma wyglądała inaczej niż ta z bordereau, to jednak były one do siebie podobne, co oczywiście o niczym nie świadczyło. Tak naprawdę Dreyfus został oskarżony , ponieważ był Żydem. (...) Sprawa ta odeszłaby w zapomnienie, gdyby w 1898 roku nowy dowódca kontrwywiadu, pułkownik Picquart nie dowiedział się, że autorem bordereau był Walsin Esterhazy. Kiedy Picquart doniósł dowództwu o swoim odkryciu, rozkazano mu o tym zapomnieć. Między 10, a 11 stycznia 1898 roku przeprowadzono też pokazowy proces, w czasie którego Walsin Estarhazy został uwolniony od wszystkich zarzutów. (...) Sprawę nagłośnił Emil Zola, który rozpoczął swój list otwarty w obronie Dreufusa od słynnego: "J'acusse!" (dosł. oskarżam - Łyzio). Aferę dało się zatuszować tylko dzięki fałszerstwu następcy Picquarta, podpułkownika Huberta Henry'ego. Spreparował on notatkę rzekomo przesłaną Schwartzkoppenowi przez włoskiego attache, pułkownika Panizzardiego, w której dyplomata opisał ich wspólne "związki" z Dreyfusem. W sierpniu 1898 Hnery przyznał się do fałszerstwa, został aresztowany, a w celi popełnił samobójstwo. Co zaskakujące, pomimo tych rewelacji wciąż nie uwięziono Walsina Esterhazy'ego. W 1899 złożono apelację w sprawie Dreyfusa, jednak był on już wtedy tak bardzo zdemonizowany przez wojsko, Kościół i polityków, że ponownie został uznany za winnego, choć skrócono mu wyrok do dziesięciu lat więzienia. Dziesięć dni oficjalnie po procesie nowy rząd oficjalnie przeprosił Dreufusa, choć dopiero w 1906 mógł on wrócić do wojska. Otrzymał on rangę majora, a za wszystko, co przeszedł odznaczono go orderem Legii Honorowej." Wszytko to znajduje się na stronach 218-220 owej książki. Tym samym poznaliśmy kolejne puzzle w tej całej skomplikowanej układance. Co o tym myślicie?

Witam! Skoro już i tak wcześniej padło ile się służyło w wojsku carskim, to chyba jeszcze ku woli sprawiedliwości należy wspomnieć o reformach Milutina, skoro dyskusja ma obejmować cały XIX wiek. Nie napiszę Wam nic nowego, bo to z pewnością już wiecie, dlatego wybaczcie moją skromną wiedzę. Gdzieś pd roku 1874 służba wojskowa objęła wszystkich mężczyzn bez różnic stanowych, wiek poborowych 21 lat, i tak w marynarce służyli 7 lat, a wojskach lądowych 6 latek, co w porównaniu z tymi 25 latami dla starych wyjadaczy wojskowych to było nic. Pozdrawiam!

Tomaszu N, bez przesady od Twoich czasów nie wiele się zmieniło, i na budowach się robiło i w ogrodach...

Pozostałbym jednak przy starych zasadach, nie uważam by wiek 16 lat był tym odpowiednim. Człowiek jest jeszcze wtedy bardzo młody i co! Miałby chodzić na wybory dla zabawy... Póki, co dla osób w tak młodym wieku pozostają wybory w samorządach szkolnych, gdzie też można się nauczyć postaw obywatelskich. Dlaczego Jarpenie chciałbyś obniżenia wieku w wyborach lokalnych, wytłumacz mi swoje stawnowisko, bo do mnie nie dociera jakoś ta opcja.