Szarak

J. Wimmer "Materiały do zagadnienia liczebności i organizacji armii koronnej w latach 1655-1660", SMHW Tom 4, wyd. MON 1958 r. Autor podaje stany liczbowe piechoty na przestrzeni lat 1655-1660

Widzisz Mariuszu, pewnie niewiele zmieniłoby gdyby listę podpisało i 100 tyś. osób, choćby nawet odtwarzali całe pułki i dywizje Dzisiaj, pół niedzieli szukałem artykułu z gazety (wycinam sobie co ciekawsze i chowam do teczek), chyba Rzeczpospolitej, albo Polityki i niestety nie mogłem znaleźć, który w rzeczowy sposób opisywał starania Polaków o odzyskanie i stanowisko Szwecji w tej sprawie. Szwedzi podnosili argument, całkiem słuszny zresztą, że gdyby nie to iż zabytki znajdują się u nich to pewnie już byśmy ich nigdy nie zobaczyli, chyba, że w prywatnej kolekcji jakiegoś "grafa" Ja przynajmniej wybieram tą pierwszą opcję, cieszę się, że nie "przepadły" i mogę pojechać jako turysta do Szwecji by je obejrzeć. Fakt, żałuję, że nie mogę zobaczyć ich w Polsce, ale cóż, takie były prawa wojny. Z tego miejsca mam pytanie do Ciebie, oddałbyś Turkom trofea spod Wiednia? Czyli część szczątków króla Polski, podkreślam, szczątków człowieka jest dla Ciebie mniej ważna niż błyskotki?

Poszukaj prac i artykułów Tadeusza Mariana Nowaka, m.in. "Polska technika wojenna XVI-XVII wieku", wyd. MON, Warszawa 1970 i tomach SMHW (na pewno coś znajdziesz). Z miejsca mogę Ci powiedzieć, że w IV tomie jest: "Przegląd polskiego piśmiennictwa z dziedziny artylerii do połowy XVII w." oraz Praca Andrzeja dell'Aqua (ze wstępem T.Nowaka "O zgromadzeniu i szkole puszkarzów. Szczególnie pomocnym powinien być artykuł (ale nie pamiętam, z którego tomu SMHW, choć chyba wymieniłem go w temacie o Studiach i Materiałach do Historii Wojskowości) "Rysunki dział zagarniętych przez Szwedów na Litwie w XVII i XVIII wieku" - o ile pamiętam to mniej więcej tak się nazywał.

Widzisz, była to wojna rozpoczęta bez zgody sejmu, dlatego też magnaci zachęcani przez króla do obrony przed siłami islamu, pytało raczej dlaczego monarcha depcze wolności szlacheckie i śmie rządzić bez sejmu. Rok później, tj. 1621, wystawiono większą liczebnie armię, bo i zagrożenie ze strony tureckiej było ogromne i karna ekspedycja przeciwko Rzeczpospolitej była rzeczą pewną.

Bohdan Baranowski "Organizacja wojska polskiego w latach trzydziestych i czterdziestych XVII wieku", wyd. MON, Warszawa 1957 - raczej trudno dostępna już dziś publikacja, a co się z tym wiąże, często nie wymieniana w przypisach i bibliografii książek opisujących RON.

Również przyłączam się do życzeń

Za te wszystkie lata monografia powinna mieć najmniej 500 stron Waszmość Maxgall, napisał też w temacie o powstaniu kozackim z 1638 r. że Inforteditions szykuje wydanie całej książki opisującej wydarzenia tamtego roku. Ciekawe ile trzeba będzie czekać A pomarzyłbym jeszcze o monografii dragonii.

Kolejne artykuły: SMHSzW Tom I: J.Wimmer "Wojsko polskie w przededniu wojny północnej (1699-1702)" I.Miller "Wojna wyzwoleńcza Ukrainy w latach 1648-1654 a lud polski" J.Sikorski "Organizacja obrony polskiego wybrzeża w latach 1632-1648" W.Odyniec "Lądowo-morska obrona wybrzeża polskiego w latach 1626-1629" M.Muszkat "Walka polskich myślicieli okresu odrodzenia przeciwko wojnie zaborczej" SMHSzW Tom II: W.Majewski "Bitwa pod Prostkami (8 X 1656 r." W trzecim tomie SMHSzW nie ma żadnego artykułu, który opisywałby temat związany z RON. Kolejne tytuły już niedługo (mam możliwość poczytania tomów, ale niestety nie mogę ich wypożyczyć, co jednak nie przeszkadza w tym, aby uzupełnić listę).

Dariusz Kupisz "Połock 1579" - poleciało w 1,5 dnia, choć gdybym miał więcej czasu to zamknąłbym ją w ciągu jednego dnia. Dziś zaczynam "Psków 1581-1582", również autorstwa Dariusza Kupisza, a w kolejce czeka Bohdan Baranowski i jego "Organizacja wojska polskiego w latach trzydziestych i czterdziestych XVII wieku".

Zatem twierdzisz, że "Cud nad Wisłą" jest ważniejszą bitwą niż walki II wojny światowej? Wbrew temu co piszesz, temat jednak jest poruszany i tkwi w pamięci Polaków na co dowodem są rekonstrukcje historyczne, pozwolę sobie rzucić linkiem: Rekonstrukcja bitwy warszawskiej

Oczywiście dobrze! Twoja kolej.

Rzeczywiście, błąd z mojej strony. Jakiś czas temu czytałem trochę listów Sobieskiego, których większość była skierowana do Marysieńki i tak mi się jakoś wbiło w głowę, że to do niej Pytanie: po jakiej bitwie Stefan Czarniecki pisał do króla, że gdyby tylko miał piechotę i armaty to pokonałby Szwedów?

A dokładniej to "Połock 1579" Odnośnie pytania: Chocim 1673. List Sobieskiego do żony.

Rzeczywiście książka trzyma poziom. Ciekawy dobór artykułów/rozpraw o tematyce często nie poruszonej lub poruszonej w małym stopniu w polskiej historiografii. Odnośnie samego powstania w 1638 r. warto dodać, że na początku marca Dymitr Hunia zabiegał o uzyskanie pomocy od Tatarów oraz od Kozaków dońskich. Chyba jedynie sytuacja w jakiej znajdował się w tym czasie Chanat Krymski sprawiła, że powstańcy nie zostali wsparci przez Tatarów.

Doskonale! Twoja kolej.

Dzięki. Listopad 1577, Dyneburg. Załoga carska przyjmuje dosyć "osobliwy" prezent od Polaków, który przyczynił się do łatwego odzyskania zamku. Cóż to był za prezent i co wywołał?

Informacje zaczerpnąłem z artykuły/rozprawy Alberta Borowiaka "Powstanie kozackie w 1638 r." w "Staropolska sztuka wojenna XVI-XVII wieku" pod redakcją M.Nagielskiego. Zajrzałem też do Serczyka, ale w jego "Na dalekiej Ukrainie" temat został omówiony, a w zasadzie tylko poruszony na ledwie 4 stronach. Przejdźmy do kolejnej potyczki. 13 czerwca Jeremi Wiśniowiecki, dysponując ok. 1700-1800 ludźmi, dogania Ostrzanina pod Żołninem, Kozakom udało się jednak ustawić tabor w zakolu Suły. Jarema, aby nie pozwolić powstańcom na okopanie się nastąpił na tabor, a impet uderzenia był tak duży, że piechota stojąca przed taborem została zniesiona, a połowa taboru prawie rozerwana. Żołnierze wdarłszy się do taboru zajęli się łapaniem koni. Tymczasem piechota niemiecka, która doszła do pozycji powstańców, zamiast za walkę zabrała się za rabunek. Kozacy zaczęli uchodzić, a sam Ostrzanin zrejterował przez Sułę. Wiśniowiecki zaczął gonić uciekających, sądząc, że pozostało tylko ich wyciąć. Wykorzystując to, powstańcy na nowo związali tabor, a Wiśniowiecki został odcięty. Wykonał dwie szarże na nowo związane wozy, lecz dopiero w wyniku trzeciej udało się rozerwać tabor i uciec z matni. Również 14 czerwca miały miejsce jakieś walki, prowadzone prawdopodobnie przez piechotę z Kozakami. Wieczorem przybyły główne siły koronne. W takiej sytuacji powstańcy podejmują rozmowy, stawiają wygórowane żądania, a które były jedynie grą na czas, czekali bowiem na przybycie posiłków Skidana.

Z biegiem Wisły i Niemna. Historyczne mapy i widoki miast Prus Wschodnich i Zachodnich, Polski oraz krajów bałtyjskich. za: Muzeum Okręgowe w Toruniu http://www.muzeum.torun.pl/portal.php?aid=...8949a676258e2ab Ratusz Staromiejski, Piwnica Gdańska, wystawa czynna od 7 marca do 19 kwietnia 2009 r., kurator i aranżacja: Robert Żytkowicz

Stanisław (ojciec),oraz bracia Stanisław (syn) i Mikołaj (również syn).

Początek maja 1638 r. Hołtew - otoczona była z trzech stron wodami Psioły, tj. od północy, wschodu i zachodu. Dodatkowo otoczona gęstymi lasami z masą przeszkód ziemnych w postaci parowów i jarów. Jedyne przejście przez las znajdowało się od strony południowej, gdzie też znajdował się most łączący oba brzegi rzeki. Jedynie dostęp od zachodu nie sprawiał trudności, z tymże powstańcy odpowiednio umocnili to miejsce, wznosząc wał i szaniec. Stanisław Potocki naprzeciw umocnień kozackich kazał wznieść wał i trzy szańce. W celu opanowania mostu na południu wysłał chorągiew kozacką, ok. 2000 rejestrowych i dwie kompanie dragonów. Plan zakładał blokadę powstańców. Powstańcy w celu przełamania blokady w nocy z 10 na 11 maja przeprawili przez Psiołę dwie grupy, jedna miała obejść dragonów i rejestrowych, aby odciąć ich od reszty wojsk koronnych, druga zaś miała zaatakować podejść od zachodu obóz koronny. Dodatkowo Kozacy zatarasowali drogę z obozu koronnego do dragonów i rejestrowych kłodami i gałęziami, aby uniemożliwić udzielenie pomocy wojskom blokującym Hołtew od południa. Po całodziennej bitwie (11 maja) blokada została przerwana, po czym wojska koronne odstąpiły od Hołtwy. Przy czym odwrót miał zostać przeprowadzony w taki sposób aby wyglądał na rejteradę. Stanisław Potocki liczył bowiem, że powstańcy udadzą się za nim w pościg, on zaś wyda im bitwę w dogodnym miejscu do użycia jazdy. Tak się jednak nie stało i po bezowocnym oczekiwaniu ruszył w stronę Łubna. Tymczasem Ostrzanin również wyruszył w kierunku Łubna chcąc zaskoczyć Potockiego. Potocki powiadomiony dzień wcześniej o ruchach wojsk kozackich, w nocy z 15/16 maja trzymał swoje oddziały w gotowości bojowej. Z rana kwarciani uderzyli na tabor odrywając od niego jakieś 200 wozów, mimo ponawianych szarży taktyka spod Kumejek nie sprawdziła się. Nocą Kozacy wypuścili konie na stanowiska rejestrowych i dragonów, którzy odpowiedzieli ogniem sądząc, że zostali zaatakowani. W wyniku powstałego zamieszania powstańcom udało się zbiec. Tymczasem natrafiono na grupę pod wodzą Putywlca Murki i Rzepki, która liczyła ok 2500 ludzi. Kwarciani naciskali na tabor, ale i tu powtórzyła się sytuacją spod Lubien. 19 maja Kozacy zdecydowali się na kapitulację, która nie na wiele się zdała bo towarzystwo wpadło do taboru i dokonało rzezi. To tyle na dzisiaj jutro, tzn. dzisiaj ale później postaram się przybliżyć kolejne walki.

Panowie ruszajcie

Nabuchodonozorze nie ma sensu się tak spinać. Zresztą, jak sam zauważyłeś temat stary (ad. 2006/2007), biorąc pod uwagę, że forum było wtedy młode (o ile się nie mylę to powstało w 2005 roku) i nie ma się co dziwić, że do dzisiejszego poziomu dyskusji sporo mu brakowało. Autor pisząc to zdanie, podał dowody/przykłady (w jego mniemaniu) geniuszu strategicznego, zresztą zdanie następujące (o bataliach) wcale nie musi być argumentem na to co stwierdził w zdaniu poprzedzającym A czy gdzieś napisano, że był już wtedy królem? Ostatnich dwóch cytatów nie jestem w stanie zrozumieć Jedyne co mi się nasuwa na myśl to, że jeden z dyskutantów ma nick w4w (wnioskuję, że skrót od Władysława IV Wazy), a drugi dyskutant (Sarmata) chyba nie do końca połapał się w swojej odpowiedzi do kolegi Ze swojej strony dodam, że bardziej cenię bitwę pod Parkanami niż Wiktorię Wiedeńską i to jak słusznej postury Jan III Sobieski musiał rejterować, by później, w akcie zemsty sprawić Turkom większe lanie niż pod Wiedniem.

To by się zgadzało z danymi podanymi przez M.Franza w "Idea państwa kozackiego na ziemiach ukrainnych w XVI-XVII wieku":

Dzisiaj zacząłem: Paweł Skworoda "Wojny Rzeczypospolitej Obojga Narodów ze Szwecją", do tego habeki czytane na gwałt w każdej wolnej chwili, a w poczekalni sporo "cięższych" dzieł o RON i wojskowości siedemnastowiecznej

Znane są również problemy z pospolitakami w czasie kampanii beresteckiej. Najpierw pospolite ruszenie nie chciało opuścić Sokala, dopiero po naleganiach Jana II Kazimierza ruszyło w drogę. Po dojściu do Beresteczka zatrzymali się i ponownie sprawiając kłopoty, nie chcąc przekroczyć Styru, przy czym pospolitacy wysyłali poselstwo do króla, aby zostawił wojska zaciężne i przybył do ich obozu, grożąc, że w przeciwnym razie obiorą sobie generalissimusa.