Skocz do zawartości

bavarsky

Użytkownicy
 Zobacz profil  Zobacz aktywność

  • Zawartość

    2,902

  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Posty dodane przez bavarsky

  1. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Jeżeli interesujecie się kampanią Austriacką 1809 roku, polecam wam książkę Johna Gilla

    „THUNDER ON THE DANUBE: Napoleon's Defeat of the Habsburgs”. Pozycja liczy 512 stron i jest pierwszą z serii liczącej trzy tomy, właśnie o kampanii Austriackiej.

    Zresztą co ja tam wiem, maluczki jestem:

    http://www.napoleon-series.org/reviews/mil...809Thunder.html

    tutaj macie recenzje Dr Stephena Summerfielda :lol:

  2. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Nie muszkiet tylko karabin skałkowy!!! :mrgreen:

    Tu bym się akurat tak nie czepiał, kwestia jest czysto semantyczna, bardzo często, do mniej więcej połowy XIX używano terminu muszkiet. Bardzo często w historiografii używa się określenia muszkiet do broni gładkolufowej ładowanej odprzodkowo, a karabin do gwintowanej, odtylcowej, tak na prawdę to nieistotny szczegół, można mówić i tak, i tak :D

    Ależ oczywiście.

    Na koniec powiem tylko, Adamie, piękne opracowanie, na prawdę proponuję pomyśleć o artykule na portal, tu przychylam się do opinii Estery :D

    Prawda, bardzo zgrabnie ten artykuł napisałeś, Adamie

  4. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Mimo tego wciąż twierdzisz, że armia mogłaby istnieć bez jednego z najważniejszych ogniw?

    Armka francuska w roku 1813 roku istniała... i wygrywała.

    To, co pokazał geniusz Davout’a pod Dreznem, zostało zniweczone wnet w porażkach pod Kulmem, Gross Beeren, Kaczawą, Dennewitz.

    Ostatecznie 1813 rok zakończył się źle dla Napoleona.

    A jaki rodzaj kawalerii w 1813 roku, tworzył rdzeń kawalerii WA?

  5. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Marshal (marechal)

    "Marszałek" nie był stopniem wojskowym, najwyższym stopniem był "generał dywizji".

    Marszałek jest wysokim urzędnikiem dworu cesarskiego, był równocześnie dowódcą wojsk i w praktyce był to najwyższy stopień w hierarchii. Dlatego nie mam zamiaru być mądrzejszy od Eltinga i napisałem tak jak on, a on raczej się w tym względzie nie pomylił.

  6. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Nie muszkiet tylko karabin skałkowy!!! :mrgreen:

    Całkowicie się z tobą nie zgadzam Adamie odnośnie kawalerii. Bowiem w tym okresie kawaleria wydatnie uwypukliła swoją działalność na polu bitwy, routowanie całych baonów przez pułki kawalerii miały często miejsce, czy do zadania cup de grace wrogowi w bitwie.

    Wszak dopiero w wojnie secesyjnej nie widzimy już szarż :wink:

    Toż to Kukiel w „Wojnach Napoleońskich” s. 306 pisze:

    „Kawaleria napoleońska jest przedewszystkim (jak w dawnych czasach) bronią pola bitwy”

    „cała kawaleria bierze udział w bitwie, stanowiąc częścią ubezpieczenie bojowe na flankach i w lukach szyku bojowego, ale przedewszystkim odwód, ruchliwy, błyskawicznie szybki w działaniu, używany jużto w celu pogłębienia powodzeń, wywalczonych przez piechotę, jużto do powstrzymania postępów nieprzyjacielskich, do uzyskania zwycięstwa lub odwrócenia klęski. Napoleon rozwinął potężną siłę i zastosowanie taktyczne tej broni, jako odwodu niezawodnego przez swą szybkość, jako broni zaskoczenia, jako broni pościgu” !!!

  7. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    No ja myślę, że ich nie cierpisz!!!

    Moim Ukochanym, Uwielbianym, Ubóstwianym jest oczywiście The Iron Marshal:

    Ludwik Mikołaj Davout

    Geniusz Wojny; Toczą się spory czy nie większy niż sam Napoleon.

    Czytając o jego akcjach, ogląda się tak naprawdę piękny obraz sztuki wojennej. Żadnego kunktatorstwa, żadnego cwaniakowania w stylu miernoty Wellingtona i całej tej partackiej armii Brytyjskiej :wink: itp.

  10. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Francuskie stopnie wojskowe.

    Szeregowi:

    Soldat (piechota)

    Cavalier (kawaleria)

    Canonnier (artyleria)

    Kapralowie:

    Caporal

    Brigadier (używany, zamiast Caporala w: kawalerii, artylerii konnej...)

    (tutaj uwaga, obydwa powyższe stopnie nie były uznawane jako stopnie podoficerskie)

    Podoficerowie:

    Sergent

    Marechal des Logis (ta nazwa stopnia, zamiast Sergent była używana w: kawalerii, artylerii konnej...)

    Sergent-Major, pierwszy sierżant

    Marechal des Logis Chef (tak samo jak z Marchal des Logis)

    Adjudant, sierżant-major

    Oficerowie:

    Sous-lieutenant, porucznik 2-go stopnia

    Lieutenant, porucznik 1-go stopnia

    Capitaine

    Chef de bataillon

    Chef d’escadron (odpowiednio, szef batalionu i szef szwadronu)

    Major en second (Stopień został stworzony w 1811 roku by zaspokoić zapotrzebowanie na oficerów wyższego szczebla w pułkach o więcej niż 4 baonach bojowych - nie wliczam tutaj baonu zakładowego)

    Major

    Colonel en second (Stworzono go w 1809 roku, zlikwidowano w 1815, powód podobny co w przypadku Major en second)

    Colonel (od 1793 do 1803, Chef de brigade)

    General de brigade (W 1814, podczas Pierwszej restauracji Burbonów, nazwę zmieniono na marechal de camp, nawiązując do dawnej Armii Królewskiej)

    General de division (Podobnie jak z General de brigade, nazwę w 1814 zmieniono na lieutenant general)

    Marshal (marechal)

    Źródło: J.R. Elting, Swords Around A Throne Napoleon’s Grande Armee”, s.676

  13. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Primo: korpus ani dywizja nie są jednostakami taktycznymi

    Secundo: Cesarz nic nie zapoczątkował. Podział na dywizje występował już w czasach Rewolucji. Korpusy natomiast wystąpiły w dużo pełniejszej formie u Morea'u w 1800 roku. A brygady to czasy jeszcze odleglejsze.

    Drogi Adamie, mylisz się zasadniczo bowiem korpus jest wyższym związkiem taktycznym, pod którego podlegają dywizje i brygady. W zależności od sytuacji najczęściej dwa-trzy korpusy działające razem pod wspólnym dowództwem tworzą związek operacyjny.

    Jeden Korpus nie stanowi związku operacyjnego, chyba że jest zasadniczo wzmocniony (patrz korpus obserwacyjny Davouta w 1811 roku).

  14. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Ja wałaśnie zacząłem konsumować „The 12th SS, History of the Hitler Youth Panzer Division: Volume One”, autorstwa byłego szefa sztabu (jak i dowódcy) dywizji Hitlerjugend Huberta Meyera.

    Pozycja wydaje się być bardzo ciekawa. Jak na razie jestem na 134 stronie I tomu. Tom ten opisuje 4 bitwy o Caen, natomiast drugi i ostatni opisuje walki dywizji w Ardenach czy na Węgrzech w okolicach jeziora Balaton.

    Każdy z tomów liczy ponad 500 stron, dużo szkiców sytuacyjnych, OdB, strat, opisów walk poszczególnych pododdziałów dywizji, itp.

    Książka ma charakter opisu: wybitnie taktyczny…

  15. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Ja jestem w połowie czytania Połtawy Petera Englunda, i już mogę powiedzieć co Szwedom przybiło ostatniego gwoździa do trumny ;) Mianowicie własna artyleria, a konkretnie jej brak na polu bitwy...

    Rosjanie dysponowali ponad setką dział, podczas gdy Szwedzi tylko czteroma 3-funtowymi.

    Cała Szwedzka artyleria pod dowództwem pułkownika Rudolfa von Bunowa znajdowała się pod Puszkariowką. Powodów takiego stanu szukać należy i u awersji króla do artylerii jako broni wspierającej atak piechoty, czy też obmyślanemu planowi, który zakładał wyzyskanie elementu zaskoczenia (czyli szybkości działania), a artyleria, z natury ciężka i powolna mogła całość popsuć.

  16. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Żołnierze kochali Napoleona, można to pokazać za pomocą tego przykładu:

    „W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku pewien rosyjski historyk odnalazł porucznika Nicolasa Savina z 2. pułku huzarów, który został wzięty do niewoli nad Berezyną.

    Mieszkał na przedmieściach Saratowa w małym domku otoczonym kwiatami, które codziennie podlewał. Gabinet ozdobił brązowym posążkiem Napoleona oraz namalowanym przez siebie akwarelą portretem cesarza. Żył w Rosji, dumnie nosząc swój krzyż Legii Honorowej. Umarł w 1894, mając podobno 127 lat. Nie wrócił do Francji, ponieważ nie mógł znieść myśli o oglądaniu kraju, który nie jest rządzony przez Napoleona.”

    A. Zamoyski, „1812 Wojna z Rosją”, s. 536

  17. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Napoleon wiele zaczerpnął z przeszłości. Pewne formy zmieniał, ulepszał, dostosowywał zaś inne akceptował i wykorzystywał. Jednak ja zgadzam się z Macdonellem- "Współczesna sztuka wojenna datuje się dopiero od chwili, gdy generał Bonaparte objął w 1796 roku naczelne dowództwo nad armią francuską w Italii."

    Napoleon, zapoczątkował ruch. Od tamtej pory armia, która się nie rusza jest skazana na zagładę.

    Zapoczątkował podział na jednostki taktyczne jak korpus, dywizja i brygada, zunifikował to wszystko przyczyniając się do bardzo dużej elastyczności i efektywności w działaniu.

    Tylko że Macdonell pisał to przed st latu - dziś współczesna sztuka wojenna czerpie bardziej z Rommla i Pattona ;]

    Nonsensem jest takie twierdzenie, bowiem jest oczywiste, że wszystko ewoluuje, wojna secesyjna różniła się znacznie w wielu kwestiach od wojen epoki napoleońskiej a dzieliło ją tylko kilkadziesiąt lat.

    Ponadto nie sprecyzowałeś tego stwierdzenia. Bowiem sztuka wojenna jakiego szczebla? Strategicznego? Operacyjnego? Taktycznego ?

    Przecież nie da się porównać von Rundsteda do Rommla czy Pattona? czyż nie?

    Poza tym współczesna sztuka wojenna opiera się głównie na teoriach wybitnych brytyjskich teoretyków jak Charles Fuller czy Liddell Hart (Basil Henry).

    Cała reszta została stworzona na tych fundamentach, i wcielona w życie, a praktyka tylko potwierdziła słuszność teorii np. Liddell’a Harta.

  19. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    1 stycznia 1791 roku odebrano pułkom piechoty ich dawne nazwy, a na ich miejsce wprowadzono numery. Miało to po części na celu odcięcie się od monarchii.

    1 sierpnia 1791 roku wprowadzony nowy reglement dla piechoty, i poczęto szkolenie pułków liniowych i batalionów ochotniczych według jego zasad.

    Po części ten nowy system szkolenia uratował rewolucyjną Francję, kiedy to 20 kwietnia 1792 roku Prusy i Austria ruszyły na ratunek upadającej monarchii...

    21 lutego 1793 roku, uchwalono I amalgamat – czyli łączenie wojsk liniowych z wszystkimi formacjami ochotniczymi, lecz prawnie zaczął funkcjonować rok później, 8 grudnia 1794 roku.

    Ja, na Rewolucję patrzę ostatnio tylko przez pryzmat zmian, jakie zaszły na polu wojskowym.

    Rewolucja z jednej strony przyczyniła się do zniwelowania różnic społecznych, umożliwiając awans nawet najniżej sytuowanym. W praktyce to bardzo różnie wyglądało.

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.

  Akceptuję