bavarsky

No dobra a teraz mam pytanie do tawariszcza Samuela Łaszcza. Podaj proszę różnicę między Armią Narodową a Klasową

Nie tak znowu dawno temu bo w zeszłą sobotę pijąc kawę za kawą w pewnej "czerwonej z czarnym kotem" kawiarni; obaczyłem po czasie już jakimś iż obostrzyłem temperówką całego Hardtmutha 1500. Wtenczas gdy przykrótkie drewienko z zakleszczonymi na nim palcami; kciukiem i wskazującym; trzymałem blisko stolika pojąłem iż kartki żadnej mimo to nie zapisałem. Gdzie się więc podziało 3/4 grafitu z obierkami cedru?

Śmiać mi się chce ze wstępu do Pism Michaiła, autorstwa Marszałka Związku Radzieckiego Biriuzowa "Pod jego dowództwem Wojska Frontu Zachodniego zadały szereg miażdżących ciosów nieprzyjacielowi i podeszły pod Warszawę. Jednakże operacja warszawska wskutek szeregu przyczyn zakończyła się, jak wiemy, niepowodzeniem. Niemniej jednak, taki wynik operacji w żadnym stopniu nie pomniejszał dowódczych zdolności Tuchaczewskiego i jego śmiało pomyślanego planu operacji" [w:] Tuchaczewski M.N., Pisma wybrane, t. I, Warszawa 1966, s. 11 To jak to?!? nie rozumiem Biriuzowa, to był w końcu Tuchaczewskiego czy Szaposznikowa plan? Widać również że Biriuzow nie dość dokładnie przestudiował Lenina ogląd na sprawę "interwencji" frontu zachodniego i południowo-zachodniego. Co więcej Tuchaczewski był tylko [i aż] dowódcą frontu. Gławkomem był Kamieniew. A ten szereg przyczyn to pewnie ofensywa znad Wieprza? Zbyt pewny marsz na zachód, niezachowanie elementarnych zasad dyscypliny w nadawaniu depesz drogą radiową i wiele wiele innych. "Na stanowisku dowódcy Frontu Zachodniego Tuchaczewski wykazał wielkie zdolności dowódcze, umiejętności orientowania się w zawiłych sytuacjach i stanowczość w realizowaniu zamierzonych planów." [w:] Tamże, s. 11. Tak się spiął nad Niemnem ów "Napoleon", iż go Piłsudski musiał wyzwolić z permanentnego zakleszcza zwieracza. Poza pewnymi aluzjami do Stalina iż to ten nie lubił Tuchaczewskiego, Biriuzow nie podaje przyczyny zgonu, głównego bohatera dwóch całkiem sporych tomów. Pozdrawiam, Marcin

W 1946 w Czechosłowacji rodzi się ikona ołówka mechanicznego Versatil 5201, znanego głównie w krajach Układu Warszawskiego jak i w samym ZSRR. http://czech-art-supplies.com/image/cache/data/5201/5201kl-700x700.jpg Kto by pomyślał że pierwszy patent ołówka mechanicznego dał już w 1822 roku Sampson Mordan? Z kolei Amerykańska firma Eversharp pod przewodnictwem pioniera Charlesa Keerana, stworzyła na bazie pomysłu linii montażowej Forda T, wyśmienitą serię swoich ołówków z wymiennymi wkładami grafitu.

http://gatczyna.blogspot.com/2011/07/genera-gubernatora-albiedynskiego.html http://gatczyna.blogspot.com/2011/07/genera-gubernatora-albiedynskiego_30.html Taki drobny fragment. Pozdr.

A czytałeś raporty urzędników carskich na tematy związane choćby z pielgrzymkami do Częstochowy?

"Duchowieństwo katolickie wydaje się być jedynym niebezpiecznym wrogiem Rosji. Wszystkie pozostałe elementy w Polsce, niezadowolenie z rosyjskiego panowania, niczym poważnym zagrozić nie mogą." >> Hurko W., Oczerki Priwislanija, Moskwa 1897, s. 45 Podałeś Secesjonisto rozległy przedział czasowy. W związku z tym będę odnosił się jeżeli dopisze czas i umysł tylko do II połowy XIX stulecia na terenie KP. Pytanie: Jak kształtowała się zatem jej polityka względem innych najważniejszych wyznań? Tzn. gwoli rozwinięcia pytania, poza duchowieństwem katolickim [vide wiernym kościołowi], dodać należy Unitów, Żydów, Niemców [w końcu w większości ewangelicy] oraz wyznawców Allaha. Pytanie również należy poprzedzić zapytaniem o to, jak postrzegano w salonach rosyjskich tereny zagarnięte przez Imperium w ramach podboju [naturalnie nie tylko ziemie KP]. Odpowiedź na nie da nam asumpt do tego, w jak bardzo represyjnej formie odbywała się granda unifikacji zajętego terenu pod dyktando ministerstw carskich [włączając w to rolę kościoła prawosławnego]. Istniała bowiem subtelna różnica między represjami dajmy na to w Kraju Zachodnim -obostrzonym jako ziemie w większości przypadków zrazu poddające się rusyfikacji tzn. rokujące nadzieje na rychłe ich spacyfikowanie, a KP. KP było traktowane na ostatnim miejscu "drabiny" rusyfikacyjnej, tj. przede wszystkim liczono się z długoletnią formą unifikacji [liczoną na wiele dekad], a całości miano dokonać przez systematyczne "zdzieranie symbolów polskości". Pionem tej reakcji stanowiły m.in.: włączenie kościoła katolickiego na terytorium KP w struktury państwa rosyjskiego, edukacja powszechna, opanowanie wszystkich szczebli urzędniczych [co jak miało się okazać nie było takie proste; przykładowo administracja cywilna szczebla powiatu była po powstaniu styczniowym nie mniej "nabita" polskimi urzędnikami jak przed powstaniem, a to z tej racji iż sami Rosjanie nie bardzo garnęli się do kraju tak wrogo ustosunkowanego do nich, niebezpiecznego, za małą gażę -woleli gubernie nad Donem niż nad Wisłą], oraz wprowadzeniem wojska i utworzeniem stałych garnizonów [przykład Częstochowy, miasta położonego w bliskości granicy Prus i Austro-Węgier, do tego miejsca kultu Maryjnego, kultu który dla rosyjskich wielkorządców był cierniem w oku]. I tutaj muszę napisać, że Kościół Katolicki odegrał wybitną rolę jeżeli chodzi ciągłe podjudzanie zaborcy z jednej strony i stymulowanie mas z drugiej. Rzecz dzisiaj -mało zrozumiana-; najczęściej bowiem podaje się przykład represji kościoła za "komuny", pomijając jednocześnie że za czasów zaboru Rosyjskiego stanowił on główną ostoję polskości w kraju [nie mam tutaj na myśli inteligencji rodzimej, a zwykłych mieszczan/chłopów, tj. najniższe klasy społeczne, które identyfikowały się z rozmówcą głoszącym kazania na ambonie, najczęściej z domieszką słów patriotycznych, jak ważnych, biorąc pod rozwagę duży analfabetyzm]. Jako agnostyk uważam już sam ten argument za coś szczególnego w dziejach naszych. Dlatego też wchodząc w kraby dzisiejszej politycznej szamotaniny, uważam że krzyż -nie tylko jako symbol wiary- ale jako pomnik walki dziejowej Narodu z zaborcą, winien wisieć w Sejmie.

Przepiękne wykonanie tego utworu. Live.

Dokańczam właśnie tom pierwszy Pism wybranych tow. Tuchaczewskiego.

Linia rozkazodawcza: [1] Namiestnik Berg, [2] Oberpolicmajster Lewszyn, [3] Przewodniczący TKŚ Tuchołka. Biorąc pod uwagę charakter i działalność omawianych władz można je usystematyzować następująco: a) władze polityczno-administracyjne, organizujące centralnie akcję zwalczania ruchu niepodległościowego. Władze te częściowo miały charakter wojskowy, częściowo policyjny, częściowo cywilny, a to ze względu na kumulację urzędu namiestnika i naczelnego wodza I Armii oraz wojenno-policyjny charakter Zarządu Generał-Policmajstra. b) władze wojskowo-policyjne, będące organami wykonawczymi w stosunku do pierwszych. c) władze śledczo-sądowe również wojskowe. Do pierwszej grupy a) należy zaliczyć: -Wojennego Generał-Gubernatora Warszawskiego, [zlikwidowany 16 VII 1862 r.] -Kancelarię Specjalną Namiestnika do Spraw Stanu Wojennego, -Zarząd Generał-Policmajstra w KP. [utworzony 15/27 XII 1863 r.] Do drugiej grupy b): -policja wykonawcza, -żandarmeria, -naczelnicy wojenni. Do trzeciej gruby c): -Komisje Śledcze - Stała i Tymczasowa, -specjalne komisje śledcze, -sądy polowe, -Audytoriat Polowy. Fundamentem na którym owe władze rozpostarły swoje rządy, były przepisy stanu wojennego, wprowadzonego w KP zrazu po wojnie 1831 r.. Stan ten formalnie nie wygasł nigdy, ulegało bowiem tylko przerwom jego stosowanie. Niewątpliwie wielką ciekawostką pośród wymienionych wyżej urzędów, jest stanowisko Wojennego Generał-Gubernatora Warszawskiego. Nie należy go jednak utożsamiać z podobnie brzmiącym urzędem wprowadzonym w KP w 1874 r., tj. Warszawskim Generał-Gubernatorem, tożsamym z uprzednio zlikwidowanym urzędem namiestniczym. 10 września 1831 r., tj. trzy dni po upadku Stolicy, został wydany rozkaz naczelnego dowódcy I Armii Czynnej ks. Paskiewicza, powołujący urząd Wojennego Gubernatora Warszawskiego. Miał on od samego początku bardzo szeroki zasięg władzy, choć nigdy wyraźnie nie sprecyzowany. "Normą obowiązującą były dlań w tej mierze istniejące przepisy Cesarstwa, [...] miejscowe okoliczności i stosunki." [w:] Konarski K., Zespół akt Wojskowego Generał-Gubernatora Warszawskiego, "Archeion" 1935, t. XIII, s. 84. Początkowo obejmował samą tylko Warszawę, wkrótce rozszerzono zakres jego czynności na całe województwo mazowieckie, a następnie za sprawą objęcia zwierzchności nad żandarmerią na całe KP! Podległe mu były: - III Okręg Korpusu Żandarmów, - policja wykonawcza miasta Warszawy, z wiceprezydentem a potem oberpolicmajstrem na czele i naczelnicy wojenni, - posiadał polityczny nadzór nad całą ludnością KP. Jemu to powierzono kontrolę nad ludnością w kraju [referat paszportowy], oraz śledzenie emigracyjnych kół polskich [referat zagraniczny] - był wojennym naczelnikiem województwa mazowieckiego, - od 1861 r., obejmuje zwierzchnictwo nad obiema Komisjami Śledczymi tj. Stałą i Tymczasową. - był komendantem garnizonu warszawskiego [tj. podległa mu była m.in. Cytadela], - w zakresie sądownictwa przysługiwała mu władza komendanta korpusu wchodzącego w skład armii. Urząd Wojennego Generał-Gubernatora Warszawskiego zlikwidowano w związku z reformami Wielopolskiego dn. 16 lipca 1862 r.. Jego prawa i obowiązki przeszły na następujące władze bądź istniejące bądź powstające w związku z likwidacją WGGW: - Specjalną Kancelarię Namiestnika do Spraw Stanu Wojennego [najważniejsze sprawy polityczne]; - Wojennego Naczelnika Okręgu Warszawskiego [sprawy polityczne i gospodarcze]; - Kancelarię Przyboczną Namiestnika [referat zagraniczny - co ciekawe jeszcze za czasów WGGW, owa kancelaria prowadziła zarówno referat paszportowy jak i zagraniczny]; - Komisję Rządową Spraw Wewnętrznych [referat paszportowy, sprawy zarządu m. Warszawy, policja wykonawcza, część spraw kwaterunkowych]; - Komendanturę Miasta [część spraw kwaterunkowych, szpitalnictwo] - Oberpolicmajstra m. Warszawy [cały szereg zasadniczych zagadnień natury policyjnej]

Widać że kot miał dystans do siebie Zdjęcie według mojej oceny bardzo dobrze skadrowane. Nasycenie barw idealne. Sumując porządna fotografia. Pozdrawiam! Marcin

Czytuję monografię Czukariowa, poświęconą historii rosyjskiej tajnej policji w latach 1825-1855. W okresie tym na instytut tajnej policji składały się dwa elementy: III Wydział kancelarii jego Imperatorskiej Wysokości i Korpus Żandarmów. Powstały one w latach 1826-1827. Autor opisuje ich działalność na przestrzeni 30 lat, do końca panowania Mikołaja I, szczególnie dużo uwagi poświęcając kadrom policji, od szefów po sztab-oficerów w guberniach i tajnych agentów.

Uwielbiam tę perwersyjną perswazję... http://www.youtube.com/watch?v=f4K6ZxDwi34

SAM_1074 by Marcin F.M., on Flickr

Nie kryje się za nimi żadna szczególna sprawka. Gołąb to wdzięczny "obiekt dynamiczny"

Secesjonisto, nie chodzi o twoją ocenę, tylko o moje podejście do robionych przeze mnie zdjęć. 3/4 usuwam od razu, a resztę ewentualnie podaję do wstępnej akceptacji. Krytyczne zwracanie uwagi jest jak najbardziej na miejscu. Inaczej nie będę miał szansy na poprawę mojego warsztatu. Dzięki raz jeszcze, Pozdrawiam, Marcin

Bardzo dziękuję za ocenę! Był retusz, acz zdjęcie prawidłowo zostało naświetlone. Niestety obiektyw EX1 nie daje rady w pewnych warunkach [to samo można powiedzieć o robiącym]. Ma małą wartość ogniskowej [w końcu to tylko bardzo jasny kompakt, nic więcej]. Zdaję sobie sprawę z tego że moje amatorskie zdjęcia mają sporo niedociągnięć [wspomniany zbyt "kiczowaty" miejscami retusz, źle dobrany kadr], tym niemniej jako nieprofesjonalista uczę się obserwując mistrzów i lepszych od siebie, mając płonną nadzieję że kiedyś zrobię jakieś ciekawe zdjęcie. Dlatego był mój apel o to żeby wzbogacić ten temat o prace innych użytkowników. Jakby nie patrzeć trzeba mieć do tego naturalny dryg. Ja raczej mam bardzo przeciętny, co staram się nadrabiać przez obserwację. Pozdrawiam Marcin

SAM_1711 by Marcin F.M., on Flickr #211 -/6 by Marcin F.M., on Flickr SAM_1371 by Marcin F.M., on Flickr

Dziś rocznica bitew pod Jeną i Auerstedt. Salut Zwycięzcom i Zwyciężonym!

Moim odkryciem miesiąca jest cienkopis Faber-Castell Ecco 0.4. Jeżeli ktoś korzystał wcześniej ze sławetnego "pisaka" Stabilo point 88 fine 0.4 i ów przypadł mu do dłoni, to Ecco Castella się doń przyklei. Jakość pisma jest rewelacyjna, precyzja w nanoszeniu tuszu również. Nic nie leje, ani się nie rozmazuje. Ciekaw jestem jednak wydajności tegoż jednorazowego piśmidła, bo cena 12 zł za sztukę jest troszkę wygórowana wg mojej oceny.

Podczas przekraczania przez główną armię Austriacką Izary, General-Major Radetzky, dowodził Avant-garde V korpusu Feldmarschall-Leutnanta arcyksięcia Ludwiga. W składzie swojej awangardy posiadał "Serbski" regiment graniczny Nr 8 'Gradiska', a do tego po dwa szwadrony z pułku ułanów Erzherzog Karl i huzarów Kienmayera. Do tego pluton pionierów, wraz z jedną konną baterią. Łącznie było tego 2352 piechoty, 565 jazdy. Główne przejście miało się odbyć pod Landshut, gdzie ów Radetzky stanowił szpicę wojsk V korpusu, za którym z kolei postępował III jak i dwa rezerwowe korpusy. I trzeba przyznać, że w finalnym zwarciu pod Landshut, z wojskiem bawarskim dowodzonym przez Deroya, ów Radetzky postępował mężnie i mądrze z wrogiem liczniejszym i równie wyśmienicie dowodzonym.

No tak. Są przecież bitwy w których przygotowanie rozstrzygnięcia dać ma pojawienie się wydzielonej części sił na flance lub tyłach przeciwnika; jak pod Castiglione, pod Iławą czy Budziszynem. I są np. takie w których ruch oskrzydlający zostaje podjęty z głębokiego ugrupowania czołowego jak pod Jeną, Wagram czy Możajskiem.

A czy zastanawiało was co porabiał Radetzky w wojnie roku 1809 ?

Manewr był na lewe skrzydło wojsk Rosyjskich. Dzięki temu uskutecznieniu uległa zagładzie 2 Armia Bagrationa i część 1-wszej.

Jak to nie było manewru pod Borodino?