dzionga

Dla mnie to wielki człowiek, ale musiało go to zaboleć. Ryzykował życiem, a teraz taka wdzięczność go spotyka? Według mnie każdy żołnierz AK zasługuje na należny mu respekt, bo każdy z nich bardzo ryzykował.

Ciężko nie ginąć jak się walczy. Jeżeli tak byśmy na to patrzyli to każde obchody zwycięstwa czy też porażki militarnej byłyby kultem śmierci, bo na wojnie zawsze ludzie ginęli i ginąć będą. Ależ nikt się nie gniewa

Zgadzam się z Tobą Narya. Jakbym miała "buczeć' na każdego kto ma inne poglądy niż ja albo kogo nie lubię... W każdym razie wygwizdanie, czy też wybuczenie powstańca warszawskiego, który tak jak wszyscy ryzykował życiem, w rocznicę wybuchu PW, czyli dzień wyjątkowy to przykład wielkiego chamstwa i ingorancji. Jak profesor Bartoszewski musiał się poczuć.

Przytoczę ciekawą wypowiedź G. Orwella: Chciałbym zaprotestować przeciw podłej i tchórzowskiej postawie przyjętej przez brytyjską prasę wobec powstania w Warszawie(...). Wytworzono generalnie wrażenie, że Polacy zasługują na to, by ich przetrzepano, chociaż robili właśnie to wszystko, do czego wzywały ich alianckie rozgłośnie od kilku lat(...). Nawet w obejrzanym przeze mnie jednym z reportaży z okazji rocznicy wybuchu PW wypowiadał się pan Norman Davies, który mówił o postawie Orwella, tak odmiennej od brytyjskiej znieczulicy.

Ja w zeszłym roku oglądałam film o Warszawie po Powstaniu i życiu w gruzach, bohaterami byli mali chłopcy, jeden z nich mieszkał tylko z siostrą, za każdym razem jak przychodziła jakaś kobieta, która miała zabierać samotne dzieci do sierocińca okłamywali ją, że mama wyszła i niedługo wróci. Na koniec filmu jeden z chłopców (na dodatek chory na padaczkę) ginie zabity przez jakiś niewypał. Tylko niestety nie pamiętam tytułu :/ Ale film świetnie pokazuje obraz popowstańczej, zrujnowanej Warszawy, gdzie każdy następny dzień był ciągła walką o przetrwanie.

To jeden z lepszych odcinków jakie widziałam

Obchody PW to kult bohaterów, męstwa, a nie śmierci. PW było klęska, nie da się zaprzeczyć, ale taka klęska nieraz potarfi bardziej uczyć patriotyzmu niż nawet największe zwycięstwo. Mogę nawet śmiało tym mówić na swoim własnym przykładzie. A porównywanie tego do systemu totalitarnego? Według mnie bezpodstawne, bo oni walczyli właśnie o to, żeby być wolnymi od totalitaryzmu i to powinno być postrzegane jako takie święto (chociaż w przypadku PW raczej nie powinno się mówić o świętach)- walki z totalitaryzmem.

Nie porównywałabym tych dwóch osób, bo Bartoszewski to bohater, jak każdy powstaniec, no i w takim niezwykłym dniu to oni powinni być na pierwszym miejscu i cieszyć się największym szacunkiem.

Piotr Rogucki- Piosenka pisana nocą.

Piękna mała miejscowość (ok. 3 tys. mieszkańców), położona bardzo blisko mnie Założona przez ulubioną postać Tofika, czyli Jana Zamoyskiego. Zastanawiałam się czy ktoś z Was słyszał o tej miejscowości, bo jest sławna w całej Polsce, szczególnie barokowy kościółek na wodzie. A może ktoś zwiedził Zwierzyniec i może podzielić się wrażeniami? A to wyżej wspomniany kościółek na wodzie.

No, a ja o tej w Kazmierzu dowiedziałam się dopiero w tym roku (wiem, jestem ignorantką), może to dlatego, że od zawsze mam kontakt ze Zwierzyńcem, a tak Akademia już chyba trwa kilkanaście lat.

Pewnie było, ale nie pamiętam W każdym razie chyba musiało być już dosyć późno skoro lecieli tylko Polacy i Warszawa aż tak płonęła.

Czyżbyś był tam częstym gościem? No i jeszcze w Zwierzyńcu jest Letnia Akademia Filmowa, również chyba w całej Polsce sławna

I tak nie da się przedstawić tego tematu bez przedstawiania dramatu, bo Powstanie nim było zarówno dla żołnierzy jak i dla zwykłych cywilów. Wcale nie tzreba tego eksponować.

Podziwiam Polaków, którzy się na to decydowali. Wczoraj w którymś reportażu wypowiadał się pilot, który latał na Warszawę. Mówił, że na 6 albo 7 samolotów, które poleciały wrócił tylko jeden i już z jakichś 50 km nie potzreba było nawigacji, bo dymy znad miasta wyraźnie określały kierunek lotu.

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Pow...mosc_video.html Trochę krótki ten artykuł, ale mówi o tym co tzreba, czyli o marzeniu powstańców. Przy odrobinie wysiłku ze strony naszej, a raczej naszego pokolenia możemy to zrobić. Na pewno nie w takim wymiarze jak to było w przypadku pokolenia Kolumbów, ale możemy nauczyć dzieci i młodzież, że to Ojczyzna jest najważniejsza. Ja się nauczyłam

Za wielki cios uważam zniszczenie Warszawy po Powstaniu.

No organizowali zrzuty, ale po pierwszych stratach wstrzymali akcję. Potem zrzutów dokonywali w większości polscy ochotnicy. Mogli mimo wszystko szybciej pomóc, bo USA i Wielka Brytania uznały AK za armię sojuszniczą dopiero 30 sierpnia. Ale ukrywanie przed ludnością brytyjską, że w Warszawie wybuchło Powstanie było co najmniej dziwne. Początkowo BBC i prasa nic o tym nie mówiły. A co najciekawsze, Stalin udawał niezorientowanego. W depeszi do Churchila datowanej na 5 sierpnia twierdził, że pogłoski o Powstaniu są niepewne i nie wart im dawać wiary. Kolejny wielki hipokryta to Bierut, który słowem "honoru" ( ) zarzekał się, że 2 sierpnia był w Warszawie i nic się nie działo.

Mamy to szczęście, że przebieg walk o PAST-ę jest dobrze udokumentowany.

A ja się spotkałam z opiniami, które już graniczyły o obrazę powstańców i do tego piłam Ja się sama spotkałam z taki zachowaniami: ja twierdzę, że Powstanie to był błąd i od razu szturm na mnie: "to było bohaterstwo, oni walczyli o wolność!" A czy ja twierdzę, że nie? Ach, ten brak zrozumienia między ludźmi :roll:

No i jak już wcześniej napisałam Niemcy mieli sporo broni, więc przyz zdobycie PAST-y i my się trochę wzbogaciliśmy.

1 sierpnia w jakimś reportażu, chyba "Podziemne miasto" były fragmenty relacji, ale to dosłownie kilka zdań. No i parę słów o jej działalności. Nawet w tym temacie niektórzy nie potrafią zachować szacunku do siebie. Każdy może mieć odmienne zdanie na ten temat, ale to nie znaczy, że powstańców nie należy szanować, to trzeba robić, bo na to zasłużyli!

To jest świetne, genialne po prostu Podziwiam tych ludzi, że na pcozekaniu potrafią wymyślać takie rzeczy W skali od 1 do 10 dostaje u mnie 10

Według mnie podstawy do takiego myślenia były i to jak najbardziej. Po pierwsze radio Kościuszka nawoływało zwykłych cywili do wystąpienia przeciwko okupacji niemieckiej. To była jedna z przyczyn wbuchu Powstania- Komorowski "Bór" i reszta bali się, że Powstanie wybuchnie samoistnie- cywile, którzy już będą mieli dosyć czekania na wyzwolenie wezmą sprawy w swoje ręcę pod przywództwem komunistów.

Zdobycie tego gmachu miało bardzo duże znaczenie, bo był to jeden z najwyższych budynków w mieście i kontrola nad nimi dawała powstańcom możliwość "trzymania" pod ostrzałem kilku ulic wokół tego budynku. Według mnie nie, bo to był świetny punkt ostrzałowy, a Niemcy, wiadomo, mieli broń, więc mogli tam trochę posiedzieć. Na szczęście w końcu go zdobyto, bo dalszy ostrzał niemiecki z tak wysokiego budynku spowodowałby jeszcze większe straty po stronie polskiej. Kilkanaście godzin ciężkiej, ale przynoszącej efekty walki. Po stronie Polaków 17 zabitych, po stronie niemieckiej 38 i ponad 100 Niemców wziętych do niewoli. Chyba nawet jest film, jak powstańcy wyprowadzają Niemców ze zdobytego budynku.