Skocz do zawartości

Idaho

Użytkownicy
  • Zawartość

    4
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Zawartość dodana przez Idaho

  1. Rokosz Zebrzydowskiego

    Waza fałoryzował katolików przy obsadzaniu urzędów oraz odsuwanie od polityki protestantów. Wydaje mi się, że to wystarczyło aby doszło, może nie do złamiania, ale po prostu naruszenia tolerancji religijnej. A może i się mylę.. ;] Wydaje mi się, że to jest jakiś błąd w moich notaktach. Będę musiał to sprawdzić. Jednak można uznać ten rokosz za kontynuację polityki Zamoyskiego skierowaną przeciwko wizji Zygmunta Wazy - sejm inkwizycyjny w 1592 roku czy na sejmie w 1605. Chodziło mi głównie o reformy, które ograniczałyby bezpośrednio wpływy izby poselskiej oraz naruszałyby wcześniejsze przywileje szlacheckie.
  2. Rokosz Zebrzydowskiego

    Został zawiązany w latach 1606-1609 przeciwko Zygmuntowi III Wazie w związku z jego polityką zagraniczną i po części wewnętrzną państwa. Król dążył do centralizacji władzy w Polsce opierając się głównie na członkach senatu - wąskiej grupie magnaterii oraz biskupów. Do tego dążył do zniesienia wolnej elekcji ustanawiając następce tronu Polski oraz organiczyć władze izby poselskiej jedynie do głosu doradczego ze stanowczego. Jak dalej się czepiać założenia Artykułów Henrykowskich z 1573 roku to Zygmunt naruszał także akt tolerancję religijną poprzez swój ultrakatolicyzm. Pobocznym powodem był także spór z Janem Zamoyskim. Tyle o przyczynach. Przywódcami buntu zostali marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski, Jan Szczęsny Herburt, Stanisław Stadnicki i podczaszy litewski Janusz Radziwiłł. Apelowali do króla o wprowadzenie obieralność urzędników ziemskich na sejmikach, nakaz ścisłego przestrzegania instrukcji sejmikowych, odzyskanie prawa do rozdawania urzędów oraz wygnanie jezuitów z Polski. Rokosz został rozpędzony w bitwie pod Guzowem w 1607 roku, jednak mimo sukcesu król musiał powstrzymać się z dalszych kroków ku absolutyzacji władzy w Polsce ze względu na wiszące nad nim widmo kolejnych buntów. Aby się przed nimi ustrzec, sprecyzowano dawniejszy przepis o prawie rokoszu oraz nakazano senatorom-rezydentom zdawać sprawę sejmowi z urzędowania przy boku monarchy. Król zgodnie z wolą magnatów odstąpił od wymierzenia kar buntownikom. Sam rokosz miał bardzo dużo znaczenie gdy uznaje się go za zakończenie Ruchu Egzekucyjnego jako pierwsze zbrojne przeciwstawienie się rokoszanom przez monarchę oraz praktycznie przekreślenie znaczenie samego występowaniu szlachty przeciwko królowi. Jest to równoznaczne ze spadkiem wpływów politycznych szlachty średniej oraz wręcz umocnieniu się pozycji magnaterii. Zaś od tego momenty ciąg przyczynowo-skutkowy można trwonić w nieskończoność.
  3. Kraj, który ma najciekawszą historię?

    Rosja albo Polska... Szczerze to zawsze najwięcej smaczku miały dla mnie stosunki polsko-rosyjskie - Dymitriady oraz Zabory w szczególności.
  4. Związek Jaszczurczy

    Sama organizacja została założona w roku 1397 między innymi przez Mikołaja z Ryńska, chorążego ziemi chełmijskiej - przy tej postaci warto się zatrzymać, bo jest całkiem ciekawa. Podczas wszystkim znanej Bitwy pod Grunwaldem stoi na czele chorągwi rycerstwa chełmińskiego, na którego znak ta wycofuje się z bitwy, zaś sam chorąży zostaje uznany przez Krzyżaków za zdrajcę. W 1411 roku wbrew ustaleniom pokoju toruńskiego, który zakazywał jakichkolwiek presji wobec osób, które zostały uznane za zdrajców w Wielkiej Wojnie 1409-1411 oraz posiadania listu żelaznego zostaje uwięziony przez Zakon w twierdzy lipieńskiej, a następnie po kilku dniach ścięty. Wracając do samego Związku - do 1410 działa półjawnie i jest tolerowany przez zakon, gdyż jest postrzegany jako obrońcę interesów szlacheckich Po Wielkiej Wojnie stowarzyszenie zostaje utajnione ze względu na początek prześladowania jego członków. W okresie pierwszej połowy XV wieku Związek rozszeża swoją działalność na inne tereny państwa krzyżackiego pod hasłem obrony przez uciskiem zakonu, wspierając tym samym działania wojenne króla Polski przeciw Krzyżakom. W 1440 roku wchodzi w skład Związku Pruskiego - konfederancji miast pruskich skierowanych przeciwko Krzyżakom. Ten sam też w 1454 roku zwróci się do Kazimierza Jagiellończyka o przyłączenie Prus do Polski, w odpowiedzi na represje ze strony zakonu oraz cesarza na organizacji mające na celu jej rozwiązania. Nie rozdrabniając się już mamy tu następnie wydanie aktu inkorporacji Prus do Korony oraz początek wojny trzynastoletniej 1454-1466. Pozdrawiam
×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.