Achilles

W kwestii z dramatem Romeo i Julia trzymam stronę Aniolka07. Gdyby Shakespeare był takim kiepskim twórcą i "produkował" kiczowate pracki, nie słyszeliśmyby o nim w dzisiejszych czasach, nie mówiąc już o jego ponadczasowej sławie i geniuszu. Wracając do tematu, najgorszym filmem jaki kiedykolwiek widziałem jest taki o rafie koralowej. Tytułu dokładnie nie pamiętam (nie dziwcie mi się), byliśmy na nim w kinie. Chociaż był on w wymiarze 3D, zasnąłem po kilku minutach - po trudach długiej podróży. =D

Do pierwszego posta zapomniałem dodać jeszcze bardzo ważnej informacji, dzięki której ta cywilizacja staje się bardziej charakterystyczna. A mianowicie chodzi mi o pismo. Rysunkowe oczywiście. Niektóre układy liter z tamtych czasów przetrwały do dziś, ale większość została na podstawie poprzednich lekko zmodyfikowana. Ponadto mam jeszcze do przekazania ciekawą rzecz o przepowiadaniu przyszłości ("ustami" przodków) przez starożytnych Chińczyków. Na kości zapisywano pytanie lub jakiekolwiek słowo określające czyjeś pragnienie przyszłości. Taką kość wrzucało się do ognia. Po jakimś czasie się ją wyjmowało i odczytywało ówcześnie napisane słowa. Jeśli napisu nie dało się odczytać, znaczyło to, iż prośba, pytanie w przyszłości będzie odzwierciedlać się negatywnie, zaś analogicznie - jeśli litery będą ładnie, ładniej wyglądały bądź napis nie ulegnie w ogóle zniekształceniu, jest to znak sprzyjającego dobra. : )

Czyżby chodziło o ruchome zabawki w zestawie [hepi mil] MacDonalds'a? XD Ale naprawdę bardzo ciekawe... Chyba jest tutaj ukryta jakaś zagadka niewidoczna na pierwszy rzut oka.

To była okrągła fontanna z metalowymi grubymi zdobieniami roślinnymi, prawdopodobnie to jej cień uprzykrzył Ci widok. : ) Poza tym z obserwacji cieni widać, że słońce było centralnie nad tym "dziubkiem", co wyklicza istnienie mojego cienia. Ale dziękuję za komentarz!

Trzeba przyznać, że nie był to jeden z najbardziej spotykanych przedmiotów na uniwersytetach. W jakiej formie? (Oj, to było kilka wieków temu, więc mogę nie pamiętać xD ) Szczególną wagę przywiązywano do tego, żeby informować żaków o prawdziwych faktach. Wiadomo, iż w średniowieczu nie było Internetu, więc wszyscy uczniowie nie mogli posiadać prawdziwej i obiektywnej wiedzy. Dlatego właśnie istniały takie studia, gdzie "wykwalifikowani" i znający się na rzeczy profesorowie wykładali omawiając sytuacje polityczne w historii jak i współcześnie, skąpiąc przy tym własnych komentarzy i poglądów, co nie dziwi. Czy były jakieś egzaminy z tego? Nie wiem. :puppyeyes:

Odpowiedzi na pytanie oczekuję od osoby, która dość szczegółowo zna historię Hiszpanii choćby od roku 1325 do 1379. Kolejna mini podpowiedź. xD

A no to to chyba przeoczyłem, to wszystko wyjaśnia...

Niestety na niekorzyść niektórych, zapamiętuję trochę rzeczy. Pytanie: Jak nazywali się dwaj synowie Alfinsa XI (króla Aragonii), którzy rywalizowali ze sobą o tron? Taka mała podpowiedź, żeby nie tamować: Jeden z nich pochodził z nieprawego łoża, zaś drugi (zm. w 1379 r.) został zamordowany przez pierwszego w 1369 r. w bitwie pod Montiel.

Z tego co kojarzę to początkowe ukazanie się upiora (a raczej jego obecności) miało miejsce kiedy usiłował spuścić ciężki materiał widokowy na tę pierwszą śpiewaczkę. Jeszcze wtedy Christie nie czuła do lalusia miłości, ale zauroczenie. Ten zaś jej jeszcze wtedy nie zobaczył i nie pamiętał o niej, więc nic pod jej adresem nie czuł. Z tego też wynika, że pierwszy w darzeniu uczucia był upiór. Co się stało już się nie zmieni... Christie zdecydowała się żyć z lalusiem.

Wilhelm de Machaut?

Dlaczego akurat? Ten, kto w życiu nie zaznał wiele dobra ma wciąż żyć w cieniu, załamaniu? Myślałem, że twórcy filmu w tej kwestii wykażą się choć trochę innowacyjnością... Zawsze złe, które na pozór wydaje się dobre ma przegrywać? Bestia, która nie wie, że jest bestią, nie jest nią.

Oczywiście już w tamtych czasach ludzie zaczęli się interesować sprawami społecznymi i działaniami pokojowymi, wojennymi i innymi swego władcy (i nie tylko swojego). Chociaż nikt tego publicznie nie komentował, każdy myślał co uznał za stosowne. Studia prawnicze w średniowieczu były już czymś jak najbardziej unormowanym.

Świetny film. Przyznam się, że bardzo rzadko oglądam jakiekolwiek filmy. Ten spodobał mi się już po reklamie. Obsada, kostiumy, muzyka, wszystko bardzo dobrze ukazane, widać, że cała ekipa filmowa postarała się zrobić coś wyjątkowego. Szkoda mi było tego upiora, tak naprawdę nie zasłużył sobie na taki przydomek lub tytuł. Też koniec filmu nie był po mojej myśli, myślałem, że Christie zakocha się w tym biednym człowieku i pomoże mu wyjść "na prostą". Niestety tak się nie stało, wolała jakiegoś lalusia... :hmm: Film dla każdego, kto lubi klimaty historii.

Wydaje mi się, że Capricornusowi chodzi o pamięć jaką darzymy dinozaury, przez co są nieśmiertelne...

Za czasów Aleksandra Macedońskiego odprawiany był bardzo ciekawy rytuał, przed wojną/bitwą oczywiście. Dowiadywano się gdzie ma być stoczona potyczka, w okolicy zaś szukano najlepszej, najlepiej wyglądającej krowy (niekiedy wołu - zwierza Wojny), ważne też było żeby miała swoją wagę. Krótko przed batalią Aleksander zabijał ową zwierzynę, najczęściej poprzez ucięcie głowy. Podczas tego "decydującego" cięcia krew musiała zbryzgać twarz lub zbroję władcy. Ponoć był to symbol natchnienia walką i determinacji czy chęci zwyciężenia wroga. Pozostałość krowy lub wołu oczywiście trafiała jako ofiara piacula (ofiara przebłagalna o pomyślność) na ołtarz poświęcony któremuś bóstwu wojny, najczęściej byli nimi Ares i Atena. Może dzięki tym ofirom Aleksander zaszedł tak daleko? : ]

O głowę, w tę czy w tę stronę... XD W dzisiejszych czasach na szczęście nie mamy żywych dinozaurów (ale za to mamy wyglądające jak żywe, co zaznaczył Capricornus), gdyby stworzenia te pożyły jeszcze dłużej, na pewno kształtowania się pierwszych cywilizacji trwałyby może i jeszcze dzisiaj.

Mogę śmiało powiedzieć, że z moich źródeł, przy pomocy których korzystałem "dokształcając" się, wynika, iż człowiek i dinozaur nie mogli się spotkać i podać sobie łapki. : )

No to tutaj nam sie trochę zbiegają pojęcia - człowiek a małpa (postać człekokształtna). Prawdę mówiąc dokładnie nie wiemy w jakim okresie nadać nazwę "małpie przeobrażonej" "człowiek". Według podręczników szkolnych pierwszy człowiek pojawił się w Afryce 6 milionów lat temu. Zapewne prawie każdy materiał, z którego uczy się polska młodzież ma inne dane co do tej kwestii. Wcześniej słowa "człowiek" użyłem też w znaczeniu przodka homo. Kiedy dokładnie małpa się wyprostowała i zaczęła myśleć (oczywiście w znaczeniu domyślnym)? Prawdopodobnie odpowiedź na to pytanie zawsze będzie brzmiała niejednoznacznie.

Biel to kolor czystości i dobra. W "motywach" koronacyjnych jak najbardziej słuszny, przecież my nie lubimy władców czerwonych ("krwią przepasanych"), lecz tych miłosiernych i miłujących wszystko co Boże. Ale się napisało. :] Macie może więcej ładnych obrazów, chetnie bym sobie pooglądał Napoleona... (Bez głupich skojarzeń) Ja jakoś nie mogę znaleźć nic ciekawego.

TVN 7, też oglądałem urywek. xD Szczerze mówiąc trochę mnie zdziwił ten film. Przecież dinozaury wymiarają już 70 milionów lat przed naszą erą, zaś pierwsze postaci człekokształtne z rzędu naczelnych pojawiają się 45 milionów lat p. n. e. Własnie w tych latach 45 mln lat p. n. e. zauważamy formę początkową ramapitka (małpy o podobnym uzebieniu do człowieka) czy również (oj, bardzo!) początkową formę homo habilis (człowiek wyprostowany). A w tym filmie mamy okazję zobaczyć już człowieka jak najbardziej homo erectus (człowiek zręczny) i powiedzmy, że środkowy etap rozwoju homo sapiens. Zapewne reżyser filmu i inni jego twórcy nie poznali dość dobrze tematu, by go zekranizować lub zrekonstruować. Czyli z filmu "historycznego" zrobiła się bajka. :}

Uwierz mi, z tym problemu nie mieli! xD Za bardzo nie przeceniajmy mieszkańców tego prehistorycznego miasta. Zapewne wyznaczali sobie obszar, w który wykopywano doły, gdzie zostawiali przedmiot swojej potrzeby. Bliski Wschód to bardzo specyficzny klimat i jego warunki. Ziemia tam jest bardzo sucha, co sprzyja rozkładowi materii organicznej, czyli ciał, jak i tych wcześniej wspomnianych niedosłownie kup. :} Ale w tym momencie wspomnijmy też o "zjawisku" pojawiania się suchych mumii, czyli procesie zasuszania ciała zmarłego i jego konserwacji. W niektórych przypadkach, kiedy odpowiednie reakcje chemiczne wystepują w ziemi, ma miejsce zachowanie się skóry i wszelkich elementów naszego ciała zbudowanych z kreatyny (np. włosy czy paznokcie). Właśnie dzięki tym suchym mumiom wiemy, jak wyglądali i jakie stroje nosili ludzie z Çatal Hüyük (no i co jedli oraz przy pomocy badania radiowęglowego C3 kiedy nastąpiła ich śmierć).

Rozumiem Twoją sytuację. :cry: Tylko śmieję się trochę z jakości tego napisu (która jest bardzo dobra) i dostosowania go do tła - wygląda, gdyby namalował go sam twórca obrazu. =D

Ja też raczej wolę starsze starocie... Może niespecjalnie interesuję się tą epoką, ale czuję szacunek do Napoleona, chociaż żył dwieście lat temu, mam do niego respekt; gdyby nie on, losy dzisiejszej Europy wyglądałyby zupełnie inaczej... Poza tym za czasów tego wielkiego wodza rozwijała się wielka moda wzorowana na motywach starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu, która stanowi inspirację i przedmiot zainteresowania dla osób, które uznają za swoją pasję czasy zawsze istniejącej świetności starożytnej...

Zapewne! Nie tylko wskazuje na to centrala obrazu, ale lewy dolny róg i ten superaśny napis. xD Sądzę, że Napoleon nie mógłby się wstydzić swojego wizerunku na tym rysunku. W końcu wiedział wiele i zapewne kwestie psychologiczne były w jego osobie opanowane. Załamanie nie jest cechą uważaną za wadę, tak myślę...

Zdaje się, że to główny powód obumarcia świetności tego miasta. Wiadomo, że okolica Bliskiego Wschodu nie zalicza się do chłodnych, a ciągłe budowanie co rusz nowych poziomów wymaga dużej cierpliwości i wkładu niemałej siły roboczej na odbudowanie konstrukcji tak naprawdę z niczego. A przecież kiedy stawiało się taki "nowy" budynek, miało się w myśli, że stan świetności budowli nigdy nie będzie trwał wiecznie - przyjdzie kolejny pożar. Ludność tamtych terenów w końcu zrezygnowała z "kruchego" życia w Çatal Hüyük i przeniosła się na inne kierunki. Szkoda, że nie poczekali jeszcze trochę czasu (dla Nas to trochę, dla nich to była prawie wieczność), przyszłaby epoka czasów nowych materiałów budowlanych i zdobycia nowej wiedzy walki i okiełznania żywiołu ognia.