widiowy7

Swietne :thumright: ,prawdę mówiąc, słyszałem to po raz pierwszy w życiu. Najwyraźniej człowiek się uczy przez całe życie.

Chyba masz rację, Albinosie. Ale gdybyśmy ukuli taką konwencję, filmy "lufy i saperki". to może odczepiliby się od nas wszelkiego typu narodowcy?

Wrzesień ubiegłego roku. Koncert EKT- Gdynia. Gniazdo Piratów w Warszawie. Kurde, jak ja się bawiłem. :king:

Przerość nie przerośli, impetu Polaków, zimnokrwistym synom Albionu brakowała, ale honor im trzeba oddać, że przynajmniej zrozumieli ideę.

Piękne warunki stawiają zdrajcy ni krzty przyzwoitości :evil:

To się nazywało obuszek, i też było niebezpieczne. No i dodając do swojego poprzedniego postu, Taką broń mogli nosić szlacheccy żołnierze.

Na prestiżowych zawodach w Aldershot zajął czwarte miejsce. O kim mowa? Oczywiście Henryk Dobrzański.

Nowoczesny i nowatorski na pewno. Mniej skomplikowana podstawa to mniej części do zepsucia. Niestety, nie spotkałem się w żadnych wspomnieniach o użyciu tej broni, więc o jej praktycznym użyciu nic mi nie wiadomo. :oops: [ Dodano: 2008-08-10, 15:18 ] Cytat za http://www.iirp.prv.pl/piechota/granatniki...niki_wz_36.html

A w takim razie mogli używać również obuchów lub czekanów. A tak mały OT. Dawno temu przeczytałem, że podobno w czasie obrad sejmów, sejmików czy elekcji, był zakaz noszenia przez szlachtę ze sobą tych trzech rodzai broni. Powodem miało być to, że broń ta, była przy trafieniu zawsze śmiertelna.

A moze chodziło o jakieś duże ryngrafy? A sprawa kolczugi. Na logikę ( pracochłonność) powinna być droższa niż pełny napierśnik

Co jest najdziwniejsze, tylko Anglicy połapali się, o co naprawdę chodzi z lansjerami. Lanca jest bronią lekką, możliwa jest nią szermierka. Widziałem/czytałem kiedyś broszurkę instruktażową z początków Królestwa Polskiego. Wśród licznych rysunków był taki, że ułan atakuje lancą ZNAD głowy, trzymając drzewce w TRZECH palcach. Po wojnach napoleońskich, właśnie tylko Anglicy używali lekkich lanc.

Moda wojskowa. Wyjściowe, oficerskie spodnie, wykonane z łosiowej skóry, bardzo obcisłe. Zakładało je się na mokro, po wyschnięciu modny, wojskowy delikwent, ledwo się poruszał.

Pancerni - zapomniani bohaterowie. Bardzo adekwatny tytuł. Całą sławę tej jeździe odebrała husaria. A przecież pancerni to był chyba zasadniczy człon jazdy. To oni (wraz z jazdą lekką ) rozpoczynali bitwę, oni ruszali w pościg, pomagali husarii w dobijaniu przeciwnika. P.S. Zawsze mówi się, że husaria była bardzo droga. Ale co było droższe, płytowy, czy folgowy napierśnik czy kolczuga?

No i oprócz szabli: -koncerz, -pałasz, -kopia (chyba istotne ), -broń palna.

10 czerwca 1944 roku. Oddział partyzancki BCH Piotra Pawliny "Wolskiego" Zdobywa więzienie w Pińczowie. Oprócz uwolnienia kilkuset więźniów (wg. dowódcy akcji 416, wg. raportu niemieckiego 281) zdobyto duże ilości broni i wypsażenia.

Pełna zbroja rycerska waży przeciętnie ok.25 kg. Dla porównania, piechur polski z 1939 roku, miał na wyposażeniu oporządzenie o wadze ok.30 kg. Myślę więc że poruszać to się taki rycerz poruszać mógł, ale z trudem, i nie w związku z ciężarem a konstrukcją.

Cytat z wikipedii" " posiadał gładkościenną lufę, której tylna część była osadzona na podstawie zwanej stopą, a przednia opierała się na składanym w czasie marszu dwójnogu. Nad lufą umieszczono regulator gazowy, połączony z otworkiem przelotowym z tylna częścią lufy. Donośność granatnika, będąca funkcją ciśnienia gazów prochowych w lufie, była sterowana pierścieniem nastawczym, regulującym wielkość otworu przelotowego, a w rezultacie ilością gazów prochowych odprowadzanych z przestrzeni zapociskowej lufy przez rurę regulatora do atmosfery. Przyrządy celownicze granatnika składały się z muszki (umieszczonej na zgrubieniu wylotowym lufy) i celownika ramkowego (mocowanego na regulatorze gazu). Broń posiadała poziomicę. Odpalanie realizowano za pomocą spustu typu kurkowego umieszczonego przed stopą. Do strzelania stosowano pociski konstrukcyjnie zbliżony do moździerza piechoty typu rozpryskowego wz. 1935, sygnalizacyjne wz. 1931 i ćwiczebne. Cechą nie spotykaną w innych granatnikach był stały kąt podniesienia lufy. Zasięg strzału był regulowany przez zmianę objętości dodatkowej komory połączonej z komorą nabojową" Myślę że takie granatniki, już na szczeblu kompanii, stanowiłyby znakomite wzmocnienie siły ognia dla tych pododdziałów.

Czytałem kiedyś wspomnienia łączniczki/sanitariuszki. Została na Starówce po wyjściu żołnierzy kanałami. Szukając jakiś środków opatrunkowych dla swoich rannych, znalazła zrzutowy zasobnik. Niestety, były w nim tylko steny. Ale zrodziło mi się pytanie. Co robiono ze zrzutową bronią? Wiem że miano ją przekazywać do wyższego dowództwa. A dalej? Znając polskie piekło, mogło być tak, że magazynowano gdzieś broń, zamiast przekazywać ją do oddziałów bojowych?

No to może pogdybajmy sobie nat trochę innym scenariuszem. Płk "Radosław" rozważał wyjście swojego zgrupowania do Kampinosu. ( 5 sierpnia? ). Gdyby tak było to: -na czele silnych, liczących ok 5000 ludzi sił stanąłby świetny dowódca i taktyk. -zreorganizowanie sił puszczańskich zajęłoby mu kilka dni, powiedzmy pięć. -wraca do Warszawy na czele silnego, dobrze uzbrojonego i znakomicie dowodzonego zgrupowania. I sam sobie teraz zadaję pytanie, czy mogło to coś zmienić w przebiegu walk powstańczych?

A czy jest gdziekolwiek podane, w który miejscu Placu Bankowego znakdowały się te trzy włazy?

"Brygada Świętokrzyska"NSZ. Oddział znany, w historiografii PRL-u, przedstawiany jako "polscy faszyści". Niewątpliwie nawet dzisiaj Brygada wzbudza kontrowersję, a nie chcąc wywoływać jakiś kłótni politycznych, na tym chyba zakończę.

Ave Cezar. Jarpenie, nie bądź cyniczny. Adam jest wielkim skoczkiem. Ja cały czas wieżę, że Adaś wróci. Odszedł Ahonen, na skoczniach, z tych wielkich pozostał tylko Adam

A z jakiego to jest okresu naszej historii? Naprawdę nie pamiętam :cry:

A z jakiego okresu jest "Przemoczone, pod plecakiem osiemnaście lat"? Nawet nie pamiętam czy to jest tytuł, czy tylko cytat :oops:

Znowu się poddaję. Chyba że podasz jakąś sensowną podpowiedź. Gdy wklepałem w Google Dane tego człowieka, nic nie wyskoczyło :evil: P.S. Z "Czaty 49" zawsze mnie zagniesz, jeśli podasz informacje pozainternetowe (literatura). Ja o tym batalionie wiem tylko z książki "Oddziały Powstania Warszawskiego". A nie mam teraz czasu, na przeprosiny z Centralną Biblioteką Wojskową. Pozdrawiam.