widiowy7

Wycofuję się z moich poprzednich wypowiedzi. :oops: Po prostu założyłem, że z fortu nie można prowadzić ostrzału na pozycje żoliborskie. Ale zrobiłem sobie wczoraj wycieczkę i zweryfikowałem. Z fortu można prowadzić ostrzał bezpośredni na podstawy wyjściowe oddziałów żoliborskich, przynajmiej z tych najwyżej położonych, na szczycie wałów.

Ja tylko cytowałem podpis pod zdjęciem. O tym czołgu nic więcej nie wiem. :arrow: Tzn, teraz już wiem :arrow:

Tak, zgadza się senior :arrow:

24 kwietnia1864 Kto wygłosił mowę, broniąc Polaków?

Widzę to tak. Wojna, pluton piechoty. Wśród nich żołnierze z różnych poborów. Czy "koty" też "starym" kopią okopy i przynoszą żarcie?. Do czasu pierwszych walk. pomiędzy tymi żołnierzami nic by się nie zmieniło.

"wspomnienia z Powstania Warszawskiego" t. 2 W Śródmieściu południowym. Str.78.Zdjęcie, pod nim podpis: żołnierze baonu "Golski" przy czołgu zdobytym w walkach o Małą Pastę. Na czołgu siedzi Andrzej Koj, przed czołgiem stoją "Włocławski" i "Jaskier" Tyle cytatu. Ze zdjęcia wynika, że pojazd jest raczej z tych lekkich. Armatka tak na oko ok. 50 mm. Stojący przed czołgiem powstańcy, sięgają głowami do połowy wieżyczki.

Ale każdy z tych tytułów, był stanowiskiem (w pewnym sensie). Nie było to dziedziczne, jak zachodnie tytuły szlacheckie. I teoretycznie, każdy szlachcic, mógł zostać wojewodą. i To chyba właśnie oto chodzi z tą równością szlachecką.

Podeirzewam, że balistycznie, to te dwa karabiny niewiele się różniły. Mosin znowu był bardziej "idiotoodporny", co na warunki rosyjskie miało duże znaczenie. Ergonomia: tu znowu wygodniejszy był Mauser. Chodzi o ukształtowanie szyjki kolby. Miałem w ręku obydwa karabiny, w Mosinie ta szyjka,wymusza pewne nienaturalne wygięcie nadgarstka. Mogło to sprawiać pewien kłopot przy dłuższych walkach. Broń ta była skonstruowana na inny nabój, słabszy od ówczesnych naboi karabinowych. Czyli musiałoby nastąpić totalne przestawienie produkcji, a to czas i pieniądz. Tu akurat nie mam bladego pojęcia. Miejmy nadzieję że przyjdzie Speedy i wszystko wyjaśni :arrow:

Chyba nie mogę się znowu zgodzić. Stanowiska wzdłuż torów owszem, mogły flankować natarcie z Żoliborza, w prześwicie wiaduktu. Sam fort nic nie znaczył dla natarcia żoliborskiego, bo ich po prostu nie widział. W takim razie czy Starówka powinna nacierać na Fort? Według mnie powinni nacierać z okolic kościoła św. Jana Bożego w kierunku dzisiejszego "Intraco". Ale jest znowu problem. Atakując w ten sposób, z lewej strony mają ostrzał z ruin getta (Dirlewanger?) A więc dla mnie całe natarcie Starówki nie ma sensu. Nic nie pomagało, a tylko wytracili ludzi.

Przy prawdziwym zaangażowaniu? Artyleria armijna kładzie ogień zaporowy u podnóża skarpy Muzeum Narodowego (MWP), z ogniem pogłębianym w głąb. Daje to brak jakichkolwiek możliwości niemieckiego działania przeciwko powstańcom i desantowi. Artyleria dywizyjna ostrzeliwuje wieże Mostu Poniatowskiego. Inna jej część strzela na południową część Czerniakowa. Dławi to ogień niemieckich kaemów ,umożliwiając desant. Przy odpowiednim zaangażowaniu, na przyczółek dałoby radę zdesantować wielkie siły. Przy wsparciu artylerii na skarpę sejmową, siły te miały szansę przebić się do Śródmieścia. Taki byłby idealny scenariusz, ale teraz wiemy, że nikt nie był tym zainteresowany.

Bitwa pod Domanicami 10 kwietnia 1831. Rosjanie stracili około 500 żołnierzy (w tym kilkudziesięciu zabitych, 280 jeńców oraz stu kilkudziesięciu rannych) oraz kilkaset koni. Straty polskie były stosunkowo bardzo małe - 2 zabitych i 2 rannych. Cytat za wikipedią

Wszystko co w tym akapicie napisałes, odnosiło się oczywiście: piechota zachodnioeuropejska kontra jazda z tego regionu. Problem jest taki, że jazda ta w zasadzie chyba nigdy nie miała impetu. Jakaś taktyka karakolu, ostrzał. A gdy piechocie tego typu przyszło się zmierzyć nagle z wojskiem, które za główny atut uznało impet. Efekty były spektakularne ( Kircholm).

Z własnych doświadczeń i wspomnień kolegów, wiem że najgorzej było właśnie w jednostkach liniowych. No i oczywiście w BIB-e. ( pijany bibol to półtora komandosa ). A "fala" i jej praktyka obniżają wartość bojową jednostki.

A tak z czystej ciekawości, wie ktoś czym dowodził Własow 22 czerwca 1941?

Pancerny, a są moze dane na temat cen tego uzbrojenia? Na chłopski rozum, kolczuga jest trudniejsza do wykonania, bardzo pracochłonna praca ręczna. Przy płycie łatwiej wykorzystać jakąś mechanizację szablony.

Masz robi rację. Ja znowu gdzieś przeczytałem, że jeden z sowieckich Frontów, był w całości wyposażony w aliancki sprzęt. Mógłby to ktoś zweryfikować?

Przy prawdziwej chęci zaangażowania się? Padłby rozkaz, i Warszawę by zdobyli.

]To ciekawe, bo gdy się patrzy z okolic fortu, to z tamtąd nic nie można flankować, Wiem, po w tym forcie pełniłem warty, jak byłem w wojsku. Po prostu zasłania nasyp wiaduktu.

Mam wrażenie że te walki, to była ostatnia szansa Powstania. Oczywiście, przy założeniu, że sojusznicy chcieliby nam pomóc. My z perspektywy kilkudziesięciu lat wiemy, że walki na Czerniakowie nie miały sensu, ale wtedy i tak dowództwo Powstania siły wysłały tam za małe.

Przemyślałem sprawę. Wziąłem plany do ręki , popatrzyłem i mój wniosek. W tym czasie, natarcie Starówki na powiedzmy stadion Polonii nie miało najmiejszego sensu. Nawet gdyby było idealnie zsynhronizowane. Dlaczego? Bo Starówka atakowała Fort Traugutta. A on w niczym nie mógł przeszkodzi w ataku Ż. Po prostu wytraco wielu żołnierzy w bezsensownym ataku. Popatrz Albinosie, na osie natarcia.

A itak chodzi o to, że jurnym mężczyzną będąc, nie pozostawił nam potomka. Ale te jego żony musiały być paskudy :twisted:

Z Ciekawym nie będę polemizował, bo za cienki jestem, ale czy Kleeberg nie stoczył paru utarczek z ACZ?

Niewątpliwie Stanisław Maczek. Uzdolniony "piechociarz", a jednak znakomicie dowodził Tą swoją trochę "kawaleryjską" formacją. Ciężkie walki odwrotowe z przeważającymi siłami wroga. Nie został rozbity, przez granicę przeprowadził zwartą formację. Jego talenty dowódcze potwierdza kampania francuska. Po okrążeniu swojej jednostki, z około 500 ludźmi, udaje mu się dostać do Anglii. A 1944 rok. piękna karta 1 Dywizji Pancernej. Oczywiście dorzucam jeszcze do naszego panteonu gen.Kleeberga.

No ja takim człowiekiem Renesansu, nie mam tematu, którym bym się nie interesował . Ale oczywiście w takim przypadku na niczym się dobrze nie znam :oops: Ale generalnie to działania bojowe, różnych formacji naszych wojsk.

Nie przyjęto? Wadą podstawową tej broni był magazynek. 20 naboi to zbyt mało żeby zapewnić drużynie piechoty odpowiednie wsparcie. Po prostu zbyt mał szybkostrzelność praktyczna. Do tego, jak już wyżej wspomniałeś, brak szybkowymiennej lufy też tę szybkostrzelność zmniejszało.