Lizander

A.G. MacDonell, "Napoleon i jego marszałkowie" s. 46-47 - tam znajdziesz źródło tych informacji. W świetle takich opisów sąd o utrzymującej się różnicy w zaopatrzeniu uważam za uprawniony.

Trudno mi coś napisać dla odnowienia tematu, bo to mój post był ostatnim merytorycznym głosem w dyskusji był mój post, a właściwie cała wymiana postów z Amilkarem, dlatego zadam retoryczne pytanie - czy ktos jeszcze uważa Bernadotte'a za zdrajcę i człowieka pozbawionego cnót i talentów?

Allegro rządzi. Spotkałem nie dawno fascynata epoki, jak się dowiedział, ze mam własny egzemplarz to pogratulował. Zgadzamy się w wielu miejscach, Estero.

Aha - czyli tym razem plany były OK, a zawiódł wykonawca... czyli Bonaparte Estero - jeden człowiek był odpowiedzialny za losy tej kampanii - jako że kampania zakończyła się spektakularną i kosztowną klapa, to tenże człowiek jest temu winien. Powinien był przewidzieć oczywiste trudności z któremu przyszło mu się zetknąć, a chyba nie za bardzo mu się udało :twisted:

Już po kilku spektakularnych sukcesach do italii przybyła dobrze wyposażona dywizja Bernadotte'a - na tyle dobrze wyposażona, by stać się przedmiotem zawiści reszty Armii Włoch.Jak dla mnie to świadczy o różnicy w wyposażeniu (i to szczególnie takim "kwatermistrzowskim") na niekorzyść wojsk Bonapartego.

Pisałem już, ze istotnie, wierność Davout była godna podziwu. A co do Bernadotte'a - przestałas dyskutowac w odpowiednim wątku, więc przyjąłem, ze uznajesz jego zalety...

Jasne. Ale po ich zdobyciu też ich nie uzyskał - a to już można mu wytknąć.

Nadal nie wiem, co w tym jest do podziwiania:)

OK, ale on był pomysłodawcą i autorem planów kampanii. Zawiódł pod tym względem.

To chyba dobrze, ze luzacko. Zważywszy, ze zawsze jest ich dwóch, ryzyko trafienia na takiego jest raczej niewielkie. Ale ja raczej mówiłem o śmierci mistrza przy bezsilności ucznia.

Najsłynniejszy z obu kampanii włoskich chyba - ale dla mnie np. mniej sławny niż Berezyna

Dlaczego dziwne? Jestem w końcu Bonapartystą Tak - ale to samo można powiedzieć o Davout'cie w bitwie pod Austerlitz, albo o Neyu pod Waterloo.

Jak to nie? po upadku Genui co powstrzymałoby Austryjaków?

Chyba upijał - Obi chciał sobie walnąć drinka w stresowej sytuacji, to nie jest alkoholizm. A co do opanowania - to była wyjątkowa sytuacja.

OK - kto planował kampanię, kto ją przeprowadzał? W obu wypadkach odpowiedź to: Bonaparte. Kampania zakończyła się fiaskiem - więc mamy obwiniać kogoś innego ni Bonaparte? Czemu?

Ale co w tym do podziwiania? Poza propagowanie homoseksualizmu

I chcesz powiedzieć, ze w całej Lombardii i włoszech austryjackich nie było dość butów? I dość szewców? Żartujesz chyba. Nie musiał sprowadzać ich z Francji.

No wiesz, śmierć mistrza do dość dobry powód, zeby każdego wytrącić z równowagi. To nie zmienia faktu, ze był opanowany. Spójrz na tę lepszą, nowsza trylogię. A co ma jedno do drugiego? Jedi nie ślubowali, ze nie będą pić, przynajmniej nic o tym nie wiem.

Cała prawda. Bodajże "Potwór korsykański wylądował", "Uzurpator wkroczył do Grenoble", "Bonaparte zdobył Lyon", "Napoleon zbliża się do Fontainebleau" i wreszcie - "Jego Cesarska Mość oczekiwany jest jutro w swoim wiernym Paryżu". Ciekawe podejście. Operacja się udała, pacjent zmarł. Czemu Napoleon zdecydował sie na powrót? Źle ocenił siły przeciwników? Miał nadzieje na zwycięstwo? Czy to była pycha?

To najlepsza chyba książka o marszałkach Napoleona. Z ciekawości - masz swoją własną?

No zaraz - fiasko to fiasko. Widać ten, kto ją zaplanował zrobił to źle, lub zostało to źle przeprowadzone - w obu wypadkach wina spoczywa na barkach Bonapartego.

Wierność rozumiem, talent rozumiem, ale za to że kochał? Tego akurat nie. NB. Davout był obrażony na Cesarza w czasie 100 dni. A wierny był chyba raczej Francji. w końcu "Za każdym razem, gdy rodzi się Davout, szabla wyskakuje z pochwy".

Dlaczego nie zaopatrzył ich własciwie zatem? Mógł zrabować kilkadziesiąt milionów ludwików, a nie mógł zapewnić kilkudziesięciu tysięcy par butów?!

Może i dobry, ale było parę ważniejszych mostów

Dla mnie na pewno w pierwszej piątce, chciwy, ale bardzo dobry dowódca, gaskończyk i jeden z niewielu, którzy nie bali sie małego kaprala.