Jarpen Zigrin

To kolejna istotna kwestia, którą poruszyłeś. Piłsudski kierował z tylnego siedzenia Sanacją, polityce do niego biegali z każdym problemem, a on mówił, co mają zrobić, a sam nie piastował niby żadnej funkcji, nie był ani premierem, ani Prezydentem. Nie wziął pełni odpowiedzialności, ba nie wziął żadnej odpowiedzialności za politykę po wojnie domowej roku 1926.

Oddałem głos na Lennarta Torstenssona za to, że jak już wygrywał to ścierał z powierzchni przeciwników przykłady to: druga bitwa pod Breitenfeld i bitwa pod Jankowem. Potem ruszył na Wiedeń, udało mu się opanować jeden z mostów na Dunaju, ale armia nie miała już sił walczyć dalej. Oprócz tego, że był wodzem, był również świetnym inżynierem.

Rządy Sanacji nieuregulowały tak palących problemów jak reforma rolna, ograniczenie bezrobocia, poprawy sytuacji w wojsku czy uregulowanie stosunków z innymi państwami. Do plusów można zaliczyć pewne inwestycje gospodarcze jak port w Gdyni i COP.

Przypomnę, że w trakcie wojny domowej zginęło 400 Polaków walczących z Polakami i tylko dzięki Wojciechowskiemu nie było więcej ofiar, bo Piłsudski był gotów walczyć dalej nie patrząc na przelewaną krew Polaków.

Nie będę odpowiadał, bo zaczyna się dyskusja nad przewrotem majowym, a nie nad Sanacją. Ja twierdzę tylko tyle, że Sanacja legitymacji nie miała, o czym może również świadczyć, że nie odniosłaś się w cytatach do fragmentów dt. wyborów, które również uważam za niedemokratyczne ot takie białoruskie standardy. Dodam kolejne rzeczy: 1. Otóż Piłsudski w wojsku popierał tylko dawnych legionisów, a przez to tacy ludzi jak generał Sikorski musieli się udać na emigrację (dodam, że Sikorski był zwolennikiem broni pancernej, jego książki czytał Guderian!) 2. Źle zostały ulokowane sojusze, nie podejmę się oceny, czy np. lepiej było się bratać z Niemcami, ale sojusznicy zdradzili i nie udzielili nam żadnej pomocy. 3. Nie powiodła się koncepcja równowagi, 1 IX i 17 1939 r. 4. O sprawie brzeskiej i Berezie już mówiłem. 5. Odsunięto od wojska otoczenie Sikorskiego i Rozwadowskiego. 6. Byli mierni, albo średni. Rydz-Śmigły był fatalnym naczelnym wodzem, a Beck ma dobry PR w książkach od historii, a tak naprawdę polityka zagraniczna była fatalna doprowadziła wszak do wojny, a Polskę zostawiła bez sojuszy i nie mówię tutaj, że miał ulegać ciągle Hitlerowi. 7. Podczas zamachu majowego Polscy żołnierze strzelali do siebie. W maju 1926 roku zginęło prawie 400 osób. !!! 8. Filozofia polityczna Józefa Piłsudskiego głosiła nadrzędność państwa nad wszystkimi formami organizacji społecznych. 9. Na skutek dojścia do władzy ekipy sanacyjnej podstawowe problemy kraju nie zostały rozwiązane, a wady sejmokracji zastąpiły wady systemu autorytarnego z rządami wąskiej grupy ludzi i ograniczaniem swobód obywatelskich. 10. Wreszcie Piłsudski w strach przed Centrolewem jak już mówiłem osadza 18 posłów w Brześciu. Zachowuje się jak dyktator i egoista. Był pomysł na inną Polskę niż sanacja, bał się porażki w wyborach, więc posłużył się metodami siłowymi. Świadczy to o jeszcze mniejszej legitymacji Sanacji, bo nie dość, że Zamach jest bezprawny, że wybory były niedemokratyczne, to istniała realna szansa odejścia Sanacji od władzy. 9. Rządy Sanacji nieuregulowały tak palących problemów jak reforma rolna, ograniczenie bezrobocia, poprawy sytuacji w wojsku czy uregulowanie stosunków z innymi państwami. a i jeszcze jedno: Cóż Wojciechowskiemu nie była obojętna Polska krew, nie chciał jej przelewu, bo Piłsudskiemu na władzy i zaszczytach zależało najbardziej.

Kto waszym zdaniem był najwybitniejszym politykiem Sanacji?

Mnie zastnawia dlaczego w ankiecie nie został uwzględniony Axel Oxenstierna?

Jak oceniacie odbudowę Warszawy? Udana, nieudana, albo co się udało, a co nie?

No to skoro nie mogli to nie powinni robić nic, albo montować partię, bo to głupie usprawiedliwienie zamachu stanu, że Piłsudski partii nie mógł zrobić (a niby dlaczego nie?), albo, że sobie programu nie wyobrażasz (w polityce trzeba mieć dużą wyobraźnię). Z kontekstu jasno wynika, że chodzi o polityków Sanacji i ich stosunek do Piłsudskiego. Sanacja nie miała indywidualistów, Ci siedzieli w Berezie... A może byli marnymi politykami i najzwyczajniej się bali, Bereza, represja, alienacja ze środowiska Sanacji, śmierć polityczna etc. Tak, gdyż Zamach Stanu był nielegalny! Wybory parlamentarne w Polsce w 1930 roku: Czyli tzw. wybory brzeskie - Rząd pod zarzutem wywoływania zamieszek aresztował przywódców opozycji Centrolewu, posłów narodowej demokracji i ukraińskich posłów UNDO osadzając ich w Brześciu (tak robiono np. na Białorusi tego Kazulina zamknięto, a wtedy taka krytyka była w mediach [słuszna], ale u nas w Polsce robiono to samo wtedy...). Aresztowań dokonano bez nakazu sądowego, a jedynie na polecenie ministra spraw wewnętrznych Sławoja-Składkowskiego. W procesie brzeskim skazano wybitnych Polaków! Gdzie tu legitymacja rządów Sanacji? Wybory parlamentarne w Polsce w 1935 roku pozostawię bez komentarz, gdyż Konstytucja Kwietniowa tak zmieniała ordynacją wyborczą, że opozycja nie miała w nich żadnych szans. A i osłabości Sanacji świadczy to, co się stało po śmierci Marszałka Piłsudskiego.

Ale, co mnie to interesuje? Był zamach stanu, nielegalnny i bezprawny, bez legitymacji narodu poprzez wyboru. Sanacja była samozwańcza. I to kolejny minus systemu. Niby był Sejm, demokracja etc., a wszysy się bali Piłsudskiego i robili wszystko to, co on chciał... jak może się podobać nielegalny system rządów kierowany przez jedną osobę? Świadczy to też o słabości polityków Sanacji, gdyż żaden nie był wstanie konkurować z Piłsudskim o przywództwo.

I to ma tłumaczyć zamach stanu, bo partii nie było, a myślisz, że trudno ją założyć? Ponadto argumentacja oparta na autorytecie jednego człowieka nie jest wyczerpująca przy okazji zbrodni jakie były w trakcie rządów Sanacji. Bynajmniej nie, ale post o Piłsudskim spowodował, że dyskusja się niestety skupiła na ocenie jego działań, a nie Sanacji, brak innej argumentacji uniemożliwia szerszą dyskusję.

Dlatego powstała Sanacja, PR-owska wymyślona jako jakieś odnowienie, a naprawdę była monopolem jednej partii pod dyktatem jednego człowieka. Trudno to nazwać jakąś odnową moralną. Tutaj nie oceniamy postaci Piłsudskiego, ale Sanację. W takiej konfiguracji zgody na takie rządy być nie może mimo korzystnej oceny Piłsudskiego. Nadal nie doczekałem się innych argumentow, za Sanacją oprócz tego, że utworzył ją Piłsudski i dlatego jest fajna.

Ok, ale jaki to ma związek z tematem? Piszesz tylko, że Sanacja była ok, bo tak..., albo dlatego, że jesteś wpatrzona w Piłsudskiego. Czekam na konkrety, bo z całym szacunkiem, ale ocena dobra Sanacj tylko dlatego, że się jest wpatrzonym w Piłsudskiego jest troszkę niepoważne. Kto niby chciał, bo na pewno nie cały naród to raz, a dwa to jak taki miał posłuch to się robi wybory i się je wygrywa w cuglach. Po pierwsze to zbyt ogólne, po drugie nie ma związku z Sanacją, a po trzecie każdy chciał dobrze dla Polski - Dmowski na pewno też kwestia, czy się robi zamach stanu, czy się zjednuje naród..., ale pozostawmy już nieco w tle sprawę legitymacji Sanacji, która wg mnie tej legitymacji nie miała, bo zmach stanu to nie wybory, ale załóżmy, że się już stało jak się stało... i jaka jest wasza ocena już samych działań Sanacji po objęciu pełni władzy w kraju. Rzuca się na pewno konstytucja kwietnowa, która de facto dawała pewną władzę Sanacji i to po każdych wyborach tak była skonstruowana ordynacja wyborcza.

Za Sanacji wcale nie było rózowo, wcześniej mówisz żle, ok, ale była demokracja, za czasów Sanacji gnębiono opozycję na różne sposoby, nie tylko Bereza, ale również poprzez dziwne zmiany w prawie. Do tego po śmierci Marszałka znowu się zaczęło. Sanacja nie dała szans na wypłynięcie szerzej innym światopoglądom. Przykłady zwalczania opozycji to m.in: założenie Obozu Odosobnienia w Berezie Kartuskiej, Proces brzeski, delegalizacja Obozu Wielkiej Polski oraz Obozu Narodowo-Radykalnego, fałszowanie wyborów do parlamentu (?), ograniczona wolność prasy i zgromadzeń. Chciałbym się dowiedzieć kilka konkretów dlaczego Sanacja tak, bo ten z Piłsudskim jest zbyt ogólny jak dla mnie.

Filip van Almonde: 6 października 1673 w trakcie trzeciej wojny holenderskiej, został admirałem po tym, jak wyróżnił się jako kapitan okrętu Wassenaer w bitwie pod Solebay i jako kapitan okrętu Delft podczas bitwy pod Schooneveld i Texel 27 maja - 3 czerwca 1692 Almonde na okręcie De Prins dowodził eskadrą podczas bitwy pod La Houge. Tam znacznie przyczynił się do klęski floty francuskiej admirała Turville'a przez pomysł z długimi łodziami wysłanymi przeciwko złapanym w pułapkę Francuzom. Pomysł ten stanowił ulubioną taktykę stosowaną przez Holendrów. 23 października przekonał angielskiego admirała George'a Rooke'a by zaatakować obładowane złotem Hiszpańskie okręty osłaniane przez francuskie okręty liniowe. Flota holendersko-angielska zniszczyła flotę nieprzyjacielską w zatoce Vigo. Anglicy zdobyli 4 liniowce i 6 galeonów, podczas gdy Holendrzy wzięli 6 okrętów i 5 obładowanych skarbami galeonów. Czy był to najwybitniejszy admirał holenderski, a może jeden z wybitniejszych w historii walk na morzach i oceanach?

Czyli Karol w ogóle wg Ciebie nie przyczynił się do reformy armii? Ponowię pytania z wcześniejszego posta: Wreszcie, co by mogło być gdyby został schwytany pod Kircholmem, bo była duża szansa na to? Czy był wstanie zagarnąć wtedy całe Inflanty dla Szwecji?

A dlaczego uważasz, że Sanacja za życia Marszałka była ok.? W sumie mieliśmy monopol na władzę właśnie Sanacji.

Wprowadził niepotrzebnie straszny terror i przegrał wojnę o Inflanty. Nie wiem ile dokładnie, ale mówi się o 100 tys. ludzi, do których śmierci przyczyniły się rządy Iwana. Próbował reformować armię, stworzł quazi-zawodową armię.

Mnie zastanawia to czy Szwecja była wstanie zdobyć całe Inflanty. Mamy sytuację taką, że Karol dzięki swojej sprytnej grze i poparciu Szwedó zostaje królem, Zygmunt oczywiście reaguje i wybucha wojna. Pierwszy konflikt mamy w Inflantach, gdzie Polska mimo mniejszej armii daje radę Szwedom, tak, że tylko płn. Inflant jest dla nich. Dał ciała pod Kircholmem, swoją drogą ciekawe, co by było gdyby go Chodkiewicz pojmał? Karol po Kircholmie świadom słabości Szwecji zaczął reformować armię i kraj. Ciekawe kto by był lepszym władcą dla Szwecji Karol, czy Zygmunt? Jeśli Zygmunt miałby siedzieć w Polsce to chyba Karol, bo swoimi działaniami wzmocnił Szwecję.

Oczywiście była to gra Karola? Czy Zygmunt III uwierzył w dobre zamiary Karola?

Po pierwsze wielkie zasługi jeśli chodzi o Konstytucję USA. Wybrany potem jednogłośnie Prezydentem. Był bardzo bogatym Amerykanem swoich czasów. Z ciekawostek dodam, że po wyborze na prezydenta w Kongresie odbyła się dyskusja na temat, jak zwracać się do prezydenta, a oto propozycje: "Jego Wyborcza Mość", "Jego Wyborcza Wysokość", "Jego Wysokość Prezydent Stanów Zjednoczonych i Protektor Ich Praw", "Wasza Wielkość", "Jego Wysokość Prezydent-Generał", "Jego Wysokość", "Ekscelencja", "Czcigodność", "Pan" jednakże zdecydowano się na obowiązującą do dziś: "Prezydent Stanów Zjednoczonych". Tak nawiasem mówiąc wyobrażacie sobie tytuł Jego Wyborcza Mość? ; ) Jego wielką zasługą było umacnianie władzy federalnej, a przede wszystkim nie włączanie się w politykę, czy konflikty w Europie. A i jeszcze Washington poznał czterech Polaków. Byli to: Tadeusz Kościuszko, Julian Ursyn Niemcewicz, Kazimierz Pułaski i Tomasz Kajetan Węgierski. Nie mam żadnych informacji dt. zażyłości tych znajomośc może ktoś mi może podać takowe informacje?

Tak dla formalności, bo mnie zawsze taka tytulatura interesuje: Filip II to: Jak myślicie czy Filip II mógł lepiej rozegrać wojnę z Anglią? Czy może zabrakło mu tylko szczęścia, wreszcie czy ta wojna była niezbędna? Jeszcze trzeba dodać, bo chyba o tym tutaj zapomniano cały półwysep Iberyjski był pod jego panowaniem, gdyż to on pokonał Portugalię i ogłosił się jej królem. Niestety dla Hiszpanii panowanie w Portugalii nie przyniosło mu nic dobrego, bo ciągłe walki z rebeliantami w Portugalii doprowadził tylko do zapaści gospodarczej tego kraju. Jak myślicie czy tutaj również Filip II mógł zrobić coś lepiej?

Po śmierci brata Jana III w 1592 r., dążył oczywiście do niedopuszczenia do objęcia władzy w Szwecji jego syna króla Polski Zygmunta III, któremu jednak udało się koronować na króla Szwecji w 1594. Początek miał nieudany, ale stanął na czele Rady Regencyjnej (nie było innego kandydata?). W 1598 r. Karol pokonał bratanka w bitwie pod Linköping. W 1599 r. Sejm ogłosił detronizację Zygmunta, a chyba w 1604 został królem. Był uzurpatorem, z czego zdawał sobie sprawę, ale przyznać należy mówiąc językiem piłkarskim, że świetnie rozklepał swojego bratanka.

Cóż postać nieszablonowana i wybitna. Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że był świetnym mówcą i nie bał się mówić głośno tego o czym inni tylko myśleli, co mu tylko zjednywało sympatyków. Potem już w trakcie walk z królem głośno krytykował stan wojska przedstawicielstwa stanowego Anglii, ale czynił to, że tak powiem z troską, a nie wyniosłością. Wreszcie zorganizował porządny pobór do "swojej" armii i od tego wszystko się rozpoczęło. Do kwietnia 1643 r. zwerbował 12 tys. ochotników. Jego oddziały były, co ważne silnie zdemokratyzowane, zgodnie z duchem purytanizmu, o awansie decydowały zasługi i przydatność do służby danego kandydata, a nie pochodzenie. Cromwell odniósł liczne zwycięstwa m.in. 13 maja 1644 pod Graham, 28 lipca 1644 pod Gainsborough, 11 października 1644 pod Winceby, 2 lipca 1645 pod Marston Moor To ostanie starcie było definitywnym początkiem końca Karola I. To tyle jeśli chodzi o jego jako wodza w trakcie wojny domowej. Jak oceniacie jego późniejsze działania? Przypomnę tylko, że zaraz po wojnie Cromwell uważał, że machina rewolucji zbytnio się rozpędziła, pociągnęła za sobą zmiany społeczne, gospodarcze, ustrojowe, religijne i nie można już było jej zatrzymać poprzez próbę przywrócenia starego porządku, a do tego przecież dążył Parlament.

Tak przy okazji Maria Teresa to: O rozbiorach była mowa, a polityka wewnętrzna? Maria Teresa to wielka reformatorka? Najpierw odsunęła dostojników Leopolda I, a w ich miejsce dała młodych ludzi chcących reform. Reforma Kościoła – aby powiększyć dochody państwa i poprawić bilans siły roboczej w kraju: Zniosła przywileje podatkowe duchowieństwa Zakaz wywozu z kraju tradycyjnych danin na rzecz Rzymu Ograniczenie liczby świąt kościelnych Wprowadzenie utrudnień dla mężczyzn wstępujących do klasztoru, Reforma oświaty: Rozciągnięcie szkół elementarnych na najmniejsze nawet miasta Nauczanie elementarne wszystkich męskich poddanych Przeprowadzono również pierwsze kodyfikacje prawa. W 1752 r. cesarzowa powołała komisję kompilacyjną dla uporządkowania i ujednolicenia orzecznictwa karnego Popelszyła też dolę chłopów, bo w 1767 r. został wydany patent uralniający, ograniczający na Węgrzech pańszczyznę i zakazujący rugowania chłopów z ziemi. Nie przeprowadzono zniesienia poddaństwa, to jednak chęć opodatkowania szlachty zaprowadziła Marię Teresę na drogę reform społecznych. Czy była największą reformatorką swojej epoki?