Spór o Lwów i Galicję Wschodnią z Ukraińcami

[krzysiek1939]

Witam! Przeglądając forum, nie znalazłem (przynajmniej w: Kształtowaniu granic II RP) tematu sporu o Lwów.

Jak sądzicie, dlaczego Ukraińcom tak zależało na niewątpliwie polskim mieśćie Lwowie oraz przedstawmy sytuację jaka wtedy panowała. Skutek na szczęście jest bardzo dobry: Lwów i Galicja w granicacj Polski.

Zapraszam

[arnold]

Galicja Wschodnia stanowiła centrum ukraińskiego życia narodowego. Można powiedziec była takim ukraińskim Piemontem trudno więc sie dziwić Ukraińcom, że walczyli o przyłaczenie tych terenów do swojego państwa tym bardziej, że stanowili większośc ludności tych terenów. Oczywiście my Polacy mieliśmy w tym sporze swoje racje dlatego jakiekolwiek porozumienie raczej nie było możliwe.

[krzysiek1939]

Ale jakoś potrafiliśmy się dogadać w 1920? Razem przeciw bolszewikom. Układy były takie: Uznanie niepodległej Ukrainy w zamian za rezygnację Ukrainy z Galicji Wschodniej. Dlaczego my mieliśmy Galicję a oni nie dostali wolności?

[arnold]

Ja bym powiedział, że raczej Ukraińcy nie mieli wtedy innego wyjścia i w zamian za pomoc Polski w walce z Rosja Radziecką uznali zajęcie przez Polski Galicji Wschodniej. Zresztą to dogadanie było z Ukraińcami nadddnieprzańskimi a nie galicyjskimi.

[krzysiek1939]

Ale to w sumie my z początku obudziliśmy się zbyt późno, gdyż chyba myśleliśmy [tak jak ja teraz] że te ziemie sie nam należa. Jednak Ukraincy byli cwańsi i zajeli Lwów po usunięciu Austriaków - 31.10/1.11.1918r.

[arnold]

Faktycznie początkowo inicjatywa należała do Ukraińców i gdyby nie polska młodziez Lwowa kto wie jak by się to skończyło. Starsze pokolenie albo było na froncie włoskim albo pozostawało bierne natomiasy młodzież chciała walczyć.

[krzysiek1939]

Orlęta zachowały się w taki sposób, że cały czas budzi to we mnie duży respekt. Walki trwały w końcu prawie miesiąc! Później już interwencja Karaszewicza-Tokarzewskiego i zajęcie miasta.

Zawsze chciałbym tam pojechać oraz zawsze żauję że to nie polskie miasto.

[arnold]

Co zrobić Krzysiek tak sie potoczyła historia a do Orląt Lwowskich równiez mam wielki szacunek. Piękny przykład kiedy sami mieszkańcy zorganizowali się i chwycili za broń i to do tego często prawie dzieci.

[krzysiek1939]

Myśliszz dzisiejszej perspektywy, aby kiedyś granice w Europie mogły się zmienić? to dość dziwne pytanie xD

[arnold]

Historia nigdy się nie kończy. Nie możemy przewidzieć co będzie w przyszłości.

[arnold]

Ciekawie wyglądały stosunki etniczne w Galicji Wschodniej według ukraińskiego demografa, przedwojennego profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Włodzimierza Kubijowicza. Kubijowicz jeszcze przed wojną badał stosunki narodowościowe na tamtym terenie. Wyniki swoich badań opublikował dopiero w 1983 w książce pod tytułem ?Ethnic groups of the South - Western Ukraine (Halycyna - Galicja) 1.1.1939. National Statistics of Halycyna-Galicja?. Do książki dołączona jest mapa narodowościowa Galicji Wschodniej.

Na mapie kolorem czerwonym oznaczono Ukraińców, kolorem niebieskim i zielonym Polaków, kolorem żółtym Żydów a kolorem białym Niemców. Oczywiście do tych danych należy podchodzić ostrożnie ponieważ trudno uznać autora za bezstronnego badacza.

Łącznie zdaniem Kubijowicza na obszarze zwanym przez niego ukraińskim terytorium etnicznym mieszkało 5 824 080 osób z czego 3 744 040 Ukraińców (64,3%), 1 461 655 Polaków (25,1%), 569 345 Żydów (9,8%)oraz 49 040 Niemców i osób innej narodowości (0,8%).

Z kolei według wyników spisu powszechnego z roku 1921 na tym samym obszarze mieszkało 4 774 841 osób z czego 2 986 122 grekokatolików i prawosławnych, których z grubsza można utożsamić z Ukraińcami (62,5%), 1 238 567 rzymskich katolików czyli w ogromnej większości Polaków (25,9%), 524 200 osób wyznania mojżeszowego czyli Żydów (11,0%) oraz 25 952 ewangelików i osób innego wyznania w większości Niemców.

Kubijowicz do tzw. ukraińskiego terytorium etnicznego zaliczył województwa tarnopolskie, stanisławowskie, większą cześć lwowskiego mniej więcej do Sanu oraz część krakowskiego (Łemkowszczyznę).

W województwie tarnopolskim mieszkało jego zdaniem 1 717 510 osób z czego 523 045 Polaków (30,4%), 1 050 630 Ukraińców (61,2%), 137 315 Żydów (8,0%) i 6520 Niemców i innych (0,4%).

Z kolei spis z roku 1921 wykazywał na tym terenie 1 428 520 osób z czego 447 810 Polaków (31,4%), 848 825 Ukraińców (59,4%), 128 965 Żydów (9,0%), 2920 Niemców i innych (0,2%)

W województwie stanisławowskim zdaniem Kubijowicza mieszkało 1 581 625 osób z czego 229 885 Polaków czyli zaledwie 14,5%, 1 183 785 Ukraińców czyli aż 74,9%, 145 810 Żydów (9,2%) i 22 145 Niemców i innych (1,4%). Według spisu z roku 1921 z kolei 1 271 938 ogółem w tym 191 274 Polaków (15,0%), 934 570 Ukraińców (73,5%), 135 618 Żydów (10,7%) i 10 476 Niemców i innych (0,8%)

W części województwa lwowskiego, którą zaliczył do ukraińskiego terytorium etnicznego miało mieszkać w roku 1939 2 446 425 osób w tym 698 015 Polaków (28,5%), 1 444 860 Ukraińców (59,1%), 283 175 Żydów (11,6%) i 20 375 Niemców i innych (0,8%). Według polskich danych spisowych w roku 1921 mieszkało tam 2 007 629 osób z czego 584 964 Polaków (29,1%), 1 153 431 Ukraińców (57,5%), 256 722 Żydów (12,8%) i 12 512 Niemców i innych (0,6%).

Jak widać wyniki te są dość zbliżone. Sam Kubijowicz był polakożercą, w czasie wojny ściśle współpracował z Hansem Frankiem i między innymi postulował wysiedlenie Polaków ze wschodniej Lubelszczyzny więc do jego danych należy podchodzić dość ostrożnie. Mimo to przedstawione przez niego dane wydają mi się dość wiarygodne także w zestawieniu z danymi spisów powszechnych austriackich i polskich. Moim zdaniem autor trochę zaniżył liczbę Polaków a troszkę zawyżył liczbę Niemców i Ukraińców.

Okolice Przemyśla

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/0fe25f3ca9effd7d.html

Okolice Lwowa

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/293f34ec8cd418ae.html

Okolice Tarnopola

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/e252ee79ac7cc092.html

Okolice Stanisławowa

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/2635fe57f862c646.html

Edytowane 10 Lipiec 2009 przez arnold

[krzysiek1939]

Ja w moich źródłach, znalazłem podobne do twoich arnoldzie wyniki. Są tu niestety tylko diagramy kołowe, bez podania dokładnie ilości procentowej. Wynika z nich jedna, że mimo duże ilości Ukraińców za rzeką Bug:

*w Województwie Lwowskim przeważa ludność polska - na moje oko ok. 60%, Ukraińcy ok. 30%

*w Województwie Stanisławowskim ok. 20% Polsków, Ukraińcy ok. 70%

*w Województwie Tarnopolskim 50% Polaków, 40% Ukraińców

*w Województwie Wołyńskim ok.17% Polaków, 70% Ukraińców

*w Województwie Poleskim ok. 17% Polaków, 30% Ukraińców, 30% Białorusinów

Reszta Województw to przeważająca ilość Polaków. Sentyment do tych ziem pozostaje

[Rycerz1984]

Orlęta zachowały się w taki sposób, że cały czas budzi to we mnie duży respekt. Walki trwały w końcu prawie miesiąc! Później już interwencja Karaszewicza-Tokarzewskiego i zajęcie miasta.

Niestety w ten właśnie sposób naucza się o konflikcie polsko-ukraińskim. Karaszewicz-Tokarzewski zajął Lwów, ale to był dopiero początek heroicznej walki tego miasta o przynależność do Polski. Oblężenie Lwowa trwało do marca 1919 roku. Czasami zastanawiam sie, czy niemal zupełne przemilczenie tego okresu walk o granicę nie jest spowodowane tylko tym, że dwódcą Armii Wschód był gen. Rozwadowski. To właśnie w dużym stopniu jego uporowi mogliśmy zawdzięczać utrzymanie Lwowa w granicach Polski. Rozwadowski nie wykonał nawet rozkazu wycofania się ze Lwowa, który przyszedł z Warszawy. Dziś niestety nawet w podręcznikach akademickich konlfikt polsko-ukraiński kończy się na zajeciu miasta przez Karaszewicza-Tokarzewskiego. Coraz częściej zastanawiam się, czy przemilczenie roli Armii Wschód i Rozwadowskiego nie jest jednak celowe.

[krzysiek1939]

Dla mnie i tak czołową rolę odgrywają Orlęta. Ale i Tokarzewski i Rozwadowski są zasłużeni poniekąd tak samo.

[Rycerz1984]

Dla mnie i tak czołową rolę odgrywają Orlęta. Ale i Tokarzewski i Rozwadowski są zasłużeni poniekąd tak samo.

Bohaterstwo Orląt zasługuje na uznanie i podziw, jednak Orlęta to bardziej symbol. Nie oszukujmy się, bez dowódcy pokroju Rozwadowskiego, miasto dostałoby się w ręce Ukraińców, a heroizm i odwaga Orląt poszłyby na marne. Nie należy też zapominać, że walki we Wschodniej Galicji toczyłą Armia Wschód, w jej sztabie znajdowali się tacy oficerowie jak Władysław Sikorski, Franciszek Kleeberg, Jan Thullie, czy Izydor Modelski. Sztab na bieżąco szkolił i organizował oddziały WP. Jednak tego konfliktu nie da się zrozumieć bez roli gen. Rozwadowskiego, którego emocjonalny związek ze Lwowem miał tutaj kluczowe znaczenie, to dlatego bronił on miasta w wydawałoby się beznadziejnej sytuacji, dlatego nie wykonał rozkazu wycofania się ze Lwowa. Dzisiaj niestety osoba Rozwadowskiego jest pomijana, gdy mowa o konflikcie polsko-ukraińskim, co moim zdaniem nie jest przypadkiem, zwłaszcza biorąc pod uwagę, rolę jaką odegrał.

Edytowane 11 Lipiec 2009 przez Rycerz1984