Niemen 1920 - Lech Wyszczelski

[Jarpen Zigrin]

Tytuł: Niemen 1920

Autor: Lech Wyszczelski

Wydawnictwo: Bellona

Rok wydania: 2008

Ilość stron: 224

ISBN: 9788311113244

Operacja niemeńska była ostatnią z trzech wielkich - wraz z warszawską i ukraińską - prowadzonych przez Wojsko Polskie w wojnie polsko-rosyjskiej 1919-1920 r. Miała wymiar operacyjno-strategiczny i doprowadziła do zakończenia działań militarnych w tej wojnie, decydowała o kształcie polskiej granicy wschodniej i o przebiegu rokowań pokojowych w Rydze.

Zapraszam forumowiczów do oceny tego HB-eka.

[Krzysztof M.]

Rzetelna, szczegółowa, dobrze jak na książkę popularnonaukową udokumentowana monografia operacji niemeńskiej. Jest tylko małe ale, straaaaasznie nużąca... Ciężko się przez nią przedrzeć, tym bardziej że mapki są kiepskie, a autor postawił sobie cel aby rozpisać całe działania aż po szczebel pułku, a nawet - miejscami niżej. Po lekturze kołaczą się po głowie cyferki, numerki i niewiele więcej. Tym bardziej że bitwa nad Niemnem to w przeciwieństwie bitwy warszawskiej, operacji kijowskiej czy choćby walk pod Zamościem i Komarowem operacja jakby pozbawiona dramaturgii co jeszcze bardziej czyni lekturę trudną. Ot, nasi nacierają, Rosjanie się bronią, próbują kontratakować, ale głównie unikają walki.

Osobiście polecam, ale nie każdemu

Zresztą... co kto lubi.

[czytacz1967]

Ciekawe dlaczego w świadomości Polaków została Bitwa Warszawska, a o Bitwie nad Niemnem prawie nikt nie wie, pamięta?

[bavarsky]

A tam od razu nie pamięta

Ja jestem właśnie po lekturze króciutkiej pracy kapitana Piotra Demkowskiego, Bój pod Wołkowyskiem 23 i 24 września 1920 roku.

W swoim opisie kompletnie pominął udział po stronie czerwonych dywizji "Wochr" [tj. Wojska Wewnętrznej Ochrony Republiki], działającej wraz z 27 DS.

Mimo powyższego, ogólny koncept pracy został spełniony. Autor przedstawił w wyczerpujący sposób bój grupy gen. Junga [w dokumentach operacyjnych często błędnie nazywanej], dowódcy 15 DP wielkopolskiej, oraz w tamtym czasie IV brygady piechoty legionów.

Dzięki jego śmiałemu wypadowi na Wołkowysk, uniemożliwił on wyprowadzenie przez sowietów odwodu na atakującą w rejonie Brzostowic Wielkich i Małych 3 dywizję piechoty legionów, przyjmując na siebie uderzenie wspomnianej 27 DS... oraz owej dywizji "widmo".

Po ciężkich bojach brygady gen. Junga zostały zmuszone do wycofania się z tegoż miasta.

Tym niemniej, teren w jakim przyszło mu toczyć bój obronny w rejonie Wołkowyska jak i o same miasto, skutecznie uniemożliwiał mu tę obronę. Brak naturalnych przeszkód terenowych, jedyna poważna "rzeczka" w okolicy - Roś, którą można było w bród przejść, była tylko dopełnieniem nieznośnego położenia.

Wojska wycofywały się pod naporem bolszewii w porządku, ustanawiając linię obrony w najbardziej sprzyjającym terenie tj. 6km na zachód od Wołkowyska.

Wszak było to pyrrusowe zwycięstwo dowódcy 27 DS, bowiem pod naporem flankowym i czołowym innych wielkich jednostek 2 i 4 armii polskich, cały front Tuchaczewskiego posypał się niczym domek z kart. Grupa gen. Junga dopełniła swoje zadanie w skali strategicznej dla całej -bitwy- ot mimo "porażki" taktycznej na swoim odcinku.