Piechota Armii Francuskiej 1803-1815

[Jarpen Zigrin]

Jak wyglądała organizacja Piechoty Armii Francuskiej w latach 1803-1815, czyli od traktatu z 1 Vendémiaire'a roku XII (wg kalendarza rewolucyjnego).

[bavarsky]

Tzw. Półbrygady (demi-brigades) były zarzucone w 1803 przez Napoleona, przyjmując oficjalnie podział tylko i wyłącznie regimentów.

Piechota Konsulatu oraz wczesnego Cesarstwa miała Rewolucyjną „konstrukcję”.

Mianowicie dziewięć kompani tworzyło batalion, a przeciętnie były trzy baony na pułk.

Oczywiście dalej istniał podział na piechotą lekką (legere) jak i liniową (ligne). A szacunkowo wychodziło że na 5 pułków piechoty liniowej był 1 pułk piechoty lekkiej.

Napoleon przeistoczył 110 liniowych i 30 lekkich półbrygad w 90 liniowych i 29 lekkich pułków.

Oczywiście rozkład numerów pułków różnił się nieznacznie bowiem doliczyć do tego należy wakaty numerów w regimentach (22 w liniowych jak i 4 w lekkich). I tak pułki liniowe miały numerację od 1 do 112 a lekkie od 1 do 31.

Wakaty wywodziły się jeszcze z wojen Rewolucyjnych, bowiem zniszczone w bitwie półbrygady mimo że w praktyce nie istniały, to na papierze widniały jako siła zbrojna, miało to na celu np. wprowadzić w błąd wrogi wywiad, co do aktualnej siły Francuskiej armii.

Oczywiście z upływem czasu, i mijających kolejno wojen, skład, organizacja, czy liczba danych regimentów ulegała zmianie, np. w 1805 Napoleon rozkazał by w każdym baonie pułku liniowego była kompania woltyżerów.

[Owca.von.Kozic]

Sporą i ważną zmiana było wprowadzenie w lutym 1808 roku nowej organizacji batalionu. Zlikwidowano trzy kompanie fizylierskie, utrzymano obydwie wyborcze, tak więc baon miał teraz sześć kompanii. Zwiększono przy tym nieznacznie etaty pozostałych kompanii (ale tylko szeregowych, nie kadry).

Ten sam dekret ustanawiał etat 4 batalionów w pułku (w tym jeden zakładowy). Stany bywały nawet większe, w kilku przypadkach w 1812 roku notowane są regimenty mające 5 batalionów w linii!, tak, że tworzono z nich jednopułkowe "brygady".

Mniej więcej w tym samym okresie piechota liniowa rozrosła się do 130 regimentów a lekka do 34.

W roku 1813 i 1814 pułki miały stany szczątkowe, ale dzięki uzupełnieniom z Gwardii Narodowej zdołano nawet "dorobić" kilkanaście dalszych pułków (numery 134-156).

Do tego dochodziła duża liczba regimentów "cudzoziemskich", marszowych, improwizowanych. W 1813 i 14 roku biło się kilka znakomitych pułków marynarzy - formowanych z piechoty morskiej, marynarzy ze zdemobilizowanych okrętów, artylerzystów morskich i nadbrzeżnych.