Cola di Rienzo

[Achilles]

Urodzony w 1313 roku Cola był synem Lorenza (karczmarza) i pewnej praczki włoskiej. Już od najwcześniejszych lat kochał (i co za tym idzie) kształcił się w kierunku wiedzy antycznej. Jego inspiracji życiowej zawsze towarzyszyło imperium rzymskie, które niegdyś znajdowało się w jego kraju. Osoba ta właśnie przede wszystkim związana była z tą wielką stolicą starożytności.

Podczas powstania rzymskiego w roku 1343 postanowiono, że władzę nad miastem powierzy się tak zwanym ludziom dobrym - trzynastce osób reprezentującym trzynaście dzielnic włoskich. Aby usprawiedliwić to wydarzenie przed papieżem Klemensem VI, cechy wysłały do Awinionu swoich "przedstawicieli". Oczywiście w tej grupie wysłanych znajdował się Cola. Powróciwszy w roku 1344 do Rzymu stał się notariuszem izby municypalnej. Od tego czasu mógł swobodnie wygłaszać swoje poglądy na temat spraw antycznych.

Korzystając z nieobecności Stefana Colonny (1347), przekonał do siebie szlachtę i przejął władzę w Rzymie (przed tym ednak uzyskał aprobatę papieża).

Jako człowiek posiadający wiele możliwości, wprowadzał pozytywne zmiany.

Wszystko jednak w głowie (najprawdopodobniej) mu się pomieszało, gdyż zaczął władać miastem na kształt przekonań i "specyfików" charakterystycznych dla starożytnego imperium. Jednym słowem popadł w despotyzm. Szlachta szybko zareagowała podburzając lud przeciwko Coli. W roku 1347 di Rienzo musiał po ekskomunice z "rąk" legata papieskiego uciekać z miasta. Tułał się kilka lat. W roku 1352 jednak Klemens VI rozkazał przewieźć go do Awinionu, gdzie został skazany na śmierć. Jednak bardzo krótko po tym papież zmarł, a Nicola (za którym wciąż wstawiał się Petrarca, jego wielbiciel) został wypuszczony na wolność.

Papież Inncenty VI posługując się tym człowiekiem wywodzącym się z prostego ludu, wysłał go jako senatora do Rzymu, który wówczas był jednym wielkim wulkanem chaosu. Ludność (o dziwo) przyjęła wysłannika z entuzjazmem, po czym złożyła przyjętą później propozycję o rządach w mieście. Jednak i tym razem Nicola nadużywał władzy. W wyniku kolejnych rozruszanych zamieszek został zamordowany uciekając w przepraniu 8 października 1354 r.

Czy Cole di Rienzo można uznać jako podmiot opętany przez manię starożytności i jej dokonań? Czy osoba ta jest dowodem, że obsesja na temat wiedzy historycznej może mieć tragiczne skutki? Jak oceniacie tę postać? Czy przez całe życie był sobą czy tylko wypłowiałym lustrem antycznym?

Zapraszam do dyskusji.