Skąd zainteresowanie Powstaniem Warszawskim?

[Albinos]

Pytanie skierowane głównie do osób interesujących się Powstaniem Warszawskim. Skąd wzięło się u Was zainteresowanie właśnie tym epizodem naszej historii? Czy jest to efekt jakiegoś konkretnego zdarzenia, przeczytanej książki, obejrzanego filmu/reportażu? A może był to raczej proces długotrwały, którego początki ciężko Wam wskazać?

[Don Pedrosso]

U mnie zaczęło się od Lao Che i płyty "Powstanie Warszawskie". Pamiętam, że na początku to jej nie słuchałem, ponieważ bardziej podobały mi się "Gusła", ale potem jak już się przegryzłem to mam całą płyte nagraną na komórce i praktycznie każdego dnia jak idę do szkoły słucham sobie i podśpiewuje jakiś kawałek :wink:

[Albinos]

Mawiasz Lao Che... u mnie było to sporo przed tym jak w ogóle pierwszy raz usłyszałem o LC, jeszcze w przedszkolu zacząłem się tym interesować. Duża w tym zasługa moich rodziców, a zwłaszcza ojca, który starał się zaszczepić mi zainteresowanie historią. A że II WŚ należy do jego ulubionych tematów, to i ja zacząłem się tym trochę interesować. Potem przyszedł czas na "Czterech pancernych...", "Stawkę..." i wielkie amerykańskie superprodukcje jak "Najdłuższy dzień" i "O jeden most za daleko". Historia bardzo szybko stała się moją miłością. Natomiast na fakt zainteresowania samym powstaniem wpłynęły dwie rzeczy. Pierwsza to fakt, iż mieszkałem na Woli, i praktycznie codziennie mijałem miejsca, gdzie w sierpniu '44 toczyły się ciężkie walki, gdzie dochodziło do masowych rozstrzelań. Patrząc na te tablice coraz więcej pytań cisnęło mi się na usta, zacząłem się tym coraz bardziej interesować, aż w końcu przyszła 60 rocznica, która rozbudziła moje zainteresowanie powstaniem już na całego. I tak mi zostało dzisiaj. Od tego czasu wykorzystuję każdą okazję, do tego, aby dowiedzieć się czegoś nowego.

[widiowy7]

Powstanie Warszawskie.

Skąd zainteresowanie?

Nie wiem.

Jakaś lektura w podstawówce?

[Don Pedrosso]

Mawiasz Lao Che... u mnie było to sporo przed tym jak w ogóle pierwszy raz usłyszałem o LC, jeszcze w przedszkolu zacząłem się tym interesować. Duża w tym zasługa moich rodziców, a zwłaszcza ojca, który starał się zaszczepić mi zainteresowanie historią. A że II WŚ należy do jego ulubionych tematów, to i ja zacząłem się tym trochę interesować. Potem przyszedł czas na "Czterech pancernych...", "Stawkę..." i wielkie amerykańskie superprodukcje jak "Najdłuższy dzień" i "O jeden most za daleko". Historia bardzo szybko stała się moją miłością. Natomiast na fakt zainteresowania samym powstaniem wpłynęły dwie rzeczy. Pierwsza to fakt, iż mieszkałem na Woli, i praktycznie codziennie mijałem miejsca, gdzie w sierpniu '44 toczyły się ciężkie walki, gdzie dochodziło do masowych rozstrzelań. Patrząc na te tablice coraz więcej pytań cisnęło mi się na usta, zacząłem się tym coraz bardziej interesować, aż w końcu przyszła 60 rocznica, która rozbudziła moje zainteresowanie powstaniem już na całego. I tak mi zostało dzisiaj. Od tego czasu wykorzystuję każdą okazję, do tego, aby dowiedzieć się czegoś nowego.

Ja Ci tylko mogę zazdrościć ojca, który interesuje się historią i próbuje zaszczepić to synowi. Żałuje również, że nie mieszkam w W-wie, bardzo chciałbym ją zwiedzić i prawdopodobnie wybiorę się w maju jak już "urobie rodziców". 1 celem będzie Muzeum PW :wink:

[Albinos]

1 celem będzie Muzeum PW :wink:

Obowiązkowo;) Ja w sumie też powinien w końcu wybrać się tam, już spory kawałek czasu tam nie byłem.

Jakaś lektura w podstawówce?

U mnie było stosunkowo podobnie. Lektura "Kamieni na szaniec" była na pewno jednym z najważniejszych elementów "zdobywania zainteresowania" tematyką powstania.

[widiowy7]

1 celem będzie Muzeum PW

To się może przydać, jak wymieniałem się z Albinosem :wink:

http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=4246

[Albinos]

To się może przydać, jak wymieniałem się z Albinosem :wink:

http://www.historia.org.p...opic.php?t=4246

Oj tak, polecam w związku z wizytą w MPW zwłaszcza pozycje na Woli (naprawdę niedaleko muzeum)... stanąć tam na chwilę, zamknąć oczy, i wyłączyć się na chwilę, poszukać tablic upamiętniających rozstrzeliwania w okresie powstania... wrażenie niesamowite, mimo że są to miejsca dość ruchliwe.

[Don Pedrosso]

Cytat:

Jakaś lektura w podstawówce?

U mnie było stosunkowo podobnie. Lektura "Kamieni na szaniec" była na pewno jednym z najważniejszych elementów "zdobywania zainteresowania" tematyką powstania.

Oj tak! To jest lektura, którą każdy młody Polak powinienen przeczytać. Koleżanka w klasie po jej przeczytaniu od razu wypożyczyła "Zośka i Parasol" Kamińskiego. Coś w tym musi być... Nawet same dyskusje na polskim odnośnie tej książki były inne aniżeli na innych lekcjach.

PS

Na zadaniu klasowy z tej lektury temat na rozprawke był "Dlaczego każdy młody Polak powinien przeczytać książke "Kamienie na szaniec?" :wink:

[Albinos]

Nawet same dyskusje na polskim odnośnie tej książki były inne aniżeli na innych lekcjach.

Ja takiego szczęścia nie miałem, ale to może też sprawa tego, że nie przerabiałem tego jako lektury.

[dzionga]

Oj tak! To jest lektura, którą każdy młody Polak powinienen przeczytać. Koleżanka w klasie po jej przeczytaniu od razu wypożyczyła "Zośka i Parasol" Kamińskiego. Coś w tym musi być... Nawet same dyskusje na polskim odnośnie tej książki były inne aniżeli na innych lekcjach.

Miałam dokadnie taką samą sytuację jak koleżanka :wink: najpierw "Kamienie na szaniec",a potem "Zośka i Parasol".A teraz kłócę się z każdym kto twierdzi,że Powstanie było bez sensu

[Albinos]

A teraz kłócę się z każdym kto twierdzi,że Powstanie było bez sensu :wink:

Do rozmowy o sensie powstania zapraszam tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=25 .

[widiowy7]

Moje zainteresowanie Powstaniem wzięło się podejrzewam, tak jak u przedmówców. Z lektur z podstawówki. Przeszło mi w szkole średniej ( cokolwiek bym na ten temat nie czytał, nasi w końcu i tak przegrywali :cry: ).

A teraz w zasadzie mały powrót.

Niestety Albinosie, Twoja wina. :wink:

[Albinos]

Niestety Albinosie, Twoja wina.

Cóż, mogę jedynie powiedź... że bardzo się cieszę:wink: Przynajmniej mam dobrego rozmówcę

Moje zainteresowanie Powstaniem wzięło się podejrzewam, tak jak u przedmówców.

Coś w tym jak widać jest.

[ismontel]

zaczęło się od "kamieni na szaniec" przecudna książka .... później długo nic aż poszłam po rozum do głowy i przeprowadziłam się do Warszawy (bo niestety nie jestem warszawianką). więc jak już się przeprowadziłam ... to chęć poznania tego miasta, jego historii i to, że bez mała na każdym rogu, wyłazi i atakuje nas coś związanego z powstaniem, jakiś pomnik, jakaś tablica. i tak jedna książka, druga książka, wizyta w Muzeum, praca tam jako wolontariusz, krótki staż w grupie rekonstrukcji historycznych Radosław, znajomi podzielający pasję i człowiek się nie zorientował a wsiąkł na maksa.