Strategia szerokiego frontu

[Albinos]

Strategi szerokiego frontu, którą stosował niemalże od samego początku walk na zachodzie Ike ma dzisiaj tylu zwolenników co i przeciwników. Jedni twierdzą, iż dzięki temu wojska niemieckie były na tyle rozciągnięte, iż alianci nie musieli przełamywać ich oporu skupionego w jednym miejscu. Z kolei zwolennicy "pełnokrwistego uderzenia", jakby to określił Monty, uważali że strategia Eisenhowera jest zbyt kosztowna, zarówno pod względem strat wśród żołnierzy, jak i problemów z zaopatrzeniem.

Jak oceniacie strategię Ike'a, czy sprawdziła się podczas wojny, czy może należało raczej skoncentrować od początku uderzenie na dwóch-trzech wybranych punktach, i tam atakować z pełną siłą?

[mch90]

Nie oceniam dobrze strategii Ike'a. Chociażby popatrzmy na sytuację z sierpnia '44, kiedy miał on do wyboru trzy kierunki ataku: na Akwizgran i Metz, ujście Skaldy i linia Renu z Zagłębiem Ruhry. Dowódca SHAEF uderzył w tych trzech kierunkach jednocześnie a w efekcie nie osiągnął niczego. Eisenhower nie miał dość sił w tamtym czasie by atakować wg. swojej koncepcji. Swoją drogą, bardzo drogiej i powolnej strategii. Jednym z najzagorzalszych przeciwników strategii szerokiego frontu był Patton, który do końca twierdził, że należało przeprowadzić jedno skoncentrowane pancerne uderzenie, które przerwałoby front, niż napierać rozciągniętymi wzdłuż frontu wojskami, powoli zdobywając teren. Swoją drogą, wspomniany przeze mnie Patton bardzo krytykował nacieranie wg. szerokiego frontu Bradleya w Normandii, obwiniając go za powolne i czasochłonne parcie naprzód.