Monte Cassino a Polacy

[Hortensja]

Vissegerd, dziękuję Ci ślicznie za ilość materiałów, niemniej to chyba jednak nie jest to, czego szukam. Będę musiała chyba zajrzeć do Wańkowicza.

Andreas, gdybym wiedziała, gdzie 3 pal miał swoją pozycje, to faktycznie bym sobie naniosła.

Pozdrawiam

[Vissegerd]

W uzupełnieniu do rzeczowej wypowiedzi kolegi mch90. W Polsce chyba trochę mylimy pojęcia. Bitwa o Monte Cassino istnieje tylko w naszej historiografii, u Aliantów funkcjonowało raczej pojęcie Cassino Battle, gdzie wcale nie chodziło tylko o zdobycie pozycji klasztornej, ale przełamanie tzw. Cassino Front, czyli odcinka od brzegu morskiego do górnego biegu rzeki Rapido.

Cała operacja miała za zadanie otwarcie dróg nr 6 i 7 na Rzym i zniszczenie jak największych sił niemieckich, aby uniemożliwić im obsadzenie kolejnych linii obrony przed Rzymem (były przygotowane jeszcze dwie). Plan gen. Alexandra polegał na zgromadzeniu olbrzymich środków (3-krotna przewaga, plus ok. 1600 dział, 2000 czołgów, 3000 samolotów) w tajemnicy przed Niemcami, zalecano specjalną "ciszę w eterze". Dla przykładu, do polskich oddziałów łączności przydzielono brytyjskich łączników, tak, aby przeciwnik nie zorientował się o przybyciu na front naszych oddziałów, kwaterę polską zakamuflowano (Fred Majdany, 'Cassino. Portrait of a battle', Londyn 1957, str. 223).

W 8 Armii brytyjskiej, do której przydzielono korpus polski, jedno z głównych zadań przypadło 78 dywizji i naszym. Zadaniem było obejście Cassino od południa (78 dyw.) i od północy (korp. polski), tak, aby przez spotkanie obu jednostek na drodze nr 6 zamknąć pierścień okrążenia wokół sił niemieckich broniących pozycji wokół klasztoru. Generałowi Alexandrowi chodziło o wyeliminowanie z walki jak największych sił niemieckich, aby nie obsadzili kolejnego, przygotowanego do obrony wzgórza, Piedimonte.

Polski atak miał jednocześnie związać siły niemieckie walką, aby urzeczywistnić plany gen. Alexandra. Polacy atakowali pozycje niemieckie tylko pierwszej nocy, w dzień dostaliśmy w tzw. "tyłek" (walili do nas jak do kaczek), wtedy też przyszedł rozkaz o zaprzestaniu ataków do czasu okrążenia pozycji niemieckich (Fred Majdany, op. cit., str. 248). Tak się też stało, klasztor został zajęty rano 18 maja, po tym, jak w nocy Kesserling wycofał swoje siły (zorientował się w planach gen. Alexandra). Wmaszerowaliśmy do klasztoru jak na paradzie, o godz. 10:30 (Fred Majdany, op. cit., str. 251).

Oczywiście, że udział Polaków był ważny, ale nie w zdobyciu klasztoru, a w całej operacji. Stanowiliśmy prawe skrzydło brytyjskiej 8 Armii, bez naszego udziału nie udałby się manewr okrążający i Niemcy by się nie wycofali. Dużo większe jednak znaczenie w całej operacji miały jednak działania francuskiego korpusu gen. Juina, o czym napisał bardzo rzeczowo kolega mchc90. Ot i cała historia, widziana oczyma zachodnich historyków, obiektywna i bez zbędnej martyrologii...

Pozdrawiam.