Pochówki z płytami tumbowymi

[Furiusz]

Od jakiegoś czasu jestem fanem. Zna ktoś jakieś prace poświęcone tej kategorii rzeźby?

[Furiusz]

Kilka cytatów z książki P. Skubiszewski, Rzeźba nagrobna Wita Stwosza, Warszawa 1957, s. 66 - Tumba włocławska, będąca pierwszym w Polsce nagrobkiem przyściennym z postacią leżącą, przerwała tradycję średniowiecznych wolnostojących sarkofagów i płyt posadzkowych lub przyściennych i stała się wzorem naśladowanym (...).

Zgodnie z utrzymującą się wciąż jeszcze tradycją postać biskupa została skomponowana w postawie stojącej, a następnie ułożona na wznak. W przeciwieństwie do postaci Kazimierza Jagiellończyka cechuje ją symetria układu i całkowity bezruch, którego nie przełamuje nawet lekka sugestia układu kontrapostowego: nieznaczne wysunięcie prawej nogi ku przodowi, zaznaczone rysującym się pod ornatem kolanem i wystającym spod alby pantoflem. Poszerzona bogactwem nałożonych szat pontyfikalnych, zapada się figura biskupa całym swym ciężarem w ujętą obramowaniem nieckę płyty, która od brzegu do brzegu sobą wypełnia. (...). Dla Stwoszowego stylu rzeźbienia szczególnie charakterystyczne są nieco skośne oczy z opadającymi, grubymi fałdami powiek i półksiężycowatymi torbami, przypominające tym ggłowy apostołów ze sceny środkowej Ołtarza mariackiego. W twarzy ukazał artysta stan uśpienia i bezwładu. Nie jest to jednak >>aspectus mortis<<, ponieważ pod powłoką zewnętrznego spokoju trwa życie, do którego biskup zbudzi się, gdy tylko przezwycięży ciążenie opadających powiek. - s. 59

Obramowania ornatu i tunicelli tworzą pasy ornamentu roślinnego. Na pierwszym pojawia się późnogotycki i ostry akant, w typie znanego nam z dekoracji nagrobka Jagiellończyka. Drugi ma odmienny charakter: tworzy go faliście przebiegająca uliściona wić. - s. 60

Dodatkowo autor stwierdza, ze cała kompozycja wskazuje, że powstała w wyniku jednorazowej inspiracji/akcji a nie w dwóch etapach jak sugeruje część badaczy. Jako kierunki oddziaływania widoczne w tej tumbie autor podaje północne Włochy i Niemcy.

Zapomniałem o najważniejszym - chodzi o tumbę Piotra z Bnina herbu Łodzia - bp kujawsko-pomorski i przemyski. Tumba znajduje się obecnie we Włocławku.