Lorica squamata w okresie wędrówek ludów i wczesnym średniowieczu

[Furiusz]

Temat poświęcony jest ewolucji oraz znaleziskom lorica squamata z okresu wędrówek ludów i wczesnego średniowiecza.

Co do znalezisk V.F. Genning, Volkerwanderungszeitliche kriegergraber aus Turaevo in Uralvorland, "Euroasia Antiqua" t. 1 (1995) - to cmentarzysko kurhanowe w Turajewie na którym pochowano wielu ludzi wraz z uzbrojeniem, partykularnie ciekawym przypadkiem jest grób VII/1a (kurhan 7 pochówek 1) - opisany w innym temacie a każdym razie mamy tu fragmenty pancerza łuskowego.

G Rosner, Das awarenzeitliche graberfeld in Szekszard-Bogyiszlói Strasse, Budapeszt 1999 i groby 272, 306, 354, 384, 388, 484, 629, 644 - gdzie odkryto elementy pancerzy łuskowych.

G.I. Bogomolow, Pancernyj dospeh s gorodiszcza Kanka, "Istorija materialnoj Kultury Uzbekistana" (IMUK) t.28 (1997), s.79-85, to ponad 1300 płytek z pancerza lamelkowatego odkrytych na podłodze świątyni w warstwie z VI-VII wieku AD w Kanka.

Z świata germańskiego można zacytować wcześniejsze znalezisko z Czech - J. Peske, J. Tejral, Das Germanische Konigsgrab von Musov in Mahren. Część 1-2, Mainz 2002

I. Bugarski, A contribution to the study lamellar armours, "Starinar" t.55 (2005) uważa na bazie znalezisk z Svetinja, koło Viminacum, że germańscy foederati Bizancjum otrzymywali nie tylko nowe formy zbroi łuskowej ale także szybko nauczyli się je samodzielnie wykonywać i naprawiać. Znalezisko o którym mowa to zapewne warsztat kowalski w którym wykonywano także zabytki bardziej typowe dla German.