Kultura jastorfska w Niemczech - wybrane aspekty

[Furiusz]

By nie zaśmiecać innego tematu, E. Reinbacher, Ein Urnenfriedhof der alteren Eisenzeit in Herzogtum Lauenburg, "Praehistorische Zeitschrift" t.40 (1962), s. 60 - 185. Stanowisko dosyć ważne dla grupy holsztyńskiej kultury jastorfskiej. Mimo to dość typowe - raczej ubogie, zdecydowana większość grobów nie posiada jakichkolwiek darów albo pojedynczy zabytek - najczęściej żelazny trzon szpili. Większość pochówków jest popielnicowa (bywają oznaczone na powierzchni kamieniem lub też nie), czasem są pochówki bezpopielnicowe (ale stanowisko odkryto przypadkowo w trakcie prac nad regulacją rzeki i część grobów jest zniszczona).

Uwagę przyciągają pewne anomalie - np kilka pochowków w skrzyniach kamiennych. Dwie skrzynie zawierały popielnice ale same pochówki nie były jakieś bogate, jedna skrzynia kamienna nie zawierała niczego, nawet popielnicy (cenotaf?). W Glovzin był chyba jeden taki przypadek. Ciekawe czy jest tu jakaś prawidłowość czy też nie. Innym ciekawym przypadkiem są groby 83 i 84 - to pochówki popielnicowe, jedne z bogatszych na cmentarzysku, jest tu dużo zwłaszcza przedmiotów brązowych. Ciekawe jest w nich to, ze na powierzchni były oznaczone jednym dużym kamieniem - obie popielnice mimo, że w oddzielnych jamach mieściły się pod tym samym polnym, nieobrobionym głazem. W Glovzin takich sobie nie przypominam (ale inna sprawa, ze tam stanowisko było mocno uszkodzone przez orkę i z rzadka jedynie dało się zaobserwować zwyczaj oznaczania grobów na powierzchni kamieniami.