Michał E. Bieniada, Pomiędzy Kanaanem a Izraelem.

[Furiusz]

Praca wydana w Pułtusku w 2006 roku, zajmująca się początkami państwa izraelskiego na przełomie epoki brązu i żelaza.

W trzech pierwszych rozdziałach autor skrótowo omawia to co działo się w Syrii północnej na przełomie epoki brązu i żelaza, następnie w Grecji i Kanaanie. W rozdziale czwartym opisuje historię badań nad osadnictwem izraelskim i główne teorie mające wyjaśniać zmiany jakie zaszły między końcem epoki brązu a początkiem żelaza. W kolejnym przedstawia pewne modele zachowania społeczności w obliczu zmiany klimatycznej, politycznej etc, zastanawia się nad zjawiskami takimi jak nomadyzacja, ruralizacja czy trybalizacja etc, to bardzo ważny i ciekawy moim zdaniem fragment pracy gdyż pozwala nam spojrzeć w nieco inny sposób na zachodzące zjawiska społeczne i osadnicze. Następnie opisuje takie elementy jak rozplanownie osad, ich powierzchnia, budownictwa etc na przełomie epok w Kanaanie by przejść do rozdziału niejako podsumowującego.

Bardzo dobrym pomysłem jest słowniczek terminologiczny i tablice chronologiczne zamieszczone w pracy umożliwiające zorientowanie się w tematyce nawet osobie nie posiadającej specjalistycznej wiedzy z zakresu archeologi bliskowschodniej. Do tego sporo czytelnych rysunków i mapek, kilka zdjęć. Anglojęzyczna bogata bibliografia (wyłącznie anglojęzyczna co zarzutem raczej nie może być zbyt dużym)

Są tematy które autor bardzo ciekawie opisał, jak choćby kwestia uzbrojenia mykeńskiego i zmian w nim jakie zaszło w późnej epoce brązu, oraz to z czym to się wiązało. Mimo, że można mieć pewne wątpliwości (zbroje skórzane czy rapiery służące do pchnięć) w świetle prac np B.P Molloya, to mimo wszystko jest to bardzo dobry i ciekawy fragment pracy, najczęściej przez archeologów pomijany.

Praca naprawdę godna polecenia, zwłaszcza dla ludzi dopiero zaczynających swoją przygodę z tą tematyką.