Przygotowanie akcji - podstawa sukcesu

[Albinos]

Józef Rybicki pisząc o Tadeuszu Wiwatowskim wspominał m.in. ich wspólne przygotowywanie poszczególnych akcji Kedywu [Notatki szefa warszawskiego Kedywu, Warszawa 2003, s. 104]:

Dyskutowaliśmy setki razy nad decyzjami, nad planami pracy [...] zawsze solidny i dokładny. Ta dokładność wprost wzorowa była przyczyną powodzenia szeregu akcji. Obliczona na sekundy akcja, nie na minuty - wymagała dużej dokładności, ścisłości, odpowiedzialności za wynik tam, gdzie ludzie stykali się ze śmiercią.

Po otrzymaniu rozkazu od "Montera" J.R. Rybicki wyznaczał oddział do wykonania zadania. Dowódca oddziału musiał przygotować plan, zobaczyć teren akcji, zapoznać się z celami... Oprócz niego w przygotowaniach brał udział również oficer przydzielony do zadania (w warszawskim Kedywie zapewne sporo tego typu konsultacji wykonywał właśnie "Olszyna"), który również oglądał teren akcji itd. Razem omawiali potem wszystkie elementy planu, dyskutowali nad tym, jak najskuteczniej, najbezpieczniej i najszybciej wykonać akcję. Nie chodziło tylko o "moment kulminacyjny", ale także pierwsze minuty zbiórki przed akcją, rozstawienie ubezpieczenia oraz złożenie broni do skrytek po jej zakończeniu. Niczego nie można było zostawić przypadkowi. Tak przynajmniej było w teorii...

A jak w praktyce? Jak wyglądało przygotowywanie akcji? Rozpoznanie celu, terenu, dyskusje nad planem... Jakie błędy popełniano?