[Rekonstrukcja] 250. rocznica bitwy pod Legnicą (15 VIII 1760)

[Leuthen]

Chciałbym zaprosić wszystkich na cykl imprez związanych z rocznicą wydarzeń, które rozegrały się ćwierć tysiąca lat temu na północny-wschód od Legnicy. Armia pruska, pod wodzą samego króla Fryderyka II, poturbowała poważnie austriacki korpus dowodzony przez utalentowanego wodza - gen. Laudona.

Plakat z programem: http://www.muzeum-miedzi.art.pl/images/sto...twa_legnica.jpg

Tak w skrócie:

Sobota, 14 sierpnia 2010 r.

godz. 11.00 - Muzeum Miedzi w Legnicy (dawna Akademia Rycerska) - odczyt dr. Piotra Pregiela o bitwie pod Legnicą - tej z 1760 r.

godz. 12.30 - rajd rowerowy spod muzeum na pole bitwy (szczegóły: http://www.muzeum-miedzi.art.pl/index.php?...i&Itemid=69 ).

cały dzień - biwak oddziałów rekonstrukcyjnych na polu bitwy (możliwość zwiedzania obozowisk)

godz. 18.00 - rekonstrukcja bitwy

O szczegółach rekonstrukcyjnych można poczytać na stronie grupy odtwarzajacej pruski regiment "Alt Kreytzen": http://www.altkreytzen.org.pl/ilegnica.php

Poniżej - jako załącznik - wrzucam tekst o bitwie ze strony Muzeum Miedzi w Legnicy (w nawiasach moje komentarze):

"Spośród czterech głośnych bitew stoczonych pod Legnicą (1241, 1634, 1760, 1813) [pytanie - czy którakolwiek z wymienionych bitew jest rzeczywiście głośna - poza bitwą pod Legnicą w 1241 r., o której dzieci uczą się z podręczników do historii; test - proszę rozszyfrować pozostałe dwie bitwy - poza tą z 1760: kiedy dokładnie, kto z kim oraz z jakim rezultatem walczył; poza tym autor zapomina o dwu kolejnych bitwach w bezpośrednim sąsiedztwie Legnicy: z 1238 r. oraz bitwie pod Ulesiem w 1452 r.] ta z 15 VIII 1760 r. wydaje się być najmniej znana współczesnym Legniczanom [patrz uwaga wyżej] .

Przypadająca w tym roku 250 rocznica rozegrania tej bitwy jest więc dobrą okazją do jej przypomnienia, poznania okoliczności polityczno-militarnych w jakich się rozegrała, jej przebiegu oraz znaczenia dla Legnicy, a także do zaznajomienia się z samym miejscem zmagań sprzed 250 lat.

Bitwa rozegrała się na północny-wschód od Legnicy. Manewrujące już od kilku dni na południe od naszego miasta dwie silne armie (łącznie ok.150 tyś. żołnierzy) : pruska, dowodzona przez samego króla Fryderyka II oraz austriacka pod komendą Gwidona Ernesta Laudona starły się ze sobą pomiędzy Pątnowem Legnickim a Bieniowicami [de facto zaangażowane bezpośrednio w bitwę siły obu stron liczyły łącznie ok. 60 tys. ludzi: Fryderyk miał 30 tys. - mniej więcej tyle, ile austriacki korpus Laudona; poza tym przebywająca w okolicy armia feldmarszałka Dauna - nomen omen - która miała na spółkę z korpusem Laudona zamknąć Friedricha w wielkim kotle, liczyła ok. 60 tys. ludzi; kolejne kilkadziesiąt tysięcy ludzi to armia rosyjska w pobliżu] .

Przebieg bitwy potwierdził znakomitą sprawność armii pruskiej i wielki talent dowódczy króla Fryderyka II [i niechęć Dauna do Laudona oraz kunktatorstwo tego pierwszego, który nie potrafił zgnieść trzykrotnie słabszej liczebnie armii Fryderyka - nie wspominając już o tym, że podczas bitwy pruski regiment piechoty dokonał wyczynu bez mała niemożliwego - zaatakował i rozbił austriacką jazdę :dots: ]. Bitwa mimo znaczącej przewagi wojsk austriackich zakończyła się ich klęską, pozwoliła też wyjść cało Fryderykowi II i jego armii z zaciskających się wokół nich kleszczy utworzonych przez współdziałające ze sobą, ale nieudolnie, armie austriacką i rosyjską. Trudne, a nawet dramatyczne położenie armii pruskiej przed samą bitwą a mimo to zwycięskie wyjście z całej opresji, stało się powodem określania tej bitwy jednym z „cudów Domu Hohenzollernów” ["cud domu brandenburskiego" nastąpił dwa lata później, gdy w styczniu 1762 r. umarła caryca Elżbieta i Rosja przystąpiła do wojny po stronie Fryderyka, gdyż tron objął Piotr III - fanatyczny wielbiciel pruskiego monarchy - w miejsce nieprzejednanej dla Fryderyka carycy; długo Fryderyk się nowym sojusznikiem nie nacieszył, bo w lipcu 1762 r. małżonka rzeczonego cara dokonała zamachu pałacowego i wyprawiła niekochanego męża na drugi świat, obejmując rządy jako Katarzyna II].

Niektórzy piszą, że zwycięstwo Fryderyka II pod Legnicą było "cudem nad Kaczawą". Taka opinia deprecjonuje jego zdolności dowódcze i możliwości armii pruskiej To tak samo, jakbyśmy mówili o późniejszej o 160 lat bitwie warszawskiej "Cud nad Wisłą" (modne określenie). To rozumiem, że bitwę 1920 r. pod Warszawą wygraliśmy przez przypadek?

Edytowane 22 Sierpień 2010 przez Jarpen Zigrin