Kompendium historii świata

[scathlock]

Witam serdecznie. Jako, że jest to mój pierwszy post i okres świąteczny, to chciałem życzyć wszystkich wesołych Świąt i pomyślności w Nowym Roku.

Do rzeczy. Od jakiegoś czasu nachodzi mnie nieprzemożona ochota aby zacząć zgłębiać historię. Zupełnie tego nie rozumiem bo w szkole nigdy nie interesowała mnie historia, może za wyjątkiem historii II WŚ.

Chciałbym się zwrócić do Was z prośbą o polecenie mi w miarę kompletnego kompendium na temat historii świata od starożytności do czasów obecnych. Chciałbym aby ta książka była rzeczowa ale napisana w prosty i przystępny sposób, aby potrafiła wciągnąć oraz wyjaśnić co miało wpływ na kształtowanie się historii, jakie siły na nią działały i dlaczego działo się tak, a nie inaczej.

Z góry dziękuje za pomoc.

[kalki]

Zapewne jest to zły dział, więc mam nadzieje, że trafi na swoje miejsce. O ile dobrze orientuje się, to takie podręcznika nie ma. Jeśli dopiero zaczynasz przygotę z historią polecam historię pisaną esejem Jasienicy- wiem, że są błędy, już o tym wiele pisano ,

Uważam, że Norman Davies piszę przystępnie, ale u niego też można dopatrzeć się błędów. No i nie wiem, czy nie zniechęcą Cię książki długości 1200 str.

Ale jak sobie to wyobrażasz? Potrzebujesz tej wiedzy do matury?

https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=2071

Starożytność,

Historia Starożytna Jaczynowska Maria, Musiał Danuta, Stępień Marek

Imperium Romanum M. Jaczynowska

Może, jakaś lektura z tej strony?

http://olimpiada.historyczna.prv.pl/

Ja w sumie też od niedawna czytam, czytam i jeszcze raz czytam. Nie lubie podręczników, wole poczytać jakąś książkę znanych polskich historyków. W sumie tobie też polecam taki sposób jest lepszy i na pewno z tego wyciągniesz więcej korzyści i przyjemności.

Pozdrawiam i Wesołych Świąt

Krzysiek.

[scathlock]

Zapewne jest to zły dział, więc mam nadzieje, że trafi na swoje miejsce.

Upraszam o wybaczenie

No i nie wiem, czy nie zniechęcą Cię książki długości 1200 str.

Wręcz przeciwnie. Nie wyobrażam sobie spisania historii dziejów w mniej niż kilku opasłych tomach

Ale jak sobie to wyobrażasz? Potrzebujesz tej wiedzy do matury?

Maturę mam już dawno za sobą - studiuję informatykę. Historia w szkole mnie zawsze zniechęcała bo w każdej szkole były powtarzane te same epoki, ale do współczesności nigdy się nie doszło. Poza tym omawiany materiał był zazwyczaj wyrwany z kontekstu, brakowało tła dla pewnych wydarzeń. Kładło się nacisk na wykucie się historii, a nie na jej zrozumienie.

Chcę po prostu posiąść ogólną wiedzę historyczną bo uważam, że mi jej brakuje.

Co powiecie na coś takiego:

• http://allegro.pl/item858566582_historia_p..._wyborczej.html
  
• http://allegro.pl/item861702207_ilustrowan...omy_rottka.html
  
• http://allegro.pl/item845893875_ilustrowan...mow_okazja.html
  

[Albinos]

W kwestii działu, to jest on jak najbardziej dobry. Temat spokojnie może przydać się w przyszłości innym. Co do linków, które podałeś. Osobiście polecam pierwszy. Po lekturze tego powinieneś mieć wyrobiony całkiem niezły punkt widzenia na pewne sprawy. Poza tym, dobrze się to czyta. Na początek polecałbym jednak faktycznie Europę Daviesa. Czyta się bardzo dobrze (jak dla mnie, absolutny wzór jeśli chodzi o język). Choć niektóre tematy są potraktowane ogólnikowo, albo wręcz pominięte, to jednak można pewne rzeczy zrozumieć. Ja do dzisiaj sięgam po Daviesa (ale tylko po Europę, reszta leży sobie na półkach). Zawsze też można sięgnąć po normalne akademickie podręczniki. Tylko pytanie, czy to interesowałoby Cię? Jeśli chodzi o starożytność, polecam dwie pozycje:

Lengauer W., Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999, ss. 242;

Ziółkowski A., Historia Rzymu, Poznań 2008, ss. 635.

Obie czyta się wybornie. Dodatkowo autorzy uchodzą za najwybitniejszych specjalistów tematu u nas w kraju, więc o poziom nie ma się co martwić. Jak przebrniesz przez to, można sięgać dalej. Chyba, że od razu chciałbyś zająć się jakimś konkretnym tematem.

[kalki]

Maturę mam już dawno za sobą - studiuję informatykę. Historia w szkole mnie zawsze zniechęcała bo w każdej szkole były powtarzane te same epoki, ale do współczesności nigdy się nie doszło. Poza tym omawiany materiał był zazwyczaj wyrwany z kontekstu, brakowało tła dla pewnych wydarzeń. Kładło się nacisk na wykucie się historii, a nie na jej zrozumienie.

Chcę po prostu posiąść ogólną wiedzę historyczną bo uważam, że mi jej brakuje.

To zmienia postać rzeczy. Ja powiem, tak każdy historyk jest specjalistą z innej dziedziny- więc trudno de facto znaleźć doskonałą serię wydawniczą. Na pewno bardzo dobrym pomysłem są publikacje PWN. Co do nauki w szkole, w gimnazjum mieliśmy IIWŚ ale wszystko po łebkach, w technikum nie udało się dobrze zrealizować II RP.

W kwestii działu, to jest on jak najbardziej dobry. Temat spokojnie może przydać się w przyszłości innym. Co do linków, które podałeś. Osobiście polecam pierwszy. Po lekturze tego powinieneś mieć wyrobiony całkiem niezły punkt widzenia na pewne sprawy. Poza tym, dobrze się to czyta. Na początek polecałbym jednak faktycznie Europę Daviesa. Czyta się bardzo dobrze (jak dla mnie, absolutny wzór jeśli chodzi o język). Choć niektóre tematy są potraktowane ogólnikowo, albo wręcz pominięte, to jednak można pewne rzeczy zrozumieć. Ja do dzisiaj sięgam po Daviesa (ale tylko po Europę, reszta leży sobie na półkach). Zawsze też można sięgnąć po normalne akademickie podręczniki. Tylko pytanie, czy to interesowałoby Cię? Jeśli chodzi o starożytność, polecam dwie pozycje:

Lengauer W., Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999, ss. 242;

Ziółkowski A., Historia Rzymu, Poznań 2008, ss. 635.

Obie czyta się wybornie. Dodatkowo autorzy uchodzą za najwybitniejszych specjalistów tematu u nas w kraju, więc o poziom nie ma się co martwić. Jak przebrniesz przez to, można sięgać dalej. Chyba, że od razu chciałbyś zająć się jakimś konkretnym tematem.

Ajj, uprzedziłeś mnie W sumie mam podobne zdanie, co Ty na temat Daviesa. Mój nauczyciel historii jest "zafascynowany" jego publikacjami i poleca je każdemu maturzyście. Co do "Europy" nie miałem okazji czytać, ale jest w bibliotecę więc może po maturzę przeczytam. Mam w domu "Boże Igrzysko" i czyta się super. Ale, nie ukrywajmy, że puliakcje Daviesa są dosyć drogie dla przeciętnego ucznia np. szkoły średniej. Inaczej sprawa się ma do pasjonata lub osoby mającej stałe dochody.

Edytowane 22 Grudzień 2009 przez kalki

[Albinos]

Mój nauczyciel historii jest "zafascynowany" jego publikacjami i poleca je każdemu maturzyście.

Z tych paru które czytałem, mogę polecić jedynie Europę. Ale to tak z czystym sumieniem. Ale już np. Powstanie '44 jest dla mnie pozycją, którą polski czytelnik bez zapoznania się z kilkoma lepszymi publikacjami, powinien omijać.

[scathlock]

Dziękuje, Panowie, za wszelkie propozycje.

Wydaje mi się, że sięgnę po 'Europę', tym bardziej, że jest dużo tańsza w porównaniu do tych z moich linków, a i widzę, że szeroko zachwalana.

Chciałbym tylko zapytać, jakie ramy czasowe są nałożone na tę książkę?

Oczywiście podziękowania te nie mają na celu skłonienia Was do zaprzestania proponowania innych pozycji.

[Albinos]

Zaczyna się opisaniem Europy pod kątem warunków naturalnych i jej prehistorii, a kończy na 1991 r.

[kalki]

Z tych paru które czytałem, mogę polecić jedynie Europę. Ale to tak z czystym sumieniem. Ale już np. Powstanie '44 jest dla mnie pozycją, którą polski czytelnik bez zapoznania się z kilkoma lepszymi publikacjami, powinien omijać.

Właśnie ja byłem tym czytelnikiem. Ponad 1000 stron z których szczerze powiedziawszy nic nie wyniosłem. Już więcej pamiętam po przeczytaniu wspomnień generała Tadeusza Bór-Komorowskiego.

Dziękuje, Panowie, za wszelkie propozycje.

Wydaje mi się, że sięgnę po 'Europę', tym bardziej, że jest dużo tańsza w porównaniu do tych z moich linków, a i widzę, że szeroko zachwalana.

Chciałbym tylko zapytać, jakie ramy czasowe są nałożone na tę książkę?

Co do historii polski to Davies napisał "Boże Igrzysko" kolego, więc to będzie uzupełnieniem "Europy".

[Narya]

Na początek to jednak polecam broszurkę E.S. Swieżawskiego "Rozmowy o dawnych dziejach" z 1886. Lepszej to ja nie widziałem (no, chyba, że J. Topolskiego, którego niesłusznie przeklinają studenci historii ). Broszurka ta jest dostępna za darmo online w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej.

Dokładnej w szczegółach jednej książki o historii świata niestety nie ma. Pomijając encyklopedie i słowniki. No, jest jedno takie kompendium z XVIII wieku w kilku tomach (angielskie), ale chodzi ci pewnie o coś bardziej współczesnego?

Z historii polskiej polecam "Historię Polski" J. Topolskiego. Z historii powszechnej ... sprawa jest trudniejsza. Co do Europy, zdecydowanie "Europa" Daviesa oraz do historii polskiej "Boże igrzysko" i "Powstanie 44". Styl pisarski, jak już wspomniano, Daviesa jest niesamowity.

Dla poznania dziejów starożytnego Egiptu i bliżej poznać Biblię - książki Anny Świderkówny. Dzięki niej zakochałem się w starożytnym Egipcie.

[Albinos]

i "Powstanie 44".

Jest masa znacznie lepszych książek. Ciechanowski i K. Komorowski, i raz że czytania tyle samo, a poziom znacznie wyższy. Daviesa można czytać jak już wcześniej coś się pozna, ewentualnie jako równowagę dla Ciechanowskiego.

[Narya]

Szczerze? Bardziej przemówił do mnie styl Daviesa niż Ciechanowskiego czy Komorowskiego... (ja nie wnikam w błędy i braki to osobna kwestia). Poza tym, to że nie "lubisz" "Powstania 44" nie oznacza, że inni też muszą "nie lubić". Książka moim zdaniem o PW Daviesa jest bardzo dobra i tyle.

[Albinos]

(ja nie wnikam w błędy i braki to osobna kwestia).

Wybacz, ale jeśli mówimy o książce historycznej, to braki i błędy powinny być podstawową kwestią. Styl schodzi na plan dalszy. A pod względem poziomu Daviesowi daleko do pracy prof. Komorowskiego. Bądź co bądź, bodaj najlepszej pracy poświęconej całości Powstania od wieeeeeeelu lat (kto wie czy nie od dzieła płka Borkiewicza i gen. Kirchmayera). Styl to podstawowa kwestia oceny beletrystyki, a nie książek historycznych.

Poza tym, to że nie "lubisz" "Powstania 44" nie oznacza, że inni też muszą "nie lubić". wink.gif

A to już Twoje słowa. Nigdzie nie napisałem, że nie lubię. Wręcz przeciwnie, uważam ją za pracę bardzo potrzebną dla nas, ale w kontekście czytelnika, dla którego książki polskie z racji bariery językowej, są niedostępne. Daviesowi udało się pokazać, że w Warszawie było nie tylko Powstanie w Getcie. Uważam jednak, że polski czytelnik ma masę prac znacznie lepszych. I to od nich powinien zaczynać.

Książka moim zdaniem o PW Daviesa jest bardzo dobra i tyle. wink.gif

Narya, jeśli komuś polecamy książki historyczne, to polecajmy te dobre, a zaręczam Ci, że wśród osób, które naprawdę znają się na Powstaniu, nie znajdziesz za dużo takich, które uważają Daviesa za wartościowego dla polskiego czytelnika.

[Narya]

Dla mnie Davies jest wartościowy. Oczywiście, że po Daviesie należy sięgnąć np. po Komorowskiego. Cóż nie zmienisz mojego poglądu do "Powstania 44" i nadal tę książkę będę polecał.

[Albinos]

Oczywiście, że po Daviesie należy sięgnąć np. po Komorowskiego.

Przed. Ogólnie praca prof. Komorowskiego jest idealna dla zainteresowanych stroną militarną Powstania, a dopiero zaczynających przygodę z tym tematem. Prostuje trochę rzeczy, zwraca uwagę na podstawowe problemy, wyjaśnia najważniejsze sprawy. Boli jednak, że taka praca pozostaje w cieniu Daviesa. Jak widać ludzie ciągle wolą czytać peany pisane przez obcokrajowca, niż kilka gorzkich słów skreślonych ręką Polaka.

Mam tylko jedno pytanie, tak z czystej ciekawości, bez podtekstów. Jakie są Twoje doświadczenia z literaturą dt. Powstania Warszawskiego?

Cóż nie zmienisz mojego poglądu do "Powstania 44" i nadal tę książkę będę polecał.

Nie mam nawet takiego zamiaru. Dawno temu wybiłem sobie z głowy prowadzenie krucjaty mającej na celu oświecenie innych;) Nudne to, i zazwyczaj nie dawało efektów (i nic dziwnego, ja też nie lubię być celem oświeconych). Jednak nie widzę powodu, abym koło czegoś, co uważam za błąd, miał przejść udając, że nic nie widzę. A polecanie tej pracy Daviesa na początek, za taki błąd uważam. Po przeczytaniu kilku innych publikacji, owszem. Ale nie przed. Inaczej powstaje ryzyko, że czytelnik nie sięgnie już po nic więcej w tym temacie, i pozostanie mu wyobrażenie Powstania, jakie serwuje Davies.