Anders

Taaa... i wcale nie wprowadziła zamieszania nie rozliczając się z fiskusem w terminie i narażając milionowe ponad miasto na powtórne wybory. Dla mnie to raczej plama roku

W tym czasie stanowisko Davout w Paryżu było dla Francji ważniejsze niż jego obecność na polach Waterloo. To była w pełni uzasadniona i słuszna decyzja. Ney to pomyłka. Wielka, zagubiona pomyłka. Ale pomyłka jedyna - nawet nominacja Grouchy'ego nie była chybiona, choć wielu tak ją postrzega. Hieronim wielkim wojskowym nie był, ale jak się nie ma swoich najlepszych ludzi, to postawienie kogokolwiek z doświadczeniem operacyjnym (zauważmy, ze na szczeblu dywizji, nie korpusu) nie jest jakimś strasznym błędem. Możesz podać przykłady dowódców którzy się pogubili poza Neyem? Grouchy IMHO nie tyle pogubił się, co dał się zwieść Prusakom.

Też lubię tę grę. Największy sukces? Było ich kilka, choć też nigdy nie dograłem do końca - np. Włosi w '45 oczyszczający Europę i terytorium byłego już wtedy Związku Radzieckiego z Niemców, albo - mój ulubiony - Defilada na cześć Cesarza w Sydney, podczas gdy na północy dochodziło do ustabilizowania granicy Niemiecko - Japońskiej i Japońsko - Afgańskiej.

Czyżbyś Andersie również pomyślał o Bazylim Bułgarobójcy? Nie, Bazyli po Bielasicy wylupił tylko jakieś 19 900 i to oczu, nie uszu czy nosów. Mam pewne podejrzenia, ale się wstrzymam, bowiem nie pasują do daty.

Nic by się nie zmieniło. Do afryka wjechałaby kolejna armia i ona pobiła by punijczyków. Wojna roztstrzygnęla się na długo wcześniej.

Jesteś pewien tej daty?

Jeżeli chodzi o organizację, podstawy teoretyczne, umiejętności dowódców, różnorodność środków - hohoho za Bizancjum;]

Przede wszystkim Genueńczycy nie tylko nie powstrzymali Turków na Bosforze, ale nawet im pomogli.

Hmmm... tak, ale nie do końca. grupa Tyranobójców to jeden pomnik. Pytanie będzie czytelniejsze - Ile pomników wystawili Ateńczycy Tyranobójcom i dlaczego akurat tyle?

Ej no... moralność w polityce to jak podróże w czasie - teoretycznie możliwe... Proponuję zostawić na boku ten wątek :wink: "W polityce bowiem, koncept ów prostaczy, że sprawa jest słuszna - niezbyt wiele znaczy" Możemy podyskutowac nad wymiernymi korzysciami. Błędem był atak bez zapoznania się ze specyfiką tego teatru dzialań - ten sam błąd co w Polsce. Do Bonapartego wydawało się nie docierać, że nie każdy region ma tak rozwiniętą infrastrukturę - choćby drogową - jak Europa Zachodnia. Wojna pokazała tez niedostatki francuskiego systemu dowodzenia (który i tak był najlepszy w Europie, ale ze względów czysto społecznych).

Ale wziął do niewoli kilkunastu Francuzów podczas I WŚ - Bohater;) Nie za ostro? Po co taki ton i takie znieważanie? A co do meritum - dlaczego nikt (poza momo) nie wspomina o teorii noża w plecy? Hitler zbudował swoją fenomenalną i godną podziwu karierę polityczną na kilku tezach - i teza o nożu wbitym w plecy Niemcom była jedną z ważniejszych. Co więcej w to mógł wierzyć. Bo to nie leżało daleko od prawdy.

Wiemy o niej bardzo niewiele - własciwie nic. Nie wiemy czy wybuchła, nie wiemy kiedy wybuchła, nie wiemy kto jej przewodził, nie wiemy jaki objęła obszar - obracamy się w sferze domniemań. Sama "Reakcja" często bywa nazywana "powstaniem ludowym", często traktuje się ją jako część wojny domowej Bezpryma z Mieszkiem (co do Bezpryma, to slyszałem, że ktoś postawił teze, ze nie istniał... jego imię ma być formą wykształconą od "Bez prymatu", w póxniejszej tradycji pojawia się też Bolesław Zapomniany, który powraca w pracach niektórych badaczy (Borawska) jako remedium na niedającą się wg. nich inaczej wyjasnić ciągłość instytucjonalną). Pogański charakter nadaje się tym wydarzenium na podstawie notatki o treści: No sorry, rozumiem - dziwna zbieżność. Ale czy niemożliwa? Teraz krótkie zebranie danych o różnych naukowych wizjach reakcji: Wybuch - od 1032 (Zakrzewski) do 1034 (Dziewulski, Borawska (z zastrzeżeniem, ze prześladowania chrześcijan trwały wg. niej od 1022 r.)) Zasięg - zgoda jest co do Wielkopolski, ale co jeszcze zostało dotknięte - tu już każdy ma swoją wizję. Grudziński i Borawska uważają, że czynnik pogańśki (antykościelny) w powstaniu był słabi, jednak większość uczonych (Bardach, Grodecki) uważa, ze element ten był znaczący. Nie wiadomo jaki charakter miała sama reakcja - poglądy wachają się od buntu możnych (Zakrzewski, Grodecki, Bardach i in.) przez reakcję ludową (Grudziński, Dziewulski) po uznanie, ze ruchy społeczne były słabe i rozproszone (Borawska). Nie ma zgody co do wyglądu i funkcjonowania państwa - badacze wahaja się od stałego stanu upadku (od 1019 r.) (Borawska), przez anarchię i plemienne/dzielnicowe tendencje odśrodkowe (Grodecki, Łowmiański), ustrój republikański (!) (Dziewulski) po rządy Bolesława Zapomnianego (wielu histotyków, w tym część z wyżej wymienionych). Nie wiadomo czy motywem były rzeczywiście kwestie religijne (Dziewulski), niezadowolenie drobnego rycerstwa i dążenia możnych(Grudziński, Łowmiański). Co ciekawe nawet cele zakładane przez badaczy wahają się od antydynastycznych (Grodecki) do prodynastycznych (Dziewulski, łowmiański, Bieniak). Ogólnie - nikt nic nie wie, także dyskusja w tym temacie jest sprawą ryzykowną. Moim zdaniem dla Polski bardziej znaczące od Reakcji pogańskiej były takie wydarzenia jak bunt możnych 1037/38 (znów - o ile zaszedł) i najazd Brzetysława 1038.

To "lekkie naciągnięcie" to pisanie w dziale Starożytność o kulturze która pojawiła się najwcześniej pod koniec V w., a nejprawdopodobniej dopiero w VI w. n.e. Co więcej o kulturze Słowian z tamtego okresu wiemy tyle co nic, w formie ukształtowanej pojawiła się dużo później - gdzieś w VII w. zapewne. Z całym szacunkiem dla tej "części badaczy", teoria o autochtonicznym pochodzeniu Słowian ma wieeelkie luki. Ergo: Brak słowian w dyskusji jest absolutnie uzasadniony - jak chcesz, możemy porozmawiać o Scytach, Kwadach, Lugiach, czy Gotach - ale Słowianie to nie ta bajka.

Oczywiście, ze była. Hunyady radził sobie z Turkami wybornie, własciwie bitwa byłaby już wygrana, gdyby młody krół nie rzucił się jak kretyn na janczarów...

Oświecisz mnie w temacie kultury słowiańskiej w starożytności? Bo zaprawdę, nie wiem gdzie szukać informacji o czymś, czego nie było.

Nie no... zbroje to mogli wziąć :mrgreen: Decydująca była postawa Templariusz - nie raz sabotowali działania armii Królestwa.

Taktyczny sukces i strategiczna porażka Mieszka - o czym tu się rozpisywać?

Gdyby nie bunt i zdrada Stanisława ze Szczepanowa, to Bolesław prowadził bardzo mądrą i dobrą politykę...

OK, ile pomników wystawili Ateńczycy Harmodiosowi i Aristogejtonowi i dlaczego?

Jasne jasne:) Zadajesz. Za podanie autora [postaci] cytatu z przymrużeniem oka, okoliczności jego wypowiedzenia i nazwiska przynajmniej jednej postaci obecnej przy tej okazji, stawiam piwo na zlocie (o ile takowy zaistnieje, a ja się na nim pojawię, ofkoz). :wink:

Hippiasz.

Zgoda. Tylko co to zmienia - Królestwo Jerozolimskie było tak żenująco słabe, ze nie miało szans z Arabami zjednoczonymi pod jednym berłem. Nie wazne czy na tronie zasiadałby Baldwin IV, Baldwin V, Onufry z Toronu czy Gwidon z Lusignanu - koniec mógłby się tylko troche odwlec.

Jak dla mnie dożywotni. Cytat - pytanie: "Śmiało dążyć tam, gdzie dotarł jeszcze żaden człowiek":wink: <joke> :wink: A tak na serio-serio - kto powiedział, że łatwiej jest obalić Rząd niż obalić pół litra?

Byłby, byłby... dlaczego miałoby go nie być? Zapewniam, ze Salah-ad-din nie był miłującym pokój przywódcą o ciągotach ekumenicznych.

Czyżby tow. Kwaśniewskij?