Anders

Też nie mam pomysłu. Co wg. marszałka Neya miało wieńczyć wygraną bitwę?

A mnie wydaje się, ze Przełomowym dla frontu wschodniego momentem było zaangażowanie się Niemiec w Jugosławii - co odwlekło atak o dobre dwa miesiące. Te dwa miesiące mogłyby zawieść Niemców Do Moskwy, Stalingradu i Leningradu.

Myślę, że po fiasku 100 dni Bonaparte wiedział już, ze nie może zwyciężyć. W dodatku był pilnie strzeżony przez Brytyjczyków, a nawet gdyby jakoś wyrwał się z wyspy - Flota angielska nie dałaby mu przepłynąć niepostrzeżenie. Na św. Helenie nie miał już Bonaparte ani sił, ani środków, ani chyba nawet woli dalszej walki.

Zacznijmy od tego, że ten kretyn Ney nie realizował planu i np. rzucił jazdę i piechotę osobno, co było zaprzeczeniem stradycyjnie stosowanej taktyki. W ogóle uważam, że w kampanii belgijskiej powierzenie czegokolwiek Neyowi to był gruby błąd - gdyby pod Quatre Bras był np. Lannes (już niestety nieżyjący) - mogłoby w ogóle nie być Waterloo.

Ale oba znajdowały się od dawna w rękach łacinników, więc nie stanowiły alternatywy dla Rzymu. Co innego Konstantynopol... wprawdzie był stolicą Cesarstwa łacińskiego, ale utrzymywanno (w Cesarstwie Nikejskim choćby) odzielną od łacińskiej hierarchię. A kim stał się 20 lat później? Zlikwidowanie Papiestwa mogłoby w dłuższej perspektywie prowadzić do ponownego zjednoczenia kościołów.

"Niemożliwe"

Śmiem twierdzić, ze Armia Bizantyńska z połowy X wieku była najkompletniejsza armią jaką stworzyło średniowiecze. W swoich czasach chyba była relatywnie najlepsza, zaś późniejsza jej słabość jest efektem niestabilnej sytuacji wewnetrznej.

Elfickie: Huor Telperiën (Dziwne, byłem przekonany, że Huor był człowiekiem... muszę to sprawdzić). Hobbickie: Popo Maggot Japońskie: Yamashita (under the mountain) Takumi (open sea)

Moje ulubione to: "Czas jest wszystkim" "Sukces jest najlepszym z mówców"

Czy to przypadkiem nie był czerwiec?

Kiedy Wielka Armia nie była jeszcze wielka, a nazywała się bodaj Armią Wybrzeży Oceanu i stacjonowała w okolicach Boulogne szykując się do rychłej inwazji na Anglię powstawały przeróżne projekty tejże inwazji, włącznie z kopaniem tunelu pod Kanałem Angielskim (widać mieli niektórzy zdolności profetyczne;) ). W jeden z takich pomysłów zainwestował pewien marszałek - który i co było przedmiotem tej inwestycji?

no, jeżeli szukał prechistorycznej, to mógł mieć problem.

Ech... szukałem drugiego wyrazu z piętnaście minut, by okazało się, ze go nie ma. Korneliusze.

ech... jak ja to przeoczyłem. Właściwie, to trzeba zacząć od tego, że o, czy będą walczyć czy nie w ogóle nie było rozważane. 1. Władysław się myli - Bóg miał dopomóc "czystym", nie zepsutym dzieciom odbić Ziemię Świętą. 2. A więc Władysław nominował bodaj 12 letniego Stefana i kilka lat starszego bodajże Piotra - bo to dzieci wpadły na ten pomysł i to dzieci go pociągnęły. 3. Te dzieci uciekały z domów. nikt ich tam nie posyłał. Ale też nikt nie zatrzymywał pochodu, nikt nie odważył się powiedzieć dzieciom, ze wiara nie wystarczy do wyjkonania takiej misji. Aha - Pierwszy szok spotkał Dzieci w Marsylii - Bóg nie rozdzielił wód Morza Śródziemnego by mogły przejść do Ziemi Świętej.

Pragnę dodać, że mój ulubiony dowódca Aliancki w II WŚ - G.S. Patton - również podziwiał zdolności Rommla - wspomina nawet, ze czytał jego książkę.

Symultanicznie? To raczej jakiś festiwal z występami na dwóch scenach;)

Ech, Rzymianie zawsze byli barbarzyńcami :shock: :shock:

Czyżby 529 i rozporządzenie Cesarza Justyniana o zamknięciu szkół pogańskich?

Eee tam... "nie słyszał huku dział"... słaby słuch nie przeszkadzał mu słyszeć jak Davout mówił o nim "ten łajdak Ponte-Covro". Po prostu zignorował rozkazy i błąkał się w tą i z powrotem nie przydając się na nic. Zgoda co do geniuszu Davout'a, dla mnie to wódz nr 3 w historii świata - po Bonaparte i Hannibalu. Jako jeden z niewielu marszałków wykazywał olbrzymie zdolności i strategiczne i taktyczne. Otóż to! co więcej, niewielka w sumie odległość (Bernadotte jakby chciał mógłby wesprzeć albo Davout albo Napoleona), ten sam czas... dla mnie po prostu całość wydarzeń tego dnia spełnia kryteria jednej bitwy - wszak mamy - jak w teatrze antycznym - jedność czasu, miejsca i akcji

Nie zgodzę się. Bonaparte zaplanował starcie w tym rejonie jako efekt jednego wielkiego manewru, manewr ten udał się wyśmienicie (choć trzeba przyznać, ze szczęście (natura) sprzyjało Francuzom, inaczej z korpusu Neya pozostałyby strzępy). Armia pruska została odcięta od zaplecza - Bonaparte nie mógł przewidzieć w którym miejscu Prusacy zgromadzą większe siły, więc pomiędzy siłami Centrum i Lewego skrzydła a skrajnym III K Davout'a umieścił łącznik, który miał zareagować odpowiednio do sytuacji (Napoleon zdawał sobie sprawę, że nie można dowodzić wojskiem z tak dużej odległości). Niestety "łącznikiem" tym został I K Bernadotte'a, który to Bernadotte nie cierpiał wręcz Davout'a i nie wsparł (tak jak powinien to wg. planu Bonapartego uczynić) prawego skrzydła francuskiego pod Auerstadt. Nie zmienia to jednak faktu, że i działania Davouta i pozycja oraz zadania przydzielone Bernadotte'owi sugerują, ze starcia pod Jeną i Auerstadt należy rozpatrywać jako jedną wielką bitwę, stanowiącą wirtuozerskie wykończenie genialnego manewru.

Jasne Twoja kolej.

Drogi Ciekawy, Estera ma rację - kiedy wybuchł pożar Napoleon rezydował na Kremlu :mrgreen: Z tegoż wyprowadzili Cesarza Polscy szwoleżerowie bodaj.

Ok, pewien Cesarz wobec niesubordynacji armii zebranej w celu inwazji zadecydował, ze nie zasłużyła ona na swój żołd i rozkazał, by zamiast tegoż wojacy nazbierali sobie pewnych przedmiotów - jakich i kto był tak pomysłowy?

O ile pamiętam, jeszcze 21 VI 1941 przez granicę jechały pociągi z zaopatrzeniem z ZSRR dla Rzeszy. nie wierzę w wojnę wypowiedzianą przez Stalina Hitlerowi w 1942, wierzę natomiast w bezwład AC i jej kiepskie wyposażenie (choć oczywiście poprawiające się). Wierzę też, że siły niemieckie również byłyby znacznie lepiej przygotowane i zapewne większe.

Hmmm... Istotnie nieprecyzyjnie się wraziłem. Nie neguję znaczenia Afryki, ale wysłano do niej zbyt szczupłe siły - wyznaję zasadę, ze jeżeli się coś robi, należy starać się zrobić to dobrze - a więc skoro zdecydowano się na wysłanie sił do Afryki, to powinno się wysłać wojska na tyle duże, by dały sobie radę z Brytolami, nawet - a może przede wszystkim - kosztem opóźnienia ofensywy na wschodzie. To co zrobił Hitler - de facto półśrodek nie gwarantujący rozwiązania - było chyba najgorszą opcją. Albo solidna akcja w Afryce, albo rzucenie wszystkiego na ZSRR. (Osobiście skłaniałbym się do pierwszej opcji, przy założeniu, ze Afrykę zajmuje się w ciągu roku, by większość sił uwolnić i móc zaangażować w ZSRR zaatakowanym w okolicach III/IV 1942)