-
Zawartość
1,492 -
Rejestracja
-
Ostatnia wizyta
Typ zawartości
Profile
Forum
Kalendarz
Zawartość dodana przez Amilkar
-
Nie zapominajmy też o szawdronach "polskich kozaków" , gdyż ich zasługi były liczne i wielkie ,choć krótki żywot. Krakusi jednak przeżyli do lat 30 i kongresówki, a z karabinkiem pełnili rolę ułanów , po trosze i dragonów, choć mieli być jazdą wybitnie lekką.
-
Żadne z argumentów , które mówią ,że rzeczywistość i jego sytuacja go usprawiedliwia nie mają racji, a widać to na przykładzie właśnie Napoleona, bo to on nagiął rzeczywistość i stał się Cesarzem Francuzów, panem połowy Europy ,którego bali się wszyscy, oprócz Talleyranda , z jakiego stanowiska? Biednego szlachcica ,pogardzanego Korsykanina, małego oficerzyny. Talleyrand nie zrobił praktycznie nic by coś dla ludzi znaczyć , robił wszystko tylko dla siebie.
-
Ale mógłby się stać gwarantem wolności narodów wchodzących w skład cesarstwa austriackiego i ich zwierzchnikiem.
-
Odpowiedzi na to pytanie mogę się tylko domyślać i doszukiwać, ale Owca von Kozic będzie zapewne coś wiedział.
-
Mogło być możliwe Estero, a przynajmniej taka wizja byłaby piękna i na rękę Polakom, takie wcześniejsze uświadamianie narodowe i powstawania narodów do walki o swoje państwa. Oczywiście są też różne przeciwności jak gorliwość Rosji w tych sprawach i wrogość Anglii do Francji, a Prusy można było manipulować jak w roku 1792 i 94.
-
Może nawet od razu byliby z Habsburgami by przepchnąć swoje korzyści po zwycięstwie, ale szanse na wygraną były marne. Chodzi o brak jeszcze wtedy tak rozwiniętej niechęci do Dyrektoriatu , szukania okazji i wyczekiwania zmian. Bonaparte już był po Egipcie znany jako wielki tryumfator , bo wszystko wiedziano z gazet , a wieści z Włoch przez Dyrektoriat były oszukiwane , zasługi Napa celowo zmieniane.
-
Ale nie był wtedy jeszcze tak wielbiony za czyny jak po Egipcie , a zagniewanie ludzi na Dyrektoriat zbyt mały. Myślę ,że taka władza szybko by się skończyła.
-
Wtedy to chyba nie dojrzał jeszcze do przejęcia władzy, wszystko w swoim czasie.
-
Francja by to wykorzystała ,ale nie w postaci takiej gdy robi to Napoleon. Uważam ,że pomimo wszystkiego lud Galicji powstał by przy pomocy Wielkopolski i zaboru rosyjskiego.
-
To było by lepsze rozwiązanie ,bo rozbiło by wewnętrznie Austrię . Powstanie ludów Cesarstwa Austrii było już proponowanie przez LEgiony i Dąbrowskiego , jakozorganizowanie ekspedycji do Dalmacji potem na północ. Do tego dołączył by się z pewnością naród polski z Galicji.
-
Ta legenda bierze się z przyrównywania go do barczystych , wysokich, olbrzymich żołnierzy armii Italii, potem jego wielkich grenadierów, ale też nie miał imponującego wzrostu,a powiedzieć można iż miał wzrost jako taki, czyli średni. Sam mam teraz w granicach 167/8cm więc prawie jak Napoleon. Wiemy również ,że o parę centymetrów wzrost maleje lub rośnie razem z wiekiem. To samo kiedy nad ranem zmierzymy się po wstaniu i potem pod wieczór to różnica jest , czasem wyjątkowo spora. Wyciąganie się na drążku przy zdrowym kręgosłupie i elastycznym dodaje parę minimetrów.
-
CHyba jedyne dzieło pozytwne to doprowadzenie utrzymania rewolucji i nie doprowadzenie do zwycięstwa kontrrewolucji , choć każdy mógł to zrobić. Reszta to zło i terror , mający na celu wywyższenie jednego rządu jakobińskiego.
-
Napoleon Bonaparte - ocena
Amilkar odpowiedział Jarpen Zigrin → temat → Charakterystyka i ocena Napoleona
Właśnie , sytuacja go do tego zmuszała , samo wkręcenie się w tę spiralę jak Estera mówi obligowało go do posunięć ostatecznych , tak potrzebnych by ocalić zdobycze Cesarstwa. -
Najważniejsze osoby w karierze Napoleona
Amilkar odpowiedział Estera → temat → Charakterystyka i ocena Napoleona
Wbrew pozorom ,Bonaparte miał wtedy o wiele większe znaczenie niż myślano, a Paoli to dostrzegł bardzo szybko. Zaczęło się od pozyskiwania zwolenników dla Paolego przez młodego Napoleona, który co się ujawniało szybko , stawał się bardziej przywódcą zwerbowanych ludzi i mówcą indywidualnym , a nie dla korzyści Paolego. W życiu Napoleona , tylko w młodości pojawiali się ludzie ,którym chciał poświęcić uwagę i zawdzięczyć swoja karierę. Jednakże wychował się i zdobył wiedzę na teoriach wielu myślicieli , zawartych w książkach. Szczególnie interesował się Rzymem starożytnym. Jego klęskę spowodowało wielu ludzi. Sprawiedliwie z nim zwyciężali Wellington i inni. Ale bardzo dużo klęsk spowodwanych było działaniem marszałków ,jego złotych sługusów, a najgorsi z nich to Marmont, Oudinot,Murat oraz zdrajca totalny Bernadotte. -
Sankiuloci ,od fr. "sans culottes" -czyli bez krótkich spodni.
-
Plany były ,trud został włożony , ale co z wykonaniem? Chłopi musieli mieć zapewnione uwłaszczenie , już pewne na 100% , już po wybuchu powstania.
-
A wyćwiczenie dragona i lekkiego z piechoty , ile to mogło trwać? kosztować armię? Lub po prostu jako korpus posiłkowy do zwiadu dużego zasięgu, ścigania nieprzyjaciela po bitwie itp.
-
O ile wiem żadne źródła o tym nie mówią , a znawcy twierdzą jednogłośnie iż to efekt plotek i kampanii obyczajowej skierowanej przeciwko bonapartyzmowi. Te brednie głosiły ,iż Paulina miała być w związku z Napoleonem , a matka Napiego Letycja miała robić ze swoich córek prostytutki i prowadzić burdel. To takie przykłady brudnych plotek w sferach elit francuskiej arystokracji na emigracji i nie tylko, coś jak dzisiejsze poselskie wymysły prowadzone dla robienia złej sławy przeciwnej partii. Takim przykładem był wymyślony przez króla francuskiego będącego w Wa-wie ,rzekomy zamach na niego samego ,wymyślony rzekomo przez Bonapartego. Spisek odkryła policja pruska i król zbłaźnił się przed Europą. [ Dodano: 2008-04-26, 20:55 ] Oj trzeba poszukać w fachowej literaturze ,ale może na napoleon.gery.pl coś będzie na ich forum. http://forum.gery.pl/index.php?showtopic=9...mode=linearplus Mam przeczucie ,że to jakiś oddział kawalerii, ale nie jestem pewien na 100%. Pozdrawiam
-
Mój dziadek ,jak z listu pewnego wynika walczył w 1939 na południu , potem w Wa-wie , za co ma odznaczenie. Potem był w niewoli, uciekł z niej i przedostał się do AK , potem wszedł do AL i trochę walczył na zachodzie Polski , ale bał się ,że go podkopią ,że był w AK i zwiał na wschód pod Przemyśl.
-
Ojciec mi mówił ,że taki istniał , tylko legendy przesadzają o nim.
-
Mogła jak najbardziej , ale ta musiała specjalizować się we wszystkim , to jest w działaniach w szyku ,szarżach, salwach ( piechota lekka specjalizowana była w dokładniejszym strzelaniu ) mieli pełen wachlarz zadań i umiejętności do trenowania. Ale masz rację ,że Dragonia byłaby praktyczniejsza ,wtedy mniej oddziałów do zaciągania i mniejszy wysiłek finansowy.
-
Możliwości Napoleona po zesłaniu na: Elbę a św. Helenę
Amilkar odpowiedział Estera → temat → Napoleon na polu bitwy i w trakcie kampanii
Tak jest godziwie i nie podtruwany w swojej i tak ciężkiej chorobie , jaką był podobnież rak żołądka. W Nowym Orleanie stoi dom ,który przygotowywano dla Cesarza , Napoleon's House czy coś takiego. -
Nie zależy zapominać o specjalnie zostawionym batalionie na Pradze , który zaszkodził Austriakom nieco. Pod Grochowem rozbito część sił austriackich przeprawionych przez Wisłę, a sam manewr ataku na południe był genialny , bo zmuszono Austriaków do ucieczki z Wa-wy i pościgu za księciem Józefem . Za to ten po zdobyciu południowych ziem , musiał się liczyć z Rosjanami , którzy tylko na papierze byli naszymi sojusznikami, a w rzeczywistości nie utrudniali roboty D'Este'owi , tylko ścigali się z naszym księciem do Krakowa , ale ten był szybszy i niewielkie oddziały rosyjskie zmuszono do posłuszeństwa ,prawie niedoszło z nimi w mieście do rozprawy. Najlepszy moment bitwy i najchwalebniejszy ,to atak księcia Józefa po grobli , wraz z odxziałem uprzednio wypartym z miejscowości Falenty. Najsmutniejszy to śmierć słynnego działacza epoki Cypriana Godebskiego.
-
Możliwości Napoleona po zesłaniu na: Elbę a św. Helenę
Amilkar odpowiedział Estera → temat → Napoleon na polu bitwy i w trakcie kampanii
A gdyby przyjąć iż flota kaperska zorganizowana w Brazyli przebije się na wyspę strzeżoną tylko kilkoma okrętami ? Że nie zabierze go i wypłynie z nim do USA . Takie plany były, więc nie mówcie ,że nie mógł uciec w żadnym wypadku.