Amilkar

Bardzo jestem ciekaw ,jakie argumenty anty za tezą o gwałcie na Marii Walewskiej wysunął by pan Waldemar Łysiak. Jestem pewny iż udowodnił by ( on to naprawdę potrafi) że teza ta jest bezpodstawna.

A PRL nazywa się Polską , choć manipulowana była na początku przez Stalina , potem ogólnie przez komuchów.

U nas w Ron-nie zaistnieć mogło takie pojednanie króla z średniozamożnymi , choć częściowo zrobił to Zygmunt II August.

Zajrzyj na napoleon.gery.pl tam coś może będzie. Ale tu mam przy sobie książkę Historia Wojskowości Polskiej i artykuł Pachońskiego o legionach we Włoszech. Czworoboki: czworoboki pojedyncze(3 szeregowe) lub dwu szeregowe umożliwiające przeciwuderzenie. Najsłabsze rogi wzmacniano działami i "jeżami"(dodatkowe wysunięte oddziały) wewnątrz sztab, wozy,tyralierzy, obliczano że w 20 sekund jazda przebędzie 150 metrów ,wtedy wystrzeli czworobok czterokrotnie( kolejno 3,2,3 i z bliska klęczący rząd 1) strzelano do koni które tworzyły zator i tamowały sprawny ruch jazdy. Tak obronili się legioniści we Włoszech pod Bosco 4 listopada 1799r. Pozdrawiam

Polecam American Conquest wcale niezła gierka , ale tyczy się tylko podboju Ameryk obu .

A ja się nie zgodzę ( bo za dużo tu zgody hihi). Może trochę się zgodzę, ale twór taki jak Księstwo Warszawskie było sojusznikiem Napoleona. Właściwie wewnętrzne sprawy były określane przez Polaków i urzędy, a rezydent i król saski, czyli obywatel państwa i tak nie wiele ograniczali nasz kraj. To był wieczysty sojusz, a rząd nasz mógł decydować o większości spraw. Podobnie jest z KP, ale tam wiadomo car robił co chciał na własne korzyści, Napoleon nie narzucał swej woli, oprócz zobowiązań sojuszniczych.

Jedna korzyść z tego że okupacja uwalniała lud od panujących duchownych i od króla debila. Fakt ,że okupacja nie honorowym zagraniem była , ale oprócz płacenia na utrzymanie i tak jeszcze małej armii francuskiej żadnej krzywdy by nie doznali. Po za tym Napoleon był innym człowiekiem, zmieniał się z roku na rok, ufał tylko sobie i za dużo miał na swojej głowie spraw, zapomniał ,że nie jest Bogiem, a człowiekiem. Bonaparte z Włoch i konsulatu to nie ten sam Bonaparte co po Tylży. Był wielokrotnie nie honorowy, cyniczny , ale tak się stało iż ta rzeka (sława,podboje i zaufanie swojej sile) pociągnęła go za daleko ,zbytnio się jej oddał. Ale ogólnie nie można powiedzieć iż był niehonorową bestią , gdyż był sprawiedliwy.

Żeby mówić o sposobach działania Napoleona ,jak to robił i co czuł trzeba najsampierw znać jego charakter i jak się on zmieniał od początku jego kariery. Faktem jest ,że niektóre działania są iście machiavelliczne , ale niektóre z nich były skutkiem tego, iż trzeba było się ratować takim ,a nie innym działaniem ,było ono wymuszone sytuacją , takie działania widoczne są podczas kampanii w Egipcie i gdzie indziej również. Dla Bonapartego liczyła się oprócz skuteczności , także dobro ogółu i starał się nie przesadzać w podejmowaniu zbyt ważkich kroków.

Ostatnio Coma mi podeszła ,super teksty ma Piotrek Rogucki brawo.

To że ci idioci byli większym zagrożeniem niż średniozamożna tępawa szlachta, gdyż dbając tylko o swój majątek i pozycję robili co chcieli ( prywatne wojny, wyprawy na Mołdawię , Moskwę rokosze osobiste takie jaja to tylko w Polsce mogły się dziać lol ). To magnaci trzepali sejmem i sejmikami gdzie mieli swoich "gołociarzy", którymi machinacje swoje polityczne tylko dla utrzymania swojej pozycji czynili. Już za ruchu egzekucyjnego i konfederacji warszawskiej 1573 roku trzeba było myśleć o całkowitym unieszkodliwieniu magnatów , zabranie im majątków tak wielkich, likwidacja Senatu nawet byłaby tu niezłym rozwiązaniem.

Bardziej groźnym wobec nas narodem niż Niemcy byli w dziejach Rosjanie. Niemcy po prostu chcieli nas zgładzić , ale Rosjanie jako "dobrzy" przyjaciele chcieli nas przerobić na ich wzór , bandę ateistycznych , bestialskich, samowładnych , mających czyjeś życie za nic ,małp. Inaczej było z Niemcami, oni szli drogą walki , "Krwią i żelazem" . Ślepi idą za głosem wojowniczości swojej. A Niemcy dopóki nie przyznają tego ,że ich naród robił takie rzeczy podczas II wojny światowej , nigdy się nie uwolnią od podejrzeń, uprzedzeń itp. U mnie koleżka z klasy nienawidzi "Niemców jak psów". Nie wiem jak to jest , ale ten naród to nie ten sam co z przed tylu lat.

Oczywiście ,że mogliśmy , ale trzeba było na początek zneutralizować Rosję i zająć się Szwecją. Oczywiście zniszczenie pozycji magnaterii było tutaj pierwszorzędną sprawą, a likwidacja liberum veto i niskiej pozycji mieszczaństwa to warunki podstawowe do jakichkolwiek zmian . Problem kozacki nie dało się zlikwidować inaczej jak poszanowanie w końcu praw religii Ukrainy i wyekspediowanie stamtąd magnackiej samowoli. Jednak bez woli szlachty do jakiegokolwiek działania demokratycznego i rozwojowego wszystko spali na panewce.

Miał ku temu skłonności , ale wynikały one z tego ,że za wszelką cenę chciał być taki jak mu się za marzyło , też by rzeczywistość taka była , chciał władzy, aby stworzyć rzeczywistość od nowa. Moim zdaniem był po trochę cynikiem , zmuszało go do tego jego podejście do spraw. Po zamachu ,kiedy został konsulem wszystko dalej potoczyło się jak rzeka. Odwrotu nie było, musiał spełnić to czego tak bardzo chciał. Goethe powiedział iż Napoleon nie znalazłszy cnoty szukając jej , dostał się do sławy. Wielkość jaką Nap chciał osiągnąć była dla niego zbyt duża , oślepiała go żądza , a żądza wyniszcza ocenę. Jechał na swoim życiowym wózku nie patrząc jakimi drogami , ale nie zawsze tak było , wolał sprawiedliwość , gdyż wiedział ,że zło niszczy porządek i ład. Do końca nie jest machiavelliczny , ale niektóre jego zachowania mogą takie właśnie przypominać.

Ja nie powiedziałem iż są mocarstwem , ale szły do roli mocarstwa jak po lodzie , skutecznie i szybko , nic nie podważy ich wielkości w momencie I rozbioru Polski.

Żeby w ogóle dostać się do czołówki państw na wschodzie , musiały dać do zrozumienia Austrii , że szykuje im się groźny sąsiad . Tak świetne zwycięstwa i okazanie w tych wojnach takiej woli walki i potęgi postawiło Prusy dopiero na poziomie Austrii, która sobie z nimi poradzić nie mogła. To doprowadziło to tego ,że nawet Rosja się liczyła z nimi podczas rozbiorów.

Dzięki wielkie , trochę mnie te zmagania w USA interesują. Zgadzam się całkowicie , to Prusy od tej pory zaczną stanowić wroga Austrii bardzo cichego ledwie dostrzegalnego w cieniu Świętego Przymierza czy wcześniejszych sojuszy z austriacko-pruski przeciwko Polsce lub rewolucyjnej Francji. To one będą przyczyną bezpośrednią upadku znaczenia Austrii po wojnach napoleońskich.

Poważnym błędem było wysyłanie coraz to nowych beznadziejnych marszałków do Hiszpanii , zamiast wybrać się tam osobiście i zdławić Wellingtona , po Anglikach, Hiszpanie byliby bezradni .

Dzieło było wspólne , ale był inicjatorem tak wielkiej regulacji prawnej , oraz to on był autorem wielu ważnych paragrafów w kodeksie.

Nowożytność , nowożytność i jeszcze raz ... Napoleońska epoka oczywiście . XIX wiek oczywiście również aczkolwiek mniej.

A nie wiesz jakie to zmagania ? Wiem że o jakiś fort , ale jakie bitwy w tym czasie nie mam pojęcia. Dla nas POlaków ważniejsze są zmagania w Europie i sławni dowódcy jak duc de Marlborough ,Villars ,Eugeniusz Sabaudzki i inni.

Dobrze , jak nie da się samemu to trzeba podpatrzeć , zadajesz

Czyżby to były m.in. Battle at Mononghaela's river ? czy nad Ticonderoga?

A co najważniejsze wprowadzał równość wszystkich wobec prawa, a to w powstawaniu republiki francuskiej było mocno zachwiane. Podczas terroru i przesileń do konsulatu , właściwie jedni wiedli prym na drugimi i wykorzystywali swoją władzę do granic.

Jak najbardziej mnie to interesuje , choć moja wiedza na ten temat jest w moim mniemaniu uboga jeszcze. A szkoda. Podobnie jak Tofikowi Lutynia mówi bardzo , ale to bardzo dużo. Bezpośrednio nie , ale przez zażarte wojny o jeden tylko ten teren i potęga jaką wykazały Prusy w walce , postawiło to je ogóle na piedestale potęg Europejskich , a to spowodowało liczenie się Rosji i Austrii wobec Prus przy rozbiorze. Tak , zdecydowanie Rosja przyczyniła się walnie do pomocy Prusom, kiedy miały już topór nad szyją.

Jestem za można by poruszyć inne kwestie życia Kościuszki gdyż ten okres jest zbyt zagadkowy i tylko można się domyślać. Może pomówmy o jego zasługach dla USA lub udziale w wojnie 1792 roku.