marie

Temat faktycznie nie do końca sprecyzowany. Biorąc jednak pod uwagę stosunek do Żydów w Europie, należałoby sięgnąć pamięcią jeszcze do wieku XV, kiedy to Żyd był zatrudniany na dworach książęcych do prowadzenia interesów. Już wtedy byli znienawidzeni przez społeczeństwo za ich przywileje i status społeczny. Francuzi nie mogli pogodzić się z faktem, że po wielkiej rewolucji 1789, mimo walki o równość, Żydzi byli nadal w posiadaniu wysokiego majątku, co było wynikiem spłaty długów zaciągniętych przez niedawno obaloną monarchię. Francuski pisarz Ferdynand Celine obarczył ich nawet winą za burzenie ładu panującego w Europie i określił jako głównego prowokatora wsystkich wojen począwszy od 843 r. Głośną stała się również afera Dreyfusa, która została symbolem antysemickich fobii. Tak więc nienawiść do narodu żydowskiego stała się zjawiskiem, które pojawiło się w większości państw europejskich. Jedynym krajem, któremu los Żydów nie był obojętny, okazały się Stany Zjednoczone. Jednak i tutaj doszło do podziału na przeciwników i zwolenników antysemistyzmu. Dużą rolę odegrało tutaj zgrupowanie Fritza Kuhna German American Bund.

Wiele mówi się o talencie oratorskim Hitlera i niektórych z jego bliskich współpracowników. To nie wykluczone, że w dużej mierze miało to wpływ na skupienie narodu wokół siebie. Nie zapominajmy jednak o ciężkich czasach jakie nastąpiły zaraz po pierwszej wojnie światowej. Oprócz zmagania się z katastrofalnymi skutkami wojny ludzie musieli stawić czoło tzw wielkiemu kryzysowi, który zapoczątkowany krachem na nowojorskiej giełdzie w 1929 objął w krótkim czasie również i Europę. Do tego dochodzą jeszcze kombatanci wojenni, niezdolni do powrotu do dawnych mieszczańskich form życia, którzy byli przesiąknięci antydemokratyczną, militarystyczną i nacjonalistyczną ideologią. Klasa kapitalistów z kolei chcąc odbudować swoje znaczenie szukała pomocy właśnie u faszystów. To fakt, że dzięki tym wszystkim umiejętnie przedstawionym "obiecankom cacankom" faszyści zyskali sobie rzesze zwolenników, jednak gdyby nie czasy, które niewątpliwie im sprzyjały, o ich wielkim sukcesie możnaby spekulować.

Polecam na przyszłość czytać uważniej. Po za tym pragnę zauważyć, że nie zakwestionowałam w żadnym razie faktu rozpoczęcia procesu "zapaści finansowej we Francji" przed panowaniem spornej pary... I przypominam, że temat dotyczy afery naszyjnikowej i jej wpływu na rewolucje.

szerzej czyt. wyżej chyba, że sam proponujesz nowe sugestie...

...które nieuchronnie obciążały budżet państwa i podburzały ludność...

Czytałam, że ze względu na niewyposażenie pałacu w odpowiednią kanalizację, jego mieszkańcy załatwiali swoje potrzeby pod niektórymi murami... Co ciekawsze panowało przekonanie o szkodliwości wody, która to miała źle wpływać na zdrowie, dlatego np. królowa Maria Antonina zamiast niej używała maślanki.

Może i nie zgłębiłam tak ogromnej ilości informacji o Marii Antonine jak Kair 2, jednak książkę Stefana Zweiga przeczytałam od deski do deski i nie pozwolę by nazywano ją "chłamem". To nie tylko kompedium wiedzy o jej życiu, ale i świetna analiza jej osobowości. Jestem również zakręcona na punktcie tej popularnej Austryjaczki i polecam film " Maria Antonina" reż. Sofia Coppola.

Afera naszyjnikowa nie miałaby tak znaczącego wpływu na wybuch rewolucji, gdyby nie to, jakie życie prowadziła Maria Antonina i jaką zyskała sobie przez to opinię. Młodziutka królowa, która nigdy nie odnosiła się poważnie do stanowiska jakie przyszło jej piastować, krok po kroku doprowadzała kraj do ruiny. Zgubne okazało się też zaufanie ze strony ludu, który wraz z objęciem władzy przez nową parę królewską oczekiwał na nadejście lepszych czasów, gdyż panowanie ich poprzedników Ludwika XIV i Ludwika XV, nie cieszyło się uznaniem poddanych. Toteż ciesząca się uwielbieniem Maria bez reszty oddawała się rozkoszom życia w swojej bajce jakim był zamek w Wersalu. Królowa nie wiedziała i nie chciała wiedzieć jak naprawdę wygląda życie jej poddanych. Z jak ogromną nędzą muszą się mierzyć każdego dnia. Jej całym światem, całą Francją był Wersal i później też jej osobisty pałacyk Petit Trianon, obok którego kazała stworzyć sobie imitację francuskiej wsi. Imitację, bo wieś ta była krainą szczęśliwości, wsią która istniała tylko w jej świecie i wyobrażeniu o poddanych, bo prawdziwych realiów nigdy nie poznała... Czas upływał jej na balach, często odwiedzała teatr, uprawiała hazard, lubowała się w wyszukanych strojach, kochała biżuterię i wystatwne uczty. Ludwik XVI, który uchodził za człowieka niezwykle nieśmiałego, który wolał brać udział w polowaniach niż zajmować się sprawami państwa, spełniał każdą jej zachciankę obciążając mocno skarb państwa. Niechlubną opinię królowa zyskała sobie dodatkowo przez jej liczne romanse. Jeszcze przed aferą naszyjnikową, została znienawidzona przez lud, czego dowodem są liczne karykatury. Kradzież drogocennej kolii tylko dopełniła czary goryczy. A Maria Antonina, choć faktycznie niewinna, została sprytnie wykorzystana. Do rewolucji doszłoby w każdym razie tak czy tak. Trzeba również nadmienić tu, nietaktowne wsparcie przez Ludwika XVI wojny o niepodległość w Ameryce, co pochłonęło ogromne sumy pieniędzy których Francji zwyczajnie brakowało. Afera naszyjnikowa tylko ten proces przyspieszyła.