Wolebor

Wielokrążek Zbudowanie pierwszego wielokrążka przypisuje się słynnemu matematykowi i twórcy różnych mechanizmów - Archimedesowi. Zgodnie z licznymi opisami, stosując skomplikowane urządzenie składające się z układu dźwigni i wielokrążków Archimedes przeprowadził samodzielne wodowanie największego zbudowanego wówczas statku - Syrakuzji największego okrętu starożytności (długości 150 metrów), którego był konstruktorem.

Automat Ktesibiosa (Zegar Ktesibiosa) Został zbudowany w III wieku p.n.e. przez Ktesibiosa z Aleksandrii i zastosowany do regulacji przepływu wody w bardzo dokładnym i skomplikowanym zegarze wodnym.Precyzyjne działanie tego zegara zależało od wytworzenia stałego ciśnienia i prędkości przepływu wody.W tym celu Ktesibios przepuścił wodę przez regulator przepływu – był to PIERWSZY SAMOCZYNNY REGULATOR w dziejach. Pływak G tego regulatora miał za zadanie utrzymywać stały poziom wody w zbiorniczku poprzez odpowiednie regulowanie jej wpływu przez przewód A (np. jeśli ilość wody w zbiorniczku zwiększała się, to pływak unosił się ku górze i przymykał jej dopływ).Utrzymanie stałego poziomu wody w pierwszym zbiorniczku zapewniało rownomierne jej wpływanie do naczynia, w ktorym znajdował się pływak P i precyzyjne jego unoszenie wraz z umieszczoną na jego końcu figurką. Figurka ta wskazywała mijające godziny zaznaczone wzdłuż linii pionowej na kolumnie. Na kolumnie tej, o wysokości 1,25 m, naniesione były godziny, ktore miały owcześnie rożną „długość” w zależności od pory roku. Po pionowym przejściu prze figurkę całej doby, otwierał się automatycznie zawor w rurce pływaka, woda odpływała, pływak opadał i powodował obrót kolumny o jeden dzień (za pomocą specjalnego mechanizmu zębatego).

Astrolabium - następny przyrząd astronomiczny do wyznaczania położenia ciał na sferze niebieskiej. Wynalezienie astrolabium przypisuje się Hypatii, filozofce i matematyczce greckiej żyjącej w IV wieku naszej ery (inne źródła podają, że wynaleziony został przez słynnego astronoma Hipparcha).Służył on żeglarzom do określania szerokości geograficznej, wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem, poprzednik sekstantu.Przyrządu używał m.in. astronom Mikołaj Kopernik.

Mechanizm z Antykithiry - kalkulator astronomiczny W 1902 r. nurkowie wydobyli z wraku rzymskiego statku, leżącego koło greckiej wyspy Antykithira, silnie skorodowane bryłki brązu. Początkowo myślano, że to fragmenty zegara nowożytnego, który przez przypadek trafił do morza, jednak badania Dereka Price’a z Yale University udowodniły, że zabytek ma ponad 2 tys. lat. Badacz stwierdził, że urządzenie składało się z systemu co najmniej 30 kółek zębatych z greckimi inskrypcjami i było rodzajem kalendarza do wyliczania faz Księżyca. Michale Wright z Muzeum Nauki w Londynie prześwietlił mechanizm tomografem komputerowym. Okazało się, że określał on nie tylko pozycję Słońca oraz Księżyca, ale i pięciu znanych wówczas planet. Najnowsze badania Mike’a Edmundsa i Tony’ego Freetha z Cardiff University pozwoliły odczytać większość pokrywających mechanizm inskrypcji. Z ich analizy wynika, że urządzenie powstało pod koniec II w. p.n.e. Skrzyneczka (o wymiarach 31×19×10 cm) mogła być otwierana z dwóch stron. Napędzane korbką tarcze pokazywały ruchy Słońca i Księżyca, inne umożliwiały synchronizację kalendarza słonecznego z księżycowym, jeszcze inne przewidywały zaćmienia. Brakujące tarcze pokazywały ruch planet. Zauważono również nazwy Nemea, Istmia, Pytia i Olimpia – miejscowości, w których odbywały się igrzyska. Mechanizm z Antykithiry wyznaczał zatem daty zawodów sportowych.

Nikt tu nie wspomniał o wynalazku używanym po dziś dzień a mianowicie - ŁOŻYSKO KULKOWE po raz pierwszy wprowadzili je Rzymianie .Prototyp wzdłużnego łożyska kulkowego powstał za panowania cesarza Kaliguli. W statku pochodzącym z okresu panowania Kaliguli i Klaudiusza (I wiek n.e.) archeolodzy znaleźli obrotnice. Jedna ze znalezionych obrotnic obracała się opierając na małych kółkach, które były umocowane na obwodzie koła. W innej z kolei pod pomostem zamiast kółek zastosowano kulki, z których każda była połączona na obrotowy czop z obrotnicą.