Szumo

Ja mam takie pytanie. W jakiej formie i gdzie należy przesłać zgodę opiekuna, na udział w konkursie? Mam 17 lat, toteż wg regulaminu taką zgodę muszę dostarczyć.

Takie pytanie trochę z innej beczki. Kiedy władze okupacyjne w Warszawie, wprowadziły zakaz używania riksz osobowych?

Stanisław Koczalski został wywieziony z Pawiaka na Majdanek 17.01.1943. Co tam jednak robił, nie jestem w stanie powiedzieć. Może organizował ucieczki?

Może to i nie jest walka bezpośrednia, jednak znalazłem apel, jaki kobiety walczącej Warszawy wysłały do papieża Piusa XII. Czytając jego treść, można zobaczyć jak im, kobietom, które nie mogły tak angażować się w walkę jak mężczyźni, zależało na oswobodzeniu kraju i o tym, by świat o powstaniu usłyszał.

Znalazłem rozkaz "Montera" z dnia 10 sierpnia, który mówi w jaki sposób należy oddzielać jeńców niemieckich.

Dla mnie najlepiej z powstaniem kojarzą się takie osoby jak wyżej, czyli Morro, Radosław czy Bór lub Monter. Jednak wydaje mi się, że współczesne społeczeństwo najlepiej kojarzy takie osoby jak Marek Edelman, Władysław Bartoszewski czy Miron Białoszewski z powodu tego iż często dzisiaj się o nich mówi, często na ich książki się powołuje.

Nie ma za co. A ja przytoczę tekst piosenki jakże aktualnej obok wydarzeń w Gruzji. Grammatik - Nigdy więcej

Cytując wikipedię: Dzisiaj niestety na wymarciu, już praktycznie nieużywana, choć nie wszyscy o niej zapomnieli. Są jeszcze ludzie, którzy gwarę znają, chociaż posługują się nią tylko "od święta".

A żeby mieć, to trzeba znać jego historię i to przez co to miasto przeszło. Ale mały OT nam się robi.

Powstańcy szturmowali w pierwszych dniach i na Okęcie i na lotnisko na Bielanach, jednak w obu przypadkach ich ataki kończyły się niepowodzeniem i rozbiciem oddziałów. Okupione były dużymi stratami. Tak samo ataki na Dworzec Gdański, który nigdy nie został zdobyty. Co do reszty dworców w Warszawie, to nie wiem nic.

Wśród moich znajomych często używamy zdrobnienia końcówki "kę" np. "Podaj piłkie.", "Gdzie masz komórkie." itd. ^^ Wielu znajomych słysząc to, mówi, że to strasznie wiejskie, a to przecież (tak samo jak zmiękczanie "gę" np. "Znajdź drogie do domu.") podstawa gwary warszawskiej.

Pisałem już w ShoutBoxie, że podałeś linki do zdjęć bezpośrednio z serwera GMail. Widzi je tylko osoba, która jest zalogowana na pocztę (jak się domyślam, masz w googlach zaznaczoną opcję automatycznego logowania, przez co widzisz zdjęcia bez problemu). Powinno się zdjęcia zrzucić z gmaila na dysk i wysłać na jakiś serwer np. ImageShack.

Z tego co znalazłem w "Dniach walczącej Stolicy" Bartoszewskiego, wynika, że już o 16:30 gen. Reiner Stahel zarządził alarm garnizonu. Powodem alarmu miała być strzelanina na Żoliborzu.

andrusy - nie chcę przesadzić pisząc, że to dresy. Takie łobuziaki. oprychówki - takie fajne czapki w kratę z daszkiem. piter - portfel dzindziory - pieniądze fanar - siniak truja - twarz "Przykleić komuś fanara na truję." - wiadome? Te zwroty pamiętam z piosenki, którą wyżej podałem. Jest tego jednak dużo więcej.

W dzienniku 9 armii niemieckiej 1 sierpnia odczytujemy taki wpis: Powstanie może i nie było dla Niemców zaskoczeniem, ale na pewno bali się jego wybuchu. Poniekąd było im również na rękę, bo teraz mogli w całości zburzyć to miasto, które w czasie okupacji przysparzało im tak wielu kłopotów.

A jestem ciekaw skąd się wzięło powiedzenie z pływaniem po warszawsku (d*** po piasku :mrgreen:) Nie mniej jednak fajnie by było, gdyby Warszawa znowu mogła się pochwalić swoim językiem.

Ale nie w takim stopniu jak było to przed wojną.

Mnie martwi nie tyle fakt, że przestaje się jej używać, a że coraz mniej osób ją rozumie. Powstanie Warszawskie niewątpliwe było "przełomowym" momentem w historii gwary warszawskiej, bo wtedy właśnie umarła/została wywieziona duża część Warszawiaków. Po wojnie już nie było komu po "warsiasku" rozmawiać. Polecam piosenkę Eldo - Ferajny, która jest praktycznie w całości napisana w gwarze warszawskiej.

We wrześniu popytam pana Gawlikowskiego i dyrektora. Powinno być w szkole jakieś archiwum z tamtych czasów (w gimnazjum moim są dzienniki z nauczania pod okupacją).

Mnie denerwuje brak książki, w której znalazłyby się biografie dowódców i żołnierzy niemieckich tłumiących powstanie w Warszawie. Ogółem mało jest książek o powstaniu, traktujących je od strony niemieckiej.

Mam pytanie, głównie do Albinosa skierowane, bo chyba powinien znać odpowiedź. ^^ Mianowicie co się działo z budynkiem obecnego III LO im. Sowińskiego w czasie powstania? Jakoś nigdzie nie mogę znaleźć żadnych informacji na ten temat. Od września postaram się poszperać w szkole, ale może ktoś na forum coś również będzie wiedział?

Drogą powietrzną! :mrgreen: Według mnie powstańcy mogliby skupić się na mostach i właśnie je uznać za najważniejsze, bo raz, zablokowana by była droga zaopatrzenia Niemców, a dwa, w razie klęski powstańcy mogliby uciec na Pragę.

Znalazłem przed chwilą u Zenona Kliszko oświadczenie oficerów AL i AK, którzy przedostali się przez linię frontu na brzeg wsch. rz. Wisła w noc na 1.10.1944r. w rejonie warsztatów kolejowych na Pradze. Jest w tym oświadczeniu punkt mówiący o pomocy materialnej i napisano tam, że "W okresie od 13 do 29 września zrzucono 350 PPSz, 122 RPP, 32 moździerze, znaczną ilość sucharów, kaszy, mielonego grochu, słoniny. Ogromną większość tych zrzutów dostali powstańcy." Pod oświadczeniem podpisali się mjr Jan Bieńkowski ps. Szwed-Szaniawski, kpt. Edward Grosglik ps. Aleksander, por. Zenon Kliszko ps. Zenon, ppor. Edward Baczyński ps. Henryk, Zygmunt Zabieniowski ps. Zygmunt i kpt. Lech Kobyliński ps. Konrad. Nie wiem jednak, czy dane te nie dotyczą samego Żoliborza, bo na tej dzielnicy skupia się głównie ta książka, jednak oświadczenie dotyczy niby całej powstańczej Warszawy.

Na pewno przedłużyłoby beznadziejne oczekiwanie na pomoc ze strony aliantów. Gdyby taki zrzut trafił w 100% w ręce powstańców, to oddziały dłużej utrzymałyby się na swoich pozycjach, łatwiej by było wykonywać ataki i na pewno powstanie trwałoby więcej niż 63 dni.

Niech Pedros zadaje.