Qrosava

14 kolorowych fotografii autorstwa Piotra Sikory i Piotra Bondarczyka składa się na wystawę "Granice". To swoiste zestawienie polskiej sztuki ludowej ze światowym etnodizajnem. Na zdjęciach widzimy ludzi wszystkich ras oprócz białej ubranych w tradycyjne polskie stroje. Wystawa ma uświadomić, jak polskie społeczeństwo, które od zakończenia II wojny światowej stało się wręcz jednolite etnicznie, otwiera się na odrębne kultury. Ekspozycja jest jednym z punktów programu Tygodnia Kultury Polskiej w Belfaście. Projekt jest częścią "POLSKA! YEAR" - Roku Polskiego w Wielkiej Brytanii. (Wielka Brytania, Belfast, Ulster Museum, 6 maja - 22 czerwca 2010) Q

Etnomoda to wystawa, na której zaprezentowane zostaną ubrania i dodatki nawiązujące w swym wzornictwie do folkloru. Teresa Seda, Elżbieta Czyżewska i Akamine Hidetoshi postarają się przedstawić na fotografiach, jak twórczo mozna wykorzystać elementy stroju ludowego i tradycyjne wzory i ozdoby ludowe przy projektowaniu współczesnej mody. Ekspozycja jest jednym z punktów programu Tygodnia Kultury Polskiej w Belfaście Projekt jest częścią "POLSKA! YEAR" - Roku Polskiego w Wielkiej Brytanii. (Belfast, Ulster Museum, 6 maja - 22 czerwca 2010) Q

Polska! Folk! to wystawa, na której zobaczymy przedmioty prototypowe, lub pochodzące z edycji limitowanych (nawet pojedyncze egzemplarze). Wszystkie inspirowane są sztuką folk i etno, która już niemal 10 lat święci triumfy we wzornictwie europejskim i polskim. Artyści zainspirowali się polskim rzemiosłem ludowym, tradycyjnymi dekoracjami i ozdobami. Wystawa czynna od 6 maja do 20 maja 2010. Ekspozycja jest jednym z punktów programu Tygodnia Kultury Polskiej w Belfaście. Projekt jest częścią "POLSKA! YEAR" - Roku Polskiego w Wielkiej Brytanii. (Wielka Brytania, Belfast, PS2 Gallery, 6 maja - 20 maja 2010) Q

Jeśli mam być szczery i wierny swym przekonaniom to: A jak Wy patrzycie na Janusza Radka? (Albinos) Wilkiem To woskowa figura operująca świetnie wyćwiczonym głosem. Zwykłe rzemiosło. Technicznie 80% na sto, "artystycznie" 20% na sto. I chyba nic poza tym. Sam głos nie wystarczy, on jest bezosobowy. Nie śpiewa rewelacyjnie, ale za to bardzo poprawnie pod względem technicznym. To niestety powoduje, że nie jestem w stanie go słuchać. "Czegoś" mu brakuje. Istotnie można mówić o nim jako o artyście dużej klasy, czy raczej jest to na wyrost powiedziane?(Albinos) W związku z tym, co powiedziałem wcześniej - nie. Ale to tylko moja opinia. On może być nauczycielem śpiewu, a nie artystą "pełną gębą". A, może jeszcze występować "do kotleta". Na ile znany jest dzisiaj? (Albinos) "Rubikowy śpiewak". Tyle. Niestety (a może i stety) więcej osób będzie go kojarzyło jako solistę w chórkach Rubika, a nie jako samodzielnego artystę. Radek dysponuje głosem iście niesamowitym, skala imponująca. (Albinos) Ble, ble, ble [nie zrozum mnie źle Albinosie nie zamierzam Cię w ten sposób obrazić - mam nadzieję, że zrozumiesz ] Tak można powiedzieć o tysiącach wokalistów, bo naprawdę wiele osób dysponuje głosem o podobnych "parametrach" - tylko nie każdy z nich się "wybija", niektórzy do końca życia będą śpiewać pod prysznicem... I w iście niesamowity i imponujący sposób marnuje swój głos. Podsumowując: Szkoda mi go, bo to dobry głos (co już kilkakrotnie mówiłem) w "tandetnej" (brakuje mi słowa) oprawie. I jeszcze raz przypominam, że to moje subiektywne zdanie i nie zamierzam traktować fanów Radka niepoważnie, uwierzcie mi na słowo, że szanuję Waszą opinię i rozumiem Wasz podziw dla tej postaci. Pozdrawiam! Q

A bardziej szczegółowo, to ponoć najbardziej "przerażająca" jest geometria, trygonometria. Q

Wszak dobry artysta = 95% warsztatu i ciężkiej pracy + 5% talentu, z tym, że bez tych 5% te pozostałe 95% i tak się na nic nie zda. Rzeczywiście można potraktować socrealizm, jako rzemiosło (nie sztukę), a więc można też śmiało zgodzić się z "teorią ćwiczeń praktycznych" Naryi. Q

Witam! W tym temacie zapraszam do dyskusji o polskich utowrach, których tematem jest nasza ojczyzna, albo nasza mała ojczyzna lub nasi rodacy - o ich genezie, a może nawet roli w historii i innych. (muzyczne i literackie) Do założenia tematu sprowokowała mnie opinia mojego znajomego, który stwierdził, że polskie utwory tego "typu" są "martyrologiczne", przygnębiające, melancholijne, etc. Z jednej strony jak się z tym zdaniem nie zgodzić. W końcu w tekstach polskich pieśni patriotycznych (lub utworów, które wśród ludzi za takie uchodzą) stale natykamy się na takie np. frazy: chociaż kwitł piękny maj rozszarpano biedny kraj nierząd braci naszych cisnął powstań Polsko, skrusz kajdany o ile męk, ile cierpienia, o ile krwi, wylanych łez bagnet mnie ukłuje, śmierć mnie pocałuje za ojczyznę poległ ukochany Twój do krwi ostatniej... Ale przecież mamy nie tylko takie utwory, z których pochodzą powyższe cytaty. Mamy Tango na głos, orkiestrę i jeszcze jeden głos, którego to tekst jest zgoła odmienny. Nie opowiada o tym, jak przez wieki polski lud był uciemiężany, nie przywołuje samych przykrych i ponurych (acz zarazem pięknych) kart z naszej historii. Jest po prostu szczery i piękny. Mówi o Polakach, którzy są wspaniali nawet jeśli nie biegają z karabinem i nie krzyczą szable do boju, lance w dłoń!. Może nawet trochę ironiczny. Jakie jest Wasze zdanie na ten temat? Zapraszam do dyskusji. Oczywiście nie musimy opierać się wyłącznie na pieśniach patriotycznych, ale także możemy nawiązać do przykładów z literatury pięknej. ZE WZGLĘDU NA TO, ŻE TEKSTY PIOSENEK TO TAKŻE SŁOWO PISANE TEMAT LĄDUJE W DZIALE LITERATURA. Q

Witam! W tym temacie chciałbym postawić pytanie i zaprosić jednocześnie do dyskusji. Jak do literatury podchodził marksista? Czy traktował ją jako narzędzie propagandy? A może, jako poniekąd przedstawiciel "nauki" społecznej, socjologicznej, upatrywał w literackich utworach lustrzanego odbicia społeczeństwa - jego stanu, struktury, hierarchii, problemów? Ten temat jest także miejscem do szeroko pojętej dyskusji na temat utworów literackich, które wyszły "spod pióra" marksistów. Zapraszam do dyskusji. Q

Polski pawilon to przede wszystkim arcycudowna skośna płaszczyzna i cudowny ażurowy wzór przypominający ludową wycinankę. To świetny przykład folkloru i etnodizajnu w polskiej sztuce współczesnej. Pawilon idealnie pokazuje, jak w harmonijną całość łączy się nowoczesne wzornictwo i sztukę ludową. Proste cięcia, geometryczne formy są surowe i modernistyczne, natommiast motyw etno (wycinanka) nie jest przesadnie "bogaty" i nie przytłacza. Q

Jeżeli chodzi o archeologiczne formalności, o których wspomniał Tomasz to zerknijcie do linku z postu #8. Jest tego naprawde sporo. ale jak zapiszczy i wykopiesz coś innego niż aluminiowe 5 zł z czasów PRL to wtedy, o ile to przedmiot o wartości historycznej, artystycznej i/lub naukowej, możesz otrzymać dyplom lub nagrodę pieniężną. Q

To może wymieńmy z jakich barwników korzystali Słowianie : 1.rubia tinctorum (brocz, marzanna) 2.galium 3.lebiodka 4.phorphyrophora polonica Warto zauważyć, że u schyłku średniowiecza polskim towarem eksportowym był czerwiec, który trafiał zarówno na Zachód (głównie do Wenecji), jak i na Wschód (za pośrednictwem Ormian). Jednak odkrycie lądów za Atlantykiem oznaczało kres eksportu czerwca. Z Nowego Świata sprowadzano koszenillę, czerwony barwnik pozyskiwany z żerującego na kaktusach owada. Koszenilla była też dziesięciokrotnie tańsza od czerwca. Ciekawostka - aby wyprodukować kilogram czerwonego barwnika z czerwca, należało zebrać larwy z 260 tysięcy roślin (a na każdej żerowało średnio 10 owadów). Rachunek prosty, 1kg barwnika = 2 600 000 larw. Q

Dla osób pragnących prowadzić badania archeologiczne: http://zabytek.pl/UserFiles/File/Publikacj...rski/KK-6_7.pdf Muszę Ci przyznać rację Tomaszu. Mateuszu, a dokąd to się pragniesz wybrać z wykrywaczem i w jakim celu? Q

Jak wiemy całkiem niedawno odszedł Wojciech Siemion. Oto w jaki sposób mieszkańcy i władze gminy wspominają tę zacną postać: Zmarł Wojciech Siemion, znakomity aktor teatralny i filmowy, niezrównany interpretator polskiej poezji, znawca i kolekcjoner sztuki ludowej, profesor – wykładowca sztuki aktorskiej, bezgranicznie oddany pięknu słowa, piewca krajobrazu ziemi ojczystej, naszych ziem, Mazowsza, ukochanych Petrykoz. Dzieląc aktywność pomiędzy całą Polskę tkwił głęboko na Mazowszu, w naszym powiecie, naszej gminie. Związał się z Żabią Wolą przed wieloma laty. Czuł się obywatelem ziemi żabiowolskiej, dawał temu wyraz, na co dzień i od święta. Przyjmował w Petrykozach dzieci i młodzież naszych szkół i szkół z całej Polski. Przyjmował swych licznych zagranicznych przyjaciół, poetów, antropologów kultury, naukowców różnych dziedzin, zespoły folklorystyczne, powiatowe i gminne kółka teatralne, muzyczne i poetyckie. Petrykozy stały się otworem dla tych, którzy z różnych okazji chcieli Mu podarować skrzynkę jabłek jak i dla tych, którzy chcieli zaprezentować swoje najnowsze utwory poetyckie i muzyczne czy też dla tych, którzy przyszli ze zwykłej ciekawości. Mistrz przyciągał do nas sławy, swych wielbicieli i wszystkich tych, co chcieli się od Niego jak najwięcej nauczyć. Pozostawiamy kulturoznawcom ocenę Jego zasług dla sztuki, analizę kilkudziesięciu wcieleń filmowych, kilkuset postaci teatralnych i estradowych, Jego niezrównane kreacje. Byliśmy i jesteśmy pod wrażeniem Jego zaangażowania w życie naszego gminnego społeczeństwa; uświetniał i uwznioślał nasze imprezy, dodawał blasku gminnym spotkaniom, ale też służył konkretną radą, pomysłami, niesłychaną wiedzą i pamięcią, którą starał się zużytkować dla swoich żabiowolskich współmieszkańców. My mieszkańcy Żabiej Woli, nasz samorząd i władze administracyjne uczcimy pamięć Mistrza. Niebawem, radni i urząd Gminy Żabia Wola, podejmiemy decyzję, w jaki sposób upamiętnimy wkład naszego współmieszkańca do polskiej kultury, Jego niezapomniane role, geniusz interpretatorski, społecznikowską działalność. Dziś w żalu i smutku chylimy czoła przed Jego dokonaniami i zaangażowaniem dla naszej żabiowolskiej społeczności. U Wojciecha Siemiona regularnie gościli uczniowie Gimnazjum im. Józefa Chełmońskiego w Józefinie, gdzie mogli spotkać się m.in. z panią prezydentową Jolantą Kwaśniewską, czy z prawnukiem Józefa Mariana Chełmońskiego - Stanisławem Austem. Q

Wszem i wobec to raczej o tym nie mówił. Lubił uchodzić za miejscowego "mecenasa sztuki", swoją posiadłość w Petrykozach uważał za miejsce krzewiące kulturę wysoką w gm. Żabia Wola, koncentrował się przede wszystkim na sztuce, podczas spotkań skupiał się właśnie przede wszystkim na sztukach pięknych i aktorstwie. Byćmoże w rozmowach prywatnych wspominał o swych korzeniach, ale takich z panem Wojciechem nie prowadziłem. Q

Jeżeli chodzi o taki "niedzielny wypad" to chyba tez potrzebujesz pozwolenia. I nie jestem pewien ale musisz chyba tez podać obszar badań, miejsce poszukiwań i czas, przez jaki będziesz prowadził poszukiwania. Zauważ, że art 1 ust 1 pkt 4 wspomnianego przeze mnie Rozporządzenia z dn. 09.06.2004 mówi, że pozwolenia wymaga tylko poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych w zabytkach wpisanych do rejestru zabytków przy użyciu np. wykrywacza metali. http://www.infor.pl/dziennik-ustaw,rok,200...atorskich-.html http://lex.pl/serwis/du/2004/0650.htm Może powyższe linki okażą się jeszcze przydatne. Q

USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami Art. 36. 1. Pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga: 1) prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru; 2) wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku; 3) prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru; 4) prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru; 5) prowadzenie badań archeologicznych; 6) przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru; 7) trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru, z naruszeniem ustalonego tradycją wystroju wnętrza, w którym zabytek ten się znajduje; 8 ) dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru; 9) zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzystania z tego zabytku; 10) umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych, tablic, reklam oraz napisów, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1; 11) podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru; 12) poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków archeologicznych, przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania. 2. Na polskich obszarach morskich pozwolenie na podejmowanie działań, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 12, wydaje dyrektor urzędu morskiego w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków właściwym dla miejsca siedziby urzędu morskiego. 3. Pozwolenia, o których mowa w ust. 1, mogą określać warunki, które zapobiegną uszkodzeniu lub zniszczeniu zabytku. 4. Wojewódzki konserwator zabytków może uzależnić wydanie pozwolenia na podejmowanie działań, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 9 i 11, od przeprowadzenia, na koszt wnioskodawcy, niezbędnych badań konserwatorskich, architektonicznych lub archeologicznych. Egzemplarz dokumentacji badań jest przekazywany nieodpłatnie wojewódzkiemu konserwatorowi zabytków. 5. Pozwolenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania z zabytku wpisanego do rejestru, wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu albo ograniczonego prawa rzeczowego lub stosunku zobowiązaniowego. 6. Pozwolenie na prowadzenie badań archeologicznych wydaje się na wniosek osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania z nieruchomości, wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, trwałego zarządu albo ograniczonego prawa rzeczowego lub stosunku zobowiązaniowego. 7. Pozwolenie na prowadzenie badań konserwatorskich i architektonicznych przy zabytku wpisanym do rejestru albo badań archeologicznych lub poszukiwań ukrytych bądź porzuconych zabytków ruchomych, w tym zabytków archeologicznych, wydaje się również na wniosek osób fizycznych albo jednostek organizacyjnych zamierzających prowadzić te badania lub poszukiwania. W przypadku nieuzyskania zgody właściciela lub posiadacza nieruchomości na przeprowadzenie tych badań lub poszukiwań przepisy art. 30 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 8. Uzyskanie pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na podjęcie robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru nie zwalnia z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, w przypadkach określonych przepisami Prawa budowlanego. Jeśli chodzi o poszukiwania to reguluje je Rozporządzenie Ministra Kultury z dn. 09.06.2004 r. W Polsce do używania wykrywaczy metali potrzebne są specjalne pozwolenia. Nie można na własną rękę prowadzić poszukiwań archeologicznych za pomocą tego typu sprzętu. Pozwolenie można uzyskać u odpowiedniego wojewódzkiego konserwatora zabytków. Pozdrawiam! Q

Ja 1 maja osobiście wolałem spędzić ze znajomymi na grillu. Pogoda nie najlepsza, ale liczy się towarzystwo. Zamiast męczyć się na pochodzie w ten właśnie sposób uczciłem Święto Pracy. Skoro ten dzień jest Świętem Pracy, to ja, jako "człowiek pracy" postanowiłem uczcić go nie pracując i wcale się nie frasując i męczyć, co jest tego dnia przywilejem ludzi pracy. (wiem, wiem, to brzmi jak bełkot ) Jednak może ktoś z forumowiczów się wybrał i podzieli się wrażeniami? Q

Rzeczywiście muszę się z Tobą zgodzić Wrooblu. Jednak pamiętajmy, że niektóre utwory znamy ze słuchu. Nie chcę tu za bardzo off-topować, ale są ludzie, którzy znali część wersów Inwokacji Pana Tadeusza nigdy nie mając tej książki w ręku. Niemniej jednak nie każdy utwór jest tak znany jak Pan Tadeusz (w Polsce oczywiście). To tylko taka moja mała dygresja, niemniej jednak dziękuję za zwrócenie uwagi. To nie reguła. Rzeczywiście nie zawsze rymowanie jest potrzebne, jednak też nie zawsze rymy sprawiają, że utwór staje się mało poważny. Nie każdy utwór rymowany jest pokroju Siała baba mak, nie wiedziała jak.... Q

1.Apsyda (absyda) - pomieszczenie na planie trójliścia, półkola, półelipsy, podkowy, trapezu albo wieloboku, zamykające prezbiterium bądź nawę; pomieszczenie wyodrębnione albo wtopione w bryłę budynku. Absyda pojawiła się już w architekturze starożytnej (Rzym). 2.Architraw (Epistyl) 3.Archiwolta 4.Arkada 5.Atrium 6.Attyka 7.Bęben (tambur) 8.Blanki (krenelaż) 9.Boniowanie 10.Bukranion 11.Czasza 12.Eksedra 13.Empora 14.Fasada 15.Filar 16.Gzyms 17.Interkolumnium 18.Kaseton 19.Kolumna 20.Kolumnada 21.Koncha (Półkopuła) 22.Kopuła 23.Laskowanie 24.Latarnia 25.Lizena 26.Maswerk 27.Narteks 28.Nawa . 29.Pastoforia 30.Pendentyw (Żagielek) 32.Pinakiel 33.Plan 34.Plinta 35.Portal 36.Porte-fenetre 37.Portyk 38.Prezbiterium (chór) 39.Przęsło 40.Przypora (Skarpa, Szkarpa) 41.Rozeta 42.Ryzalit 43.Rzygacz 44.Sklepienie 45.Tempietto 46.Tralka 47.Transept – nawa poprzeczna. 48.Trompa 49.Tympanon (Fronton, Przyczółek) 50.Więźba dachowa 51.Wimperga 52.Żabka ___________________________________ POWYŻSZY SŁOWNIK JEST WERSJĄ NIEUKOŃCZONĄ. WRAZ Z UPŁYWEM CZASU DOJDĄ DEFINICJE I NOWE POJĘCIA. JEDNAK JEŚLI UWAŻASZ, ŻE ZAMIESZCZONE DEFINICJE SĄ BŁĘDNE LUB BUDZĄ TWOJE ZASTRZEŻENIA, PROSZĘ SKONTAKTOWAĆ SIĘ ZE MNĄ PRZEZ POCZTĘ PM. MILE WIDZIANE TAKŻE PROPOZYCJE ZAMIESZCZENIA NOWYCH POJĘĆ. MODERATOR Q

PAŃSTWOWE MUZEUM ETNOGRAFICZNE W WARSZAWIE Tablica Informacyjna: Dyrektor muzeum: dr Adam Czyżewski Adres: ul. Kredytowa 1 00-056 Warszawa tel: +48 22 827 76 41-46 fax: + 48 22 827 66 69 e-mail: sekretariat@ethnomuseum.pl Dyrektor Muzeum: (22) 826 81 78 lub (22) 827 76 41-46, wew. 230 Zastępca Dyrektora Muzeum: (22) 827 66 69 lub (22) 827 76 41-46, wew. 231 Sekretariat: (22) 827 76 41-46, wew. 230 lub 231 godziny otwarcia: poniedziałek: nieczynne wtorek, środa, czwartek: 10:00 - 18:00 piątek: 12:00 - 20:00 sobota*, niedziela: 11:00 - 19:00 Cennik: bilet ulgowy 4.00 PLN bilet normalny 8.00 PLN *w soboty wstęp bezpłatny O muzeum: Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, założone w 1888 roku, jest najstarszym muzeum tego typu w Polsce. Może poszczycić się również największymi w kraju zbiorami etnograficznych obiektów i archiwaliów, które liczą ponad 76 tysięcy obiektów własnych, blisko 2,5 tysiąca depozytów i ponad 170 tysięcy różnych archiwaliów. Wystawy stałe: 1.Podniebny lot. Magiczna broń Azji. Wg scenariusza Jacka Szelegejda (Rok powstania - 2007). 2.Afryka. Wg scenariusza Jolanty Koziorowskiej (Rok powstania - 2006). 3.Australia i Oceania. Wg scenariusza Roberta Andrzeja Dula (Rok powstania - 2006). 4.Galeria polskiej sztuki ludowej. Wg scenariusza Jagody Migdał (Rok powstania - 2008). 5.Rękodzieło i rzemiosło ludowe. Wg scenariusza Małgorzaty Jaszczołt (Rok powstania - 2006). 6.Polskie obrzędy doroczne. Wg scenariusza Barbary Ogrodowskiej (Rok powstania - 1973). 7.Zwykłe – niezwykłe. Fascynujące kolekcje Państwowego Muzeum Etnograficznego. Wystawa jubileuszowa z okazji 120.lecia Muzeum. Kurator wystawy: Małgorzata Orlewicz. Wg scenariusza: Joanny Bartuszek, Anity Brody, Roberta A. Dul, Rafała Gorczycy, Małgorzaty Jaszczołty i Jolanty Koziorowskiej (Rok powstania - 2008). Krótko o zbiorach: 1.Kolekcja polska Kolekcję polską tworzy zespół 54600 zabytków obrazujących najważniejsze dziedziny tradycyjnej kultury ludowej oraz dokumentacja współczesnej twórczości ludowej i naiwnej. Zbiory z zakresu gospodarki podstawowej i rzemiosła, liczą blisko 13500 eksponatów. Kolekcja folkloru to ponad 7200 muzealiów. Zbiór ten gromadzi przedmioty związane z wiejską obyczajowością doroczną i rodzinną oraz szeroko rozumianym życiem społecznym zbiorowości lokalnych. Zespół polskich strojów ludowych i tkanin należy do największych tego typu w Polsce. Liczy ponad 12500 obiektów. 2.Kolekcja europejska Kolekcja europejska liczy ponad 3400 muzealiów. Najliczniejsze zbiory pochodzą z Ukrainy (z wyodrębnioną kolekcją huculską - 676 eksponatów) oraz krajów bałkańskich (Bułgarii i Albanii - 713 eksponaty). Ponadto w jej skład wchodzą także zespoły obiektów z Białorusi, Litwy, Łotwy, Rosji, Słowacji, Macedonii, Węgier, Rumunii, Danii oraz mniejsze z obszaru innych państw europejskich. Q

Spotkanie z irlandzką muzyką ludową. 5 maja 2010, środa, godz. 18.00 Wstęp: dr Tomasz Nowak, muzykolog, Uniwersytet Warszawski Wystąpią: Mary Mitchell-Ingoldsby (dudy uileann) oraz Aoife Granville (flet irlandzki, skrzypce) Wstęp wolny "Spotkanie..." jest organizowane przez PME, BP UW i Ambasadę Irlandii w Polsce. Q

O ile wiem, to córka Muhammada Aliego (Zuhra) była opętana przez diabelskie moce. Żaden medyk nie był w stanie jej pomóc. W końcu patriarcha Piotr VII nakazał Janowi bp.-owi Minufiji "uzdrowić" Zuhrę. Janowi się udało, a Ali bardzo chciał w jakiś sposób wynagrodzić biskupa. Jan poprosił o nieograniczone prawo do wznoszenia kościołów oraz równouprawnienie dla Koptów, do czego Ali się zobowiązał. Jak było naprawdę - nie wiem. Q

Zdaniem tamtejszej Administracji likwidacja podziału na historię powszechną i Polski sprawiła, że forum jest bardziej czytelne i przejrzyste. Jak na razie aktywnośc nie jest powalająca, ale może te zmiany kogoś przyciągną. Ciekawy jest dział "Fora autorskie" (or sth ), w którym eksperci prowadzą własne autorskie działy, nawet jeśli mają bardzo wąską specjalizację. Po tym względem HistMag jest pionierski. W sumie ten pomysł nawet przypadł mi do gustu. Q

A jak Wam się wydaje. Czy można powiedzieć, że zjednoczona pod egidą Prus Rzesza była w porównaniu z Włochami, hmm.. bardziej federacyjna? Czy "kraje składowe" Cesarstwa Niemieckiego miały większą niezależność niż włoskie? Tzn. czy pod tym względem Italia była bardziej "zunifikowana" (pomijając różnice gospodarcze między północą a południem)? A może warto by wspomnieć o stosunku poszczególnych państw niemieckich i włoskich wobec zjednoczenia? Q

Wystawa "Tak jest. Marcin Maciejowski" W dniach 26 marca - 23 maja 2010 roku możemy podziwiać pierwszą w Polsce tak obszerną wystawę prac Marcina Maciejowskiego. Do obejrzenia ponad sto obrazów, w większości z ostatnich lat, wypożyczonych z kolekcji muzealnych i prywatnych z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Polski, Austrii i Stanów Zjednoczonych. Kilka prac artysta namalował specjalnie na ten swój pierwszy, indywidualny pokaz w muzeum. Marcin Maciejowski - urodził się w 1974 roku w Bibicach niedaleko Krakowa, mieszka w Krakowie. Po Technikum Budowlanym w Krzeszowicach, studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej (1994-1996) i grafikę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zadebiutował jeszcze jako student, w drugiej połowie lat 90 XX wieku. W latach 1996–2001 był członkiem Grupy Ładnie (razem z Rafałem Bujnowskim, Markiem Firkiem, Wilhelmem Sasnalem i Józefem Tomczykiem „Kurosawą”), redaktorem i współwydawcą „Pisma we Wtorek”. W latach 2000-2002 robił ilustracje do „Machiny”, a od 2002 roku współpracuje z „Przekrojem”. W 2002 roku został laureatem Paszportu „Polityki” za „spostrzegawczość i dowcip oraz nowatorskie wykorzystanie stylistyki reklamy do opisu emocji naszych czasów". kurator wystawy: Goschka Gawlik koordynator: Grażyna Kulawik autor aranżacji wystawy: Marcin Mikos Bilety: normalny - 8 zł ulgowy - 4 zł rodzinny - 16 zł grupowy normalny - 6 zł grupowy ulgowy - 3 zł Patronat medialny: TVP Kraków, Radio Kraków, Gazeta Wyborcza, Przekrój, Art & Business, Sztuka.pl, AMS, Onet.pl, Magiczny Kraków, Krakow Post. Cracow-life.com, Kurs na Kurs, Artinfo.pl Q