peteradam

Przeczytalem wspomnienia Majewskiego (rezyser, od "Zakletych rewirow") i Kydrynskiego. Majewskiemu szkoda bylo, ze przez 45 lat nie mogl pomiatac sluzacymi jako pochodzacy ze szlachty i teraz, ze mu wolno, wyzywa sie na bylej wladzy, ktora lozyla na jego filmy i posylala go festiwale filmowe. A Kydrynski tez nagle sie zrobil odwazny, bo tez mozna, wiec on tez musi te byla wladze kopnac skoro lezy na ziemi. A rozpisuje sie [xxx] jak mu ta wladza dala sie za darmo rozbijac od Londynu do Australii (i tylko raz musial ucierpiec wyjazd do ZSRR, zeby polskich artstow tam prezentowac). Dech zapierajacy cynizm i hipokryzja. Obie ksiazki napisane piec albo wiecej lat temu.

Wydaje sie, ze ci protestujacy gryzli reke, ktora ich zywila. W Ameryce byloby nie do pomyslenia, zeby panstwo utrzymywalo aktorow, placilo za filmy, a potem je pokazywalo w kinach czy one ludzi interesowaly czy nie. Panstwo dalo im robic w zyciu to co robilo ich zycie wartosciowym (zeby juz nie wspominac tez pokrytych przez panstwo wyjazdow zagranicznych, na ktore ilu innych obywateli PRL moglo sobie pozwolic). I nie musieli sie sprzedawac i gryzc miedzy soba o role jak w Ameryce. A im w glowie sie pomieszalo i bohaterskie pozy zaczeli przyjmowac. Ze tez to panstwo nie zazadalo wtedy zwrotu tego co w nich zainwestowalo.