maire
Użytkownicy-
Zawartość
19 -
Rejestracja
-
Ostatnia wizyta
O maire
-
Tytuł
Ranga: Licealista
- Urodziny 06/06/1991
Poprzednie pola
-
Specjalizacja
Starożytność
Informacje o profilu
-
Płeć
Kobieta
-
Lokalizacja
Podkarpacie
-
W Polsce jest 18195 osób o nazwisku Z....... Zamieszkują oni w 365 różnych powiatach i miastach. Najwięcej zameldowanych jest w Warszawa ,a dokładnie 1517. Dalsze powiaty/miasta ze szczególnie dużą liczbą osób o tym nazwisku m. Białystok (492), Grajewo (304), m. Wrocław (291), m. Łódź (283), Gdańsk (280), Białystok (239), Szczecin (232), Wysokie Mazowieckie (221) i Wołomin z liczbą wpisów 221.
-
http://www.humanitas.pl/
-
Tak wiem, zaczęłam nawet, ale zablokowałam się na etapie podróży do Lwowa i urzędu ukraińskiego
-
Może niedługo założymy nowy temat kojarzący małżeństwa? będziemy kultywować polską tradycję Ten ród z tamtym, ten z tamtym, oj, tutaj nie ma mowy o małżeństwie! Ale teraz powracając do tematu, wedle wyszukiwarki pięczętuję się herbami: Jastrzębiec, Jelita, Lubicz i Rola. Zabawne, bo wedle Wielkiego Herbarza - herbem Godziemba. Zanim nazwisko uległo przekształceniu, rodzina pieczętowała się 11 herbami. I jak tutaj odnaleźć swe korzenie? Ach
-
Osobiście podzielam zdanie prof. Kolankowskiego, że unie pomiędzy Polską a Litwą były tylko dwie. Reszta uni (Horodle, ugoda w Ostrowie, wileńsko-radomska, gordzieńska) były raczej formą stabilizacji wewnętrznej obu państw. Unia najpierw była osłabiona przez Witolda, który bratał się z Krzyżakami, później osłabił ją sam Jabiełło, który uznał jego tytuł dożywotniej władzy wielkoksiążęcej na Litwie bez porozumienia z panami polskimi, później zjednoczyła nas znowu wygrana pod Grunwaldem (silna pozycja Jagiełły nie tylko w państwie, ale i Europie), później znowu następca Witolda - Świdrygiełło dążył do zerwania uni, mieliśmy ostrą polityczną walkę, dalej sporu zażegnał Zygmunt Kiejstutowicz, unia grodzieńska, usankcjonowanie wspólnego wyboru wielkiego księcia na Litwie - było spokojnie do momentu, aż go zamordowali, później rządy Kazimierza Jagiellończyka (W.ks.Litwy) i był znowu spokój, kiedy obrali go na króla Polski. Po jego śmierci - problemy, bo na Litwie obrany Aleksander I a w Polsce Jan Olbracht. No, słowem - cuda na kiju Poza tym, trzeba by jeszcze rozpatrywać rangę uni w Mielniku, gdzie powstał pierwszy projekt uni realnej, ale sejm litewski, mówiąć brzydko, olał Polaków i znów doszło do osłabienia uni i praktycznego jej zerwania. Ogół stounków uni polsko-litewskich jest bardzo zagmatwany i niestabilny. Raz się godzili, współpracowali a zaraz wzajemnie podstawiali "haki". Litwa po odzyskaniu swojej Żmudzi praktycznie wyłączyła się z wojny z Krzyżakami a momentami nawet zdawała się wspierać Zakon, traktując go jako potencjalnego sojusznika w rozgrywkach z Polakami (nie jeste jednak tylko pewna, czy to było po uni w Horodle czy przed). Zatem unia w Krewie i unia w Lublinie są jakby dwoma centralnymi , znączącymi elementami stosunków polsko-litewskich. ps. jeszcze taka mała dygresyjka dotycząca oceny uni lubelskiej; u nas historycy podają dobre i złe strony, na Litwie chylą się bardziej ku negatywnym skutkom a najciekawiej osądzają to Ukraińcy i Białorusini. Nasz historyk posiadał kiedyś uczennicę, która mówiła dobrze po ukraińsku - dostała zadanie sprawdzenia w ukraińskich źródłach oceny na temat uni lubelskiej, co ciekawe - Ukraińcy nie dopatrzyli się żadnych plusów wynikających z uni realnej między Polską a Litwą
-
Najsłabszy z Jagiellonów
maire odpowiedział Jarpen Zigrin → temat → Polska Andegawenów i Jagiellonów (1386 r. - 1572 r.)
Warneńczyk był po prostu romantykiem ps. Ja także mam mieszane uczucia w stosunku do osoby Zygmunta Augusta - doprowadzenie do uni lubelskiej w późniejszym czasie doprowadziło do wplątania Polski w szereg konfliktów ( Księstwo Moskiewskie itd.), poza tym nasi magnaci, którzy przenieśli się na Litwę, poczuli się jak ptaszki wypuszczone z klatki, co doprowadziło do znacznego wzmocnienia ich pozycji a wiadomo, że to nigdy do niczego dobrego nie prowadziło. Myślę też, że do końca nie "podołaliśmy" zacofanej Litwie, zamiast podciągnąć ją w górę, to bardziej popłyneliśmy razem z nią w dół. -
Klejstenes - był dobrym politycznym strategiem
-
a ja jestem za Memfis z kilku względów; była w dogodnym, centralnym miejscu państwa, świetna stolica - była głównym ośrodkiem Dolnego Egiptu, który prowadził (ograniczone, ale jednak!) kontakty z Bliskim Wschodem. Później i tak stała się centralnym ośrodkiem starożytnego państwa. Słowem - nie za blisko, nie za daleko
-
właśnie, nasunęło mi się kolejne pytanie, bo nie jestem pewna - czy urząd satrapów był określany mianem "oczy i uszy królewskie" czy dotyczyło to innego urzędu?
-
Moda w prehistorii - ubrania
maire odpowiedział Achilles → temat → Prehistoria (ok. 4,5 mln lat p.n.e. - ok. 3500 r. p.n.e.)
Ależ moi drodzy - myślę, że mówienie o modzie to drobna przesada, zwłaszcza w przypadku Neandertalczyków, którzy jako pierwsi zaczęli się ubierać. Ja bym to bardziej podciągnęła do tworzenia się kultury, w końcu oprócz wykorzystywania skór, potrafili porozumiewać się i tworzyli elementy kultu (kwiaty w grobach, czaszki malowane czerwonym barwnikiem, kanibalizm rytualny). Zwrócę się jeszcze do Capricornus - genialny projektanci pokroju Diora, Chanel, Valentino - owszem, dyktują trendy w modzie, ale nie są one analogiczne. Posiadają podobne elementy, ale cała zabawa z modą polega na tworzeniu czegoś nowego, odkrywaniu, łączeniu - to też sztuka. Moda uliczna(codzienna) zaś, jest raczej jej marnym odbiciem, przeciętny szaraczek to modowy epigon. Na ten temat można by dłuugo dyskutować -
Ale to zabawne, bo "moda" na słowiańskie imona powraca, sama znam (niestety!) Dobromira, Przemysława, Bogumiły, Włodzimierzów, Jurandów Sama synowi dałabym na imię Sambor
-
no, ładnie, to może jeszcze znajdę jakieś skarby? bawiłeś się jakimiś interesującymi zabawkami? a teraz na poważnie, tajemnica rozwiązana - jest to IRAQ-250 FILS, rok 1980 - 81
-
to jest już poszlaka... dziękuję
-
o, to by się zgadzało - trochę pogrzebałam w numizmatyce arabskiej i właśnie odnalazłam monety z Algerii z 1981, które posiadały podobny kształt i formę zapisu