Mam zadanie:
Zapoznaj się z fragmentem pracy wybitnego historyka, znawcy dziejów Polski w XIX w. Czy rozpowszechniony w XIX stereotyp Polaków jako narodu powstańców był zgodny z prawdą?
Tekst źródłowy:
„W ciągu owych 123 lat przeżyliśmy sześć powstań i jedną rewolucję (1905-10907). To sporo ale to nie znaczy by wszyscy Polacy walczyli caly ten czas bez przerwy. Wrecz przeciwnie: da się powiedzieć że tylko mniejszość narodu i to w rzadkich odstępach czasu podejmowała przygotowania do walki zbrojnej. Natomiast da się zaprzeczyć że ogól Polaków uświadomionych narodowo w ciągu całego okresu niewoli tęskni do niepodległości; że gotów by opowiedzieć się za sprawą polską, gdyby się zdało, że nadeszła stosowna pora; że gotów był również poprzeć, przynajmniej w teorii każdy zabieg służący wzmocnieniu sił narodowych i świadomości narodowej”.
Moja odpowiedz:
Uważam, że rozpowszechniony w XIX w stereotyp Polaków jako narodu powstańców był zgodny z prawdą.
W tekście źródłowym jest mowa o 6 powstaniach oraz o 1 rewolucji. Z tego wynika, że Polacy ciągle walczyli za pomocą powstań, manifestacji czy rewolucji próbowali odzyskać niepodległość nawet za cenę własnego życia.
W sercach polaków była nadzieja, która powodowała że nikt z narodu polskiego nie rezygnował z walki o wolność, przywrócenie języka oraz swobody nie tylko wyznaniowej czy politycznej.
Bardzo proszę o sprawdzenie i ewentualnie korektę
