Dragan

Tak,tylko co według Ciebie zrobiłaby Rosja wobec groźby wybuchu wojny z Austrią, mając na karku Turków i Prusaków, którzy byli dla Rosjan strategicznym partnerem na zachodzie Europy? Nadal uważam,że to znacząca liczba. Rozumiem, że to pytanie retoryczne, wiadomo czym. Zbyłeś jednak moją wypowiedź dot. Czartoryskich. Warto odnotować, że od Króla odwrócili się w pewnym momencie jego najwięksi stronnicy. W tamtym czasie praktycznie każda akcja zbrojna nie miała szans powodzenia. Ja poprostu zwracam uwagę na sprzeciwienie się Konfederatów dyktatowi carycy. Bogu ducha winnego? No według nich to król przybijał wszystkie pomysły Katarzyny,był narzuconym przez Rosjan władcą,uległym wobec ich rządań. Fakt,jednakże nie zmienia to faktu,że Konfederaci nie zamordowaliby Króla. To jak nazwiesz tych,którzy przyłączają się do inicjatywy debili? Według mnie kompromitacją króla,było przyłączenie się do Targowicy,szczególnie że to jego obóz, był twórcą wszystkich reform,a losy wojny jeszcze nie były w tym momencie rozstrzygnięte. Myślę, że Ty nie przekonasz mnie, a ja Ciebie Jesteś zdecydowanym krytykiem Konfederacji, ja staram się spojrzeć na to przez pryzmat ich uczestników i nie twierdze,że mi się to udaje. Jednkaże uważam, że nie można całkowicie przekreślać jej założeń. Według mnie o wiele bardziej kuriozalnym wydarzeniem, było przyłączenie się Króla do często poruszanej przez nas Targowicy. Pozdrawiam

Zgadzam się, ale chodziło mi o 1-szy rozbiór. I o sytuację od koronacji Stanisława Augusta do roku 1772 No dobrze...Tylko pozostaje pytanie co z tego? Po 1-sze Rosja i tak przyjęłaby propozycję Prus ze względu na wojnę prowadzoną z Turcją, a nie mogła pozwolić, żeby w Polsce działo się coś bez niej. Po 2-gie dokonanie rozbioru, uspokoiło sytuację z Austrią, która przestała przebąkiwać o możliwej pomocy Turcji. Dla Rosji dokonanie rozbioru, było załatwieniem wielu spraw za niewielką cenę. Czy nie należało tego burzyć? Według mnie nie była to zdrowa sytuacja Polska kompletnie straciła samodzielność i tego stanu nie można, było tolerować Zgadzam się, chciałem po prostu podkreślić skalę tego wydarzenia. Myślę, że jak na ówczesne szlacheckie realia, była to liczba godna podkreślenia No właśnie. Czartoryscy mniej więcej od roku 1768 starali się przekonać Poniatowskiego o konieczności oporu wobec Rosji( przez co zajęto im część majątków). Nawet ich przerażała uległość króla wobec Katarzyny. Zresztą ambasador M.Wołkoński zarządał w rozmowie z królem wyłączenia Czartoryskich z prowadzenia polityki i podejmowania decyzji. Ponadto Czartoryscy podobnie, jak Konfederaci żądali cofnięcia równouprawnienia politycznego dla innowierców i tzw. Praw Kardynalnych Jasne, działania szlachty były toporne, jak to na naszą szlachtę przystało, ale dziwi mnie potępianie Konfederatów. Co do Pułaskiego, nie był królobójcą. Wogóle porwanie Króla można odczytać, jako akt rozpaczy. Konfederaci najprawdopodniej od początku nie chcieli go zabić, a jedynie mieć go jako kartę przetargową...tak naprawdę to sami chyba nie wiedzieli co z nim zrobić i po pewnym czasie go wypuścili. Pułaski nie miał zmysłu politycznego, bo przede wszystkim był żołnierzem. Wśród szlachty brakowało polityków... Jedno jest pewne-Konfederacja, była 1-szym poważnym sprzeciwem wobec niedopuszczalnych działań Rosjan. Co do Kołłątaja. Zwróciłem uwagę na Targowicę, żeby pokazać o wiele większą szkodliwość tamtego wydarzenia. Wielu wybitnych Polaków tamtego okresu wykazało się ogromną naiwnością uważając,że po porzuceniu walki Rosja zgodzi się na zachowanie części reform. Po tym co wydarzyło się 20 lat wcześniej powinni wiedzieć, że to niemożliwe. Pozdrawiam

Witam! Na początku witam wszystkich użytkowników, jako nowy członek forum. Co do tematu muszę się nie zgodzić z większością opinii. Jasne...Działania Konfederacji, były źle prowadzone, a próba porwania króla, była gwoździem do ich trumny. Warto, jednak spojrzeć choćby na to, że w ciągu trwania walk, po stronie konfederatów przewinęło się ok. 200 tys. osób-to świadczy o skali tego wydarzenia(oczywiście nie w tym samym czasie). Kompletnym nieporozumieniem są dla mnie wywody w stylu: brak konfederacji=brak rozbiorów, albo "mogli siedzieć cicho...". Po pierwsze Rzeczpospolitą i tak czekałaby katastrofa. Każda próba reform skończyłaby się interwencją wojskową( Austrii, Rosji i Prusom zależało na utrzymywaniu naszego kraju w anarchii), a brak reform oznaczał rozkład państwa i całkowity zastój cywilizacyjny, co doprowadziłoby do całkowitego uzależnienia kraju od woli obcych mocarstw. Po drugie wszyscy użytkownicy, którzy uważają, że Konfederaci sprowokowali w jakimś stopniu I zabór powinni cofnąć się do roku 1767, gdy w granicę Rzeczpospolitej wkroczyła 40-tys. armia Rosyjska na czele z przywoływanem już N. Repninem. De facto, było to rozpoczęcie okupacji naszego kraju. Kolejnym argumentem w obronie Konfederatów jest spojrzenie na tą sprawę przez pryzmat szlachecki tamtych czasów. Trudno dziwić się szlachcie, że dość nieufnie odnosiła się do reform króla, który kilka lat wcześniej został wybrany dzięki liczbie rosyjskich bagnetów. Na ich oczach demontowano dotychczasowy ustrój, znany ich ojcom, dziadom itd. O niechęci wobec tych zmian może świadczyć choćby odwrócenie się od króla sprzyjających mu Czartoryskich. Co więc zrobiła szlachta? Zawiązała Konfederację(jedyny znany szlachcie sposób walki o interesy) w obronie "indepedencji" kraju. Proszę o to, żeby minusy nie przysłoniły całkowicie plusów Konfederacji nie da się nawet porównać do Targowicy, w której szeregi wstąpił sam Król... Pozdrawiam