Skocz do zawartości

grzegorz

Użytkownicy
  • Zawartość

    113
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Posty dodane przez grzegorz


  1. Najwyższy czas napisać coś o rannych , którzy znależli się w Śródmieściu.

    Pchor.Sylwek - St. Krasuski , ranny 20.08.44 r. / przestrzał prawego płuca/ , Śródmieście Punkt Opatrunkowy, Górskiego 3 , lista rannych , dokument sporządzony 31.08.44 .

    Pchor.Lot, Zdzich - Z. Klimczak , 28.08.44 przybył do PCK , Pierackiego 3/5 , 30.08.44 znalazł się w szpitalu na ul.Kopernika 13, od 2.10.44 Szpital Maltański, Sniadeckich 17/ strzaskanie kości ramieniowej/.

    Pchor. Grzegorz- J. Krukowski , ranny 23.09.44, Szpital Maltański , Sniadeckich 17 / złamanie ręki dwukrotnie/.

    Pchor. Roman- M.Gadomski, ranny 31.08.44 , Szpital PKO ul. Świetokrzyska , Szpital Maltański / postrzał dłoni, urwanie 2 palców/.

    Pchor. Alina - J. Mond , ranny 5.08.44 , Szpital Maltński / pzrestrzelone prawe przedramię ze zlamaniem kości/.

    Pchor. Bratkiewicz , ranny 31.08.44 , Szpital Maltański / odłamek w lewej ręce /, wypisany 2.10.44.

    Strz. Kazik , ur.22.11.1928, ranny 22.08.44, Szpital Maltański/ odłamek w lewej nodze i lewej łopatce/.

    Strz. Kazik , ur. 29.11.1929 , Szpital Maltański / rana szarpana, odłamek w płucach/.

    Pchor. Danet , ur. 11.06.1918 , Szpital Maltański / amputacja palca/.

    Strz. Pegaz , ur.1.4.1921 , Szpital Maltański przybył 9.9.44 / rana szarpana 3 palca prawej nogi/, wypisany 25.9.44 do szpitala Sano.

    St.strz. Góral , Szpital Maltański przybył 14.9.44 / postrzał pośladka, porażenie stosu pacierzowego/.

    Strz.Waza , Szpital Maltański, ranny 12.08.44 / odłamek w prawym podudziu/, wypisany 17.9.44.


  2. T. Stachowiak

    ...w prawo od włazu , gdzie majaczyły jakieś drzewka. Były to choinki, czy świerki rosnące przy jakiejś figurce świętego, stojącej niedaleko wylotu ul. Senatorskiej w Pl. Bankowy. Tam , przy por. Cedro gromadzili się żołnierze naszego plutonu w oczekiwaniu na wyjście całego plutonu. Po mojej lewej stronie, na skraju choinek od strony głębi ul. Senatorskiej przykucnął przewodnik kanałowy...

    T. Stachowiak podaje w swoich wspomnieniach miejsce śmierci por.Cedro

    ...por Cedro nie żyje, że poległ w głębi ul. Senatorskiej / na wysokości kościoła Św. Antoniego/, gdzie udał się

    z Mułkiem i kilkoma żołnierzami w celu ubezpieczenia naszych pozycji od tamtej strony...

    To jest informacja , którą warto wykorzystać i szukać wspomnień strzelca Mułka.


  3. Wspomnienia T. Stachowiaka

    ... Gdy pluton por.Cedro zajął już swoje pozycje i strzelał... z kanału wyszła jeszcze nieliczna grupa żołnierzy

    Czaty z oficerem, którego znałem z widzenia z Woli i ze Starówki , lecz nie mogę dzisiaj z całą pewnością

    stwierdzić, kto to był. Prawdopodobnie por. Jędras , gdyz jego oddział miał iść w kanale za naszym plutonem

    - i tak twierdzi kpt. Motyl-Zbigniew Ścibor-Rylski. Wg mojej pamięci był to jednak ppor. Szczęsny...

    Relacja T. Stachowiaka z 1979 r. Dopiero Z. Jędrzejewski w swojej książce " Od września do września"

    wydanej w 1989 r. napisał, że tym oficerem był por. Marek- Z. Marczyk.

    Dalej T. Stachowiak wspomina tak :

    ... Oficera, którego widziałem blisko włazu, koło choinek ( pamiętam, że miał coś białego, jakby bandaż)

    skojarzyłem sobie z osobą por. Szczęsnego...

    Por. Marek został ranny 29.08.44 r. ( uszkodzenie kości czaszki ) , opatrzony w szpitalu batalionowym na Podwalu 19 i z obandażowaną głową powrócił do plutonu.


  4. Harasymowicz Stanisław Wacław ps. Lalka , ur. 26.10.1917 r. Lwów , ppor. rez. artylerii.

    W Kampanii Wrześniowej 1939 r. w 1 Pułku Obrony Warszawy. Po kapitulacji przedostał się do Anglii.

    Przeszkolony jako cichociemny w dywersji i propagandzie. Zaprzysieżony 5.11.43 r. Zrzucony

    16/17.04.44 r. w ekipie XLVI w okolicy Tłuszcza. Przeznaczony wraz z grupą kpt. Zgody do 30 Poleskiej

    Dywizji Piechoty AK. W Powstaniu Warszawskim dowódca drużyny, od 6 (9).08.44 r. dca plutonu Mieczyków.

    Ciężko ranny 10.08.44 r. na Stawkach. Ponownie ranny w drodze do szpitala. Zmarł 11.08.44 r. w szpitalu

    św. Jana Bożego. Odznaczony pośmiertnie VM V kl. rozkazem Dowódcy AK nr 512 z dnia 2.10.44 r.


  5. Relacja T.Stachowiaka z 1993 r.

    ...Wszyscy kurierzy zakończyli Powstanie w stopniach podporuczników, z Krzyżami Walecznych- a trzech-

    Bogdan, Roman i Sylwek odznaczeni zostali Krzyżami V kl. Orderu Virtuti Militari...

    W jaki sposób można zweryfikować nadania najwyższych odznaczeń wojskowych?

    Z Panem Stachowiakiem nie mamy żadnego problemu. Nr krzyża 12960 ( lista Kapituły Orderu Wojennego VM, Londyn), Rozkaz Dowódcy AK nr 512/BP, z dn 2 X 1944 r.

    Co z pozostałymi żołnierzami tego batalionu ? Wymienieni : Roman-Marek Gadomski, Sylwek-Stanisław Krasuski. Znane mi zamieszanie powstałe przy nadaniu VM V kl. Henrykowi Wilczkowiakowi dowodzi, Ze nie jest to temat prosty. Nie wystarczył wniosek dowódcy batalionu.


  6. Życiorys Tadeusza Stachowiaka autorstwa Agnieszki Łuczak z AIPN Poznań.

    "Bogdan","Kmicic" ; kurier Oddziału Vk KG AK, dowódca drużyny w antykomunistycznym oddziale

    partyzanckim w Wielkopolsce, ppor. AK (1 IX 1944)

    Ur.21 XII 1926 w Warszawie, syn Alfonsa ( zawodowego podoficera WP) i Janiny z d. Kończak. W 1943 ukończył II Miejskie Gimnazjum Mechaniczne w Warszawie. W grudniu 1942 został zaprzysiężony do AK (pułk "Baszta"). Od przełomu 1943 i 1944 do wybuchu powstania warszawskiego działał jako kurier Oddziału Vk KG AK ( komórka "Dworzec Wschodni"). Utrzymywał kontakty z oddziałami partyzanckimi na Kresach Wchodnich. Do 17 IX 1944 brał udział w powstaniu w batalionie "Czata 49" zgrupowania "Radosław".

    Trzykrotnie ranny, ewakuowany na prawy brzeg Wisły, był leczony w szpitalu w Śródborowie, skąd zbiegł zagrożony aresztowaniem przez NKWD.

    W grudniu 1944 został aresztowany przez WUBP w Lublinie. Przeszedł ciężkie śledztwo. W lutym 1945 zbiegł w trakcie konwojowania. Powrócił do Warszawy , a następnie zamieszkał w raz z rodzina w Bydgoszczy.Podjął pracę i naukę w gimnazjum dla dorosłych. W pażdzierniku 1945 ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną b. AK w Warszawie. Zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał z Bydgoszczy do Tuliszkowa( pow. Turek).

    Przyłączył się do oddziału Eugeniusza Kukolskiego ( wg obecnych ustaleń Kokolskiego) "Grożnego" działającego w Wielkopolsce Wschodniej. Został dowódcą liczącego ok. 30 żołnierzy patrolu na pow. Turek.

    Brał udział w kilkunastu akcjach, m.in. rozbrojeniu posterunku MO w Tuliszkowie...

    5 III 1956 został aresztowany podczas akcji grupy operacyjnej PUBP i MO z Kalisza i Turku ( 50 funkcjonariuszy) w gm. Ceków (pow. Kalisz)...

    Sądzony w procesie grupowym z żołnierzami "Grożnego" 16 IV 1946 przez Wydział Karny ds. Dorażnych SO w Poznaniu... Sprawa miała charakter pokazowy. 6 osób otrzymało wyroki śmierci, Stachowiak został skazany na dożywocie...Był więziony w Kaliszu, Strzelcach Opolskich i Barczewie. Na podstawie amnestii 1947 wyrok obnizono do 15 lat. Został zwolniony 27 X 1953.

    W latach 1956-1982 był zatrudniony w Centralnym ZarzAdzie Budowlnictwa Rolniczego w Warszawie. W 1982 przeszedł na emeryturę. Do 2000 pracował w Ministerstwie Ochrony Środowiska. Od 1968 działał społecznie w WKS "Legia" oraz w Polskim Związku Pływackim.

    Zmarł 19 I 2001 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powiązkowskim.

    Odznaczony VM V kl., dwukrotnie KW, Krzyżem AK i Warszawskim Krzyżem Powstańczym.

    24 Vii 1956 ożenił się z Zofią Stankiewicz. Miał dwoje dzieci: Bogdana ( ur. 1957) i Barbarę (ur. 1960).

    Warto przeczytać wspomnienia P. Stachowiaka:

    "Wolność otrzymałem na imieniny" Gazeta Polska 6 X 1999

    "Desant na Placu Bankowym" Zycie Warszawy 1981 nr 177

    "Żołnierze Komendy Głównej Armii Krajowej wspominają " Pomost , Warszawa 1994


  7. Trzy relacje uczestników desantu kanałowego powinny różnić się drobnymi szczegółami.

    Różnią się natomiast w podstawowych sprawach np. miejsce i czas śmierci ppor. Cedry.

    Jeżeli wszyscy twierdzą , że znależli się w fontannie , tylko żaden z tej trójki tam sie

    nie spotkał to zaczyna to być komiczne i nasuwają się wnioski i pytanie . Która z tych

    relacji jest prawdziwa? Dwóch autorów już nie żyje więc raczej nie otrzymamy zadawalającej

    każdego z nas odpowiedzi.


  8. Cytat

    P.S. Wyzej ktos pisal, ze w Torpedzie nie bylo 3 lkm. W momencie akcji na Bankowym byly. I przyjmijmy nazwe karabiny maszynowe, bo faktycznie, przyjmujac wlasciwa nomenklature - lkm-ów trzech nie bylo, ba, nawet jednego

    Fotografie P. Jerzego Tomaszewskiego przedstawiające m.in. pluton Torpedy po wyjściu z kanałów

    na ul.Wareckiej dają dowód na istnienie co najmniej dwóch karabinów maszynowych. MG-42 nosi

    Tygrys- Bogdan Ostrowski i tylko na jednym zdjęciu ( to dla wytrwałych w szukaniu) widać MG-34.

    Trzeci MG-15 był na wyposażeniu plutonu od początku Powstania i można tylko przypuszczać, że

    znalazł się w grupiie desantowej.


  9. Po śmierci dr Bolka na ul. Mławskiej sanitariat batalionu Czata 49 przestał praktycznie

    istnieć. W Śródmieściu zaistniała potrzeba odtworzenia takiego pododdziału. Oddzielne

    sanitariaty posiadały bataliony Zośka i Parasol. Co z Czatą? W artykule R.Ś-Szypiowskiego

    pojawia się na Czerniakowie ...lekarz batalionowy "Wodołaz"...Kto to taki? Czyżby to był

    dr Włodzimierz Nakwaski ps. Wodołaz? Od września 1943 r. przydzielony wraz z dr jerzym

    Kaczyńskim ps.Bogdan do oddziału Kedywu Kolegium A. W Powstaniu trudno odnależć

    ślad dr Wodołaza w Zgrupowaniu Radosław, choć przebył z nim szlak bojowy przez Wolę,

    Stare Miasto i Czerniaków, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej.


  10. Edmund Jan Gayny ps.Mocny , syn Piotra, ur.18.06.1925 r. Wodzymin pow. Płock , st.strz. z cenz.(1943 r.),

    kpr. (4.09.44 r.). Mieszkaniec Podleca w powiecie płockim. Żołnierz ZWZ i AK. W czasie Powstania Warszawskiego w plutonie por.Motyla. Ranny 5.08.44 r. na ul.Płockiej. Ulokowany w szpitalu Jana Bożego

    i ewakuowany kanałami do Śródmieścia. Włącza się do walk na Czerniakowie przez Mokotów po Śródmieście.

    W niewoli niemieckiej Stalag 344 Lamsdorf , Oflag X-C Lubeck , nr jeniecki 102559.

    Po wyzwoleniu na emigracji w Australii i póżniej w USA ( San Francisco ).


  11. Michał Stefan Rothenburg-Rościszewski ps.Miś , strz. , ur.12.05.1930 r. w Warszawie.

    Syn Witolda Rothenburg-Rościszewskiego ps.Jerzy Karewicz, Karliński, Trzebiński (1901-1943)- polityk,

    adwokat, działacz Falangi, przywódca Pobudki, od 1940 r. w KN, dca oddziału Wachlarza. Współpracował

    w ratowaniu żydów z Ireną Sendler i Janem Dobraczyńskim. Odznaczony medalem "Sprawiedliwi wśród

    Narodów Świata". Zamordowany przez Niemców w 1943 r.

    Syn Anny Rothenburg-Rościszewskiej z domu Moczarskiej (siostra Kazimierza Moczarskiego, autora książki

    " Rozmowy z katem") ps.Margot (1905-1980), sanit. w Śródmieściu w szpitalach na ul.Mokotowskiej 49

    i ul.Piusa 24.

    Strzelec Miś był jednym z najmłodszych żołnierzy batalionu Czata 49 ( 14 lat ). Dołączył do plutonu Mieczyków

    z grupą żołnierzy KN w trakcie walk na Woli. Ciężko ranny 8.08.1944 r. na Cmentarzu Ewangelickim.

    Zmarł 19.08.44 r. Centralny Szpital Powstańczy nr 1 na ul.Długiej 7.


  12. ... W murze cmentarza wybita była dziura i przez nią wchodziło się na cmentarz( ewangelicki ), gdzie była zbiórka. Tu formowały się plutony. Do mego plutonu weszło około 30 żołnierzy dotychczas mi nie znanych...

    Wspomnienia por.Czarnego-Marek Szymański wskazują , że do jego plutonu nie weszli żołnierze z Kompanii Warszawskiej. Znależli się więc w plutonie por.Piotra.

    Przybliżony skład plutonu por.Piotra w pierwszych dniach sierpnia na Woli:

    1. Por. Piotr - Zdzisław Zołociński

    2. Ppor.Dziryt - Leszek Oczechowski

    3. Pchor. Doman- Stanisław Zołociński

    4. Pchor. Kujawiak-Wiesław Knast

    5. Pchor.Podkowa- Jan Popowski

    6. Pchor. Pokrzywa- Mieczysław Żabicki

    7. Pchor. Makina - Stanisław Sommer

    8. Kpr. Polak- Kazimierz Fortuński

    9. St.strz. Wyżeł- Zbidniew Wyszyński

    10. Wachm. pchor. Topór- Jan Oczechowski

    11. Strz. Bolek- Bolesław Oczechowski

    12. Pchor. Jozue- Jan Dąbrowski

    13. Pchor. Nart, Nar- Wojciech Helbich vel Helwich

    14. St.strz. Kosek - Jan Kosek

    15. Łączn. Xenia- Ludwika Wyszomirska-Trzaska

    W Póżniejszym czasie dołączyli m.in.: st.strz. Adam-Adam Roman , st.strz.pchor. Zaporożec-Tadeusz Żurański.

    Czerniaków- dalsze wspomnienia M.Szymańskiego

    ... Z mojego plutonu, z którym wszedłem w Powstanie, został tylko Bolek. Część zginęła w natarciu na Płocką,

    gdzie i ja zostałem ranny. Niektórzy trafili do szpitala, część się pogubiła... Teraz w skład plutonu wchodzą różni ludzie. Reszta plutonu Piotra, rannego przy szpitalu św. Łazarza, tochę z innych jednostek i trochę ochotników. Jest wśród nich kilku starych żołnierzy Ruchu Oporu. Niektórzy z nich stawiali pierwsze kroki bojowe w dywersji, a potem byli w partyzantce. Przy nich nabierają doświadczenia ochotnicy...

    W wielu książkach autorzy wymieniają Kompanię Warszawską w sile trzech plutonów włączonych do batalionu Czata 49. To kolejny mit w historii tej formacji.


  13. Pluton por.Piotra składał się z żołnierzy 27 DP AK urlopowanych w Warszawie.

    Por.Piotr-Zdzisław Zołociński dca Kompanii Warszawskiej

    Por.Czarny-Marek Szymański zca dcy Kompanii Warszawskiej

    Ppor.Dziryt-Leszek Oczechowski dca plutonu Kompanii Warszawskiej

    sierż.pchor. Doman-Stanisław Zołociński Kompania Warszawska

    sierż.pchor. Podkowa- Jan Popowski Kompania Warszawska

    pchor.Pokrzywa- Mieczysław Żabicki Kompania Warszawska

    kpr.Polak-Kazimierz Fortuński Kompania Warszawska

    plut.pchor.Kujawiak- Wiesław Knast Kompania Warszawska

    pchor.Makina- Stanisław Sommer Kompania Warszawska

    Por.Motyl- Zbigniew Ścibor-Rylski dca 2 kompanii batalionu " Sokoła"

    kpr.pchor.Danek,Danet,Jaksa,Gryf- Bohdan Dębicki Szwadron 21 Pułku Ułanów

    sierż Alan, Aran-Sebastian Cardowski vel Gordowski


  14. W batalionie Czata 49 znalazło się zaledwie kilku żołnierzy Kompanii Warszawskiej. Znajdowali się w Warszawie

    na tzw. urlopie i tu zastało ich Powstanie.

    Na Woli dołączyły do oddziału Zgody dwie łączniczki z kompanii Maciek batalionu Zośka : Czesława Borkowska ps.Czesia,Czecha i Zofia Dąbrowska ps.Zośka,Jeż,Myszka.

    Zofia Dąbrowska brała udział w desancie kanałowym i znalazła się na zdjęciu wśród żołnierzy Czaty 49 , którzy

    wyszli z kanałów na ulicy Wareckiej.


  15. Szularz Jerzy ps. Jur , strz. , ur. 17.06.1924 r. Warszawa , syn Aleksandra , zm. 7.05.2005 r. Warszawa

    " Ballada o piłkarzu " Gazeta Wyborcza nr 291, wydanie A z dnia 14/12/1993 SPORT, str. 23 wspomnienia.

    ...Przed wojną grałem w Orkanie Warszawa. Zacząłem mając 15 lat. Rozgrywki ruszyły w sierpniu 1939 roku.

    Na 3 września wyznaczono termin następnej kolejki. Wcześniej miałem zacząć naukę w gimnazjum. Wybuchła

    wojna. Już w pażdzierniku 1939 r. spotkałem się z kolegami. Niedaleko Górczewskiej na odludziu był plac.

    Niemcy tam nie zaglądali. Na tym boisku zacząłem grać z chłopakami z [Wawel Warszawa], przedwojennego,

    amatorskiego klubu. Uprawianie sportu było zakazane....

    Powstanie Warszawskie

    ....Gdy wybuchły walki, znalazłem się na Woli. Miałem 20 lat i zgłosiłem się na ochotnika, nie przyjęli.

    Więcej szczęścia miałem na Starym Mieście. Ze zgrupowania Wligóra zostałem oddelegowany do batalionu

    Czata 49. Broniłem odcinka między Franciszkańską i Bonifraterską, brałem udział w desancie kanałowym

    na plac Bankowy. 6 września zostałem ranny przy pomniku Kopernika. 23 września przez szpital i obóz przejściowy w Pruszkowie " wyszedłem" z Warszawy. 19 stycznia 1945 r. wróciłem do stolicy...

    W stołecznej drużynie rozegrał 78 meczów, w których zdobył 25 goli. Warszawska Polonia zdobyła mistrzostwo Polski w 1946 r. Na pozycji napastnika zagrał Jerzy Szularz. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1955 r. pozostał w klubie, pracując w nim jako trener.


  16. Bełza Janusz ps. Bernard . ur.14.02.1923 r. w Warszawie. kpr.

    Dołączył 1.08.44 r. na Woli do plutonu por.Jagody ,następnie w plutonie por. Motyla.

    Kontuzjowany 28.08.44 r. Mławska 3 przy akcji ratowniczej zbombardowanych kwater batalionu.

    Niewola niemiecka , Stalag XVIII-C Markt Pongau , nr jeniecki 103461.

    Po wyzwoleniu na emigracji. Obecnie czynny zawodowo dr n. medycznych ( neurolog ), Kalifornia- Pebble Beach. Odznaczony KW (4.09.44).


  17. Zofia Olszańska- Kotkowska- Chmielewska ps. Winnicka, Zosia , ur.1920 r. , sanit.

    Podczas okupacji kolporterka prasy w Biurze Technicznym Konfederacji Narodu.

    W Powstaniu Warszawskim w plutonie Mieczyków. Dwukrotnie ranna i kontuzjowana.

    W 1947 r. ukończyła Akademię Handlową w Poznaniu i wyszła za mąż za Andrzeja Chmielewskiego.

    Od 1957 r. pracowała w szkolnictwie zawodowym m.in. w Państwowym Studium Stenotypii i Języków

    Obcych jako wykładowca przedmiotów ekonomicznych.

    Wieloletni sekretarz środowiska kombatanckiego Czaty 49 i Dysku.

    Zmarła 24.05.1988 r. w wieku 78 lat.


  18. St.strz.Tygrys - Alfred Suck vel Sucek , nie pochodził od Leśnika lecz z kompanii Motyla.

    Nie pamiętam dokładnie ale lista ludzi Leśnika na Czerniakowie ukazała się chyba w książce

    T.Grigo - Na Górnym Czerniakowie. Pod datą 4.09.44 r. 34 ludzi z kompanii miotaczy ognia

    i 12 ludzi 1 kompanii strzeleckiej. Lista ogólnie niekompletna.

    Komu podlegali ? Chyba ogólnie Radosławowi. Czy też na zasadzie jak kompania Zemsta w walkach

    na Muranowie i Starym Mieście w składzie Czaty 49.


  19. Czy ktoś wie , dlaczego pewna grupa z Czaty 49 pozostała na Mokotowie i nie przeszła kanałami

    do Śródmieścia z oddziałami Radosława? Przyłączeni do różnych oddziałów Baszty próbowli wydostać się

    z Mokotowa również kanałami m.in : z kompanią B 3 st.strz. Tygrys, st.strz. Wapniak, strz.Rembert,

    z kompanią B 2 kpr.pchor. Konrad i bez przydziału kpr. Jeremi, strz. Ghandi i strz. Pestka.

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.