grzegorz

Najwyższy czas napisać coś o rannych , którzy znależli się w Śródmieściu. Pchor.Sylwek - St. Krasuski , ranny 20.08.44 r. / przestrzał prawego płuca/ , Śródmieście Punkt Opatrunkowy, Górskiego 3 , lista rannych , dokument sporządzony 31.08.44 . Pchor.Lot, Zdzich - Z. Klimczak , 28.08.44 przybył do PCK , Pierackiego 3/5 , 30.08.44 znalazł się w szpitalu na ul.Kopernika 13, od 2.10.44 Szpital Maltański, Sniadeckich 17/ strzaskanie kości ramieniowej/. Pchor. Grzegorz- J. Krukowski , ranny 23.09.44, Szpital Maltański , Sniadeckich 17 / złamanie ręki dwukrotnie/. Pchor. Roman- M.Gadomski, ranny 31.08.44 , Szpital PKO ul. Świetokrzyska , Szpital Maltański / postrzał dłoni, urwanie 2 palców/. Pchor. Alina - J. Mond , ranny 5.08.44 , Szpital Maltński / pzrestrzelone prawe przedramię ze zlamaniem kości/. Pchor. Bratkiewicz , ranny 31.08.44 , Szpital Maltański / odłamek w lewej ręce /, wypisany 2.10.44. Strz. Kazik , ur.22.11.1928, ranny 22.08.44, Szpital Maltański/ odłamek w lewej nodze i lewej łopatce/. Strz. Kazik , ur. 29.11.1929 , Szpital Maltański / rana szarpana, odłamek w płucach/. Pchor. Danet , ur. 11.06.1918 , Szpital Maltański / amputacja palca/. Strz. Pegaz , ur.1.4.1921 , Szpital Maltański przybył 9.9.44 / rana szarpana 3 palca prawej nogi/, wypisany 25.9.44 do szpitala Sano. St.strz. Góral , Szpital Maltański przybył 14.9.44 / postrzał pośladka, porażenie stosu pacierzowego/. Strz.Waza , Szpital Maltański, ranny 12.08.44 / odłamek w prawym podudziu/, wypisany 17.9.44.

T. Stachowiak ...w prawo od włazu , gdzie majaczyły jakieś drzewka. Były to choinki, czy świerki rosnące przy jakiejś figurce świętego, stojącej niedaleko wylotu ul. Senatorskiej w Pl. Bankowy. Tam , przy por. Cedro gromadzili się żołnierze naszego plutonu w oczekiwaniu na wyjście całego plutonu. Po mojej lewej stronie, na skraju choinek od strony głębi ul. Senatorskiej przykucnął przewodnik kanałowy... T. Stachowiak podaje w swoich wspomnieniach miejsce śmierci por.Cedro ...por Cedro nie żyje, że poległ w głębi ul. Senatorskiej / na wysokości kościoła Św. Antoniego/, gdzie udał się z Mułkiem i kilkoma żołnierzami w celu ubezpieczenia naszych pozycji od tamtej strony... To jest informacja , którą warto wykorzystać i szukać wspomnień strzelca Mułka.

Wspomnienia T. Stachowiaka ... Gdy pluton por.Cedro zajął już swoje pozycje i strzelał... z kanału wyszła jeszcze nieliczna grupa żołnierzy Czaty z oficerem, którego znałem z widzenia z Woli i ze Starówki , lecz nie mogę dzisiaj z całą pewnością stwierdzić, kto to był. Prawdopodobnie por. Jędras , gdyz jego oddział miał iść w kanale za naszym plutonem - i tak twierdzi kpt. Motyl-Zbigniew Ścibor-Rylski. Wg mojej pamięci był to jednak ppor. Szczęsny... Relacja T. Stachowiaka z 1979 r. Dopiero Z. Jędrzejewski w swojej książce " Od września do września" wydanej w 1989 r. napisał, że tym oficerem był por. Marek- Z. Marczyk. Dalej T. Stachowiak wspomina tak : ... Oficera, którego widziałem blisko włazu, koło choinek ( pamiętam, że miał coś białego, jakby bandaż) skojarzyłem sobie z osobą por. Szczęsnego... Por. Marek został ranny 29.08.44 r. ( uszkodzenie kości czaszki ) , opatrzony w szpitalu batalionowym na Podwalu 19 i z obandażowaną głową powrócił do plutonu.

Witam na forum. To powinien napisać Albinos. Wszelkie dane są dla mnie ważne .

Harasymowicz Stanisław Wacław ps. Lalka , ur. 26.10.1917 r. Lwów , ppor. rez. artylerii. W Kampanii Wrześniowej 1939 r. w 1 Pułku Obrony Warszawy. Po kapitulacji przedostał się do Anglii. Przeszkolony jako cichociemny w dywersji i propagandzie. Zaprzysieżony 5.11.43 r. Zrzucony 16/17.04.44 r. w ekipie XLVI w okolicy Tłuszcza. Przeznaczony wraz z grupą kpt. Zgody do 30 Poleskiej Dywizji Piechoty AK. W Powstaniu Warszawskim dowódca drużyny, od 6 (9).08.44 r. dca plutonu Mieczyków. Ciężko ranny 10.08.44 r. na Stawkach. Ponownie ranny w drodze do szpitala. Zmarł 11.08.44 r. w szpitalu św. Jana Bożego. Odznaczony pośmiertnie VM V kl. rozkazem Dowódcy AK nr 512 z dnia 2.10.44 r.

Relacja T.Stachowiaka z 1993 r. ...Wszyscy kurierzy zakończyli Powstanie w stopniach podporuczników, z Krzyżami Walecznych- a trzech- Bogdan, Roman i Sylwek odznaczeni zostali Krzyżami V kl. Orderu Virtuti Militari... W jaki sposób można zweryfikować nadania najwyższych odznaczeń wojskowych? Z Panem Stachowiakiem nie mamy żadnego problemu. Nr krzyża 12960 ( lista Kapituły Orderu Wojennego VM, Londyn), Rozkaz Dowódcy AK nr 512/BP, z dn 2 X 1944 r. Co z pozostałymi żołnierzami tego batalionu ? Wymienieni : Roman-Marek Gadomski, Sylwek-Stanisław Krasuski. Znane mi zamieszanie powstałe przy nadaniu VM V kl. Henrykowi Wilczkowiakowi dowodzi, Ze nie jest to temat prosty. Nie wystarczył wniosek dowódcy batalionu.

Na Starówce pozostała grupa rannych , resztki sanitariatu i drużyna gospodarcza. Według mojej oceny mjr.Witold pozostał na Starówce właśnie dla nich. Jego udział w desancie kanałowym był zbyteczny. Tam znależli się jego najlepsi oficerowie.

Życiorys Tadeusza Stachowiaka autorstwa Agnieszki Łuczak z AIPN Poznań. "Bogdan","Kmicic" ; kurier Oddziału Vk KG AK, dowódca drużyny w antykomunistycznym oddziale partyzanckim w Wielkopolsce, ppor. AK (1 IX 1944) Ur.21 XII 1926 w Warszawie, syn Alfonsa ( zawodowego podoficera WP) i Janiny z d. Kończak. W 1943 ukończył II Miejskie Gimnazjum Mechaniczne w Warszawie. W grudniu 1942 został zaprzysiężony do AK (pułk "Baszta"). Od przełomu 1943 i 1944 do wybuchu powstania warszawskiego działał jako kurier Oddziału Vk KG AK ( komórka "Dworzec Wschodni"). Utrzymywał kontakty z oddziałami partyzanckimi na Kresach Wchodnich. Do 17 IX 1944 brał udział w powstaniu w batalionie "Czata 49" zgrupowania "Radosław". Trzykrotnie ranny, ewakuowany na prawy brzeg Wisły, był leczony w szpitalu w Śródborowie, skąd zbiegł zagrożony aresztowaniem przez NKWD. W grudniu 1944 został aresztowany przez WUBP w Lublinie. Przeszedł ciężkie śledztwo. W lutym 1945 zbiegł w trakcie konwojowania. Powrócił do Warszawy , a następnie zamieszkał w raz z rodzina w Bydgoszczy.Podjął pracę i naukę w gimnazjum dla dorosłych. W pażdzierniku 1945 ujawnił się przed Komisją Likwidacyjną b. AK w Warszawie. Zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał z Bydgoszczy do Tuliszkowa( pow. Turek). Przyłączył się do oddziału Eugeniusza Kukolskiego ( wg obecnych ustaleń Kokolskiego) "Grożnego" działającego w Wielkopolsce Wschodniej. Został dowódcą liczącego ok. 30 żołnierzy patrolu na pow. Turek. Brał udział w kilkunastu akcjach, m.in. rozbrojeniu posterunku MO w Tuliszkowie... 5 III 1956 został aresztowany podczas akcji grupy operacyjnej PUBP i MO z Kalisza i Turku ( 50 funkcjonariuszy) w gm. Ceków (pow. Kalisz)... Sądzony w procesie grupowym z żołnierzami "Grożnego" 16 IV 1946 przez Wydział Karny ds. Dorażnych SO w Poznaniu... Sprawa miała charakter pokazowy. 6 osób otrzymało wyroki śmierci, Stachowiak został skazany na dożywocie...Był więziony w Kaliszu, Strzelcach Opolskich i Barczewie. Na podstawie amnestii 1947 wyrok obnizono do 15 lat. Został zwolniony 27 X 1953. W latach 1956-1982 był zatrudniony w Centralnym ZarzAdzie Budowlnictwa Rolniczego w Warszawie. W 1982 przeszedł na emeryturę. Do 2000 pracował w Ministerstwie Ochrony Środowiska. Od 1968 działał społecznie w WKS "Legia" oraz w Polskim Związku Pływackim. Zmarł 19 I 2001 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powiązkowskim. Odznaczony VM V kl., dwukrotnie KW, Krzyżem AK i Warszawskim Krzyżem Powstańczym. 24 Vii 1956 ożenił się z Zofią Stankiewicz. Miał dwoje dzieci: Bogdana ( ur. 1957) i Barbarę (ur. 1960). Warto przeczytać wspomnienia P. Stachowiaka: "Wolność otrzymałem na imieniny" Gazeta Polska 6 X 1999 "Desant na Placu Bankowym" Zycie Warszawy 1981 nr 177 "Żołnierze Komendy Głównej Armii Krajowej wspominają " Pomost , Warszawa 1994

Trzy relacje uczestników desantu kanałowego powinny różnić się drobnymi szczegółami. Różnią się natomiast w podstawowych sprawach np. miejsce i czas śmierci ppor. Cedry. Jeżeli wszyscy twierdzą , że znależli się w fontannie , tylko żaden z tej trójki tam sie nie spotkał to zaczyna to być komiczne i nasuwają się wnioski i pytanie . Która z tych relacji jest prawdziwa? Dwóch autorów już nie żyje więc raczej nie otrzymamy zadawalającej każdego z nas odpowiedzi.

Cytat P.S. Wyzej ktos pisal, ze w Torpedzie nie bylo 3 lkm. W momencie akcji na Bankowym byly. I przyjmijmy nazwe karabiny maszynowe, bo faktycznie, przyjmujac wlasciwa nomenklature - lkm-ów trzech nie bylo, ba, nawet jednego Fotografie P. Jerzego Tomaszewskiego przedstawiające m.in. pluton Torpedy po wyjściu z kanałów na ul.Wareckiej dają dowód na istnienie co najmniej dwóch karabinów maszynowych. MG-42 nosi Tygrys- Bogdan Ostrowski i tylko na jednym zdjęciu ( to dla wytrwałych w szukaniu) widać MG-34. Trzeci MG-15 był na wyposażeniu plutonu od początku Powstania i można tylko przypuszczać, że znalazł się w grupiie desantowej.

Po śmierci dr Bolka na ul. Mławskiej sanitariat batalionu Czata 49 przestał praktycznie istnieć. W Śródmieściu zaistniała potrzeba odtworzenia takiego pododdziału. Oddzielne sanitariaty posiadały bataliony Zośka i Parasol. Co z Czatą? W artykule R.Ś-Szypiowskiego pojawia się na Czerniakowie ...lekarz batalionowy "Wodołaz"...Kto to taki? Czyżby to był dr Włodzimierz Nakwaski ps. Wodołaz? Od września 1943 r. przydzielony wraz z dr jerzym Kaczyńskim ps.Bogdan do oddziału Kedywu Kolegium A. W Powstaniu trudno odnależć ślad dr Wodołaza w Zgrupowaniu Radosław, choć przebył z nim szlak bojowy przez Wolę, Stare Miasto i Czerniaków, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej.

Leszek Jan Wójcicki opisuję to wydarzenie w swoich wspmnieniach " Życie na Stos". Na rozkaz wymarszu oczekiwali na ul.Pańskiej 4. Transportem rannego pchor.Mariana zajęli się plut.Bronek i pchor.Niszczyciel , który zaginął w Śródmieściu. Pan Bronisław Sianoszek lepiej chyba znał swojego towarzysza broni wymieniając go jako Adama- Aleksander Deryngier.

Edmund Jan Gayny ps.Mocny , syn Piotra, ur.18.06.1925 r. Wodzymin pow. Płock , st.strz. z cenz.(1943 r.), kpr. (4.09.44 r.). Mieszkaniec Podleca w powiecie płockim. Żołnierz ZWZ i AK. W czasie Powstania Warszawskiego w plutonie por.Motyla. Ranny 5.08.44 r. na ul.Płockiej. Ulokowany w szpitalu Jana Bożego i ewakuowany kanałami do Śródmieścia. Włącza się do walk na Czerniakowie przez Mokotów po Śródmieście. W niewoli niemieckiej Stalag 344 Lamsdorf , Oflag X-C Lubeck , nr jeniecki 102559. Po wyzwoleniu na emigracji w Australii i póżniej w USA ( San Francisco ).

Michał Stefan Rothenburg-Rościszewski ps.Miś , strz. , ur.12.05.1930 r. w Warszawie. Syn Witolda Rothenburg-Rościszewskiego ps.Jerzy Karewicz, Karliński, Trzebiński (1901-1943)- polityk, adwokat, działacz Falangi, przywódca Pobudki, od 1940 r. w KN, dca oddziału Wachlarza. Współpracował w ratowaniu żydów z Ireną Sendler i Janem Dobraczyńskim. Odznaczony medalem "Sprawiedliwi wśród Narodów Świata". Zamordowany przez Niemców w 1943 r. Syn Anny Rothenburg-Rościszewskiej z domu Moczarskiej (siostra Kazimierza Moczarskiego, autora książki " Rozmowy z katem") ps.Margot (1905-1980), sanit. w Śródmieściu w szpitalach na ul.Mokotowskiej 49 i ul.Piusa 24. Strzelec Miś był jednym z najmłodszych żołnierzy batalionu Czata 49 ( 14 lat ). Dołączył do plutonu Mieczyków z grupą żołnierzy KN w trakcie walk na Woli. Ciężko ranny 8.08.1944 r. na Cmentarzu Ewangelickim. Zmarł 19.08.44 r. Centralny Szpital Powstańczy nr 1 na ul.Długiej 7.

W suplemencie WIEPW znalazło się coś ciekawszego. Ppor. Wąsik - Wiesław Grochowski , c. ranny 6.08.44 r. , zmarł 10.08.44 r. szpital- ul.Długa 7. Por. Ryś - Stanisław Lipień , pluton por.Motyla , poległ 7/8.08.44 r. Cmentarz Żydowski.

... W murze cmentarza wybita była dziura i przez nią wchodziło się na cmentarz( ewangelicki ), gdzie była zbiórka. Tu formowały się plutony. Do mego plutonu weszło około 30 żołnierzy dotychczas mi nie znanych... Wspomnienia por.Czarnego-Marek Szymański wskazują , że do jego plutonu nie weszli żołnierze z Kompanii Warszawskiej. Znależli się więc w plutonie por.Piotra. Przybliżony skład plutonu por.Piotra w pierwszych dniach sierpnia na Woli: 1. Por. Piotr - Zdzisław Zołociński 2. Ppor.Dziryt - Leszek Oczechowski 3. Pchor. Doman- Stanisław Zołociński 4. Pchor. Kujawiak-Wiesław Knast 5. Pchor.Podkowa- Jan Popowski 6. Pchor. Pokrzywa- Mieczysław Żabicki 7. Pchor. Makina - Stanisław Sommer 8. Kpr. Polak- Kazimierz Fortuński 9. St.strz. Wyżeł- Zbidniew Wyszyński 10. Wachm. pchor. Topór- Jan Oczechowski 11. Strz. Bolek- Bolesław Oczechowski 12. Pchor. Jozue- Jan Dąbrowski 13. Pchor. Nart, Nar- Wojciech Helbich vel Helwich 14. St.strz. Kosek - Jan Kosek 15. Łączn. Xenia- Ludwika Wyszomirska-Trzaska W Póżniejszym czasie dołączyli m.in.: st.strz. Adam-Adam Roman , st.strz.pchor. Zaporożec-Tadeusz Żurański. Czerniaków- dalsze wspomnienia M.Szymańskiego ... Z mojego plutonu, z którym wszedłem w Powstanie, został tylko Bolek. Część zginęła w natarciu na Płocką, gdzie i ja zostałem ranny. Niektórzy trafili do szpitala, część się pogubiła... Teraz w skład plutonu wchodzą różni ludzie. Reszta plutonu Piotra, rannego przy szpitalu św. Łazarza, tochę z innych jednostek i trochę ochotników. Jest wśród nich kilku starych żołnierzy Ruchu Oporu. Niektórzy z nich stawiali pierwsze kroki bojowe w dywersji, a potem byli w partyzantce. Przy nich nabierają doświadczenia ochotnicy... W wielu książkach autorzy wymieniają Kompanię Warszawską w sile trzech plutonów włączonych do batalionu Czata 49. To kolejny mit w historii tej formacji.

W tym roku ukazała się książka "Rysiek z Kedywu niezwykłe losy Stanisława Aronsona" autorstwa Patrycji Bukalskiej. Pozycja jest naprawdę niezwykła i przeczytałem jednym tchem.

Pluton por.Piotra składał się z żołnierzy 27 DP AK urlopowanych w Warszawie. Por.Piotr-Zdzisław Zołociński dca Kompanii Warszawskiej Por.Czarny-Marek Szymański zca dcy Kompanii Warszawskiej Ppor.Dziryt-Leszek Oczechowski dca plutonu Kompanii Warszawskiej sierż.pchor. Doman-Stanisław Zołociński Kompania Warszawska sierż.pchor. Podkowa- Jan Popowski Kompania Warszawska pchor.Pokrzywa- Mieczysław Żabicki Kompania Warszawska kpr.Polak-Kazimierz Fortuński Kompania Warszawska plut.pchor.Kujawiak- Wiesław Knast Kompania Warszawska pchor.Makina- Stanisław Sommer Kompania Warszawska Por.Motyl- Zbigniew Ścibor-Rylski dca 2 kompanii batalionu " Sokoła" kpr.pchor.Danek,Danet,Jaksa,Gryf- Bohdan Dębicki Szwadron 21 Pułku Ułanów sierż Alan, Aran-Sebastian Cardowski vel Gordowski

W batalionie Czata 49 znalazło się zaledwie kilku żołnierzy Kompanii Warszawskiej. Znajdowali się w Warszawie na tzw. urlopie i tu zastało ich Powstanie. Na Woli dołączyły do oddziału Zgody dwie łączniczki z kompanii Maciek batalionu Zośka : Czesława Borkowska ps.Czesia,Czecha i Zofia Dąbrowska ps.Zośka,Jeż,Myszka. Zofia Dąbrowska brała udział w desancie kanałowym i znalazła się na zdjęciu wśród żołnierzy Czaty 49 , którzy wyszli z kanałów na ulicy Wareckiej.

Szularz Jerzy ps. Jur , strz. , ur. 17.06.1924 r. Warszawa , syn Aleksandra , zm. 7.05.2005 r. Warszawa " Ballada o piłkarzu " Gazeta Wyborcza nr 291, wydanie A z dnia 14/12/1993 SPORT, str. 23 wspomnienia. ...Przed wojną grałem w Orkanie Warszawa. Zacząłem mając 15 lat. Rozgrywki ruszyły w sierpniu 1939 roku. Na 3 września wyznaczono termin następnej kolejki. Wcześniej miałem zacząć naukę w gimnazjum. Wybuchła wojna. Już w pażdzierniku 1939 r. spotkałem się z kolegami. Niedaleko Górczewskiej na odludziu był plac. Niemcy tam nie zaglądali. Na tym boisku zacząłem grać z chłopakami z [Wawel Warszawa], przedwojennego, amatorskiego klubu. Uprawianie sportu było zakazane.... Powstanie Warszawskie ....Gdy wybuchły walki, znalazłem się na Woli. Miałem 20 lat i zgłosiłem się na ochotnika, nie przyjęli. Więcej szczęścia miałem na Starym Mieście. Ze zgrupowania Wligóra zostałem oddelegowany do batalionu Czata 49. Broniłem odcinka między Franciszkańską i Bonifraterską, brałem udział w desancie kanałowym na plac Bankowy. 6 września zostałem ranny przy pomniku Kopernika. 23 września przez szpital i obóz przejściowy w Pruszkowie " wyszedłem" z Warszawy. 19 stycznia 1945 r. wróciłem do stolicy... W stołecznej drużynie rozegrał 78 meczów, w których zdobył 25 goli. Warszawska Polonia zdobyła mistrzostwo Polski w 1946 r. Na pozycji napastnika zagrał Jerzy Szularz. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1955 r. pozostał w klubie, pracując w nim jako trener.

Bełza Janusz ps. Bernard . ur.14.02.1923 r. w Warszawie. kpr. Dołączył 1.08.44 r. na Woli do plutonu por.Jagody ,następnie w plutonie por. Motyla. Kontuzjowany 28.08.44 r. Mławska 3 przy akcji ratowniczej zbombardowanych kwater batalionu. Niewola niemiecka , Stalag XVIII-C Markt Pongau , nr jeniecki 103461. Po wyzwoleniu na emigracji. Obecnie czynny zawodowo dr n. medycznych ( neurolog ), Kalifornia- Pebble Beach. Odznaczony KW (4.09.44).

Zofia Olszańska- Kotkowska- Chmielewska ps. Winnicka, Zosia , ur.1920 r. , sanit. Podczas okupacji kolporterka prasy w Biurze Technicznym Konfederacji Narodu. W Powstaniu Warszawskim w plutonie Mieczyków. Dwukrotnie ranna i kontuzjowana. W 1947 r. ukończyła Akademię Handlową w Poznaniu i wyszła za mąż za Andrzeja Chmielewskiego. Od 1957 r. pracowała w szkolnictwie zawodowym m.in. w Państwowym Studium Stenotypii i Języków Obcych jako wykładowca przedmiotów ekonomicznych. Wieloletni sekretarz środowiska kombatanckiego Czaty 49 i Dysku. Zmarła 24.05.1988 r. w wieku 78 lat.

St.strz.Tygrys - Alfred Suck vel Sucek , nie pochodził od Leśnika lecz z kompanii Motyla. Nie pamiętam dokładnie ale lista ludzi Leśnika na Czerniakowie ukazała się chyba w książce T.Grigo - Na Górnym Czerniakowie. Pod datą 4.09.44 r. 34 ludzi z kompanii miotaczy ognia i 12 ludzi 1 kompanii strzeleckiej. Lista ogólnie niekompletna. Komu podlegali ? Chyba ogólnie Radosławowi. Czy też na zasadzie jak kompania Zemsta w walkach na Muranowie i Starym Mieście w składzie Czaty 49.

Wiadomo mi o dwóch żołnierzach Czaty 49 , którzy zostali wzięci do niewoli na ul.Dworkowej. To st.strz.Wapniak-R.Śreniawa-Szypiowski i strz.Rembert-Z. Kornas.

Czy ktoś wie , dlaczego pewna grupa z Czaty 49 pozostała na Mokotowie i nie przeszła kanałami do Śródmieścia z oddziałami Radosława? Przyłączeni do różnych oddziałów Baszty próbowli wydostać się z Mokotowa również kanałami m.in : z kompanią B 3 st.strz. Tygrys, st.strz. Wapniak, strz.Rembert, z kompanią B 2 kpr.pchor. Konrad i bez przydziału kpr. Jeremi, strz. Ghandi i strz. Pestka.