Początkowo sprecyzujmy podstawowe kwestie.
Legionami Ochotniczymi złożonymi z mieszkańców zachodniej Europy i Skandynawii były:
- Den Norske Legion
- Frikorps Danmark
- Legion Ochotników Francuskich do Walki z Bolszewizmem (LVF)
- Legion Wallonien
- Legion Flandern
- Freiwilligen Legion Niederlanden
Występowały też Ostlegionen, złożone z kolaborantów-mieszkańców ZSRR, podzielone narodowo, np. Legiony Gruzińskie, Tatarów nadwołżańskich, Armeńskie itp. Ale ich status bojowy był inny niż Legionów z Zachodu.
Do Legionów Antybolszewickich nie należał Legion Freies Indien.
Division Azul nie miała statusu Legionu, tylko była zwykłą dywizją piechoty, złożoną z hiszpańskich ochotników. Podobnie wszystkie dywizje Waffen-SS.
Jeśli by podać wartość bojową Legionów z Zachodu, to można stwierdzić, że była ona wysoka z prostego powodu - ich żołnierze byli prawdziwymi ochotnikami, chcącymi walczyć z bolszewizmem. I to było widać na froncie wschodnim.