WA

Na Białobrzeskiej w Szkole Szachtmajerowej znajdować się miał ośrodek dla ozdrowieńców, pod koniec lipca 1944 ewakuowany a w jego miejsce zakwaterował się szpital polowy Wehrmachtu.

Sygnałów alarmowych było jak wyszukałem w swoich notatkach na stan bodajże II Kwartał 1944 cztery - 1. Publiczne ostrzeżenie lotnicze - trzykrotny wysoki ton w ciągu jednej minuty; 2. Alarm Lotniczy – Wznoszący i opadający ton wyjący; 3. Przedwstępne odwołania – Trzykrotny wysoki ton w ciągu jednej minuty; 4. Odwołanie alarmu – Wysoki ciągły ton. Podczas próbnych alarmów lotniczych używano tylko 4 sygnału. Opis jak zachować się stosownie do owych sygnałów był omawiany w prasie gadzinowej jak Nowy Kurier Warszawski w W-wie czy Goniec Krakowski w Krakowie itd. Opisy takie publikowane były również w prasie Niemieckiej jak Warschauer Zeitung już nie patrząc na "profil" tych gazet raczej ludność te sygnały znała. Tyle że w okresie powojennym bardzo często pisząc wspomnienia pamięć o nich jaki i innych "elementach" Warszawskich w 1944 roku się po prostu zacierała Oczywiście pomysły były różne, ale trzeba też pamiętać jak "wyglądała" Warszawa na wiosnę i lato 1944 jak chronione były obiekty potrzebne okupantowi, nie wiem jak i jakim cudem ktoś z ulicy wszedł do budynku następnie do centrali i od tak w kilku miejscach włączył syreny. Tym bardziej że jak już wcześniej napisałeś: W okolicy Żelaznej tych syren było bodajże 4 i każda znajdowała się w obiekcie strategicznym i dość ostro bronionym jak np. Dom Kolejowy na rogu Żelaznej i Chmielnej czy Dworzec Pocztowy.

Te syreny z tego co pamiętam dało na nastawić na bodajże w 1944 roku 4 tony i wszystkie odpowiadały za sygnały związane z obroną p-lot. które ludności miasta tak jak i Polskiej jak i Niemieckiej musiały być znane. W Warszawie było kilka głównych punktów posiadających syreny połączonych bezpośrednio linią telefoniczną z Luft-Warnzentral , do pozostałych punktów z syrenami podchwytującymi hasła wysłane były telefonicznie od głównych punktów. Teoretycznie jedną syrenę dało się uruchomić ale w praktyce patrząc na to kto owe obsługiwał, i na jakich obiektach były zainstalowane jest to nie możliwe. Na temat syren było wspomnienie w artykule dotyczącym Granatowej Policji w obronie p-lot, wdarły się tam pewne błędy wynikające z braku pewnych źródeł archiwalnych w czasie zbierania materiałów do owego tekstu.

Nie sądzę aby Stahel miał informacje kiedy i o której godzinie nastąpić miał próbny alarm lotniczy bądź błędne ostrzeżenia o nalocie, według rozkazu był odpowiedzialny za przygotowanie Warszawy do obrony przeciwlotniczej, tyle że kwestie Luftschutz'u regulował Prezydent Policji i to on poprzez Schupo teoretycznie miał informacje o błędnych alarmach p-lot on też wydawał stosowne rozporządzenia dotyczące kwestii obrony p-lot - próbnych alarmów itd. Jak już napisałem przez Luft-Warnzentrale znajdującej w pomieszczeniach najprawdopodobniej Technicznego Kierownictwa na Strasse der Polizei 23 skąd wysyłano telefoniczne hasła alarmowe do obiektów posiadających główne syreny następnie hasła wysyłane były do obiektów posiadających tzw. syreny podchwytujące.

Mógł to być również błędny alarm lotniczy - zależne to było od tego jak tj jakim tonem syreny "ryczały". Przez Luf-Warnzentrale która podległa była pod Schutzpolizei przy wydziale Luftschutz.

Raczej uruchomienie syren 1 sierpnia było po prostu związane z próbnym alarmem przeciwlotniczym, co w okresie od maja do lipca było zjawiskiem bardzo częstym. Nie są przekonujące twierdzenia iż syreny zostały uruchomione przez osoby związane z podziemiem czy też przez straż pożarną, jak to już ktoś w tym temacie sugerował. Jest to raczej nie możliwe, syren nie uruchomiało się "od tak", a sama straż pożarna to już w ogóle nie odpowiadała za kwestie związane z syrenami.

Witam, Ja bardzo przepraszam za "wyciąganie kotleta" ale mam pytanie, kto i w jaki sposób miał włączyć syreny w mieście? Syren nie dało się włączyć jak to się dzieje teraz czyli drogą radiową....

Kolega powinien wziąć coś na nerwy po co tak się nie potrzebnie denerwować? Tu zagadka dla kolegi gdzie w Warszawie znajdował się Wojskowy Cmentarz Niemiecki? Odpowiedz jest banalna ale poczekam aż Pan odpowie Rozumiem że to wynik wieloletnich badań archiwalnych? Pytanie jest proste jaką macie panowie pewność że Kutschera został na pewno pochowany w Berlinie? To jest ciekawe czy ktoś pod tym kontem przeprowadził kwerendy archiwalne? O tym iż jest możliwość, podkreślam możliwość iż Kutschera został pochowany na wspomnianym cmentarzu, została opisana w artykule z lat bodajże 50. Jak go znajdę to w kleje plus wspomnienia osoby dziś już nie żyjącej która w okresie między sierpniem 1943 a Lipcem 1944 r pracowała w biurze Gubernatora Dystryktu Warszawskiego.

Ciekawe jest też to gdzie pochowano Kutscherę, są pewne przesłanki mówiące o tym iż został pochowany na Niemieckim Cmentarzu Wojskowym w Warszawie. Drugą ciekawostką jest to iż podczas ceremonii pogrzebowej na dziedzińcu Pałacu Bruhla został zaślubiony ze swoją narzeczoną...

Nie wiedziałem gdzie wstawić ten wątek, więc wstawiam go tutaj mam nadzieje że się nie urazicie 1. Deutsche Kinder - Garden der Stadthauptmann Warschau - Frascati Strasse

Willa tzw. Lindleyówka stojąca na terenie Stacji Pomp Rzecznych. W okresie II wojny światowej zamieszkiwali ją Kierownik Przedsiębiorstw Miejskich przy Staroście Miejskim - Ernst Durrfeld tzw. "wielkie ucho Leista" oraz niemiecki dyrektor Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów volksdeutsch Wonder.

Tym razem trop niemieckich urzędów w Warschau...

2. Niemiecka Księgarnia na Krakauer Strasse

Witam, napisze tak - wyłomy musiały powstać pod wszystkimi budynkami w tzw "ściślej" zabudowie czyli Śródmieście, Mokotów, Ochota, Powiśle, Praga. Do ich urządzenia zobowiązali byli tak samo jak Niemiecy jak i Polscy właściciele / administratorzy danej nieruchomości. Co do spisu pomimo iż przejżałem prawie wszystkie akta Władz niemieckich dotyczące Luftschutzu i spraw wojskowych w APW na spis gdzie były one wykonane nie trafiłem.

Jako ciekawostkę mogę dodać iż przejścia w piwnicach do drugiej piwnicy, to są wyłomy w murach powstały na mocy zarządzenia "O wyłomach w murach w mieście" Warschau" podpisanego przez szefa SS i Policji Kutscherę, z bodajże października 1943 r . Wyłomy takie umożliwiały przemieszczanie się osób znajdujących się w piwnicy danego budynku - przerobionego na ukrycie przeciwlotnicze - Luftschutz-Keller , do drugiej piwnicy w przypadku np. pożaru czy zawalenia się danej kamienicy.

To znaczy ja napisze tak, co się tyczy "dzielnicy niemieckiej" owa dzielnica w Warszawie istniała została stworzona dekretami Starostwa Warszawskiego między 1940-41 r lecz dopiero tak naprawdę w 1944 r plany te zostały wykonane lecz niezbyt dokładnie - owszem z budynków bardziej nowoczesnych wybudowanych w latach 30 na Mokotowie i Ochocie zostali w trybie natychmiastowym wysiedleni Polscy lokatorzy w ich miejsce zajęli urzędnicy władz niemieckich ale nadal na terenie dzielnicy "niemieckiej" mieszkali Polacy istnieją relacje o tym iż na początku 1944 r panował tam wielki ścisk że nie można dalej eksmitować polskich rodzin bo po protu nie ma ich gdzie przeprowadzić a zapotrzebowanie niemieckie na nowe lokale było coraz większe, wówczas też myślano co raz bardziej o budowie nowych budynków mieszkalnych tylko wyłącznie dla Niemców, czy takie powstały prócz wspomnianych "bliźniaków" tego nie wiem są pewne przesłania że rozpoczęto budowę nowych budynków mieszkalnych na Mokotowie lecz jest to w dużej mierze sporne tzn to co miało zostać wybudowane przez Niemców - fundamenty i przyziemia zostało dokończone już po wojnie. Tak więc o ile Hitler już o 1941 r czasem wspominał o zniszczeniu tkanki miejskiej tak z punktu widzenia starosty oraz komendanta miasta Warszawy były to wizje z grubsza "idiotyczne".

Witam, Co do tematu obrony przeciwlotniczej, w marcowych "Spotkaniach z Zabytkami" ukazał się artykuł pt. "Ginące Strzałki" którego jestem autorem

W gmachu szkoły ulokował się magazyn firmy budowlanej Willy Keymer Hoch-Tief - und Strassenbau, po owym magazynie zachowały się pozostałości na dziedzińcu szkoły.

Sorki źle się wyraziłem - otoczenie dzielnicy Niemieckiej nastąpiło około kwietnia 1944 r wtedy też na ulicach warszawy przy budynkach należących do administracji niemieckiej wzniesiono też liczne ceglano-betonowe lub drewniane schrony wartowniczo-obserwacyjne. Jaki był procent ludności niemieckiej nie mieszkający na terenie dzielnicy niemieckiej jest to dość trudne do ustalenia wiadomo iż były pewne skupiska niemieckie mieszkające np na Pradze, Okęciu w przejętych przez władze budynkach otaczających Lotnisko na Okęciu tyle że te budynki oraz domki jednorodzinne przejęte zostały dość wcześnie około 1940-41 r istniała dyrektywa mówiąca iż wszyscy mieszkańcy polscy mają zostać wysiedleni z budynków mieszkalnych otaczających lotnisko Okęcie z powodu możliwości obserwacji tego terenu i dywersji - w ich miejsce zasiedlono volksdeutschów oraz lotników niemieckich.

Wysiedlenia Polaków i Zasiedlanie budynków a raczej lokalów po mieszkańcach Polskich trwało nie mal przez całą okupację. Dopiero na poczatku 1944 r zaistniała w Warszawie tak naprawdę dzielnica niemiecka przez otoczenie jej granic kozłami, zasiekami, wiekszym patrolowaniu przez Policję Porządkową - ale mimo tego masa rodzin niemieckich mieszkała poza jej granicami. 1944 r to rok strachu nie tylko przed szybkim upadkiem III Rzeszy ale też przed coraz częściej powtarzającymi się atakami bombowymi, Niemcy tych ataków się bardzo bali motywem dla przeprowadzek na teren "bezpieczniejszy" z jednej strony było też zapewnienie wzorowej obrony przeciwlotniczej na terenach Mokotowa, Ochoty, Południowego Śródmieścia było najwięcej wolno stojących szczelin przeciwlotniczych - LS Deckungsgraben jaki i prawie każdy budynek miał też w piwnicy ukrycie przeciwlotnicze Luftschutz-Keller co dawało większe poczucie bezpieczeństwa ukrycia się wobec ataku bombowego, co w zabudowie dzielnicy Polskiej było niezbyt przestrzegane.

Np. mury obronne zostały zrekonstruowane korzystając z gotyckiej cegły sprowadzonej specjalnie na ten cel mi z Malborka; terenów Warmii i Mazur oraz Dolnego Śląska

Pozwolę się wtrącić istniał tzw. Plan Pabsta mówiący o przekształceniu Warszawy w miasto podrzędne - wyburzeniu większości zabudowy i przerobieniu z dawnej stolicy w miasto gminne. Lecz po wybuchu frontu wschodniego raczej niemcy od tych planów odchodzili, Warszawa była największym miastem na zapleczu frontu wschodniego z dwoma dużymi lotniskami z zapleczem logistycznym z setkami zakładów produkujących tylko i wyłącznie na potrzeby wojska. Wiadomo że w 1941/42 r rozbudowano stacje rozrządowe - Odolany i Grochów rozpoczęto rozbudowę Węzła Kolejowego, w końcu to też w 1942 r Niemcy oddali do użytku dworzec Warszawa-Główna, gdyby nie wybuch powstania i klęski na froncie były plany nie zrealizowane budowy nowych budynków mieszkalnych (plany te zrealizowano ale w bardzo małym procencie - wybudowano tylko domki "bliźniaki" na Grochowie dla oficerów niemieckich. A więc po wybuchu frontu wschodniego raczej dowództwo niemieckie ceniło warszawę a ni myśląc o jej niszczeniu.

Witam Wszystkich jestem tutaj nowy ale zainteresował mnie temat dotyczący lotniska Bielańskie, tak tytułem wstępu. Nie był bym taki pewien czy już we wrześniu Niemcy rozpoczęli prace nad niszczeniem Lotniska Bieleńskiego, dysponuje pewnymi dokumentami mówiącymi o kilkukrotnym bombardowaniu pasa startowego jak i całej infrastruktury które wówczas według meldunków działało - przez lotnictwo Radzieckie we wrześniu 1944 r poza tym osoby które wdziały zdjęcie lotnicze lotniska Bielańskiego nie wiem czy takie są na tym forum mogą zobaczyć kilka rzeczy np stan pasa startowego który jak wiadomo wykonany był z betonu a na stan z czerwca 1945 r jest po prostu tak jak w przypadku pasów startowych oraz dróg dojazdowych na terenie lotniska Okęcie i Palucha systematycznie zbombardowany, w tym że w przypadku Bielan zrobiono to ładnie mówiąc nie zbyt dokładnie Z kilku przekazów piśmiennych można stwierdzić iż prace niszczenia obu lotnisk odbyły się na przełomie 1944/45 r najprawdopodobniej w grudniu lub w pierwszych dniach stycznia.