Amica

Powinnaś się zapoznać na jakich kierunkach biorą pod uwagę podczas rekrutacji maturę z historii: a wybór jest naprawdę spory - prawo, administracja, stosunki międzynarodowe, filozofia, historia sztuki, politologia, bezpieczeństwo narodowe, dziennikarstwo, i wiele innych Wszystko zależy od uczelni na jakąmasz zamiar startować

http://lmgtfy.com/?q=odmiany+naturalizmu

Leonora Carrington, „Labirynt 1991” Małgorzata Żak, „Labirynt V” Paul Klee, „Pejzaż o zachodzie słońca” Baccio Baldini "Tezeusz i Ariadna" oraz wiele innych ukazujących właśnie ten mit a także zapoznaj się z tym motywem w sztuce na przestrzeni dziejów , zajrzyj do ksiązki Gustava René Hocke Świat jako labirynt:maniera i mania w sztuce europejskiej w latach 1520-1650 i współcześnie2010 a także zapoznaj się z tym motywem w sztuce

źródło: rp.pl

M. Żak Szczęśliwy w III Rzeszy, Albatros 2010 Jest to powieść o polskim farmaceucie, który spędza IIWŚ w niemieckiej firmie w zagłębiu Ruhry. Dzięki zdolnościom, a także pragmatyzmowi, moze cynizmowi, awansuje w hierarchii niemieckiej firmy. Prowadzi bujne życie prywatne, nawiązując romanse z niemieckimi kobietami i żeniąc sie z agentką gestapo. Polska i jej sprawy widziane przez bezemocjonalnego naukowca, pracującego w zachodnich Niemczech wygląda zupełnie inaczej, aniżeli postrzegane z perspektywy Warszawy,czy Krakowa. Czytelnik może dojść do porażających wniosków. W Magazynie Literackim 168/2010 napisano: Takiej powieści o IIWŚ w polskiej literaturze jeszcze (notka autora) Książka naprawdę świetna, czyta się jednym tchem, polecam :thumbup:

Plakietka która została wyprodukowana w 1965 z okazji miliona członków niemieckiego atomobilklubu ADAC- ALLGEMEINER DEUTSCHER AUTOMOBIL CLUB nie powiem ale coś tam jednak jest warta http://www.ebay.co.uk/itm/VW-BMW-BENZ-PORSCHE-ADAC-GERMANY-ONE-MILLION-Badge-/300577835877] http://www.ma-shops.com/futter/item.php5?id=4377〈=nl

W lutym 1793 roku, w czasie pobytu rosyjskiego ambasadora Sieversa w Warszawie, na murach pojawiły się afisze tej treści: Za pozwoleniem Najjaśniejszej Targowickiej Konfederacji na benefis Szczęsnego Potockiego entrepryza moskiewska, pruska, cesarska będą miały honor dać w przyszły piątek reprezentacyją komedyi w trzech aktach oryginalnej, przez n. Fryderyka ułożonej, a w Polszcze od 1775 nie widzianej pod tytułem Rozbiór kraju. Akt 1- Poprzedzać będzie trio: wolność równość niepodległość. Akt 2- Duetto: więcej niezgody niż zgody. Przed aktem trzecim nastąpi balet pt Szkoda wariatów w którym Suchorzewski solo tańcować będzie przy biciu armat, miasta i wioski palić się będą dla dekoracji Adam Czartoryski odegrał wielką rolę we wskrzeszeniu Królestwa Polskiego przez cara Aleksandra I. Jednak car mianował namiestnikiem nie jego , ale uległego gen. Józefa Zajączka. Ten afront odczuła także ambitna matka księcia Adama, Izabela Czartoryska. Złość wyładowała na księciu Ludwiku Radziwile, który był nieobecny podczas nominacji Zajączka - Jak mógł pan oddalać się, gdy tak ważne zachodziły zmiany polityczne? I to jakieś głupie łowy- wyrzucała Radziwiłowi -Mości księżno-odciął się książę- Ja przez tem czas ubiłem aż osiem wilków, a księżna nawet nie upolowała zajączka Pewnego razu król Francji Karol IX rzekł do swojego błazna - Masz takie wpływy u dworu, że ktoś mógłby pomyśleć iż to ty jesteś królem, a ja błaznem. Może się zamienimy? Błazen jednak milczał. - No cóż-rzekła monarcha- wstydzisz się być władcą? - Nie panie , ale wsydziłbym się mieć takiego błazna- odrzekł spokojnie trefniś więcej anegdot w: B. Borucki, W. Kalwat Historia z humorem. Karykatury i plotki z broda, Mówią Wieki 2012

A co to znaczy i skąd się to wzięło: Niech was wszystkich dunder świśnie! :chytry:

A oprócz tego: M. Barwik Księga wychodzenia za dnia: tajemnice egipskiej Księgi Umarłych, 2009 T. Andrzejewski Dusze boga Re: wśród Egipskich świętych ksiąg, 1967 Takich egipskich tekstów było znacznie więcej : chociażny Księga Bram, Amduat, Księga Dwóch Krów itd http://www.ancient-egypt-priests.com/AE-Cult-english.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Ancient_Egyptian_funerary_texts

O inskrypcji jak i o samej królowej Komosarye za dużo nie ma. Coś nieco tutaj http://www.mystic-chel.ru/sng/scythians/606.html http://samlib.ru/u/uchitelx_a_e/tirgatao.shtml oraz kawałek dykusji http://gerodot.ru/viewtopic.php?f=65&t=13802&start=105 http://feb-web.ru/feb/slovenc/es/es1/es1-1311.htm Noi ewentualnie ten referacik http://www.sno.pro1.ru/lib/zhenshina_v_antichnom_mire/12.htm Oryginlna treśc inskrypcji o której mowa:

Najpierw należałoby wyjść też od pojęć "kodeks" oraz "kodyfikacja" od kiedy możemy w ogóle mówić o zjawisku kodyfikacji polecam: http://www.law.uj.edu.pl/~khpp/site/images/adm/Image/kodyfikacja%20prawa%20-%20opracowanie.pdf

oj tak, to ją miałam na myśli Johanna Maria Magdalena Behrend robiła wszystko byle tylko być blisko Hitlera, i jak wszystkie inne , była nim mocno zafascynowana, do tego stopnia, że wszystkie jej dzieci nosiły imiona na literę H. Symboliczna pierwsza damam III Rzeszy. To było widać... w jej towarzystwie Hitler byłcałkowicie odprężony. Byłajedną z nielicznych dam, które prosił o porady; przyjmowałje do wiadomości i być możestosował w różnych dziedzinach życia, między innymi były torównież rady dotyczące sposobu kierowania mężczyznami. (Ducret D. Kobiety dyktatorów str 344-345, Znak Kraków 2012)

Byćmoże, jednak mi chodzi o to komu wręczył swoją odznakę

Sprawne szkiełko i oko nie zastąpią nigdy wujka google Co do wspomnianej wyżej Winifred to bardzo długo nie było wiadomo co ich właściwie łączyło, aż w końcu prawda o ich romansie wyszła na jaw jednak dopiero po wojnie. Mimo iż sama Winifred skrzętnie temu zaprzeczała.Pewne filmy jednak nie kłamały. Kobiet w swoim życiu Hitler miał na pęczki, długo by tu o nich mówić i dyskutować, która była tą "jedyną". Ma się wrażenie, że każdą i tak traktował przedmiotowo. A wierny był tylko Niemcom. To ja też mam zagadkę? Której kobiecie Adolf ofiarował złote insygnium partii, najwyższe odznaczenie przeznaczone dla członków, którzy dołączyli do ruchu przed puczem 1923?

Winifred Wagner, synowa kompozytora, którego Hitler tak wielbił. Zdjęcie wykonane w 1933 niedaleko Teatru Operowego w Bayreuth podczas corocznego festiwalu wagnerowskiego. bez tytułu.bmp

Jest reprodukcja obrazu Gauremanna Rehbock von wölfen überfallen namalowanego w poł XIX wieku. Pod ryciną znajduje się informacja na tema kto jest wydawcą reprintu, tytuł dzieła po angielsku niemiecku i francusku oraz informacja, że oryginał znajduje się w rękach prywatnych.

Rzymskie prawo wojskowe wyrózniało szereg różnych kar przewidzianych dla niezdyscyplinowanych miles, które zostały już wyżej wymienione przez użytkownika cosiek. Najpowszechniejszą z nich wydawał się być kara chłosty niezależnie od tego, czy była karą dodatkową (przed wykonaniem kary śmierci), czy też samoistną –w postaci supplicium fustuarium(bicie do momentu pozbawienia życia). Prawo to też wyróżniało karę, która bezpośrednio nie dotykała osoby żołnierza. Sprawcą czynu stawał się pater familias, który wpływał na uchylenie się od służby wojskowej tego, który był do niej zobowiązany (D. 49.16.4.11). Ojciec , który wycofal swego syna z wojska w czasie pokoju karany był chłostą przy urzyciu rózgi. Jednak gdy sytuacja taka zaistniała w czasie wojny- kara stawała się dotkliwsza. Pater familias skazywano na wygnanie oraz odbierano mu część majątku. Oczywiście w przypadku uchylenia się od służby pewną odpowiedzialnośc ponosił też syn. Karano go degradacją do niższego oddziału. Była to kara dotkliwa w szczególności jeśli chodziło o jazdę. Widać wyrażnie, iż surowszą karę otrzymywał pater familias- najwidoczniej uznawano go za inicjatora czynu. źródło Piotr Kołodko, Chłosta jako kara w rzymskim wojskowym prawie karnym [w]: Studia Prawnoustrojowe nr 7, UWM Olsztyn 2007

Pomnik Kościuszki na Wawelu

drugi od góry Michał Stachowicz Kościuszko ratujący Polskę przed grobem trzeci od góry Michał Stachowicz Pochód wojsk Kościuszki przez rynek krakowski po zwycięstwie pod Racławicami czwarty Michał Stachowicz, Obóz w Igołomii

1.Franciszek Smuglewicz, Przysięga Kościuszki na Rynku w Krakowie, 1797 na czwartym od dołu Henryk Dąbrowki na trzecim od dołu jest Jakub Jasiński na drugim od doły widok na ko[iec Kościuszki na ostatnim Książe Józef Poniatowski

Co do strategii Hannibala nie można mówić, że nie posiadał żadnej, nie mógł się przecież rzucić w podróż od tak bez planu. Wydaje się tylko, że ten plan w penym momencie wziął w łeb zaś kartagińczyk nie przygotował sobie alternatywy. Kartagińczyk niemiał zamiaru dokonać zagłady Rzymian ani też ścierać się z jej wojskami. On ją wywołał dla honoru oraz imperium. Nie miał zamiaru wyniszczyć wroga, a wynika to z traktatu jaki zawarł z Filipem Macedońskim. W ich wizji powojennej Rzym miał mieć jednak swoje miejsce. Jego strategia opierała się tylkona siłąch lądowych i to za ich pomocą chciał odebrać Rzymowi pozycję lidera wojskowego w tej części Morza Śródziemnego jakim się stał po pierwszej wojnie punickiej. Zakładał zaatakować wroga na lądzie oraz jednocześnieśnie bronić Iberii i Afryki, bowiem toone stanowiły zaopatrznie dla jego wojsk. Jego strategia zakładała trzy etapy:1)pokonanie przciwnika w polu, 2)ruch w kierunku południowym i pozyskanie sprzymierzeńców; 3)inwazja Lacjum oraz oblęzenie Rzymu. Głownym celem było pokonanie Rzymu przez co można było osłabić jego wiarygodną pozycję w oczach sojuszników oraz umniejszyć siłę jego wojska a co za tym idzie przewagę. Założył, że Italikowie bez problemu przejdą na jego stronę, kiedy zobaczą, że Rzym przegrywa. Zawsze kiedy brał jeńców, zatrzymywał w niewoli Rzymian zaś pozostałych wypuszczał. Chciał tym samym osłabić więzi sojusznicze. Podążając na Południe Italii zamierzał nie tylko pozyskać nowe siły ale także zwiększyć zaopatrzenie w prowiant dzięki tamtejszym rzyznym ziemiom. Południe to także doskonały punkt do utrzymywania kontaktu z Afryką Poza Włochami, zawarł także sojusz z Macedonią aby zwiększyć liczbęswych wojsk, których ciągle mu brakowało, szczgólnie po Kannach. Po początkowych sukcesach w strategii Hannibala zaczęło się coś psuć. Kartagiński senat odmówił mu przyznania posiłków na realizację trzeciego etapu planu czyli marszu na Rzym. Uznał, że lepiej jest je wysłać do Iberii bowiem punijczycy sobie nie radzili w wojnie. We Włoszech zapanował pat. Co dalej? W takim wypadku udało się Hannibalowi zawiązać sojusz z włądcą Syrakuz. Za wszelkącenę chciał utrzymać Sycylię, która gwarantowała mu kontakt z Afryką. To jednak mu się nie udało bowiem został pokonany przez wojska Marcellusa. Teraz jedyny kontakt z Hannibalem był drogą lądową przez Alpy. Tamtędy peóbował się przedrzeć Hasdubal i połaczyć się z Hannibalem ale mu się to też nie udało bowiem został pokonany pod Metaurusem. Póżniejsza strategia Hannibala, poutracie inicjatywy, opierała się już tylko na utrzymaniu się w Italii w nadzieju że wróg nie zaatakuje Afryki. Ale wcześniej czy później musiał ruszyć do ojczyzny. Na tym etapie jego pozycja była już przegrana, pozycja Rzymu bowiem mocno się wzmocniła po sukcesach w Iberii a los Hannibala stał się przesądzony. Źródło Parker J. Comparing Strategies of the 2d Punic War: Rome’s Strategic Victory Over the Tactical/Operational Genius, Hannibal Barca, Pensylvania 2001

Pierwszym miejscem w antycznym Rzymie które miało mieć charakter "azylu" była świątynia boga Asylaeusa wg legendy ufundowanej przez Remulusa na Kapitolu aby zachęcić do większego osadnictwa ( Liv I. 8, Wel. Pat I. 8, Dionys II. 15) Było jednak to miejsce schronienia dla obcokrajowców a nie dla dych co naruszyli prawo miasta. W prawodawstwie okresu Republiki to pojęcie się nie pojawia. Funkcjonuje zaś w tradycji jako instytucja religijna; było rzeczą oczywistą, że azyl obejmował tych co znajdowali się w miejscu sacrum. Azyl obejmował miejsca a także osoby (np. osoba trybuna była nietykalna, zaś jego dom stanowił azyl dla plebejuszy) W Republice funkcjonowało słowo asylumw odróżnieniu od terminu confugium, które pojawia się w prawie okresu cesarstwa. Rozróżniano dwa jego rodzaje: confugium ad statuas , który tyczył się wizerunków cesarza; confugium ad ecclesias-azyl na obszarze świątyni póżniej także kościołów Azylu szukali głównie niewolnicy wyzwoleńcy, osoby ścigane, niewypłacalni dłużnicy. Jeśli niewolnik znalazł azyl pod wizerunkiem cesarza stanowiło to hańbę dla jego pana, w takim wypadku zbiegły nie był traktowany przez prawo jako fugitivus http://pomoerium.eu/pomoer/pomoer5/mossakowski2.pdf

‘samochódy marki Fiat 126p’ chyba jak już jesteśmy przy gwarze to mi najbliższa zawsze była i bedzie ta wielkopolska i jej sławetne "w antrejce na ryczce stoją pyry w tytce" :thumbup: pyrlandia rules

secesjonista napisał: Co do liczby mieszkańców jaką liczył w tamtych czasach Rzym odsyłam do poniższego artykułu. Na str. 4 czwartej jest wykres ilustrujący zmiany liczby ludności wiecznego miasta w III/II wieku pne na podstawie spisów cenzorskich http://www.princeton.edu/~pswpc/pdfs/scheidel/070706.pdf