Kadrinazi

Coś co na pewno zainteresuje naszych marynistow - w czerwcu planowana jest inscenizacja bitwy pod Oliwą - na Odrze w Szczecinie, z udziałem aktorow, grup reenaktorow, dwoch replik galeonow, łodzi żaglowych typu DZ i artylerii

Jam nie Bavarsky co prawda, ale czy nie chodzi o generała Francois Gedeona Bailly de Monthion? [ http://fr.wikipedia.org/wiki/Fran%C3%A7ois...lly_de_Monthion ]

Moje nowe odkrycie muzyczne z Wysp: Elbow - The Bones of You

Coś do reanimacji tematu Właśnie wydana w UK książka angielskiego autora Davida Cornella, zatytułowana 'Bannockburn: The triumph of Robert the Bruce' wywołała burzę wśrod szkockich historykow takich jak David R. Ross z William Wallace Society czy Ian Scott z Saltire Society. Cornell, specjalista od walk angielsko-szkockich, stwierdził w swej pracy, że nie tyle Szkoci wygrali bitwę, co Anglicy ją przegrali - zdemoralizowana i zmęczona piechota angielska uciekła z pola bitwy na pierwsze oznaki że Szkoci mogą zwyciężyć. Według Cornella szkoccy piechurzy nabyt zajęli się łupieniem poległych Anglikow i nie wykorzystali nadarzającej się okazji unicestwienia armii Edwarda II. Cornell twierdzi też, że wnikliwa analiza źrodłowa nie wskazuje wcale na tak ogromne straty angielskie, z jakimi spotykamy się w opracowaniach o bitwie.

O jaką galijskaą furię Ci chodzi?

Krzysztof Varga 'Gulasz z turula' - wspaniały obraz wspołczesnych Węgier, autorskie 'wadzenie z madziarskością'

Nie przewija się, ale jest zasugerowane, że to Wallace był tatusiem, gdyż Edward II za kobietami się nie oglądał

Czy to słynna scena spod Plancenoit?

Braveheart jest pełen błędow i nieścisłości, że aż głowa mała, ale przynajmniej to przyjemny film Bitwa pod Stirling pokazana bez sensu (gdzie słynny Stirling Bridge?), armia Wallace nie składała się z Highlanderow (ktorzy w większości mieli w nosie Wojnę o Niepodległość) a w przeważającej liczbie z Lowlanderow (w końcu sam Wallace pochodził z Paisley, czyli dzisiejszej dzielnicy Glasgow). Księżniczka Izabela miała 13 lat w momencie egzekucji Wallace'a - Sophie Marceu na 13-latkę nie wyglądała. Ojciec Wallace'a nie zginął w sposob opisany w filmie. Rodzina Wallace nie była wieśniakami ('commoners' w filmie) tylko pomniejszą szlachta, wywodzącą się od rycerza ktory przybył z Wilhelmem Zdobywcą do Anglii (stąd nazwisko Wallace - od 'Walshman' co dla Szkotow oznaczało obcokrajowca). Szkoci w XIV wieku nie nosili kiltow, to moda z XVII/XVIII wieku. Nie było przypadku przejścia Irlandczykow z armii angielskiej na stronę szkocką pod Falkirk (ba, nie było w tej bitwie nawet Irlandczykow...).

4/5 sierpnia to chyba akurat żadna polska maszyna nad Warszawą nie została zestrzelona (niech mnie Albinos poprawi jeżeli się mylę)... Polecam zapoznanie się z tym tematem: https://forum.historia.org.pl/index.php?sho...c=2703&st=0 Poza tym akcja Messerow nad samą Warszawą trochę mało prawdopodobna - nocne myśliwce (takiej jak Me-110 czy Ju-88) przechwytywały maszyny lecące z Włoch już nad południową Polską. Co do strzelania do załogi w powietrzu - w nocy raczej też ciężka sprawa do wykonania.

Nieco informacji o stanach kwarcianych (jak na złość nie z okresu ktory mnie interesuje) za Konstantym Górskim i 'Historyą jazdy polskiej': 1604 rok – 500 husarii, 400 jazdy kozackiej, 200 piechoty (w Kamieńcu) 1606 rok – 900 husarii, 300 jazdy kozackiej, 200 piechoty w Kamieńcu i 200 piechoty w Lubowli 1607 rok – 1596 husarii, 1300 jazdy kozackiej, 200 piechoty (w Kamieńcu) 1609-1611 - 900 husarii, 300 jazdy kozackiej, piechoty wybraniecka (brak liczby), 200 piechoty w Kamieńcu i 50 piechoty w Chocimiu 1 czerwca – 1 września 1631 roku - 500 husarii, 1200 jazdy kozackiej, 500 piechoty (2 roty), 750 dragonii (3 roty) 1 września 1631 roku - koniec maja 1632 roku – 1540 husarii, 2550 jazdy kozackiej (z tego 1800 wysłano pod Smoleńsk), 1350 dragonii, 600 piechoty polskiej

W takim razie przepraszam za wprowadzenie w błąd z mojej strony, na szczęście w temacie odezwał się specjalista i wyprostował

Cała załoga bombowca (B17, Halifax czy Liberator) miała spadochrony, kwestia polegała głownie na tym czy mieli szansę ich użyć - problem jak mocno była uszkodzona maszyna na przykład, znane są przypadki gdy jeden z pilotow utrzymywał maszynę w powietrzu gdy załoga się ratowała i sam nie miał już czasu na skok. Awaryjne lądowanie mało prawdopodobne - raczej skakali by niż probowali lądować, za duże ryzyko zniszczenia maszyny i śmierci. Pilot mogł probować posadzić uszkodzoną maszynę na własnym lotnisku, np. w przypadku gdy miał na pokładzie rannych ktorzy nie mogli skoczyć. Samoloty brytyjskie latały w nocy, nie miały eskorty myśliwskiej. Samoloty amerykańskie, latające w dzień, miały eskortę do pewnego punktu (np. lecąc na Kanałem La Manche), nad Polskę eskorta nie dolatywała.

Dałoby się napisać to samo bez takiej ilości emotikonow... Wyprawa suczawska bez wątpienia była sukcesem - zwłaszcza na tle mizerii akcji armii koronnej w okresie 1652-53. Z wymienionych przez Ciebie negatywow: - wypuszczenia poddających się Kozakow - fakt, błąd polskich oficerow, zawsze można im było zrobić Beresteczko czy Połonkę, prawda? - krwawe walki - trudno o niskie straty jeżeli szturmuje się małą ilością piechoty broniących się Kozakow. Każda takiego rodzaju bitwa przynosiła siłom koronnym duże straty i tego niestety raczej nie dawało się uniknąć - legendarne łupy - nie bardzo rozumiem co to ma do kwestii sukcesu operacji wojskowej? To że wszyscy biorący udział w walkach liczyli na wielkie łupy nijak się ma do sukcesu wojskowego - poźniejsza pomoc dla sił koronnych - paradoksalnie podobna do sił polskich pod Suczawą - Mihaly Mikes de Zapolya przyprowadził do Żwańca ok. 3000-4000 jazdy (głownie siedmiogrodzkiej), ok. 1000 Mołdawian i nieco Wołoszy. Paradoksalnie odziały te nie wypadały źle na tle wojsk koronnych - przynajmniej nie bały się wyruszać na podjazdy przeciw Kozakom. Trzeba poza tym pamiętać, że Porta patrzyła na ręcę Jerzemu II Rakoczemu, więc posiłki musiał wysłać jako 'ochotnikow' - wspolny wysiłek - jakby nie patrzył to bitwę pod Fintą (ktorej następstwem było oblężenie Suczawy) Basarab wygrał bez posiłkow wojsk koronnych. Jak widać dał sobie wtedy radę. Poza tym cała wspołpraca na linii polsko-siedmiogrodzkiej (bo też Mołdawianie i Wołosi mieli mało do gadania w całej sprawie) nacechowana była ostrożnością - musiano bardzo uważać na reakcję Turkow i Austriakow.

Brytyjski feldmarszałek Harold Alexander podczas drugiej wojny światowej: If it had been given to me to choose the soldiers I would like to command, I would have chosen the Poles.

A tutaj coś dokładniejszego o liczebności pułkow - spis pułkow kozackich dostarczony na dwor polski 7 stycznia 1650 roku Najpierw nazwa pułku, po myślniku liczebność: białoczerskiewski (białocerkiewski) – 2990 bracławski – 2662 czehryński – 3220 czerkaski – 2996 czernihowski – 998 humański - 2977 kalnicki – 2050 kaniowski (kaniewski) – 3167 kijowski- 2002 korszynski (korsuński) – 3470 kropiweński – 1993 mirhorodzki – 3009 niżyński – 991 perejasławski – 2986 przyłucki – 1996 pułtawski (połtawski) - 2970 razem 40 477 Kozaków Stanisława Oświęcima Dyaryusz 1643-1651, Krakow 1907, str.213-221

Podział wojsk kozackich w 1660 roku, interesująca rzecz, bo pokazuje ilość i nazwy pułkow: I. Korpus hetmana nakaźnego Tymofieja Cieciury - Ukraina: - 6 pułkow (perejasławski, mirhorodzki, kijowski, połtawski, czernihowski, łubieński) - razem 15 000 ludzi (stan zapewne zawyżony) - 6 dział polowych - liczny tabor II. Korpus hetmana Jurasia Chmielnickiego - Ukraina: - 8 pułkow (białocerkiewski, bracławski, czehryński, humański, podolski, pawołocki, korsuński, kalnicki) - razem 20 000 ludzi (stan zapewne zawyżony) - ok. 20 dział polowych - liczny tabor - hospodar wołoski Konstanty Szerban i 12 chorągwi jazdy (lekkiej) - ok. 1000 ludzi III. Korpus pułkownika Wasyla Zołotarenki - Białoruś: - 2 pułki (niżyński i przyłucki) - kilka tysięcy ludzi - do 6000 wraz z ochotnikami z Białorusi - kilka dział - tabor IV. Siły na Zaporożu: - 2 pułki (kaniewski i czerkaski) - 2-3 000 (?)

Nie mylmy pojęć - czymś innym były wojska ordynackie, a czymś innym prywatna armia magnata ktory się na ordynacji zasiedział To drugie jest pojęciem szerszym. W czasie pokoju wojska ordynackie (3 ordynacje w Koronie i 3 na Litwie) nie podlegały hetmanom, a były traktowane jako siły garnizonowe ważniejszych twierdz w ordynacjach (np. Zamość). Na czas wojny tylko jedna ordynacja (ostrogska) miały wysłać wojsko (300 piechoty i 300 jazdy) pod komendę hetmańską. Często zdarzało się jednak, że ordynacje wystawiały do armii polowej większe siły, np: - ok. 1500 żołnierzy takich wojsk widzimy pod Piławcami - piechota ordynacka (nie mam żadnych liczb niestety) walczyła pod Zborowem

King Crimson - In the wake of Poseidon - aaaaaabsolutne mistrzostwo świata (znaczy że mi się podoba ) http://www.youtube.com/watch?v=l22K8rJZp6s

Bardzo interesująca kampania, jeden z naszych nielicznych sukcesow w walce z Kozakami w okresie 1652-53. Napisałem 'nasz', ale wysiłek był wspolny Co do danych z pracy D.Milewskiego - Tomasz Ciesielski w pracy 'Od Batohu do Żwańca' (Zabrze 2007) polemizuje (str. 169-172) z danymi wypisanymi przez p. Milewskiego. Poniżej w kilku punktach uwagi z pracy p. Ciesielskiego: - Kłodziński jako d-ca pułku - według popisu glińskiego jego chorągiew kozacka wchodziła w skład pułku Kondradzkiego. Jeżeli Kłodziński latem 1653 roku byłby d-cą pułku, to właśnie w nim powinna być ta chorągiew - mało prawdopodobny udział pułku Lanckorońskiego - husaria raczej się do szturmowania Suczawy nie nadawała . Chorągiew wołoska Teleżyńskiego nie mogła walczyć pod Suczawą - 21 października została rozbita nad Dniestrem przez Tatarow (a grupa spod Suczawy wrociła do Żwańca 24 października) - pułk Machowskiego mogł pojawić sie pod Suczawą dopiero we wrześniu, wraz z d-cą (przynajmniej część chorągwi mogła wtedy przybyć jako jego eskorta) Generalnie skład grupy Kondradzkiego według p.Ciesielskiego to 19 chorągwi spod pułku Kondradzkiego (po jego śmierci rozbite na pułki Jacka Szemberka i Jana Kłodzińskiego) + część (lub nawet całość) pułku Wiśniowieckiego. Daje to 22-25 chorągwi kozackich, arkebuzerskich i lekkich (być może kilka więcej) Do nich należy doliczyć regiment dragonii Jozefa Łączyńskiego (400 porcji) ktory po zdobyciu Suczawy przeszedł na służbę hospodara mołdawskiego jako straż przyboczna. Liczebność takiego zgrupowania szacowana jest na ok. 2900 jazdy narodowej (autor napisał 'ludzi', biorąc pod uwagę stany chorągwi powinno być raczej koni) + 400 dragonow (znowu niedomowienie, regiment miał 400 porcji) + kilkuset wolontariuszy. Na początku września zgrupowanie zostało wzmocnione przez posiłki - regiment dragonii H.Donhoffa (nominalnie 600 porcji, w październiku na popisie miał 502 porcje - znowu trochę to mylące, bo autor napisał o 500-600 dragonach) + (zależnie od źrodeł) 4 armaty i moździeż lub 6 armat. Pod koniec września pod Suczawę przybył specjalny wysłannik krolewski - pułkownik S. Machowski - prawdopodobne eskortowany przez część (lub całość) swojego pułku, ktory jak widzimy w spisie, składał się z 7 choragwi kozackich.

Wojska ordynackie to po prostu odrębna kategoria. Musiały być utrzymywane na terenie ordynacji, a na czas wojny wchodziły w skład wojsk hetmańskich.

- Kolejna doskonała praca prof. Nagielskiego - Liczebność i organizacja gwardii przybocznej i komputowej za ostatniego Wazy (1648-1668), Warszawa 1989 - bardzo dokładne informacje o piechocie i dragonii JKM, rolle popisowe, pełne struktury i zmiany w liczebności oddziałow. Bardzo przydatne opracowanie. - Tadeusz Nowak, Oblężenie Torunia w 1658 roku, Toruń 1936 http://www.kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?...ex&dirids=1 Opis użycia piechoty w jednym z najbardziej znanych operacji oblężniczych 'Potopu'

Ciekawostka - w sierpniu 1606 roku w spisie wojska kwarcianego zgromadzonego jako część wojsk Zygmunta III przeciw rokoszanom znajdujemy aż 7 chorągwi petyhorcow (każda po 100 koni). Dla porownania - reszta wojsk kwarcianych to 8 chorągwi husarii (po 100 koni), 1 chorągiew kozacka (100 koni) i 1 rota piesza (300 ludzi). Uderza bardzo silna 'reprezantacja' petyhorska! Na tymże popisie spotykamy także petyhorcow w wojskach prywatnych: - poczet 50 koni u Samuela Trojeckiego, stolnika przemyskiego - 100 koni u Jana Gulskiego, kasztelana halickiego - 20 koni u Eustachego Jana Tyszkiewicza, starosty lajskiego Co ciekawe, znajdziemy też petyhorcow po stronie rokoszan (okres kwiecień-czerwiec 1607 roku): - 100 koni u Janusza Radziwiłła, podczaszego litewskiego - 100 koni u Ludwika Poniatowskiego

Oj zalatuje mi to gotowcem Kogoś leniuszek ogarnął przypadkiem?

Trochę będzie trudno, by do Twoich uwag dostosował się ich autor - nie było go na tym forum od sierpnia zeszłego roku