Kadrinazi

Nieco informacji o niemieckiej i szwedzkiej obecności na wyspach, tym razem po angielsku bo od tego 'polskiego' tłumaczenia głowa boli http://books.google.co.uk/books?id=6hwb6ov...num=1#PPA221,M1

Biorąc pod uwagę co Fouche wyprawiał z obcymi wywiadami chyba ta inwigilacja nie była zbyt skuteczna...

A co Ci tu nie pasuje Tofiku? Maksiu zażartą bitwę przegrał, straty (zwłaszcza w piechocie) musiały być ciężkie. Nie rozumiem też Twojego zdziwienia co do Ślązakow i Morawian - przecież sporo ich rot było w armii Maksia (patrz temat o bitwie pod Byczyną).

Czy chodzi tu o starcie z 19 listopada pod Łysobykiem (starcia pod Żyrzynem nie znalazłem...) gdzie koronne chorągwie dowodzone przez Stanisława Witkowskiego eskortowały prowiant i rekrutow do dywizji Czarnieckiego?

Przyznam szczerze, że nie spotkałem się z opisem walki polskich czy litewskich pikinierow. Tak jak napisałeś, głownie mamy do czynienia z opisem walki ogniowej, chociaż walka wręcz (bez detali) jest wspomniana. Lepsze opisy istnieją co do walk pikinierow w czasie Wojny Trzydziestoletniej czy WWP.

Polska piechota cudzoziemska aż do wojny smoleńskiej miała jeszcze inny szyk - jako że roty były wyłącznie muszkieterskie, nie trzeba było kombinować ze skomplikowanym szykiem. Od lat 30-tych mamy już do czynienia ze szkołą holenderską/szwedzką czyli pikinierami flankowanymi przez muszkieterow lub stojącymi za muszkieterami. Co do Tercio - problem był oczywiście taki, że nie wykorzystywano pełnego potencjału strzeleckiego, to prawda. 'Mangas' (rękawy) miały jednak od 3 do 12 szeregow, poza tym mogły wysyłać komenderowane sekcje arkebuzerow do nękania wroga. Tylne 'mangas' w toku bitwy mogły łączyć się z przednimi i tworzyć dwa 'skrzydła' bloku pikinierow- właśnie z tego wzięło się 'poźne' tercio, tzw. tercio Tilly'ego.

Używali go nawet mudżahedini przeciw Armii Czerwonej w latach 80-tych. Czytałem kiedyś (acz źrodła nie pomnę) że Afgańczycy bardzo sobie ten karabin cenili i przekazywali go z ojca na syna jako pamiątkę rodową.

Tak się pracuję w nowoczesnej firmie

Władysław Łoziński, Prawem i Lewem, Tom pierwszy: Czasy i ludzie [ http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=40755&s=1 ] Władysław Łoziński, Prawem i Lewem, Tom drugi: Wojny prywatne [ http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=42738&s=1 ]

Garderoby Gustawa II Adolfa ciąg dalszy Kolet ktory miał na sobie podczas bitwy pod Tczewem (Dirschau) w 1627 roku kiedy to został ciężko ranny przez polskich muszkieterow.

Dodatkowo następnego dnia kilku Węgrow uciekło z polskiego obozu i opowiedziało Turkom o planach ataku, więc nie można było zrobić powtorki przy lepszej pogodzie.

Oczywiście że trudniej byłoby się Tatarom bronić, nie zapominajmy jednak, że mieliby wsparcie tureckie Poza tym przerzucenie tak dużych sił koronnych na odległy teren działań mogłoby zaowocować długą kampanią, gdzie skupiono by gros sił zbrojnych kraju. A tu tymczasem skończyłaby się Wojna Trzydziestoletnia i nudząca się armią szwedzka szukałaby zajęcia (mogliby się odegrać za 1635 rok). Oczywiście taki scenariusz (jak i całe gdybanie o kampanii) to political fiction, ale przynajmniej można pomarzyć o husarii pojącej konie w Donie

Dzisiaj kupiłem dwa rarytasy - nowe albumy PJ Harvey i Bat for Lashes. Drżyjcie sąsiedzi

Odniosę się tylko do tego co było bezpośrednio do mnie Ile tych miast na Krymie było? Na ile ich zdobycie wpłynęłoby na armię tatarską? Koczownicy mogliby po prostu do znudzenia unikać wolnej armii koronnej, stosując swoją ulubioną taktykę 'hit-and-run' szarpać przeciwnika, paraliżować linie komunikacyjne. A skąd w marszu na Krym brać zaopatrzenie dla takiej rzeczy ludzi jaką Władysław IV zamierzał zabrać ze sobą - doświadczenia tureckie pokazały, jak wrażliwa była tak duża armia na zmienne warunki pogodowe, problemy aprowizacyjne, braki w zaopatrzeniu.

Tak myślałem że odpowiesz Jedna uwaga co do 1703 roku - obrońcami były wojska saskie a nie polskie. Jeszcze jeden mniej znany atak - w lutym 1629 roku szwedzki feldmarszałek Wrangel po zwycięstwie pod Gorznem uderzył na Toruń. Dzielni obrońcy pod płk. Gerhardem Denhoffem odparli jednak atak, a Szwedzi, nie mając artylerii oblężniczej, wycofali się.

Mam wspomniany przez Tofika 'Rokosz Zebrzydowskiego' oraz 'Hetmanow...' Z. Żygulskiego - obydwie pozycje interesujące, w syntetyczny sposob przekazują informacje. Zaletą jest duża ilość ilustracji uzupełniających tekst.

Bardzo dziękuję za deser - najbardziej podoba mi się w tym rajtaria, już widzę jak miałaby ścigać ordyncow

Dlaczego wiedziałem, że będziesz się nabijał z liczb Proszę wymienić przynajmniej trzy ataki lub oblężenia Torunia w toku XVII i XVIII-wiecznych wojen z udziałem Szwecji. Żeby było trudniej, proszę podać daty roczne ataku/oblężenia i armie biorące udział w walkach.

Stanisław Przerębski - chorągiew 200 koni, Abramowicz - chorągiew 200 koni, Jakub Potocki - chorągiew 100 koni.

Mamy na ten temat rozpoczętą dyskusje, przyda się świeży głos https://forum.historia.org.pl/index.php?sho...c=6659&st=0 A odpowiedź oczywiście prawidłowa - jakże żałuję że krolowi nie udało się zaatakować Szwedow w 1635 roku, mieliśmy ogromną szansę na sukces...

O, ale się udało To coś prostego - Władysław IV miał wybitnego pecha do wojen ktore się nie odbyły Krola planował dwie - jedna zakończyła się nim oddano pierwsze strzały, a to za sprawą dyplomacji, druga była bardzo ambitnym planem, ale spaliła na panewce. O jakie planowane wojny chodzi?

W sumie jakby nieco nagiąć ten opis to pasowałby to bitwy pod Cesis (Kieś) w 1601 roku, ale tam ważną rolę odgrywała piechota. Niemniej jednak początek walki, przewaga Szwedow i karakol by się zgadzały

Proszę bardzo. Wystarczyło Ci jednak wrzucić w google 'łupy wiedeńskie Sobieskiego' i już znalazłbyś coś takiego: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Wie...1683)#.C5.81upy

Wojska koronne zdobyły część obozu z namiotami wielkiego wezyra, więc łupy były bardzo obfite. Sobieski jako władca zdobył własność wezyra - min. ogromne, bogato zdobione namioty (owalny i okrągły czerwone, owalny niebieski), wiele wspaniałych koni należących do wezyra, kosztowne stroje i siodła (np. diamentowy rząd koński ktory ofiarował cesarzowi Leopoldowi), sztandary.

W kwestii okretow podwodnych - 30 października 1915 roku Turcy zdobyli francuski okręt podwodny Turquoise i przemianowali go na Müstecip Onbaşı (nie wiem czy tureckie literki się pokażą). Nie popływał sobie jednak gdyż użyto go jako zaplecza technicznego dla owych niemieckich U-bootow.