Kadrinazi

Dwanaście listów hetmana Mazepy [w:] Czas: dodatek miesięczny, T.1 , z. 3, marzec 1865 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53412 ] Dwoje pism dyplomatycznych hrabiego Krzysztofa Masini posła nadzwyczajnego Rzeczypospolitej Polskiej do Książąt Włoskich w r. 1674, w przekładzie Władysława Kulczyckiego [w:] Czas: dodatek miesięczny, T. 8, zeszyt 3, grudzień 1857 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53466 ] Kilka słów o pobycie Szwedów w Polsce w początku XVIII wieku [w:] Czas: dodatek miesięczny, T.9, zeszyt 1, styczeń 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53467 ] Peregrynacya Stanisława Wierzbowskiego do Francyi w latach 1678-81, wydana przez Jana hr. Załuskiego [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 9, zeszyt 3, marzec 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53469&dirids=1 ] Oblężenie ławry św. Trójcy w Sergiewsku przez Polaków w początkach XVII wieku [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 11, zeszyt 8, sierpień 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53474 ] Djariusz podróży do Polski, wyjęty z pamiętników Jana Chrzciciela Faggiouli [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 11, zeszyt 8, sierpień 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53474 ] Edward Kotłubaj, Odsiecz Smoleńska i Pokój Polanowski [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 12, zeszyt 1, październik 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53500 ] Sprawozdanie ze stanu Królestwa Polskiego złożone w r. 1568, przez X. Juliusza Ruggiera Nuncyusza Apostolskiego, przekład z włoskiego przez Władysława Kulczyckiego [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 12, zeszyt 3, grudzień 1858 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53502 ] Szczęsny Moraczewski, Uzbrojenie rycerstwa polskiego [w:] Czas, dodatek miesięczny, T. 14, zeszyt 2, maj 1859 [ http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=53480 ]

No to sugerowałbym poczytać gdzie i pod czyim okiem się uczyli Edukowali się przede wszystkim w Niderlandach, ale także walcząc w szeregach armii cesarskiej czy nawet szwedzkiej. Do tego mieli 'praktyki' u boku takich cudzoziemców zatrudnionych w naszej armii jak chociażby Pleitner. Więc odpowiadając na pytanie zadane w temacie - imho brakowało nam właśnie szkoły gdzie przyszli oficerowie piechoty, artylerii czy wojsk inżynieryjnych mogliby poznawać podstawy.

Z tymże ci nasi spece rodzimi szkolili się poza granicami kraju, bo u nas nie mieli gdzie

Pozwoliłem sobie wynotować nieco tych burd i pojedynków z udziałem pana Jana: http://kadrinazi.blogspot.com/2012/03/pana-jana-machanie-szabla.html

No to pan Kania sam chyba nie wiedział co pisał, bo to jakiś oksymoron popełnił Zdarzało się że proponowano pojedynek między żołnierzami z dwóch przeciwnych armii, że pozwolę sobie tu zacytować własny artykuł: Starcie w okolicach Rygi – 8 lub 9 lipca 1622 roku. W toku starcia litewskiego podjazdu rotmistrza Rozena z oddziałami szwedzkimi zdobyto jedną chorągiew. Należała do kompanii kirasjerów feldmarszałka Wrangla, dowodzonej przez Reinholda Anrepa. Hetman Radziwiłł podaje opis chorągwi jako czarnej adamaszkowej, z namalowanym białym drzewem palmowym i sentencją sub pondere cresco . Ze sztandarem tym wiążę się zresztą nader interesująca historia. Wrangel, rozwścieczony stratą, wysłał list do Jerzego Krzysztofa Rozena (Rosena), wyzywając go na pojedynek o sztandar. Szwedzki feldmarszałek miał wysłać porucznika swojej kompanii wraz z 50 żołnierzami ażeby P. Rozen in pari Numero wyjechał y Chorągiew tę wyniósł a bił się z nim o nię . Litewski rotmistrz zgodził się na tak dziwny pojedynek, postawił jednak warunek, że Szwedzi mają ze sobą zabrać nową chorągiew kompanii żeby tę Chorągiew wynieść Juzem się raz o nię bił chceli drugą stracić niech ią wyniesie A ia wykaie w 50 człeka . Istniała więc szansa zdobycia jeszcze jednego szwedzkiego sztandaru, jednak pojedynek nie doszedł do skutku, gdyż zabronił go Rozenowi hetman Krzysztof Radziwiłł.

Poczobut Odlanicki gdy to pisał to już był towarzyszem husarskim, poza tym wcześniej to był co najwyżej towarzyszem jazdy kozackiej, jako że pancernych w armii litewskiej nie było - to tak tylko gwoli wytłumaczenia Przykład który podałeś dotyczy starcia z chorągwią dragońską oberszterlejtnanta Floka, dowodzoną przez porucznika Kacpra Berga, więc husaria miała tu jakby z założenia przewagę, mimo tego straciła dwóch zabitych i kilku rannych. Co ciekawe, Poczobut Odlanicki nie zawsze stawał do pojedynku na szable, czasami strzelał się z przeciwnikiem, np. 12 lipca 1665 roku radośnie postrzelał sobie z towarzyszem husarskim Bohdanem Aleksandrowiczem.

Uwielbiam je - pisałem nimi maturę (niebieskim co prawda) a potem wszystkie egzaminy na studiach (tu zarówno niebieskie jak i czarne). Aktualnie mam z tuzin porozrzucanych po domu

Oj leniwy jesteś, nawet Ci się nie chce samemu sprawdzić - gnuśnieje nam młodzież teraz Chodzi o Rachunki Sejmowe nr 35, z sejmu z 1603 roku. Biorąc pod uwagę, że chorągwie z relacji i te z listy prof. Wimmera znacznie się różnią, trzeba by poszukać jeszcze innych źródeł, gdyż póki co mamy tu strasznie namieszaną sytuację.

Według badań prof. Wimmera, w oparciu o rachunki sejmowe (Rozliczenia z wojskiem zaciężnym podolskim...), Potocki miał 8 chorągwi husarii (1 200-konna, 1 150-konna, reszta 100-konne) i prawdopodobnie dwie chorągwie piesze (300 i 200 porcji). Trzeba by porównać listę z tej rymowanki z listą u prof. Wimmera, a najlepiej z oryginalnym dokumentem w AGAD.

Uściślijmy - masz na myśli bitwę pod Bukowem, podczas gdy relacja dotyczy niejako epilogu tego starcia, czyli bitwy pod Curtea de Arges. Jan Potocki z niewielkim kontyngentem polskim (950 husarii, 500 piechoty). Zastanawialiśmy się już nad tą bitwą w innym temacie: https://forum.historia.org.pl/topic/7169-wojna-z-michalem-walecznym/ o źródła jednak trudno.

Co do piki to masz rozliczne regulaminy z XVI czy XVII wieku, najsłynniejszy to ten z rycinami de Gheyna: http://www.fahnlein.com/forums/photos/photo-thumbnails.asp?albumid=336 ale sporo innych można znaleźć, głównie przygotowanych przez reenaktorów w oparciu o podręczniki z epoki: http://www.luckhardt.com/ecwsa60.html http://www.marquisofwinchesters.co.uk/Roles-Pikeman-Pike-Drill.html http://www.princerupertsbluecoats.org.uk/NewRDrill.htm

No tak, jak Piasecki tak napisał to bez wątpienia była to prawda niezbita

Trzeba mieć taką nadzieję

Jakoś brakuje w tej analizie faktu, że Tajwańczycy mają też własne siły lotnicze i to całkiem pokaźne

Absolutnie nie mam pojęcia

W HBku była wzmianka o radzie wojennej, złożonej z kilku kapitanów okrętów (w tym Murray) i właśnie owych dwóch, niestety bezimiennych, poruczników. Za Henrichsena dziękuję - każdy oficer piechoty z tej wojny jest dla mnie na wagę złota

Kadrinazi czasami też wpadnie na coś ciekawego w takim klimacie http://kadrinazi.blogspot.com/2011/11/straz-straz.html

W radzie wojennej floty polskiej zasiadało dwóch poruczników piechoty - jeden z roty Appelmana, jeden z roty Fittinghofa. Czy wiadomo może jakie były nazwiska tych oficerów, czy też wymieniono ich tylko z rangi?

A ja kilka godzin temu właśnie o owym ośle pisałem na blogu http://kadrinazi.blogspot.com/2012/02/osio-krolewicza-jana-kazimierza.html

W tym okresie węgierska niekoniecznie naszej ustępowała

Puszczali nago jeńców, więc może i od czasu do czasu jakiś towarzysz się nago wypuszczał na balety

Co do Pańskiego dziadka - 4 pułk strzelców konnych wchodził w skład 35 brygady kawalerii, będącej organiczną brygadą 35 dywizji piechoty w XVII Korpusie. Szlak bojowy dywizji dosyć łatwo prześledzić. Front Wschodni - bitwy pod Gąbinem, Tannenbergiem, I bitwa nad Jeziorami Mazurskimi, potem Front Zachodni - Somma, Arras, Passchendaele i obrona przeciw alianckiej Ofensywie 100-dniowej. Co do Pańskiego ojca - tu nie jestem na tyle zaznajomiony z armią niemiecką w czasie Wielkiej Wojny, by to ustalić, acz nie wątpię, że na forum się ktoś znajdzie kto ma w tej materii o wiele lepsze pojęcie i pomoże.

Poniżej ciekawe zestawienie wydatkow Jana III Sobieskiego w obliczy wyprawy wiedeńskiej. Władca głęboko sięgnął do własnej kiesy by wystawić wojsko na wyprawę wiedeńską: 1) zaliczki w czasie zaciągu armii - 110 000 zł 2) koszt zaciągu kozackiego - 95 551,20 zł 3) fortyfikowanie Lwowa 4) oddziały wojskowe JKM (gdzie był tytularnym rotmistrzem): - koronna chorągiew husarii JKM - litewska chorągiew husarii JKM - koronna chorągiew husarii krolewicza Jakuba - koronna chorągiew husarii krolewicza Aleksandra - koronny skwadron arkebuzerii JKM - koronna chorągiew pancerna JKM -litewska chorągiew pancerna JKM + jednostki za ktore nakłady zwrociły się po zapłacie żołdu: - koronny regiment gwardii pieszej JKM - koronny regiment gwardii pieszej krolowej - dwa koronne regimenty dragonii JKM [nie mam danych o oddziałach litewskich, a pewnie i takie były] + oddziały prywatne: - chorągiew janczarska - kilka chorągwi jazdy (nie mam dokładnych danych) Jan Wimmer w 'Wiedeń 1683. Dzieje kampanii i bitwy', Warszawa 1983, ocenia że prywatne wydatki krola w tej wyprawie przekroczyły 500 000 zł. Robi wrażenie... Na pewno w jakimś stopniu Jan III odbił to sobie bogatą zdobyczą pod Wiedniem, niemniej jednak należy podziwiać przykład jaki dał swym zaangażowniem.

Te austriackie posiłki z 'Potopu' to była swoją drogą straszliwa wtopa finansowa, dyskusyjne jest też oczywiście na ile się przydały - no ale to już inny wątek.

W 1667 roku to raczej zadłużenie względem hetmana polnego, a nie króla