Kadrinazi

Przyczepiła się do mnie kilka dni temu pewna piosenka i zupełnie nie chce odczepić UNKLE feat. Ian Astbury - When things explode http://www.youtube.com/watch?v=zkZBEnBjOjY

Samoloty bombowe i atomowe okręty podwodne nie są potrzebne w doktrynie obronnej Izraela. Jak pokazał rajd na Osirak, F-16 i F-15 wystarczą by zaatakować nawet odległe cele, z kolei izraelskie okręty w połączeniu z lotnictwem w zupełności wystarczą do obrony wybrzeża.

A o ktora wojne chodzi? Troche tych kampanii w Afganistanie bylo? Brytyjczycy w XIX wieku, Rosjanie w latach 80-tych, koalicja teraz...

Słów kilka o najemnikach z Wysp którzy mieli pecha walczyć pod Kłuszynem w 1610 roku Zaciągi angielsko-szkockie (także sporo Walijczyków) opuściły Wyspy latem 1609 roku. Było to 1200 ludzi pod ppłk. Calvine (nie mam o nim żadnych dodatkowych danych) i dodatkowych 300 pod Cockburnem. Początkowo przetransportowane do Sztokholmu, potem do Finlandii (tam sześć kompanii desygnowanych jako rajtaria dostało konie), skąd wysłano ich do Rosji pod generałem Hornem jako uzupełnienia dla korpusu de la Gardie (przełom 1609/1610). Regiment miał stan etatowy 1800 piechoty i 600 jazdy (więc połączono nowe zaciągi z wcześniejszymi z Wysp, walczącymi w 1609 roku pod Twerem). Jednostki poniosły duże straty marszowe w Finlandii, przede wszystkim na skutek złej pogody i braku żywności. Problemy żywnościowe skończyły się po wkroczeniu do Rosji W marszu połączyli się z dwoma kompaniami rajtarii francuskiej de la Veile’a (chociaż te akurat dwie kompanie nie walczyły pod Kłuszynem, będąc oddelegowane przed bitwą). Dotarli jako posiłki do de la Gardie, którego zgrupowanie w owym czasie składało się przede wszystkim z oddziałów najemnych (+ nieco oddziałów fińskich). Pod Kłuszynem sześć angielsko-szkockich kompanii jazdy liczyło ok. 500 żołnierzy. Po ucieczce de la Gardie i oddziałów fińskich, a także rozproszeniu kawalerii angielsko-szkockiej, jedyną jednostką najemną która stawiała jeszcze opór Polakom pod Kłuszynem było 600-700 piechoty (połowa holenderska, połowa angielska). Oddział tam przeszedł na stronę polską, poza oddziałem kpt. Yorke’a (patrz niżej). Nieco informacji o oficerach brytyjskich w tej kampanii. 1. Samuel Colbron (Cockburn, Coburn, Koburn, Cobron) – Szkot – w 1609 roku podpułkownik lub pułkownik,, ten sam który dostał łomot pod Kropimojzą w 1621 roku. Jeden z grupy szkockich oficerów którzy na przełomie 1608/1609 zostali wysłani do Szkocji by zaciągać żołnierzy do armii szwedzkiej, na zlecenie Jamesa Spensa . Pozostali oficerowie (najbardziej znani) to Hugh Cochran, Daniel Rogers, Robert Kinnaird, Patrick Ruthven, John Wauchop, George Douglas i William Horne. W wyprawie do Rosji dowodził regimentem jazdy (angielsko-szkockim), walczącym pod Kłuszynem, wydaje się że i regiment piechoty brytyjskiej był pod jego komendą. Walczył także w kampanii rosyjskiej 1611-1613. Anonimowy brytyjski autor relacji z kampanii kłuszyńskiej wymienia go jako kapitana, zapewne dlatego że Coburn dowodził także własną kompanią jazdy (czyli pierwszą kompanią regimentu) 2. John Crale/Craul/Crail/Kreyel – Szkot - od 1609 w Rosji, jako kapitan dowodzący kompanią jazdy, pod Kłuszynem postrzelony w kolano, zmarł na skutek rany, prawie cała jego kompania została wybita w bitwie (miało ocaleć tylko 12 żołnierzy) 3. Hugh/Hugo Kendrick/Kendrich/Kendricke – Szkot – od 1609 kapitan, dowodzący kompanią jazdy w Rosji, ranny w głowę pod Kłuszynem, według relacji brytyjskiego żołnierza zmarł po bitwie. W 1621-22 mamy w armii szwedzkiej angielskiego kapitana o tym samym nazwisku, może to być zupełnie inny oficer, jednak możliwe jest, że kapitan przeżył Kłuszyn i walczył dalej w armii szwedzkiej 4. Benson – nieznanego imienia – Anglik – od 1609 roku początkowo porucznik, w 1610 roku kapitan jazdy w Rosji, pod Kłuszynem postrzelony w rękę i ranny w głowę 5. Thomas Creyton/Crichton/Creighton – Szkot – od 1609 roku jako kapitan jazdy w Rosji, zginął pod Kłuszynem 6. Carre – prawdopodobnie Anglik – od 1609 roku jako kapitan jazdy w Rosji, ocalał pod Kłuszynem, udało się także uciec jego kornetowi (prawdopodobnie był to jedyny sztandar owej kawalerii który ocalał), ale cała kompania została ‘rozproszona i stracona’ 7. Thomas Chamberlain/Kamberling/Chamberlayne – Anglik - od 1609 roku w Rosji, prawdopodobnie dowodził kompanią piechoty. 8. York/Yorke – nieznanego imienia – Anglik – oficer piechoty od 1609 (być może nawet 1608?) roku w Rosji, wraz z kilkoma oficerami i żołnierzami swojej kompanii nie poddał się Polakom, wycofał się w ślad za de la Gardie. Główne źródło: - anonimowa ‘Narrative of an Englishman serving against Poland’ (żołnierz kompanii Crale’a, walczący pod Kłuszynem) - imiona oficerów ustalone przez G. P. Herda, w pracy doktorskiej 'General Patrick Gordon of Auchluchries - A Scot in Seventeenth Century Russian Service', Aberdeen, 1994

Książki historycznej nie musi tłumaczyć historyk, wystarczy że tłumacz będzie miał kogoś do konsultacji historycznej, która 'wyłapie' wszystkie wtopy.

Zelda to już staroć, nie jest zbyt przydatna bojowo, stąd zresztą nowe pomysły na wozy bojowe (wszelkie przeróbki Merkavy chociażby). Sama Merkava niestety utraciła swoj mit 'niezniszczalnego czołgu' po wtopie w Libanie, gdzie utracono bardzo dużo maszyn, przede wszystkim Mk 3. Z Puma jest taki problem, że jest oparta o staroć, czyli Sho'ta. Latka lecą niestety... Jest oczywiście jeszcze Achzarit, także na podwoziu emeryta, ale wciąż dobrze się spisujący.

Tak to jest, jak tłumacze książek o wojskowości czy wojnach nie mają pojęcia o tematyce

Dzeie panowania Zygmunta III… Przez J.U.Niemczewicza, Wrocław 1836 [ http://books.google.co.uk/books?id=kvIKAAA...;q=&f=false ] Pisma Stanisława Żółkiewskiego, kanclerza koronnego i hetmana z jego popiersiem, Lwów 1861 [ http://books.google.co.uk/books?id=BPIKAAA...;q=&f=false ] Życie Jerzego Ossolińskiego, kanclerza wielkiego koronnego…, Warszawa 1777 [ http://books.google.co.uk/books?id=d8kaAAA...man&f=false ] Panowanie Henryka Walezyusza i Stefana Batorego królów polskich, wyjęte z rękopismów Albertrandego biskupa zenopolitanskiego przez Zegotę Onacewicza, Warszawa 1823, t I i II [ http://books.google.co.uk/books?id=BVc-AAA...zdy&f=false ]

Relacya Jana Tiepolo, Posła Nadzwyczajnego Rzplitej Weneckiej, do Najjaśniejszego Władysława IV Króla Polskiego i Szwedzkiego. Roku 1648 [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Relacya legacyi P. Miaskowskiego, Podkomorzego Lwow do Ibraima i Amuratha Cesarzów Ottomańskich. Roku 1641 [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Dyaryusz Bogusława Kazimierza Maszkiewicza, początek swój bierze od roku 1643. W lata po sobie następujące [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Dyaryusz Sejmu Abdicationis króla Jana Kazimierza 1668 [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Dziennik Franciszka Tannera, Czecha, Dworzanina księcia Michała Czartoryskiego Wdy Wołyńskiego W. Posła do Cara Moskiewskiego [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Opisanie uroczystego wjazdu do Krakowa, Niemniej i Koronacyi Najjaśniejszego Króla JMCI Jana III. Równie jak i Królewskiej małżonki jego Maryi Kazimiery, przesłanie Koźmie III. Jo. Księciu Toskańskiemu przez Koźmę Brunetti Sekretarza J. K. Mści [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Instrukcya panu Christophowi Kochanowskiemu dana w Warszawie do Cesarza tureckiego, roku 1601 [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ] Wyjątki z negocyacyi kawalera sir Thomasa Roe w czasie poselstwa jego do Porty Ottomańskiej od r. 1621 do r. 1629. Inclusive [w:] Zbiór pamiętników historycznych o dawnej Polszcze z rękopismów, tudzież dzieł w różnych językach o Polszcze wydanych, oraz z listami oryginalnemi królów i znakomitych ludzi w kraju naszym przez J. U. Niemczewicza , Lipsk 1840, tom V [ http://books.google.co.uk/books?id=VtkDAAA...;q=&f=false ]

Boje sie pomyslec, jak dluga szable musialby nosic ks. Wisniowiecki Nie wiem skad to wziales, ale to zdecydowanie nieprawda. [przepraszam za brak polskich liter, pisze z pracy]

Pozostałe artykuły prof. Nagielskiego o gwardii, sporo tam o piechocie: Nagielski Mirosław, Gwardia przyboczna Władysława IV (1632-1648) [w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXVII Nagielski Mirosław, Społeczny i narodowy skład gwardii królewskiej za dwóch ostatnich Wazów (1632-1668) [w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXX 247. Nagielski Mirosław, Funkcje oddziałów gwardii królewskiej za panowania w Polsce dwóch ostatnich Wazów[w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXXIII Kolejna praca Marka Wagnera: Wagner Marek, Podoficerowie armii koronnej w drugiej połowie XVII wieku [w:] Studia i Materiały do Historii Wojskowości, tom XXXIV

Coś się udało na ten temat znaleźć, więc odkopuję temat Prof. Nagielski w 'Gwardii przybocznej Władysława IV' polemizuje w danym podanymi przez prof. Wimmera. Część z wymienionych powyżej jednostek nigdy nie została utworzona, a część należała do innych formacji, np. 'dragonia Bełdysewa' to rajtaria hr. Baudissina, Balcer Franckerberk także przybył na czele regimentu rajtarii a nie dragonii; poza istniały także oddziały nie wymienione w spisie prof. Wimmera. Widać więc, że w jakiś sposób wyjaśnia to kwestię kawalerii, a nie dragonii, zaciągniętej przez Szwedów z rozwiązanych zaciągów Władysława IV. Z kolei u Wiktora Czermaka w pracy ' Plany wojny tureckiej Władysława IV' znajdujemy nader interesujące informacje, jakoby dwa z rozwiązanych regimentów miał zaciągnąć do armii siedmiogrodzkiej Rakoczy, a 3000 żołnierzy (sic!) hospodar wołoski. Bez dalszych detali mamy także zdanie, że 'część jakąś mieli między siebie rozebrać książę najburski, Francuzi i Szwedzi'. W artykule prof. Nagielskiego jest sporo nazwisk oficerów, spróbuję sprawdzić je z zestawieniami regimentów szwedzkich w tym okresie, może da to dodatkowe informacje.

Kronikarze kultur prekolumbijskich, przełożyła, wstępem i przypisami opatrzyła Maria Sten, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1988, Hugh Thomas, Podbój Meksyku, Książnica Katowice 1998 I. P. Magidowicz – Historia poznania Ameryki Środkowej i Południowej, Warszawa 1979, Ryszard Tomicki – Tenochtitlan 1521, z serii: „Historyczne Bitwy”, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1984, John Charles Chasteen. Born In Blood And Fire: A Concise History of Latin America. New York, W. W. Norton & Co., 2001 Hammond Innes. The Conquistadors. London, Penguin, 2002 Michael Wood. Conquistadors. London, BBC Books, 2000

No tak, tutaj po zdjęciu ogona nie dam rady

Nieco ciekawych informacji o narodowości wybranych oficerów w armii koronnej [za bardzo interesującą pracą Marka Wagnera, Kadra oficerska armii koronnej w drugie połowie XVII wieku, Warszawa 1988] - Kazimierz Bosuel, z pochodzenia Szkot, był od roku 1655 towarzyszem w chorągwi kozackiej (sic!) Kazimierza Piaseczyńskiego. Solidny musiał być z niego wojak, gdyż w tymże roku został chorążym owej chorągwi, a od 1656 do 1660 roku był nawet porucznikiem. Potem przeszedł do dragonii, w 1662 roku otrzymał nobilitacje i przyjął nazwisko Bazalski - nieznanego imienia Berens, z pochodzenia Duńczyk, w okresie 1674-77 porucznik chorągwi wołoskiej, potem kozackiej, Aleksandra Kłodnickiego - Andrzej Berens, brat powyższego, w latach 1674-77 i 1683-prawdopodobnie 1692 porucznik chorągwi kozackiej Atanazego Miączyńskiego. Obydwaj bracia w 1683 otrzymali nobilitację (za zasługi wojenne) i przyjęli nazwisko Gęsiccy, z dopuszczeniem do herbu Ślepowron. - Jan Papar, z pochodzenia Grek (z rodziny kupieckiej nobilitowanej w 1658 roku), towarzysz chorągwi pancernej hetmana Jabłonowskiego, w latach 1692-1697 rotmistrz lekkiego znaku - Tadeusz Daniel Boubonombek, z pochodzenia Pers (!), w okresie 1660-1668 rotmistrz chorągwi kozackie, nobilitowany za zasługi w 1662 roku, dopuszczony do herbu Łodzia.

Bardzo Ci dziękuję za tak dokładne dane Marcinie! Ciekaw byłem, czy dobrym wzorem Legionów Rzymskich Rosjanie nader mądrze przerzucali jednostki formowane lokalnie na inne tereny, by oderwać żołnierzy od 'znanej' im ziemi i ludzi, utrudniając w ten sposób ewentualne bunty, etc.

Zastanawia mnie kwestia tzw. królewskich oddziałów nadwornych/przybocznych Zygmunta III w bitwie pod Gniewem (poza dworską chorągwią husarii, o której mamy osobny temat). Które oddziały możemy tak określać, co o tym mówią źródła? Mam dostęp niestety tylko do listy z artykułu J. Teodorczyka (ba, nawet całego artykułu nie mam, a chętnie bym poczytał cóż tam dokładnie jest o Szwedach...), którą mogę uzupełnić tym co podaje J. Wimmer i M.Nagielski: - rota rajtarii Ottona Donhoffa (zginął w toku bitwy) - rota dragońska Mikołaja Judyckiego - rota piechoty cudzoziemskiej Mikołaja Judyckiego - rota piechoty cudzoziemskiej Artura Astona - rota piechoty cudzoziemskiej Gerarda Denhoffa - rota piechoty cudzoziemskiej Ottona Fitinghoffa - rota piechoty cudzoziemskiej Ernesta Fitinghoffa - rota hajduków Wojciecha Kuropatwy - rota hajduków Macieja Jelińskiego - rota hajduków Piotra Smieszyńskiego - rota hajduków Jana Szacko Czy nie chodzi tu raczej po prostu o zaciągi z kasy królewskiej? Część z tych oddziałów zniknęła z komputu niedługo po bitwie - zwinięte, może połączone z innymi oddziałami (np. rota rajtarska poległego Ottona Denhoffa mogła zostać połączona z rotą Ernesta Denhoffa), wycofane do Warszawy (np. hajducy, których liczba przez kolejne lata utrzymuje się na poziomie przynajmniej 300 żołnierzy)? Ciekawi mnie to zwłaszcza w kwestii pojawiających się tu i ówdzie informacji, że np. rota Astona była 'rotą gwardii pieszej'. Byłbym wdzięczny za wszelkie sugestie i głosy w dyskusji.

Nader interesującą informację, wskazującą na używanie pik w oddziałach cudzoziemskich na początku XVII wieku, znalazłem w artykule R. Brzezińskiego British Mercenaries in the Baltic, 1560-1683 (1) [w:] Military Illustrated, Past and Present, no 4 (December 1986-January 1987). Podaje on bowiem listę uzbrojenia dwóch rot szkockiej piechoty (Abrahama Younga i Alexandra Ruthvena) zaciągniętych na kampanię 1601 roku w Inflantach: - 200 muszkietów - 77 długich pik - 4 halabardy - 6 mieczy 'Schlachtschwert' - 83 zestawy pancerze (77 pikinierów + 6 mieczników osłaniających sztandar?) Czyli na Szwedów jednak zabrano piki - pytanie czy jednak okazały się na tyle nieprzydatne, że nie ma ich w oddziałach zaciąganych w 1621-22 i 1625-29?

Nie książka co prawda, ale trzy nader interesujące artykuły: Wacław Borowy, Anglicy, Szkoci i Irlandczycy w wojsku polskim za Zygmunta III Richard Brzezinski, British Mercenaries in the Baltic, 1560-1683 (1) Anna Biegańska, Żołnierze szkoccy w dawnej Rzeczypospolitej Tego typu informacji w moich zbiorach nigdy za wiele

Czy oddziały stacjonujące w takich garnizonach wybierały rekruta lokalnie?

Temat zapowiada się bardzo ciekawie. Z ciekawości - dlaczego akurat garnizon częstochowski?

Patrz pierwszy post tego quizu Capricornusie

Ok, chyba było za trudne Gucio używał aliasu 'Kapitan Gars', gdzie Gars było skrótem od 'Gustavus Adolphus Rex Sueciae'. Napis GARS widniał na wielu sztandarach szwedzkich w tym okresie, a podpowiedź o książkach s-f miała naprowadzić na historie alternatywne Erica Flinta (1632, etc). Pytanie zadaje pierwszy chętny!

Podpowiedź nie pomogła Nie chodzi o rysunki, a pewien specyficzny napis widniejący na sztandarach szwedzkich za panowania Gucia. Podam stopień który był częścią pseudonimu, może pomóc - Gucio używał aliasu 'kapitan....'

Wciąż nie to Wskazówki szukajcie na szwedzkich sztandarów lub w literaturze s-f