Kadrinazi

Jedna rzecz - wydaje mi się, że koszt wyekwipowania wszystkich chorągwi petyhorskich w kopie były zbyt wysoki. Cytowany przez Ciebie wierszyk wydaje mi się odnosić tylko do 5 litewskich chorągwi husarskich, ktore tym razem (w odrożnieniu np. od kampanii 1660 roku) wyposażono w kopie. W kampanii chocimskiej uczestniczyło 10 chorągwi petyhorskich - nieco ponad 1000 ludzi - kopie dla wszystkich to byłby majątek Poza tym rohatyna była bronią wystarczającą na sipahow tureckich, zwłaszcza dla jazdy petyhorskiej, ktorej bliżej jednak było do jazdy lekkiej niż do husarii.

Rozumiem że kolega kawalerzysta, ale możnaby się nieco powstrzymać... toż to nie koszary.

'Relacje wojenne z pierwszych lat walk polsko-kozackich powstania Bohdana Chmielnickiego okresu "Ogniem i Mieczem" (1648-1651)' w opracowaniu prof. Mirosława Nagielskiego - bardzo interesujące opisy naocznych świadkow naszych walk z Kozakami.

Zalezy w jakiej armii.

Lub nie szczędzili własnych sreber czy zasobow z prywatnej szkatuły, by opłacić wojsko.

Adlercreutz Carl Johan (1757-1815) - szwedzki generał, zwyciężył w bitwach pod Siikajoki, Revolaks i Lappo, poniosł klęskę pod Oravais w 1808 r. Szef sztabu armii szwedzkiej podczas kampanii niemieckiej 1813 roku, a także podczas inwazji na Norwegię w 1814 r.

A Niemcy oczywiście pokazali w czasie mało znanej wojny w okresie 1618-1648 że wcale nie są barbarzyńcami

Już od 1626 roku zaczeliśmy mieć problemy ze Szwedami, ktorzy pod Walmozją, Gniewem czy Tczewem pokazali nam, że 'złote lata' husarii powoli mijają. O ile Szwedzi potrafili wyciągnąć wnioski z bitwy pod Kircholmem (co widac chociażby podczas kampanii Mansfelda w Inflantach w 1609/1610) o tyle u nas z takimi reformami nie było łatwo. Nawet jeżeli zdarzył się hetman dążący do reform (chociażby Koniecpolski) to jego wysiłki były torpedowane przez szlachtę.

Znalazłem kolejne ciekawe informacje o armii szwedzkiej - tym razem tuż przed wybuchem wojny. Może kogoś zainteresuje: Ilość regimentow w armii krolewskiej przed zaciągami z 1700 roku: 1. Oddziały typu 'indelta' (narodowe): - 10 reg. jazdy, 1 skwadron, 1 kompania - 22 reg. piesze 2. Regimenty typu 'varvade' (ochotniczne zaciągi najemne, także spomiędzy Szwedow i Finow): - 9 reg. jazdy - 14 reg. piechoty 3. Livgardet - gwardia krolewska - regiment jazdy i regiment pieszy (regiment dragonow powstał w 1700 roku) + Korpus Drabantow krolewskich 4. Korpus artylerii - 1888 żołnierzy 5. Flota - 71 okrętow (w tym 38 liniowych i 10 fregat), 2 910 dział, 19 313 marynarzy i piechoty morskiej [Lars-Eric Höglund, Den Karolinska Armens uniformer under Stora Nordiska Kriget, Karlstadt 1996]

Proszę bardzo... Królewska armia szwedzka w bitwie pod Kircholmem I. Piechota - nazwa regimentu (nazwisko pułkownika) - ilosć żołnierzy: Leib (gwardia) batalion: 394 Hans Rechenberg: 951 Jesper Andersson Cruus: 1590 Anders Stuart: 1738 Josef Mikaelsson: 534 Anders Lennartsson: 1402 Fredrik z Lüneburga: 400 Joakim Fredrik Von Mansfeld: 725 Batalion fiński: 500 Straż artylerii - 134 II. Jazda: Regiment królewski - 1055 żołnierzy w 7 kompaniach szwedzkich i 1 inflanckiej regiment Andersa Lennartssona - 1035 żołnierzy w 1 szwedzkiej, 4 fińskich i 4 inflanckich kompaniach regiment Joachima Frederika von Mansfelda: 410 żołnierzy w 4 szwedzkich kompaniach Lista kompanii jazdy A. Szwedzi: Besoldningsryttare (najemni) Bastian Bonadt: 75 Hovfanan (Gwardia Królewska) - 225 Prowincja Westergötland: Sigge Arvidson: 125 Erik Börjelson: 143 Nils Drake: 114 Olaus Knutson: 114 Prowincja Smaland Johan Abel: 141 Arvid Pederson: 147 Prowincja Östergötland Nils Erikson: 120 Sven Some: 122 Prowincje Uppland i Westmanland Hans Olofson: 125 Prowincja Södermanland Peder Svensson: 98 Prowincja fińska: Jöns Pederson: 180 Sigfrid Hinderson: 126 Olaus Erikson: 126 Lindorm Claesson 100 Inflanty: Reinhold Engdes (Rennfahne - lekka jazda): 124 Anders Lennartssons uppvärter (straż przyboczna): 130 Gerdt Liif (Lodiske): 60 Engelbr. Tysenhusen (Dorpatiske): 85 Hendrick Rehbinder (Pernauske): 74 (poza Rennfahne wszystkie kompanie najprawdopodobniej wystawione jako kirajserzy) III. Artyleria - 11 1-funtowych falkonetów Opracowania Daniel Staberga, w oparciu o: Göte Göransson, Gustav II Adolf och hans folk Bertil Barkman, Sven Lundkvist, Kungl.Svea Livgardes historia II och III Sveriges krig 1611-1632 Mankell listor, n:o 8. Jonas Hedberg (red.) Kungliga Artilleriet Medeltiden och äldre vasatiden [ Dodano: 2008-10-17, 13:12 ] Prawdopodobny wygląd kawalerii kurlandzkiej w czasie bitwy pod Kircholmem: a) Wyposażeni jako kirasjerzy http://s277.photobucket.com/albums/kk50/Ds...illich_1606.jpg B) Wyposażeni jako arkebuzerzy/Schützenpferd: http://s277.photobucket.com/albums/kk50/Ds...chtzenpferd.jpg

Barkman w 'Kungl. Svea Livgardes historia II' podaje stan armii szwedzkiej na: - 8 668 piechurow - 2500 jazdy (jeżeli ktoś jest zainteresowany to mogę podać pełny ODB) Według niego straty to od 7600 do 8000 zabitych! 37 pieszych kompanii 'narodowych' (Szwedzi i Finowie) straciło 3948 z 6011 żołnierzy. Istnieje dokument spisany przez władze ryskie, w ktorym zanotowano pochowek 8919 Szwedow, z tym że liczba ta zawiera zapewne czeladz i rannych żołnierzy (zmarłych i zabitych podczas ucieczki).

Na pewno zachowywałby się rozważniej niż 'Flaszka' Potocki - z całym szacunkiem dla kunsztu militarnego Chmielnickiego, gdzie mu by tam było się rownać do Koniecpolskiego? Niestety to tylko gdybanie...

Dzięki, czyli dobrze myślałem - 8000 kwarcianych + podobna liczba prywatnych. Dziwi mnie że Podhorecki napisał tylko o 12 000 - liczba ta była jednak dla połowy września, poczty prywatne mogły ściągać jeszcze poźniej.

Możesz śmiało dac głowę, to owoc miłostki młodego Jasia we Francji

Wiesz, nieraz nie ma co się silić na wymyślanie super oryginalnej nazwy - 'Sztuka wojenna Fryderyka II' wystarczałaby w zupełności, bo od razu wiadomo byłoby o co chodzi

To ja jestem chętny Ktora spośrod najbardziej znanych postaci w historii RON miała nieślubnego syna imieniem Brisiacier?

Witaj Artifakcie, widzę że przybył nam kolejny miłośnik epoki Po Twoim poście zerknąłem do 'Na dalekiej Ukrainie' - faktycznie tak jak zacytowałeś pada liczba 17 000. Nie bardzo jednak rozumiem, jak traktować określenie, że niemal połowę przyprowadzili pełniący funkcję komisarzy - może chodzi tu o wojska prywatne?

Jaki hetman taka i zdolność przewidywania... oj czemu Koniecpolski musiał sobie wybrać młodą żone :?

Wynika to zapewne z faktu posiadania okularow - co dwie pary oczu to nie jedna

Nie ujmuję nic Sahajdacznemu, to na pewno jego postawa (plus obietnica dodatkowej zapłaty ktorą przyrzekł krolewicz Władysław) wpłynęła na pozostanie Kozakow w obozie. Jednak nieco smuci fakt, że Borodawka jest nieco zapomniany - w końcu to on prowadził armię przez Mołdawię i przedarł się przez pierścien turecko-tatarski do Chocimia.

Adamie, strategia klasyczna a klasyczna sztuka wojenna to dwie zupełnie inne rzeczy - sztuka wojenna jest o wiele szerszym pojęciem i słowo 'klasyczna' nie bardzo tu pasuje.

Kozacy poszli za Borodawką a nie Sahajdacznym , ten drugi już w obozie dokonał przewrotu i pozbył się konkurenta.

W XVII wieku też, to nie tylko Lutzen.

Schemat z jazdą na skrzydłach i silną piechotą w centrum a'la Gaugamela jeszcze lepiej widać w szwedzkim ustawieniu pod Lutzen w 1632 roku - tym bardziej że jazdę szwedzką i niemiecką wspiera tam lekka piechota, zupełnie jak u Aleksandra Tutaj więc akurat bym się spierał, gdzie klasyczne wzorce lepiej wprowadzono w życie - tyle tylko, że pruska piechota ustawiona w linię może być bardziej wystylizowana na Pezhetairoi Aleksandra :mrgreen: Poza tym szyk pod Gaugamelą charakteryzował się wysunięciem jazdy na skrzydłach - już bardziej klasycznym ustawieniem jest Granik czy Issos. Sugerowałbym sprawdzić tekst i nieco go wygładzić - odniesienia do wymiany postow z innego forum + literowki nieco utrudniają czytanie.